مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبت های ویژه ایران
سال:1397 | دوره:40 | شماره:4 (پیاپی 104) |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: تخمین صحیح میزان خونریزی عاملی حیاتی جهت احیا ومایع درمانی بیماران حین اعمال جراحی می باشد. خونریزی بعد از زایمان طبیعی وسزارین همچنان به عنوان یکی از علل مهم مرگ ومیرمادران باقی مانده است وتخمین چشمی میزان خونریزی در این موارد همچنان غیر دقیق است. براین اساس مطالعه ای مشاهده ای ترتیب دادیم تا صحت تخمین چشمی میزان خونریزی بدنبال سزارین وتاثیر اموزش بر این ارزیابی را بسنجیم. هدف اولیه از این مطالعه بررسی صحت تخمین چشمی میزان خونریزی ناشی از سزارین در یک سناریوی از قبل بازسازی شده در اتاق عمل توسط پزشکان، دستیاران وکارکنان اتاق عمل بیمارستان دکترشریعتی تهران وتاثیر سابقه کار ورتبه علمی انها در این فرایند می باشد. هدف ثانویه بررسی تاثیرآموزش این افراد بر میزان بهبود تخمین چشمی در این سناریو می باشد. مواد وروش ها: یک سناریوی بالینی به شکل چهار ایستگاه ارزیابی شامل گاز ولنگاز و سطح زمین و ظرف رسیورآغشته به حجم مشخص خون در دومرحله (قبل وبعد از اموزش) و بفاصله یک هفته بازسازی شد و تعداد 51 نفر از کارکنان اتاق عمل وپزشکان بیمارستان حجم خون هر ایستگاه را بررسی و در پرسشنامه ثبت کردند. سپس داده های دموگرافیک شرکت کنندگان شامل شغل وسابقه کاری و حجم خونهای تخمین زده شده در دو مرحله مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: تعداد شرکت کنندگان در این مطالعه 51 نفر بودند شامل پزشک 30نفر( جراح 12نفر، متخصص بیهوشی9 نفر، متخصص زنان 9نفر)، کارشناس (21نفر). از نظر رتبه علمی ومیزان تحصیلات 15. 7% هیات علمی، 43. 1% دستیار تخصصی(رزیدنت)و 41. 2% کارشناس اتاق عمل یا بیهوشی بودند. از میان 51 شرکت کننده 42 نفر سابقه زیر 15 سال و9 نفر سابقه بیش از 15 سال داشتند. میانگین تخمین چشمی حجم خونریزی در باراول43 ± 421میلی لیتر و در بار دوم(بعد از اموزش) 16± 414 میلی لیتر بود( P=0. 05 ). میزان اختلاف حجم خونریزی تخمینی نسبت به حجم خونریزی واقعی در باراول 76 میلی لیتر بود ( P=0. 07، 128. 9-23. 9CI 95% ) و در ارزیابی بار دوم این میزان اختلاف به 106میلی لیتر رسید (76. 2-143, P=0. 01 95% CI ). روند تخمین میزان حجم خونریزی در بار اول وبار دوم به نفع تخمین بیش از حد معمول خونریزی بود که بعد از آموزش این روند حتی بیشتر شد ولی بین درصد صحت تخمین چشمی میزان خونریزی بار اول (قبل از آموزش) وبار دوم(بعد از آموزش) اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد(P>0. 05 ). نتایج: بطور کلی در مطالعه حاضراز نظر میزان مهارت بالینی و سابقه کاری و تاثیر داشتن اموزش دربهبود تخمین چشمی حجم خونریزی پس از زایمان سزارین تفاوت معنی داری بین شرکت کنندگان مشاهده نشد.

