زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1392 | دوره:16 | شماره:67 |تعداد مقالات:3

مقدمه: سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان بوده و درمان آن شامل حذف پستان و غدد لنفاوی اگزیلاری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج حاصل از بیوپسی غده لنفاوی نگهبان در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد.روش کار: این مطالعه گذشته نگر طی سال های 88-1386 بر روی 110 بیمار مبتلا به سرطان پستان مرحله اول و دوم در بیمارستان امید وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد تحت بررسی غدد لنفاوی نگهبان قرار گرفتند. غدد لنفاوی نگهبان، با استفاده همزمان از روش تزریق ماده ایزوتوپ (سنتی گرافی) و تزریق ایزوسولفان آبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. از شمارشگر مواد رادیوایزوتوپ به منظور شناسایی غده لنفاوی نگهبان استفاده شد. پس از شناسایی غده لنفاوی نگهبان، برداشتن غدد لنفاوی مذکور انجام شد و جهت ارزیابی برای فروزن سکشن و پاتولوژی دائمی ارسال شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون کی دو و دقیق فیشر انجام شد.یافته ها: در مجموع در 20 بیمار، نتیجه فروزن سکشن حین عمل مثبت شد و در نتیجه تحت دایسکشن آگزیلاری قرار گرفتند. از مجموع 90 بیمار، 30 بیمار (%33.33)، اول جهت طی شدن مرحله یادگیری جراح، تحت انجام بررسی غده لنفاوی نگهبان و سپس دایسکشن آگزیلاری در همان عمل جراحی قرار گرفتند. در 70 بیماری که نتیجه بیوپسی غده لنفاوی نگهبان منفی بود، از دایسکشن آگزیلاری اجتناب شد. در 3 بیمار از 70 مورد فوق، نتیجه پاتولوژی دائمی، نشان دهنده گرفتاری متاستاتیک غده لنفاوی نگهبان بود و تمام این 3 مورد در 30 مورد اولیه ای بودند که تحت دایسکشن آگزیلاری نیز قرار گرفته بودند. پس از طی شدن مرحله learning curve نتیجه منفی کاذب بیوپسی غده لنفاوی نگهبان مشاهده نشد.نتیجه گیری: انجام بیوپسی غده لنفاوی نگهبان در بیماران مبتلا به سرطان پستان مرحله اول و دوم، می تواند با دقت بالایی، وضعیت گره های لنفاوی آگزیلاری را از نظر درگیری متاستاتیک مشخص کند.

مقدمه: اولین ساعات تولد، یک دوره بحرانی برای شکل گیری دلبستگی مادر و نوزاد و کاهش اضطراب مربوط به نوزاد است و جداسازی مادر و نوزاد در این زمان، منجر به اثرات نامطلوبی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تماس پوستی مادر و نوزاد بلافاصله پس از زایمان بر دلبستگی مادری و اضطراب مربوط به نوزاد انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1387 بر روی 114 مادر نخست باردار مراجعه کننده جهت زایمان به زایشگاه بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد به دو گروه مراقبت با تماس پوستی و مراقبت معمول تقسیم شدند. در گروه تماس پوستی، نوزاد بلافاصله پس از زایمان، بدون پوشش، به صورت سینه به سینه در تماس پوستی با مادرش قرار می گرفت. در گروه مراقبت معمول، نوزاد بلافاصله پس از زایمان، به زیر گرم کننده تابشی منتقل می شد. اطلاعات مربوط به مادر و نوزاد با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد و دو گروه تا پایان دوره نوزادی جهت ارزیابی میزان دلبستگی مادر و نوزاد و اضطراب مربوط به نوزاد مورد پیگیری قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 14) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 92 زوج مطالعه را به پایان رساندند. در گروه تماس پوستی نسبت به گروه مراقبت معمول، میزان دلبستگی مادری به طور معنی داری افزایش یافت (51.17±3.88 در مقابل 49.19±4.56، p=0.02) و میزان اضطراب مربوط به نوزاد کاهش یافته بود (28.2±3.32 در مقابل 26.07±4.16، p=0.03).نتیجه گیری: تماس پوستی مادر و نوزاد، میزان دلبستگی مادری را افزایش و میزان اضطراب مربوط به نوزاد را کاهش می دهد.

مقدمه: زایمان زودرس، یک حادثه جدی در دوران بارداری است، اما شیوع آن با توجه به جمعیت های مختلف و وضعیت اقتصادی و اجتماعی افراد در جوامع مختلف، متفاوت می باشد. اختلالات روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی با تحریکات هورمونی می تواند باعث افزایش زایمان زودرس شوند، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط زایمان زودرس با درصد اضطراب، استرس و افسردگی حین بارداری انجام شد.روش کار: این مطالعه کوهورت آینده نگر در سال 1389 بر روی 300 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری شهرستان دورود انجام شد. در مطالعه حاضر وقوع زایمان زودرس در دو گروه مواجهه و غیر مواجهه با استرس، اضطراب و افسردگی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری به صورت طبقه بندی شده انجام شد. با استفاده از ابزار اندازه گیری Dass21، نمره اضطراب، استرس و افسردگی زنان باردار تعیین و نمرات به 5 دسته طبقه بندی شد. ابزار مطالعه شامل فرم انتخاب واحد پژوهش، مقیاس DASS21 و فرم مصاحبه مشخصات واحدهای پژوهش بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون کای دو، شاخص خطر نسبی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: دو گروه از نظر وقوع زایمان زودرس تفاوت آماری معنی داری داشتند (P<0.0001). خطر وقوع زایمان زودرس در کسانی که دارای اضطراب، استرس و افسردگی بودند، 3.797 برابر افراد طبیعی بود (OR=3.797). عوامل موثر بر زایمان زودرس در گروه دارای اضطراب، استرس و افسردگی (P<0.0001) شامل تعداد دفعات شستشو لباس روزانه با دست (p=0.001)، تعداد دفعات پختن غذا روزانه (P<0.0001)، گروه سنی مادر (p=0.022)، طبقه اجتماعی اقتصادی (p=0.23) و تعداد بارداری (p=0.003) بود.نتیجه گیری: وقوع زایمان زودرس در زنان بارداری که مواجهه با استرس، اضطراب و افسردگی دارند، بیشتر است.