زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1398 | دوره:22 | شماره:3 |تعداد مقالات:14

مقدمه: مدیریت درد بعد از جراحی، از مهم ترین چالش های بعد از سزارین می باشد. یک راهکار مؤثر در کنترل درد، پیشگیری از درد می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی پیشگیری از درد و عوارض جانبی استفاده از استامینوفن، مپریدین و ترکیب آنها بعد از عمل سزارین انتخابی تحت بی حسی نخاعی انجام شد. روش کار: این مداخله دوسوکور تصادفی در سال 1396 بر روی 120 زن با بارداری کامل با طبقه بندی I انجمن بیهوشی آمریکا تحت عمل جراحی سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی در بیمارستان حافظ شهر شیراز انجام شد. بیماران به طور تصادفی به سه گروه 40 نفری تقسیم شدند که پس از زایمان، زمانی که بندناف بسته شد، قبل از پایان عمل جراحی، دارو مورد مطالعه به بیماران تزریق می شد. بیماران به ترتیب 15 میلی گرم بر کیلوگرم استامینوفن وریدی، 5/0 میلی گرم/ کیلوگرم مپریدین وریدی و ترکیبی از هر دو را دریافت می کردند. پس از بستن بندناف، گروه ها با توجه به شدت درد و عوارض بعد از عمل مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آنووا و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره شدت درد در 6 ساعت اول پس از عمل، در بیماران تحت درمان با استامینوفن داخل وریدی به طور معنی داری کمتر از گروه مپریدین داخل وریدی بود (001/0p<). در گروه مپریدین به همراه استامینوفن، متوسط نمره شدت درد، طول مدت بهبودی و فاصله زمانی بین تزریق اولیه و دوز اضافی ضددرد در مقایسه با دو گروه دیگر، به طور معنی داری کمتر بود (001/0p<). به علاوه، بروز سردرد پس از عمل در گروه های مپریدین و لرز پس از عمل در گروه های استامینوفن به طور معنی داری بیشتر از گروه ترکیبی بود (005/0=p). نتیجه گیری: استامینوفن در کنترل درد پس از عمل نسبت به مپریدین اثر بیشتری داشته و ترکیب آنها دارای اثر ضددرد بسیار بیشتر و عوارض جانبی کمتری می باشد.

مقدمه: بلوغ زودرس می تواند پیامدهای جسمانی و روانی مهمی به دنبال داشته باشد، در حالی که شناسایی و درمان به موقع آن می تواند از این تبعات جلوگیری کند. در حال حاضر تست تشخیصی بلوغ زودرس مرکزی، تست تحریکی آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین می باشد که با توجه به محدودیت ها و تهاجمی بودن آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تکمیلی سونوگرافی لگنی به عنوان روشی غیرتهاجمی و کم هزینه در تشخیص بلوغ زودرس انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی 15 نفر از دختران زیر 8 سالی که توسط والدین خود با شکایت بروز صفات ثانویه جنسی به درمانگاه غدد اطفال بیمارستان قائم و امام رضا (ع) مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. علاوه بر اندازه گیری قد و وزن و محاسبه شاخص توده بدنی، افراد تحت آزمایش با تست تحریکی آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین قرار گرفتند. دختران با سطح LH بیشتر یا مساوی 5 واحد بر لیتر جهت انجام سونوگرافی لگنی به بخش رادیولوژی بیمارستان امام رضا (ع) ارجاع و از طریق شکمی با مثانه پر دستگاه فیلیپس با پروب 5-2 مگاهرتزی توسط متخصص رادیولوژی مورد بررسی قرار گرفتند. طول و عرض و ارتفاع رحم، حجم رحم و طول و عرض و ارتفاع و حجم تخمدان ها اندازه گیری و اعداد حاصله با سونوگرافی 15 نفر به عنوان گروه شاهد مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی تست و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین دو گروه مورد و شاهد از نظر تمام معیارهای سونوگرافی اختلاف معناداری وجود داشت (001/0=p)، به جز معیار مربوط به دیامتر عرضی تخمدان چپ که بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت (102/0=p). بهترین معیار در بین معیارها، حجم تخمدان راست (با 871/0= سطح زیر منحنی) و پس از آن حجم رحم (با 864/0= سطح زیر منحنی) و بعد از آن طول رحم (با 851/0= سطح زیر منحنی) تعیین گردید. نتیجه گیری: سونوگرافی را می توان به عنوان یک روش مفید کمکی در تشخیص بلوغ زودرس مرکزی در دختران در نظر گرفت. هرچند بررسی بیشتر بر روی جمعیت های بزرگ تر نیاز است تا صحت این روش تأیید گردد.

