زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1396 | دوره:20 | شماره:6 |تعداد مقالات:16

مقدمه: پره اکلامپسی یک اختلال چند سیستمی با علت شناسی نامعلوم است که به نظر می رسد در درازمدت می تواند افراد مبتلا را در معرض خطر ابتلاء به بیماری های قلبی - عروقی قرار دهد. از سوی دیگر در مطالعات اخیر به افزایش ضخامت اینتیما مدیا شریان کاروتید (IMT) به عنوان ریسک فاکتوری مستقل، در پیش گویی زودرس ابتلاء به بیماری های آترواسکلروتیک قلبی عروقی اشاره شده است. با توجه به اختلال فونکسیون آندوتلیوم به عنوان مکانیسم پاتوژنتیک مشترک در روند تغییرات آترواسکلروتیک و پره اکلامپسی، مطالعه حاضر با هدف مقایسه ضخامت اینتیما مدیا شریان کاروتید در زنان مبتلا به پره اکلامپسی و کنترل سالم انجام شد.روش کار: در این مطالعه مقطعی که در سال 95-1394 انجام شد، ضخامت اینتیما مدیا عروق کاروتید مشترک با استفاده از سونوگرافی در 30 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی، 30 زن باردار سالم با فشار خون طبیعی و 30 زن سالم غیر باردار که از نظر سن و سن بارداری همسان بودند، اندازه گیری شد، سپس میانگین آن در بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های کای اسکوئر، تست دقیق فیشر، کولموگروف- اسمیروف، آنووا و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین IMT شریان های کاروتید راست و چپ به ترتیب در گروه زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی (0.78±5 میلی متر و 0.76±0.28 میلی متر)، در زنان باردار سالم با فشار خون طبیعی (0.52±0.01 میلی متر و 0.53±0.01 میلی متر) و در زنان سالم غیر باردار (0.54±0.01 میلی متر و 0.56±0.01 میلی متر) بود که در گروه زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی تفاوت آماری معناداری با دو گروه دیگر وجود داشت (p<0.001)نتیجه گیری: IMT به عنوان مارکری مهم و مستقل در پیش گویی زودرس بیماری های آترواسکلروتیک قلبی عروقی، در زنان مبتلا به پره اکلامپسی به طور بارزی بالاتر از دو گروه کنترل می باشد، از طرفی با توجه به ارتباط این فاکتور با خطر افزایش بیماری های آترواسکلروتیک، منطقی است این زنان به عنوان گروه پرخطر بیماری های قلبی - عروقی در نظر گرفته شده و مورد بررسی های غربالگری زودرس بیماری های آترواسکلروتیک قلبی - عروقی قرار گیرند.

مقدمه: تغییرات جسمانی و روان شناختی دوران بارداری بر کیفیت زندگی زنان باردار تاثیر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت زندگی و شکایات شایع دوران بارداری انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1393 بر روی 199 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت. گردآوری دادها با استفاده از پرسشنامه شکایات شایع دوران بارداری و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.یافته ها: در این مطالعه میانگین نمره رضایت مندی کلی از زندگی 68.84±16.75 و میانگین نمره شکایت های شایع مادران باردار 38.12±9.1 بود. بر اساس نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون بین نمره شکایات شایع دوران بارداری با نمره رضایت مندی کلی از زندگی (r=-0.34، p<0.001) و نمره حیطه های جسمی (r=-0.425، p<0.001)، روحی (r=-0.239، p<0.001)، اجتماعی (r=-0.228، p<0.002) و محیطی (r=-0.161، p<0.04) همبستگی معکوس و معناداری وجود داشت. همچنین بر اساس نتایج رگرسیون خطی، حمایت اطرافیان اثر مثبت بر کیفیت زندگی داشت، به طوری که میانگین نمره کیفیت زندگی در گروهی با حمایت متوسط حدود 8 واحد و در گروهی با حمایت بالا حدود 11 واحد بیشتر از گروه با حمایت پایین بود (p<0.001). همچنین با افزایش شکایات شایع دوران بارداری میانگین نمره کیفیت زندگی 0.57 کاهش یافت که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001).نتیجه گیری: شکایات دوران بارداری اثر قابل ملاحظه ای بر کیفیت زندگی زنان باردار دارد، لذا توجه مراقبین بهداشتی به این شکایات و برنامه ریزی در جهت اقدامات مراقبتی برای کنترل آن و حمایت اطرافیان می تواند بر کیفیت زندگی زنان باردار، تاثیر بسزایی داشته باشد.