مقدمه: عوامل موثر بر تغییرات همودینامیک از جمله موارد مهمی هستند که در طی زایمان باید مورد توجه باشند و یکی از عوامل احتمالی در این زمینه اثرات ناشی از فشار بر فوندوس رحم در طی سزارین است. لذا با توجه به اهمیت موضوع، در این مطالعه به بررسی اثرات همودینامیک ناشی از فشار بر فوندوس رحم در طی سزارین در مادران پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه مداخله ای تعداد 117 خانم باردار کاندید جراحی سزارین مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد از بین مراجعین به بیمارستان آموزشی در شهر تهران در سال 1397 انتخاب شدند و در کلیه خانمهای مورد بررسی فشار خون و ضربان قلب مادر قبل و بعد از وارد امدن فشار فوندوس جهت بیرون راندن جنین اندازه گیری شد. یافته ها: پس از فشار بر روی فوندوس رحم، فشار خون و تعداد ضربان قلب کاهش معناداری داشتند (P=0. 001) و حداقل 5 میلیمتر جیوه کاهش در فشار خون سیستولیک و 3 میلیمتر جیوه کاهش در فشار خون دیاستولیک و 9 ضربه کاهش در ضربان قلب وجود داشت. حداکثر تغییرات فشار خون 40 میلیمتر جیوه کاهش در فشار خون سیستولیک و 10 میلیمتر جیوه کاهش در فشار خون دیاستولیک و حداکثر تغییر در ضربان قلب کاهش به میزان 28 ضربه بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، فشار بر فوندوس رحم در طی سزارین در مادران سبب کاهش در فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب آنها می شود و لذا توجه به این تغییرات در طی روند زایمانی و پیشگیری از عوارض احتمالی ناشی از این مسأله باید در نظر گرفته شود.

مقدمه: پرلود یکی از راه های غلبه بر عوارض بی حسی نخاعی است، با توجه به مشخص نبودن اثرات پرلود بر سطح بی حسی اسپاینال، مدت زمان و رسیدن به حداکثر بلوک و بازگشت آن، محققین مطالعه حاضر بر آن شدند تا دو محلول نرمال سالین و ولوون را در زنان تحت اعمال جراحی الکتیو سزارین مورد بررسی قرار دهند. روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در طی سال 1397 با مشارکت 70 بیمار کاندید جراحی الکتیو سزارین در بیمارستان های سطح شهر تبریز انجام شد، پس از انتخاب نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس(با رعایت معیارهای ورود و خروج مطالعه) به صورت بلوک های تصادفی شده دوتایی در دو گروه الف(نرمال سالین) و ب(ولوون) تقسیم شدند. بیماران گروه الف ml/kg10 از محلول نرمال سالین و بیماران گروه ب 5ml/kg محلول ولوون را در عرض نیم ساعت قبل از شروع عمل جراحی دریافت می کردند. برای متغیرهای پارامتریک با منحنی توزیع نرمال از Independent t test یا Unpaired t test و داده های پارامتریک با توزیع غیرنرمال از Mann whitney test و متغیرهای کیفی از آزمون مجذور کای دو استفاده گردید و همچنین در اندازه گیریهای مکرر از repeated measures dependent Variable test استفاده گردید. . p<0. 05 از نظر آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها: متغیرهای سن، وزن، BMI بین دو گروه ولوون و نرمال سالین باهم تفاوت معنی داری نداشتند؛ همچنین تفاوت معنی داری از نظر حداکثر سطح بلوک نخاعی (670/0=P) از نظر زمان رسیدن به حداکثر سطح بلوک نخاعی (973/0=P) و از نظر زمان برگشت بلوک به T10 در بین بیماران دو گروه مشاهده نشد(490/0=P). بحث و نتیجه گیری: سرم های نرمال سالین و ولوون به عنوان سرم هایی که می توانند از عوارض بعد از بی حسی اسپاینال جلوگیری نمایند و موجب دستیابی به حداکثر سطح بلوک نخاعی، زمان رسیدن به حداکثر سطح بلوک و زمان برگشت بلوک موثر واقع شوند.

مقدمه: بیهوشی عمومی و به دنبال آن انتوباسیون داخل تراشه دارای عوارض شایعی از جمله خشونت صدا و گلودرد است که این عوارض در افراد با لوله گذاری مشکل، شدیدتر است؛ از این رو محققین بر آن شدند تا اثرات ضدالتهاب عصاره رزماری بر گلودرد و خشونت صدا پس از انتوباسیون داخل تراشه در زنان تحت اعمل جراحی پستان را بررسی نمایند. روش کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود، تعداد 70 بیمار نیازمند بیهوشی عمومی که به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند به روش تصادفی در دو گروه مداخله(گذاشتن گاز استریل آغشته به رزماری در حلق بیمار) و کنترل(گذاشتن گاز استریل آغشته به آب مقطر در حلق بیمار) تقسیم شدند. شدت گلودرد و خشونت صدای بیماران به کمک مقیاس VAS اندازه گیری شد و داده ها با آزمون دقیق فیشر و نرم افزار آماریSPSS20 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: شیوع گلودرد بعد از عمل در بیمارانی که داروی گیاهی رزماری را دریافت کردند 49/77± 4/77 مورد و بعد از عمل در گروه شاهد 53/20± 4/93 مورد مشاهده شد که اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد(p=0. 6) بحث و نتیجه گیری: عصاره رزماری که دارای اثرات ضد التهابی اثبات شده ای می باشد، با توجه به عدم مشاهده هیچ عارضه ای نتوانست در مطالعه حاضر موجب کاهش گلودرد و خشونت صدا در افراد با انتوباسیون مشکل گردد.

