زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1395 | دوره:19 | شماره:28 |تعداد مقالات:3

مقدمه: یائسگی با تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی نظیر افسردگی، افزایش وزن و اختلالات اشتها همراه است. پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP) یک پپتید مترشحه از هسته کمانی هیپوتالاموس است که نقش مهمی در تعادل انرژی، کنترل وزن و دریافت غذا ایفا می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر 8 هفته تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP)، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن در زنان یائسه انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1393 بر روی 40 نفر از زنان سالمند یائسه بازنشسته آموزش و پرورش مراجعه کننده به پایگاه قهرمانی شهرستان شهرکرد انجام شد. افراد به طور تصادفی ساده در یکی از چهار گروه تمرین استقامتی + قدرتی (E+S)، قدرتی + استقامتی (S+E)، ترکیبی چرخشی (CI) و کنترل قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته انجام شد. برنامه تمرین استقامتی شامل کار بر روی دوچرخه ثابت و برنامه تمرین قدرتی شامل چند تمرین منتخب بالاتنه و پایین تنه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی وابسته و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: پس از 8 هفته تمرینات ترکیبی اختلاف معنی داری در بین چهار گروه در توده بدنی (p=0.017) و شاخص توده بدنی (p=0.023) وجود داشت، اما در مقادیر (p=0.07) AGRP و هورمون رشد (p=0.35) اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با وجود افزایش معنی دار احساس سیری در گروه (p<0.05) S+E اختلاف معنی داری در مقادیر این شاخص بین 4 گروه مشاهده نشد (p=0.4).نتیجه گیری: انجام تمرینات ترکیبی با هر ترتیبی می تواند منجر به بهبود ترکیب بدن شود، اما تمرینات با ترکیب متفاوت در مدت 8 هفته نمی تواند تغییر معنی داری در AGRP، اشتها و هورمون رشد افراد سالمند ایجاد کند، لذا تمرینات با دوره طولانی تر پیشنهاد می گردد.

مقدمه: مادران در طول دوران بارداری با نگرانی های متعددی روبرو هستند و با شناسایی مواردی که موجب نگرانی آنها می شود، می توان به یافتن راهبردهایی جهت کاهش این نگرانی ها در دوران بارداری امیدوار بود. لذا مطالعه کیفی حاضر با هدف تبیین تجارب مادران ایرانی از نگرانی های دوران بارداری انجام شد.روش کار: در این مطالعه کیفی که به روش آنالیز محتوا انجام شد، 20 مادر باردار و 3 پدر و 3 مامای با تجربه به روش هدفمند از مراکز بهداشتی درمانی شهر گرگان انتخاب و مورد مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفتند. برای رسیدن به حداکثر تنوع در نمونه ها، مادران باردار از گروه های مختلف قومیتی و وضعیت اجتماعی - اقتصادی مختلف انتخاب شدند. مصاحبه ها طی یک سال (94-1393) انجام شد. همه مصاحبه ها دست نویس شده و تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای گراندهیم و لاندمن (2004) و با استفاده از نرم افزار MAXQDA انجام شد.یافته ها: تحلیل داده ها منجر به ایجاد 849 کد شد. این کدها در چهار طبقه: دغدغه سلامت جنین، تشویش گذر سالم از زایمان، ناتوانی در پذیرش نقش والدینی و تهدید زندگی زناشویی قرار گرفتند و دغدغه سلامت جنین، نگرانی غالب آنان را تشکیل می داد.نتیجه گیری: آنچه اکثر مادران را در دوران بارداری نگران می کند، دغدغه سلامت جنین است و حتی یکی از دلایل انتخاب زایمان سزارین نیز می تواند به دلیل حفاظت جنین از تروماهای حین زایمان می باشد.

مقدمه: شیوع چشمگیر سرطان سرویکس در سراسر جهان، خصوصا در کشورهای در حال توسعه و در میان زنان 35-25 ساله، انگیزه ای برای ارزیابی اثر سرطان سرویکس بر روی کیفیت زندگی زنان شده است. همچنین از آنجا که یکی از جنبه های مهم کیفیت زندگی زنان جوان، عملکرد جنسی آنان می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سرطان سرویکس بر عملکرد جنسی زنان در مطالعات مختلف انجام شد.روش کار: این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی معتبر PubMed، SID، Scopus وGoogle Scholar و با استفاده از کلیدواژه های سرطان سرویکس، پیامدها و مشکلات جنسی انجام شد. بازه زمانی در انتخاب مقالات از سال 2000 الی 2015 بود. در نهایت، 18 مطالعه در رابطه با موضوع مورد نظر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: ابزار اندازه گیری پیامدهای جنسی در بیشتر مطالعات مورد بررسی معتبر نبودند و غالب آن ها عوامل مخدوش کننده را نیز در نظر نگرفته بودند. با این وجود نتیجه بیشتر این مطالعات نشان دهنده کاهش کیفیت زندگی جنسی اکثر زنانی بود که دچار سرطان سرویکس شده بودند. غالب این زنان در اثر آسیب های جسمی یا روانی ناشی از ابتلاء به سرطان سرویکس و یا به دنبال عوارض ناشی از درمان سرطان سرویکس نظیر هیسترکتومی یا رادیوتراپی دچار مشکلات جنسی نظیر خشکی واژن، دیسپارونی و کاهش تمایلات جنسی شده بودند.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثرات مخرب سرطان سرویکس بر روی پیامدهای جنسی زنان مبتلا می باشد. توصیه می شود جهت افزایش دقت نتایج، مطالعات آینده عوامل مخدوش کننده دارای اثر بالقوه مثبت یا منفی بر روی پیامد جنسی را نیز در نظر گیرند. سرطان سرویکس به کیفیت زندگی جنسی بیشتر زنان مبتلا آسیب می رساند، ولی نوع این آسیب و مدت آن مشخص نیست و انجام مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.