مقدمه: کودکان آینده سازان جامعه هستند و تامین سلامت کودکان یک سرمایه گذاری ملی و سازنده است. از آنجایی که مادران بیشترین تماس را با نوزادان دارند، بالا بودن آگاهی آنها در زمینه مراقبت ها و عوامل خطر دوره نوزادی می تواند در پیشگیری از مرگ و میر نوزادان بسیار موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی مادران از مراقبت های نوزادی در سه بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1393 بر روی 784 مادر باردار مراجعه کننده به زایشگاه های بیمارستان های ام البنین (س)، امام رضا (ع) و قائم (عج) انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه پژوهشگر ساخته در خصوص مراقبت های دوره نوزادی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی، کای اسکوئر و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه 50 نفر (%6.4) از مادران در مورد مراقبت های دوره نوزادی آگاهی ضعیف، 430 نفر (%54.8) آگاهی متوسط و 295 نفر (%37.6) آگاهی خوب داشتند. مادران با سطح تحصیلات دیپلم بیشترین میزان آگاهی را نسبت به سایر مادران داشتند. بین میزان تحصیلات، شغل مادر و نوع زایمان با آگاهی مادران از مراقبت های دوره نوزادی ارتباط معناداری وجود داشت (p=0.05).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر میزان آگاهی مادران در پیشگیری از بیماری ها و مرگ و میر نوزادان، بهتر است تمرکز بیشتری بر آموزش مادران به خصوص در زمینه فعالیت های ورزشی مادر و رژیم غذایی، ترک خوردگی سرپستان و داروهای بی خطر در دوران شیردهی برای تمام مادران معطوف شود.

مقدمه: منجمد کردن رویان ها به صورت بالقوه بهترین راه برای افزایش میزان باروری برای زنان در معرض سندرم تحریک بیش از حد تخمدان و زنان در خطر از دست رفتن عملکرد تخمدان می باشد. با توجه به اهمیت موضوع و پیشرفت های روزافزون در دنیا در زمینه جنین های فریز و بارداری، مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان باروری و عوامل موثر بر آن به دنبال انتقال جنین تازه و جنین منجمد شده در زنان تحت درمان با روش های کمک باروری انجام شد.روش کار: این مطالعه هم گروهی طی سال های 89-1388 بر روی 200 زن نابارور که جهت درمان ناباروری به مرکز ناباروری منتصریه مشهد مراجعه کرده و کاندید IVF/ICSI بودند، انجام شد. رویان های بیماران در گروه های تازه یا منجمد برای انتقال به رحم مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و کروسکال والیس استفاده شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: از 200 زن نابارور، 80 نفر (40%) اززنان باردار شدند که 43 نفر (43%) در گروه جنین تازه و 37 نفر (37%) در گروه جنین منجمد بودند که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (p=0.38). علل ناباروری، تعداد سلول های جنین و grading جنین های انتقال یافته، عوارض زایمانی، نحوه انتقال جنین، تعداد جنین های حاصل از زایمان و ضخامت آندومتر بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (p=0.61). تفاوت میانگین تعداد جنین های منتقل شده در دو گروه معنادار بود (p<0.05) که این تفاوت پس از حذف زنان حامله نشده و انجام مقایسه در زنان حامله شده، دیگر معنادار نبود (p=0.22).نتیجه گیری: هیچ تفاوتی از نظر میزان حاملگی و عوارض بارداری بین دو گروه جنین های فریز و جنین های تازه وجود ندارد (p=0.53).

