مقدمه: بر اساس نتایج برخی از مطالعات، شیوع اختلالات قاعدگی از جمله آمنوره و الیگومنوره در بین قهرمانان ورزشی بیش از جمعیت عمومی می باشد. دیسمنوره اولیه (قاعدگی دردناک) نیز در بیش از 90% بالغین در سنین باروری مشاهده می شود. سندرم پیش از قاعدگی نیز می تواند به طور موثری بر زندگی زنان تاثیر گذار باشد. از آنجایی که ورزش و فعالیت بدنی از عوامل موثر بر اختلالات ذکر شده می باشند، مطالعه حاضر با هدف مقایسه فراوانی اختلالات قاعدگی (آمنوره، الیگومنوره، دیسمنوره و سندرم پیش از قاعدگی) بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار انجام شد.روش کار: این مطالعه علی- مقایسه ای در سال 1389 بر روی 360 نفر از دانشجویان دختر 28-18 ساله رشته های پزشکی و غیر پزشکی دانشگاه های تبریز انجام شد. افراد به صورت انتخابی و هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامه های تاریخچه ورزشی فردی، دیکرسون و مقیاس دیداری درد را تکمیل کردند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار از نظر بروز آمنوره (%10.55 در برابر %8.88) (p=0.59) و الیگومنوره (%18.33 در برابر %15.55) (p=0.26) تفاوت معنی داری نداشتند. فراوانی دیسمنوره در گروه ورزشکار %39.44 و در گروه غیر ورزشکار 543.88 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.39). از نظر بروز سندرم قبل از قاعدگی، دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار (به ترتیب %55.88 و %66.11) تفاوت معنی داری نداشتند (p=0.15).نتیجه گیری: ورزش می تواند باعث بهبود دیسمنوره و سندرم قبل از قاعدگی شود، همچنین لازم است در مورد تغذیه که یکی از علل مهم آمنوره و الیگومنوره می باشد، توجه لازم مبذول شود.