پیش زمینه: زندگی حرفه ای با مجموعه ای از مقررات و قوانین به هم آمیخته است، از نظر قانونی رضایت آگاهانه برای درمان، یک ابزار مدیریت ریسک بوده که نشان دهنده مسئولیت پذیری فرد مسئول می باشد. در این مطالعه ما بر آن شدیم تا در میان جامعه دستیاران شاغل به تحصیل در بیمارستان امام خمینی(ره) شهر تهران میزان آگاهی و نگرششان را در مورد رضایت آگاهانه بررسی نماییم روش کار: این مطالعه مقطعی توسط پرسشنامه خود ساخته، نگرش و آگاهی 100 دستیار فیلد جراحی و داخلی را مورد سنجش قرار داد. یافته های این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSSآنالیز شده است. یافته ها: میانگین سنی دستیاران 30. 7 سال بود، 45 درصد از آنها در فیلد جراحی و بقیه در فیلد داخلی به تحصیل مشغول بودند. با افزایش یا کاهش سالهای تحصیل دستیاران میزان آگاهی و نگرش آنها هیچ تغییری نکرده بود. 14 درصد رزیدنت ها نگرش کامل و 41 درصد اصلا نگرش نداشته اند و 27 درصد آگاهی کامل و 36 درصد اصلا آگاهی نداشته اند. میزان نگرش و آگاهی دستیاران با متغیرهای سن، جنس، سابقه کار، straight بودن یا نبودن، سال تحصیلی، سابقه وجودشکایت و فیلد تحصیلی(داخلی و جراحی) ارتباط معناداری نداشت اما آگاهی دستیاران با رشته تحصیلی آنها رابطه معناداری داشت(04/0: P) نتیجه گیری: به نظر می رسد بایستی برای افزایش دانش و آگاهی دستیاران، در سیاست های آموزشی بیمارستانهای آموزشی در مورد رضایت آگاهانه خصوصا در رشته های فیلد جراحی اصلاحاتی صورت گیرد.

مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، نوعی اختلال اضطرابی است که بعد از حوادث استرس زای شدید همچون جنگ، زلزله، سیل، تجاوز، تصادف و همچنین درمشاغلی که در آن ها ارتباط انسانی، پزشکی و اموزشی مطرح است و تنیدگی بیشتری وجود دارد، دیده می شود. از آنجایی که پرسنل فوریت پزشکی در بیشتر موارد به عنوان اولین خط ارائه دهنده خدمات پزشکی به بیماران و حادثه دیدگان در معرض استرس و ترومای روحی می باشند، ما بر آن شدیم که پژوهشی را در زمینه بررسی شیوع PTSD و عوامل دخیل در آن در پرسنل فوریت های پزشکی شهرستان جهرم انجام دهیم. روش کار: دریک مطالعه توصیفی مقطعی 100 نفرازپرسنل فوریت های پزشکی شهرستان جهرم که به عنوان تکنسین و راننده در این واحدها کارمی کنند، وارد تحقیق شدند و پرسشنامه پس از جلب رضایت افراد تحت مطالعه، به آنها ارایه شد. ابزار کار، پرسش نامه اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک به ترتیب برای بررسی تشخیص PTSD و جمع اوری اطلاعات فردی استفاده شد. در پایان داده ها پس از جمع اوری با استفاده از نرم افزار اماری SPSS و امار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد تحت مطالعه 8/4± 1/32 سال و اکثرا لیسانس بودند. از بین افراد تحت مطالعه 4/2 % از افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه خفیف و مابقی یعنی 6/97 % مبتلا به اختلال متوسط استرس پس از سانحه بودند و هیچ کس به اختلال نوع شدید مبتلا نبود. در بین ابعاد چهارگانه پرسش نامه اختلال استرس پس از سانحه، بیشترین امتیاز کسب شده در بعد اختلال در کنترل عواطف مشاهده شد و پس از آن بیشترین امتیاز را بعد اختلال در روابط شخصی به خود اختصاص داد. هیچ ارتباط معنی داری بین اختلال استرس پس از سانحه با سن، سطح تحصیلات، ساعات کاری، وضعیت تاهل، محل ماموریت و سابقه کاری مشاهده نشد (P>0/05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست امده از مطالعه بیشتر افراد شاغل در فوریت پزشکی شهرستان جهرم به اختلال استرس پس از سانحه متوسط مبتلا هستند که با توجه به اهمیت شغلی ایشان، توصیه می شود آموزش های لازم در زمینه خودکارآمدی هیجانی و مهارت های مقابله ای و سایر آمادگی های هیجانی به آنها ارایه گردد.