مقدمه: یائسگی، یکی از مهم ترین بحران های زندگی زنان است و علائمی که زنان در این مرحله تجربه می کنند، از جمله چالش های مهم مراقبتی می باشد و یکی از مهم ترین پیامدهای آن، اضطراب پنهان ناشی از یائسگی است. چندی است که والرین به عنوان یکی از داروهای مورد توجه محققین و پزشکان برای کاهش عوارض دوره یائسگی مورد توجه قرار گرفته است و نتایج متناقضی نسبت به عملکرد این دارو به دست آمده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر والرین بر اضطراب زنان یائسه انجام شد.روش کار: این مطالعه مداخله ای و کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1393 بر روی 144 نفر از زنان یائسه تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. واحدهای پژوهش به دو گروه 72 نفری مداخله و کنترل تقسیم شده و درمان متقاطع بین دو گروه در دو مرحله صورت گرفت. در هر نوبت آزمایش، گروه مداخله در هر روز دو نوبت کپسول های 530 میلی گرمی حاوی والرین و گروه کنترل کپسول های پلاسبو با ویژگی های ظاهری مشابه دریافت کردند. به منظور سنجش اضطراب زنان از پرسشنامه اضطراب پنهان اشپیل برگر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های مقایسه میانگین زوجی و اندازه های تکراری استفاده شد.یافته ها: استفاده از والرین تاثیر معناداری بر کاهش اضطراب زنان یائسه نداشت، اما تاثیر آن در مداخله دوم و پس از دریافت دارونما معنادار بود (p=0.003) که نشان از نقش موثر طول دوره درمان بر اثربخشی این دارو دارد.نتیجه گیری: والرین بر کاهش اضطراب زنان یائسه موثر است و به نظر می رسد که طول دوره درمان نقش تعیین کننده ای در تاثیرگذاری والرین بر کاهش اضطراب زنان یائسه داشته باشد.

مقدمه: خونریزی غیرطبیعی رحمی یک مشکل شایع در زنان اواخر سنین باروری می باشد که نیازمند ارزیابی مناسب است. اقدامات تشخیصی جهت کشف ضایعات پاتولوژیک رحم در این بیماران شامل بیوپسی آندومتر، سونوگرافی ترانس واژینال، هیستروسکوپی و (دیلاتاسیون و کورتاژ) D & C می باشد. با توجه به اهمیت ارزیابی خونریزی رحمی جهت درمان صحیح بیماری، مطالعه حاضر با هدف مقایسه ارزش تشخیصی سونوگرافی ترانس واژینال و دیلاتاسیون و کورتاژ در تعیین علل خونریزی غیر طبیعی رحمی در زنان حوالی سنین یائسگی انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال های 94-1392 بر روی 94 نفر از زنان دارای خونریزی غیرطبیعی رحمی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی علوی اردبیل انجام شد. پس از تکمیل پرسشنامه اطلاعات فردی و انجام معاینه لگن و پاپ اسمیر، برای همه بیماران سونوگرافی ترانس واژینال و دیلاتاسیون و کورتاژ انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های کوکران، تعیین حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی انجام گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: میوم شایع ترین یافته پاتولوژیک در هر دو روش سونوگرافی ترانس واژینال و دیلاتاسیون کورتاژ (به ترتیب با %65.9 و %60.6) بود. حساسیت سونوگرافی ترانس واژینال برای تشخیص میوم و پولیپ به ترتیب %59.5 و %51.2 و ویژگی آن %83.2 و %72.5 بود. ارزش اخباری مثبت و منفی روش سونوگرافی ترانس واژینال برای تشخیص میوم به ترتیب %42.2 و %57.4 و برای تشخیص پولیپ %61.1 و %39.9 بود. حساسیت و ویژگی سونوگرافی ترانس واژینال در تشخیص افراد نرمال از غیر نرمال به ترتیب %59.5 و %65.4 بود. ارزش اخباری مثبت و منفی نیز به ترتیب %12.4 و %84.58 بود. هم چنین حساسیت و ویژگی روش سونوگرافی ترانس واژینال در تشخیص صحیح افرادی که دارای خونریزی غیر طبیعی بودند به ترتیب %87.5 و %94.5 گزارش شد. ارزش اخباری مثبت و منفی این روش نیز به ترتیب %26.5 و %37.86 به دست آمد.نتیجه گیری: با توجه به حساسیت و ویژگی بالای سونوگرافی ترانس واژینال در تشخیص صحیح افراد غیر نرمال (دارای خونریزی غیر طبیعی) و هزینه پایین و غیرتهاجمی بودن، این روش به عنوان اولین قدم برای بررسی بیماران دارای خونریزی غیر طبیعی پیشنهاد می شود.