مقدمه: جستجوی درمان در حوزه افتادگی اعضای لگن، متأثر از مؤلفه های اجتماعی-فرهنگی می باشد. مطالعات نشان می دهند که زنان در حوزه بیماری های ادراری-تناسلی کمتر به جستجوی درمان و مراقبت از خود می پردازند. مطالعه حاضر با هدف تبیین تسهیل کننده ها و موانع جستجوی درمان در زنان مبتلا به افتادگی اعضای لگن انجام گرفت. روش کار: این مطالعه کیفی در سال 1397 بر روی 15 نفر از زنان مبتلا به افتادگی و مراجعه کننده به درمانگاه های زنان بیمارستان قائم (عج) و امام رضا (ع) مشهد انجام شد. جمع آوری داده ها با مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته تا اشباع داده ها ادامه یافت. تمام مصاحبه ها ضبط و به دقت تایپ گردید و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای مرسوم گریهام به وسیله نرم افزار MAXqda انجام گرفت. یافته ها: پس از طبقه بندی و کدبندی داده ها از مجموع مضمون های یافت شده، 2 طبقه اصلی استخراج شد. درون ﻣ ﺎ ﻳ ﻪ تسهیل کننده های جستجوی درمان شامل 8 زیرطبقه: درک حمایت همسر و خانواده، دریافت توصیه های تیم بهداشتی به درمان، درک تشدید علائم، وجود تجربیات مثبت درمان در اطرافیان، اعتقاد به ضرورت درمان در سنین پایین تر، ترس از عوارض آینده، مشقت بار شدن انجام تکالیف دینی و زجرآور شدن برقراری رابطه جنسی بود. موانع جستجوی سلامت شامل 9 طبقه: عدم آگاهی در مورد افتادگی اعضای لگن، بی میلی شخصی برای مراجعه جهت درمان، میزان دسترسی و فراهم بودن درمان، وجود تجربیات منفی درمان در اطرافیان، وضعیت اقتصادی-مالی، شرم از بازگو کردن مشکل تناسلی، عوامل مرتبط با فرزندان و خانواده، نداشتن فردی جهت حمایت و همراهی و بهبود نسبی و گهگاهی علائم بیماری بود. نتیجه گیری: تسهیل کننده ها و موانع در جستجوی سلامت و درمان زنان در حوزه افتادگی اعضای لگن که در این مطالعه شناسایی شده است، در درک نیازهای بهداشتی آنان کمک می کند و می تواند به عنوان کمکی برای طراحی برنامه های مداخله ای و مشاوره های مؤثر توسط برنامه ریزان و ارائه دهندگان خدمات بهداشت باروری و مراقبین سلامت در نظر گرفته شود.

مقدمه: پس دردهای زایمان، یکی از مشکلات شایع مادران است که برای تسکین آن، مادران به گیاهان دارویی روی می-آورند. طی سال های اخیر، عملکرد بالینی مبتنی بر شواهد مورد توجه قرار گرفته است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر کپسول آویشن شیرازی و ایبوپروفن بر پس درد زایمان انجام شد. روش کار: اینمطالعه کارآزماییبالینیدوسوکور در سال 1395 برروی 100 مادر زایمان کرده به روش طبیعی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهر اهواز انجام شد. زنان به طور تصادفی در گروه کپسول آویشن شیرازی و ایبوپروفن قرار گرفتند، سپس هر 6 ساعت به مدت 24 ساعت یک کپسول مصرف کردند. بررسی شدت پس درد زایمان قبل از هر بار مداخله و یک ساعت پس از هر بار مداخله با استفاده از مقیاس عددی درد مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های آماری من ویتنی، تی مستقل، کای دو و اندازه گیری مکرر انجام شد. میزان pکمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه دو گروه از نظر متغیرهای مورد مطالعه شامل: سن مادر (سال)، تعداد زایمان و وزن نوزاد اختلاف آماری معنی داری نداشتند (05/0

