زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1392 | دوره:16 | شماره:66 |تعداد مقالات:3

مقدمه: کاهش فشار خون، شایع ترین عارضه بی حسی نخاعی در سزارین می باشد که باعث عوارض متعددی مانند تهوع، استفراغ، گیجی و افزایش خطر آسپیراسیون در مادر می شود. مخدرها همراه با داروهای بی حسی، باعث تقویت اثر آنها می شوند، بنابراین باعث افزایش مدت زمان بلوک بدون افزایش بلوک سمپاتیک شده و همچنین شیوع افت فشارخون را کاهش می دهند. مطالعه حاضر با هدف استفاده از دوزهای مختلف بوپی واکائین همراه با سوفنتانیل داخل نخاعی در سزارین انجام شد تا اثر آن روی همودینامیک مادر حین سزارین و همچنین سطح بلوک، مدت بلوک و آپگار نوزاد بررسی شود.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی و دوسوکور در سال 1391 بر روی 45 بیمار 18 تا 40 ساله با کلاس یک طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا (ASA1) و داوطلب انجام سزارین انجام شد. بیماران به سه گروه A، B و C تقسیم شدند که هر سه گروه، 3 میکروگرم سوفنتانیل همراه با دوزهای 6، 8 و 10 میلی گرم بوپی واکائین دریافت کردند. افت فشارخون، تهوع، استفراغ، سطح و مدت بلوک، آپگار دقیقه 1 و 5، میزان رضایت مندی و حداکثر سطح آرام بخشی بین گروه ها مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه نتایج در 3 گروه پس از کنترل نرمالیته، بر حسب مورد از آزمون آنالیز واریانس یا آزمون کورسکال والیس استفاده شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: سه گروه از نظر زمان رسیدن به حداکثر سطح بلوک و آخرین سطح بلوک، تفاوت آماری معنی داری داشتند (p<0.05)، همچنین هیپوتانسیون (p=0.005)، دوز کل افدرین (p=0.002) و میزان تهوع (P=0.001) در سه گروه تفاوت آماری معنی داری داشت. ولی سه گروه از نظر میزان بلوک حرکتی، درد حین عمل، رضایت بیمار و نمره آپگار نوزاد در دقیقه 1 و 5 تفاوت معناداری نداشتند (p>0.05).نتیجه گیری: استفاده از 3 میکروگرم سوفنتانیل همراه با بوپی واکائین در بی حسی داخل نخاعی برای سزارین، باعث کاهش دوز بوپی واکائین تا 6 میلی گرم همراه با بلوک حسی رضایت بخش با کاهش عوارض بی حسی نخاعی مانند تهوع، استفراغ و هیپوتانسیون می شود، بدون آنکه بر روی نمره آپگار نوزاد تاثیری داشته باشد.

مقدمه: بین آمار سزارین در سطح بین المللی و ایران، تفاوت زیادی وجود دارد، به گونه ای که در سطح دنیا، 10 تا 20 درصد زایمان ها، ولی در ایران، 60-50 درصد زایمان ها به روش سزارین انجام می شود که بالاتر از استاندار جهانی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی زایمان های سزارین به تفکیک نوع بیمارستان و علت آن انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1390 بر روی اطلاعات جمع آوری شده در خصوص زایمان های صورت گرفته در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. اطلاعات بر اساس فرم های ثبت داده که توسط واحد مامایی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به تمام بیمارستان ها ابلاغ شده بود، جمع آوری شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و توسط شاخص های مرکزی (میانگین) و پراکندگی (انحراف معیار) مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: مجموع زایمان های انجام شده در بیمارستان های حوزه دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1390 که دارای زایشگاه بودند، 103348 مورد بود که از این تعداد، 45% در مراکز دانشگاهی و 55% در مراکز غیر دانشگاهی انجام شده بود. از مجموع زایمان های انجام شده، در بیمارستان های دانشگاهی 37%، خصوصی 72%، خیریه 64%، تامین اجتماعی 44%، سایر ارگان ها 55% و دانشگاه آزاد 75%، به شیوه سزارین انجام شده بود.نتیجه گیری: تعداد کل زایمان ها و همچنین سزارین در مراکز غیر دانشگاهی بیشتر از مراکز دانشگاهی است. مهمترین علت سزارین، سزارین تکراری پس از یک بار است و تعداد سزارین انتخابی در مراکز غیر دانشگاهی نیز به طور قابل توجهی بالاتر از بیمارستان های دانشگاهی است.

مقدمه: برای ترس از زایمان، دلایل مختلفی ذکر شده است که یکی از مهمترین آن ها، ویژگی های شخصیتی مادر می باشد. بر اساس تقسیم بندی فریدمن و روزنمن، افراد در دو دسته شخصیتی تیپ A و B قرار می گیرند. هر یک از این دو دسته، دارای ویژگی هایی هستند که آن ها را در مواجهه با موقعیت های گوناگون آسیب پذیر و یا مقاوم می سازد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ترس از زایمان و تیپ شخصیتی در زنان باردار انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع طرح های پیش بینی می باشد که در سال 1391 بر روی 159 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد. افراد به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه نگرش به زایمان و پرسشنامه تیپ شخصیتی فریدمن و روزنمن بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل رگرسیون خطی انجام شد. میزان p کمتر از 0.01 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: بر اساس نتایج رگرسیون خطی، تیپ شخصیتی با ضریب تعیین 0.51، در سطح معنی داری کوچکتر از 0.01، ارتباط آماری معنی داری با ترس از زایمان داشت (p<0.01) و با افزایش نمره تیپ شخصیتی (تمایل به تیپ شخصیتی A)، نمره ترس از زایمان نیز بیشتر شد.نتیجه گیری: زنان باردار دارای تیپ شخصیتی A، ترس از زایمان بیشتری را تجربه می کنند.