مقدمه: اضطراب پس از سزارین با افزایش درد، میزان استفاده از آنالژزیک ها و افزایش مدت بستری در بیمارستان همراه است. اوریکولوتراپی ممکن است به عنوان یک روش طب مکمل جهت کاهش اضطراب مفید باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اوریکولوتراپی بر اضطراب بیماران بعد از سزارین انجام شد.روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوگروهه در سال 1394 بر روی 66 زن باردار مراجعه کننده جهت سزارین به بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. در گروه مداخله 3-2 ساعت بعد از عمل، به مدت 20 دقیقه اوریکولوتراپی (در نقاط شن من، ساب کورتکس، رحم، لگن و شکم) انجام شد. میزان اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر و میزان فشارخون و نبض قبل، 1 و 2 ساعت بعد از مداخله ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات جمعیت شناختی، میانگین اضطراب پنهان و آشکار قبل از سزاین و اضطراب آشکار قبل از مداخله (بعد از سزارین) تفاوت معناداری نداشتند (p>0.05). 1 ساعت بعد از مداخله در میزان اضطراب بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (p=0.332). 2 ساعت بعد از مداخله میزان اضطراب در گروه اوریکولوتراپی کاهش و در گروه کنترل افزایش یافت، اگرچه این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (p=0.876). همچنین بین دو از جهت نبض و فشارخون سیستول و دیاستول گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: استفاده از اوریکولوتراپی در کاهش اضطراب مادران پس از سزارین تا 2 ساعت بعد از مداخله تاثیری ندارد، بنابراین توصیه می شود مطالعات بیشتر در ارتباط با اثر اوریکولوتراپی بر اضطراب پس از سزارین با پیگیری در زمان طولانی تر انجام شود.

مقدمه: بارداری و زایمان با تغییراتی در وزن و وضعیت عملکرد مادری همراه است. با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش ها مبنی بر کاهش فعالیت عملکردی در افراد چاق، مطالعه حاضر با هدف تعیین حفظ وزن و ارتباط آن با وضعیت عملکرد مادری در 6 ماه پس از زایمان انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1395 بر روی 307 زن زایمان کرده در شهر اردبیل انجام گرفت. حفظ وزن به صورت تفاضل وزن ثبت شده در هفته 12-10 بارداری و وزن ثبت شده در 6 ماه پس از زایمان تعریف شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی اجتماعی و پرسشنامه وضعیت عملکرد پس از زایمان بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های همبستگی پیرسون، مدل رگرسیون لوجستیک و مدل خطی عمومی با تعدیل متغیرهای پایه انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین حفظ وزن زنان 6 ماه بعد از زایمان 9.99±0.5 کیلوگرم بود. بر اساس نتایج آزمون همبستگی پیرسون، بین تمام زیر دامنه ها شامل مسوولیت خانه (p=0.05)، فعالیت اجتماعی (p=0.042)، مراقبت از نوزاد (p=0.009) و مراقبت از خود (p<0.001) با حفظ وزن ارتباط معنی داری وجود داشت. تنها زیر دامنه ای از وضعیت عملکردی که با حفظ وزن ارتباط معنادار نداشت، زیر دامنه شغل بود (p>0.05).نتیجه گیری: زنان حفظ وزن قابل قبولی 6 ماه بعد از زایمان داشتند و حفظ وزن بالا با وضعیت عملکردی مادری پایین همراه بود، بنابراین نیاز به ارزیابی دقیق تر وزن مادران پس از زایمان و توصیه های مناسب تغذیه در دوران شیردهی می باشد.