مقدمه: دیسمنوره اولیه، یکی از علل شایع کاهش کارایی در محل کار، تحصیل و کاهش کیفیت زندگی زنان است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر کپسول کلپوره بر تغییرات شدت و مدت درد بیماران مبتلا به دیسمنوره اولیه انجام گرفت. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار سه سوکور در سال 1393 بر روی 70 دانشجوی دختر مبتلا به دیسمنوره اولیه در خوابگاه های منتخب دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. افراد به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. طی سه روز اول قاعدگی، گروه مداخله با کپسول کلپوره هر 6 ساعت و گروه کنترل با کپسول حاوی پودر نشاسته، طی 2 ماه متوالی درمان شدند. روابط بین مدت و شدت درد دیسمنوره در دوره های زمانی متفاوت بر اساس شبکه بیز مدل بندی و تحلیل آماری با استفاده از مفصل های جفتی انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و R (نسخه 1، 3، 4) و آزمون های آماری تی مستقل، من ویتنی و مدل شبکه بیز مفصل جفتی انجام شد. یافته ها: با توجه به مدل برازش شده، بیمارانی که شدت درد زیادی را قبل از مداخله تجربه کردند، در ماه اول اثر کاهشی بسیار زیادی را با مصرف کلپوره به همراه داشتند (0=lλ ). در بیماران با کمترین زمان درد (3 روز) با مصرف دارو در ماه اول اثر معناداری مشاهده نشد (51/0=lλ ، 51/0=uλ )، ولی تأثیر معنادار دارو برای این دسته از بیماران در ماه دوم به ثبت رسید. نتیجه گیری: داروی کلپوره را می توان در رده داروهای با کارایی بالا و قدرتمند در درمان دیسمنوره اولیه به شمار آورد، زیرا برای بیمارانی که از شدت درد قاعدگی زیاد و طول مدت درد طولانی رنج می برند، داروی کلپوره اثر کاهشی زیادی به همراه دارد.

مقدمه: سرطان آندومتر، شایع ترین سرطان دستگاه تناسلی زنان در سراسر جهان محسوب می شود. میزان سرطان آندومتر در ایران رو به گسترش است. عوامل مختلفی بر بروز سرطان آندومتر مؤثر است. نقش دیابت بارداری در این عوامل نامشخص می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه سابقه دیابت بارداری در زنان مبتلا و غیرمبتلا به سرطان آندومتر انجام شد. روش کار: این پژوهش تحلیلی گذشته نگر بر روی 360 زن در سال 1396 مراجعه کننده به بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه شهید بهشتی شهر تهران انجام گرفت. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی، باروری، سوابق پزشکی و اطلاعات مربوط به سرطان آندومتر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های تی مستقل، کای دو، نسبت شانس و رگرسیون لوجستیک انجام گرفت. میزانp کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 29 نفر (8%) سابقه دیابت بارداری داشتند که 17 نفر (2/14%) در گروه مورد و 12 نفر (5%) در گروه کنترل بودند. بین دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به سرطان آندومتر از نظر دیابت بارداری تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (05/0>p). نتیجه گیری: وجود سابقه دیابت بارداری باعث افزایش خطر سرطان آندومتر می گردد؛ بنابراین می تواند جهت پیشگیری اولیه و تشخیص زودرس سرطان آندومتر به کار رود.