مقدمه: دیابت بیمزه مرکزی به علت کاهش یا فقدان تولید هورمون آنتی دیورتیک در نوروهیپوفیز ایجاد می شود که علل متعددی دارد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی و پیامد بیماران با دیابت بی مزه در بیماران جراحی اعصاب عمل شده بستری در بخش مراقبت های ویژه بیماران امام ارومیه در یک بازه زمانی 5 ساله (1397-1393( انجام شده است. روش کار: این مطالعه مقطعی در یک بازه زمانی 5 ساله انجام شد. مشخصات دموگرافیک بیماران (سن، جنس) بیماری زمینه ای عامل جراحی، دیابت بیمزه، طول مدت تهویه مکانیکی، طول مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان، مرگ و میر بیماران از پرونده ها استخراج و وارد فرم مخصوص محقق ساخته، شد. از تستهای آماری لازم جهت آنالیز استفاده شد. از SPSS 21 جهت اینکار استفاده شد. P<0. 05 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: از 741 بیمار بررسی شده، 135 نفر (2/18%) مبتلا به دیابت بی مزه مرکزی و 606 نفر (8/81%) بدون آن بودند. میانگین S. G ادرار در بیماران مبتلا به دیابت بی مزه 35/4± 86/1003 و در بیماران بدون دیابت بی مزه 31/65± 76/1015 بود (05/0< P). میانگین سدیم سرم در بیماران با دیابت بی مزه 96/4± 69/152و در بیماران بدون دیابت بی مزه 61/3± 96/139 بود (05/0< P). میانگین سطح برون ده ادراری در بیماران با دیابت بی مزه مرکزی 37/1212 ± 44/4124 و در بیماران بدون دیابت بی مزه مرکزی 86/576 ± 58/1907 بود (05/0< P). از 135 بیمار با دیابت بی مزه 72 نفر (3/53%) ترخیص و 63 نفر( 7/46%) فوت کردند. از 606 بیمار بدون دیابت بی مزه، 455 نفر (1/75%) ترخیص و 151نفر (9/24%) فوت کردند (05/0< P). بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه ما نشان می دهدکه بیماران مبتلا به دیابت بیمزه مرکزی متعاقب عمل جراحی مغز اعصاب پیامد ضعیفی نسبت به بیماران بدون ابتلا به آن دارند.

دیستروفی عضلانی کمربند شانه ای لگنی (Limb Girdle Muscular Dystrophy [LGMD]) یک میوپاتی ارثی با شیوع پایین است که کمربند شانه ای و لگنی را درگیر می کند. مدیریت بیهوشی در این بیماران هم از لحاظ انتخاب روش و هم عوارض احتمالی هنگام و پس از آنستزی، برای آنستزیولوژیستها بسیار چالش برانگیز است. با عنایت به شیوع پایین این بیماری، کارآزمایی بالینی در این بیماری کم است و بیشتر مطالعات بر اساس گزارش موارد بوده است. در این نوشته، ما نیز به بررسی این بیماری و انتخاب روش Spinal Anesthesia و بررسی عوارض احتمالی ناشی از این روش در یک خانم باردار 28 ساله با مشکل LGMD، که کاندید جراحی سزارین بود، پرداخته ایم. این بیمار هیچ گونه عارضه ای در طی جراحی و پس از آن نداشته است.