مقدمه: اندوه پس از زایمان از جمله عوارضی است که می تواند بر سلامت مادر و چگونگی ارتباط وی با نوزاد و در نتیجه سلامت جسمی و روانی او تاثیر بگذارد، لذا تیم درمان باید مداخلات زودهنگام جهت پیشگیری از اندوه مادران را مورد توجه قرار دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ نوزاد توسط مادر بر اندوه پس از زایمان در زنان نخست زا انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 54 زن نخست زا با زایمان طبیعی مراجعه کننده به بیمارستان های امام رضا (ع) و ام البنین (س) مشهد انجام شد. مادران گروه مداخله از روز اول تا دهم بعد از زایمان، روزانه یک مرتبه به مدت 15 دقیقه نوزاد خود را ماساژ می دادند. در گروه شاهد هیچ مداخله ای صورت نگرفت. سطح اندوه پس از زایمان در روزهای اول، چهارم و دهم بعد از زایمان در هر دو گروه مداخله و کنترل ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های من ویتنی، تست دقیق فیشر و کای دو انجام شد.یافته ها: در روز اول بعد از زایمان، میانگین نمره اندوه گروه ها تفاوت آماری چندانی نداشت (p=0.084)، در حالی که میانگین نمره اندوه در روز چهارم (p=0.001) و دهم (p=0.034) بعد از زایمان بین گروه ها اختلاف معنی داری داشت، به این معنا که میانگین شدت اندوه در گروه مداخله در روزهای چهارم و دهم پس از زایمان کمتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: ماساژ نوزاد در کاهش شدت اندوه پس از زایمان موثر است. نظر به اینکه ماساژ نوزاد، روشی مفید و بدون هزینه جهت کاهش شدت اندوه مادران است، انجام آن بعد از زایمان به منظور پیشبرد سلامت روانی مادر به مادران توصیه می گردد.

مقدمه: بیوگی حادثه ای پراسترس برای زنان است که اغلب با از دست دادن سلامتی، روابط انسانی و حمایت مالی همراه است. مطالعه حاضر با هدف توصیف تجارب بیوه زنان از بیوگی و تلاش آنها برای برطرف کردن نیازهای عاطفی جنسیشان انجام شد.روش کار: این مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی به روش پدیدارشناسی انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه بدون ساختار با 10 بیوه زن که به روش مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند، گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش کلایزی انجام شد.یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل مصاحبه ها، سه مفهوم اصلی به همراه زیر مفهوم ها شناسایی شدند که مفاهیم اصلی شامل: دوگانگی احساسی مادری در برابر زنانگی، نیازهای جنسی واضح اما نگفتنی، ازدواج مجدد و سرانجام مبهم بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، نمایی نزدیک از مشکلات بیوه زنان را در برابر باورهای فرهنگی و اجتماعی نامناسب در مورد نیازهای جنسی و عاطفی شان نشان داد. زنان بیوه، نیازهای جنسی شان را واضح اما با توجه به محدودیت های اجتماعی «غیر قابل بیان» توصیف کردند. آنها با دوگانگی ترس و نیاز برای تامین نیازهای جنسی شان در جامعه مواجه اند که مدتی پس از فوت همسرشان شدت می یابد. آنها نیازهای جنسی و عاطفی پاسخ داده نشده شان را با عنوان «مادری در برابر زنانگی» توصیف کردند و شرح دادند که چگونه احساس نیازشان برای تماس غیر جنسی و دریافت حمایت عاطفی از مردان، آنها را در ایفای نقششان به عنوان مادر، با دوگانگی روبرو کرده است. همچنین نتایج نشان داد که چگونه مهارها و باورهای اجتماعی، بیوه زنان را به سمت یک زندگی غیر جنسی برای حمایت از فرزندانشان سوق می دهد.