مقدمه: واژینیت کاندیدایی، یکی از دلایل شایع مراجعه زنان به مراکز بهداشتی درمانی است که باعث ایجاد اختلال در کیفیت زندگی بیماران می شود. با توجه به اثرات ضد کاندیدایی عسل و دارچین و تمایل به استفاده از گیاهان دارویی و مواد طبیعی، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر کرم واژینال عسل دارچین در بهبود نشانه های واژینیت کاندیدایی انجام گرفت. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سو کور در سال 1397 بر روی 100 بیمار در شهر همدان انجام شد. بیماران با شکایت بالینی ترشح، سوزش و خارش که از نظر کشت، مبتلا به واژینیت کاندیدایی بودند، در دو گروه 50 نفری کرم واژینال عسل دارچین و کرم واژینال کلوتریمازول وارد مطالعه شدند. یک هفته پس از درمان بیماران از طریق معاینه و کشت بررسی شدند. ابزار پژوهش فرم های اطلاعاتی و چک لیست مشاهدات بالینی، میکروسکوپ، کاغذ pHسنج و محیط کشت بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو، دقیق فیشر و مک نمار انجام گرفت. میزان pکمتر از 5 0/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در هر دو گروه نشانه ها بعد از درمان در مقایسه با قبل از درمان بهبود پیدا کرد (001/0>p). در گروه کرم واژینال عسل دارچین سوزش به صورت معنی داری کمتر از گروه کلوتریمازول بود (008/0=p). بعد از درمان دو گروه به لحاظ نتایج کشت مشابه بودند (461/0=p). نتیجه گیری: کرم واژینال عسل دارچین در بهبود نشانه های واژینیت کاندیدایی مؤثر بود و می توان توصیه نمود جایگزین کرم واژینال کلوتریمازول مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: فلاونوئیدها شامل تعداد زیادی از ترکیبات پلی فنولیک با منشأ گیاهی هستند که دارای اثر آنتی اکسیدانی، آنتی-استروژنی، آنتی موتاسیون و آنتی پرولیفراتیو هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط اندومتریوز با میزان فلاونوئید دریافتی از رژیم غذایی در زنان ایرانی مراجعه کننده به بیمارستان آرش تهران انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی در طی سال های 96-1395 بر روی 78 زن مبتلا به اندومتریوز که تأیید لاپاروسکوپی شده بودند و 78 زن سالم در بیمارستان آرش تهران انجام شد. اطلاعات مربوط به رژیم غذایی افراد در طی یک سال قبل از مصاحبه توسط پرسشنامه 147 آیتمی بسامد خوراک (FFQ) تکمیل گردید. برای تعیین نوع و میزان فلاونوئیدها در هر 100 گرم از هر آیتم غذایی از جدول ترکیبات غذایی USDAاستفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های کای دو، تی مستقل، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بعد از تعدیل اثر متغیرهای مخدوشگر، افراد با دریافت بالای فلاونوئید توتال (001/0=p) شانس کمتری برای ابتلاء به اندومتریوز نشان دادند. در بین زیرگروه های فلاونوئید تنها مصرف فلاوانون (04/0=p) با خطر ابتلاء به اندومتریوز ارتباط داشت. در مقایسه بین گروه های مختلف غذایی، تنها مصرف فلاونوئید موجود در لبنیات (02/0=p)، ادویه (01/0=p) و میوه (04/0=p) در گروه بیماران مبتلا به اندومتریوز به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر فلاونوئیدها بر روی عوامل مؤثر بر پاتوژنز اندومتریوز، مصرف بالای فلاونوئیدها می تواند در پیشگیری و کنترل اندومتریوز نقش داشته باشد، بنابراین مشاوره و آموزش به این بیماران در زمینه فواید مصرف فلاونوئیدها ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: ناباروری، یکی از مشکلات شایع در سطح جهان است. در کنار توجه اخیر به داروهای مکمل و طب جایگزین برای درمان ناباروی از جمله ناباروری مردان، تأثیر تعدادی از داروهای گیاهی بر پارامترهای اسپرم مورد مطالعه قرار گرفته اند. مرور سیستماتیک و متاآنالیز حاضر با هدف بررسی تأثیر گیاه خارخسک بر قدرت باروری مردان انجام شد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک پایگاه داده های الکترونیک شامل PubMed، Web of science، google scholar، Scopus، Cochrane، Sid، Magiran و Iranmedex با واژه های Tribulus Terrestris، Fertility، Infertility، Sperm parameters، Oligo Azoospermia و نازایی، ناباروری و خارخسک بدون محدودیت زمان و زبان جستجو شدند. مطالعات منتشر شده تا تاریخ 18 آذر 1396 وارد مطالعه شدند. در پایان 9 مقاله وارد مطالعه شد که 4 مطالعه قابلیت انجام متاآنالیز را داشتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار comprehensive (نسخه 2) انجام شد. برای بررسی سوگیری انتشار از آزمون Egger و برای بررسی همگنی مطالعات از آزمون کوکران و شاخص I2استفاده شد. یافته ها: از مجموع 1075 مقاله به دست آمده، 9 مقاله وارد مطالعه شد که 4 مقاله قابلیت متاآنالیز داشت. ترکیب داده ها نشان داد که استفاده از گیاه خارخسک در مردان با افزایش پارامتر های غلظت اسپرم و بهبود شکل طبیعی اسپرم و تحرک اسپرم همراه است. نتیجه گیری: گیاه خارخسک بر پارامترهای اسپرم و عملکرد جنسی در مردان مؤثر است و می تواند به عنوان طب مکمل در کنار درمان های دیگر، در افراد مبتلا به ناباروری با علت مردانه استفاده شود.

