زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1395 | دوره:19 | شماره:13 |تعداد مقالات:5

مقدمه: درد زایمان طبیعی، دردناک ترین دردی است که بشر تجربه می کند. ترس از درد زایمان، عامل مهمی در تمایل و اصرار زنان برای سزارین انتخابی است. هم چنین هیوسین یک داروی آنتی کولینرژیک، ضد اسپاسم، ضد درد و آرام بخش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر هیوسین ان بوتیل بروماید بر میزان درد زایمان در زنان نخست زا انجام شدتا شاید از نتایج آن بتوان به عنوان روشی کاربردی برای کاهش درد زایمان و ترغیب زنان به زایمان طبیعی بهره جست.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1392 بر روی 110 زن نخست باردار که جهت زایمان به بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان مراجعه کردند، انجام شد. به افراد گروه مورد 20 میلی گرم هیوسین به میزان 1 میلی لیتر و به گروه شاهد نرمال سالین به میزان 1 میلی لیتر در سرنگ های مشابه با کدهای از پیش تعیین شده به صورت تک دوز از طریق وریدی در شروع فاز فعال زایمان تزریق شد. در ساعات مشخص بعد از تجویز دارو و دارونما شدت درد زایمان تعیین و ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05.0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: شدت درد مرحله اول زایمان در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (456.0=p).نتیجه گیری: به نظر می رسد هیوسین نمی تواند به طور معنی داری با تاثیر بر عضلات صاف رحمی به عنوان دارویی موثر در جهت کاهش شدت درد مورد استفاده قرار گیرد، اما درد زایمان را مختصری کاهش می دهد.

مقدمه: دیابت بارداری یکی از مسائلی است که منجر به پیامد های نا مطلوب بارداری می شود. خود مراقبتی، اولین قدم برای کمک به بیماران جهت مدیریت بهتر بیماری شان است که یکی از عوامل مرتبط با آن، باور فرد به توانایی خود در انجام یک کار یا انطباق با یک موقعیت فشارزا (خود کارآمدی) است، لذا مطالعه حاضر با هدف پیش بینی رفتارهای خودمراقبتی زنان مبتلا به دیابت بارداری بر اساس باور فرد به توانایی خود (خودکارآمدی) انجام شد.روش کار: این مطالعه همبستگی پیش بینی کننده در سال 1394 بر روی 400 زن مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی و درمانگاه های مامایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، خود مراقبتی بر گرفته از مقیاس خلاصه فعالیت های خود مراقبتی (SDSCA) و خود کارآمدی پیرامون دیابت بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی انجام شد. میزان p کمتر از 05.0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 248 نفر (62%) از زنان مبتلا به دیابت بارداری، خودکارآمدی متوسط و 261 نفر (2.65%) خود مراقبتی متوسط داشتند. بر اساس نتایج آزمون پیرسون، بین خود کارآمدی با خود مراقبتی، همبستگی مستقیم و معنی داری وجود داشت (0001.0p<، r=0.31). همچنین بر اساس مدل رگرسیون خطی عمومی، خود کارآمدی به عنوان متغیر پیش بینی کننده خود مراقبتی محسوب می شد (p<0.0001).نتیجه گیری: خودکارآمدی قادر به پیش بینی رفتارهای خود مراقبتی در زنان مبتلا به دیابت بارداری می باشد. همچنین با توجه به رابطه خطی مستقیم بین این دو متغیر در این مطالعه و خودکارآمدی متوسط در زنان مبتلا به دیابت بارداری، ضروری است اهمیت مداخلات روان شناختی در درمان دیابت بارداری مورد تاکید قرار گیرد.

مقدمه: 50-30% علل ناباروری مربوط به علت ناباروری مردانه است. باروری در مردان تا حدود زیادی به تعداد، کیفیت، تحرک و شکل اسپرم بستگی دارد و اختلال در هر کدام از این فاکتورها می تواند باعث ناباروری در مردان شود. گیاهان دارویی مختلفی همراه با خواص باروری و ضد باروری مردان در جهان وجود دارد. کاربرد این گیاهان در باروری مردان حائز اهمیت است، به طوری که تحقیقات علمی متعددی در مورد تاثیر برخی از آن ها انجام گرفته است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی گیاهان دارویی با خواص ضد باروری و تقویت باروری در مردان انجام شد.روش کار: برای دستیابی به مقالات مربوط از پایگاه های اطلاعاتی Pubmed، Medline، Cochran library، Emro، WHO، Iranmedex، SID و Google scholar استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در ابتدا مقالاتی که در متن خود دارای یکی از کلمات کلیدی گیاهان دارویی، باروری مردان، ناباروری، دانه هویج، داراواش به تنهایی و یا به همراه اسامی سایر گیاهان بودند، در پایگاه-های اطلاعاتی جستجو شدند. تمام مطالعات از سال 2000 تا سال 2015 وارد مطالعه شدند. در نهایت 80 مقاله که مناسب ترین آن ها از نظر پوشش موضوعی بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: گیاهان تقویت کننده باروری مردان شامل برگ گیاه جعفری، سیر، بابونه آلمانی، زعفران، شاهتره، مرزنجوش، دانه هویج و گیاهان دارای خاصیت ضد باروری در مردان شامل زردچوبه، فلفل سیاه، بومادران، کلیر، گیاه آب بشقابی، گل شیپور طلایی، گیاه بکرایی، گودوچی، پنجه گربه، دانه شوید، دارواش، گل جوجه تیغی، تاک مهره، پنج انگشت و رازیانه بودند.نتیجه گیری: استفاده از گیاهان دارویی با خاصیت تقویت باروری مردان می توانند به عنوان جانشین یا مکمل داروهای شیمیایی موثر بر باروری مردان مورد استفاده قرار گیرند. از سوی دیگر توصیه می شود گیاهان با خاصیت کاهش باروری، در مردان مبتلا به اختلالات ناباروری کمتر مصرف شود و یا مورد استفاده قرار نگیرد.