مقدمه: کلامیدیا تراکوماتیس غالبا از طریق مقاربت جنسی منتقل می شود و مانند سایر بیماری های گروه STD (منتقل شونده جنسی)، در درجه اول افراد جوان و فعال جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد و به دلیل ایجاد عوارض در دوران بارداری حائز اهمیت است. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی نقش واریته های سرمی این باکتری و ارتباط آن با عوارض ناشی از عفونت آن انجام شد.روش کار: در این مطالعه مروری داده ها از بانک های اطلاعاتی Web of Science، Google Scholar، PubMed، Sciencedirect، ISC و magiran با استفاده از کلید واژه های Chlamydia trachomatis، STD، Prevalence، Serovar، Infertility، کلامیدیا تراکوماتیس، عفونت های تناسلی، ناباروری و واریته های سرمی گردآوری شد و با تاکید بر مقالات انگلیسی زبان چاپ شده در 5 سال اخیر، از 66 مقاله استفاده گردید.یافته ها: تعیین پراکنش سویه های مختلف این باکتری درون سلولی اجباری در مناطق جغرافیایی مختلف می تواند راهنمای مناسبی برای طراحی برنامه های اپیدمیولوژیک به منظور کنترل عفونت کلامیدیایی و به دنبال آن کنترل STD باشد. تقریبا تمامی مطالعات انجام شده در این زمینه نشان داده اند که واریته های سرمی D تا K عمدتا با عفونت های ادراری- تناسلی در ارتباط هستند و واریته سرمی E، واریته سرمی غالب مرتبط با عفونت دهانه رحم، واژن و مجاری ادراری- تناسلی است، ولی شیوع آن در مطالعات بین 50-20 درصد متغیر است. توزیع جغرافیایی گروه های سرولوژی در سراسر جهان در سطح ملی بسیار مشابه ولی در شهرها دارای اختلافاتی است. شایع ترین واریته های سرمی در سراسر جهان E، D و F هستند.نتیجه گیری: یافته های موجود ارتباط بین واریته های سرمی ادراری- تناسلی و شدت علائم بالینی و مدت زمان عفونت های کلامیدیا تراکوماتیس را نشان داده اند، اگرچه در این میان داده های متناقضی نیز گزارش شده است.

مقدمه: فاشئیت نکروزان یک نوع عفونت نکروزان بافت نرم است که فاسیا و بافت چربی زیرجلدی را درگیر می کند، پیشرفت سریع داشته و سبب تخریب بافتی گسترش یابنده، توکسیسیتی، سپسیس و در نهایت مرگ می شود. «گانگرن فورنیه» نام دیگر «فاشئیت نکروزان پرینه» می باشد. علائم آن شامل: درد شدید، تورم، قرمزی و سفتی ناحیه لابیا ماژور بوده که سریعا پیشرفت کرده و دیواره قدامی شکم و ناحیه گلوتئال را نیز درگیر می کند. تابلوی بالینی مراحل اولیه گانگرن فورنیه مشابه آبسه بارتولن بوده و به دلیل نادر بودن گانگرن فورنیه و شایع بودن آبسه بارتولن، ممکن است جراح ژنیکولوژیک آن را مدنظر نداشته باشد.معرفی بیمار: بیمار خانم 52 ساله بود که به دلیل تب، درد، قرمزی و تورم ناحیه ولو در بیمارستان بستری شد و در ابتدا با تشخیص آبسه بارتولن تحت درناژ و مارسوپیالیزاسیون قرار گرفت، ولی به دلیل ادامه تب، عدم بهبود درد و پیشرفت اریتم و تورم تا ناحیه مونس پوبیس و RLQ (کوادران تحتانی راست شکم) و ترشح بسیار بدبوی پرینه با تشخیص گانگرن فورنیه تحت دبریدمان وسیع جراحی و آنتی بیوتیک وسیع الطیف وریدی قرار گرفت و بعد از 2 هفته با حال عمومی خوب و بدون تب ترخیص شد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه مراحل اولیه گانگرن فورنیه می تواند با آبسه بارتولن اشتباه شود، در افراد دارای بیماری زمینه ای مانند دیابت یا نقص ایمنی در صورت ایجاد علائم اوروژنیتال، باید گانگرن فورنیه را علی رغم نادر بودن مدنظر داشت، چون گانگرن فورنیه یک فوریت جراحی است و تشخیص زودرس و درمان سریع و گسترده می تواند از موربیدیتی و مورتالیتی جلوگیری کند.