مقدمه: ماستالژی، یکی از شایع ترین علل مراجعه زنان به مراکز درمانی است که با توجه به اهمیت آن، تجویز صحیح دارو اهمیت دارد. با توجه به عوارض داروهای شیمیایی، تمایل بیماران به استفاده از طب مکمل افزایش یافته است. مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز حاضر با هدف ارزیابی و جمع بندی نتایج کارآزمایی های بالینی انجام شده در مورد تأثیر داروهای گیاهی و مکمل های غذایی بر ماستالژی در ایران انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر به صورت مرور سیستماتیک و متاآنالیز اثر داروهای گیاهی و مکمل های غذایی بر ماستالژی است که جستجوی مقالات با استفاده از کلیدواژه های ماستالژی، طب مکمل، گیاهان دارویی و معادل انگلیسی آنها در مجلات فارسی و انگلیسی زبان نمایه شده در SID، Iranmedx، Scopus، Magiran، Irandoc، Pubmed و Google scholar در فاصله سال های 2019-2007 انجام شد. جهت ارزیابی کیفیت مقالات از مقیاس جداد استفاده شد. معیار ورود به مطالعه شامل: مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شده در زمینه ماستالژی و معیار خروج، عدم دسترسی به متن کامل مقاله و وجود بیش از یک مداخله در هر گروه و نداشتن گروه کنترل بود. یافته ها: در این مطالعه، 14 مقاله که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند که دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی، فلاونوئیدی با خاصیت ضدالتهاب و ضددرد بوده و در تسکین ماستالژی تأثیر مطلوبی داشتند. اطلاعات به دست آمده، استفاده از ویتاگنوس و ویتامین E را جهت درمان ماستالژی مورد حمایت قرار می دهد. ضمن اینکه بذرکتان نیز نتایج مطلوبی را ارائه داد. نتایج متاآنالیز با سه مطالعه نشان داد که هیچ تفاوت معنی داری بین گل مغربی و ویتامین E وجود ندارد (648/0=p). نتیجه گیری: از بین تمام روش های ذکر شده، ویتاگنوس و ویتامین E دارای شواهد بیشتر برای استفاده در درمان ماستالژی می باشند. برای کاربردی شدن سایر روش ها، مطالعات بیشتر ضروری است.

مقدمه: آرتروگریپوز، یک اختلال مادرزادی نادر است که با درگیری مفاصل، ضعف عضلانی و فیبروز شناخته می شود و گاهی با یک سری ناهنجاری های لوله های کلیوی و کلستاز و اختلالات استخوانی همراه است. آرتروگریپوز، درمان قطعی ندارد، ولی توانبخشی برای بهبود عملکرد اعضاء امکان پذیر است. در این مطالعه یک مورد جنین مذکر مبتلا به آرتروگریپوز و اقدام به سقط آن در حدود هفته 19 بارداری گزارش می شود. معرفی بیمار: بیمار خانمی 34 ساله با بارداری چهارم، پاریته دوم و سابقه یک سقط خودبه خودی بود که آزمایشات غربالگری سلامت جنین در نوبت اول و دوم نرمال بود، ولی با توجه به یافته های هیدرونفروز یک طرفه، کیست کوروئید یک طرفه، کلاب فوت شدید دوطرفه در بررسی اندام های جنین، کاهش نسبی در حرکات جنین و دست چسبیده دوطرفه آمنیوسنتز شد و آرتروگریپوز تشخیص داده شد و مادر در سن حاملگی 19 هفته و 4 روز تحت سقط درمانی در بیمارستان قرار گرفت و پس از دریافت میزوپروستول و اکسی توسین به علت عدم پاسخ دهی به آنان، مورد هیستروتومی قرار گرفت و جفت و جنین خارج گردید. نتیجه گیری: آرتروگریپوز، یک اختلال مادرزادی است که به علت وقوع ناهنجاری ها و مشکلات توأم باید تشخیص زودتر و به موقع آن در قبل از زایمان مدنظر قرار گیرد. این سندرم از طریق سونوگرافی قابل تشخیص است، بنابراین توصیه می شود که اقدامات تصویربرداری و مراقبت های بارداری و غربالگری ها مخصوصاً در مادران باردار پرخطر با حساسیت بیشتری پیگیری شود.