علوم و تکنولوژی پلیمر
سال:1381 | دوره:15 | شماره:6 (پیاپی 62) |تعداد مقالات:5

غشاهای رسانا مزایای فراوانی دارند که از جمله آنها کاهش مشکل گرفتگی غشا برای خوراکهای دارای اجزای یونی است. این نوع غشاها را می توان با استفاده از پلیمرهای رسانا یا پوشش دهی سطح غشاهای نارسانا با پلیمرهای رسانا تهیه کرد. در این کار پژوهشی، سطح غشای تجارتی ریز صافی GVHP که از پلی وینیلیدن فلوئورید تهیه شده است به دو روش مختلف با پلی پیرول پوشش داده شد و سپس رسانندگی الکتریکی غشا اندازه گیری شد. همچنین، اثر عوامل مختلف از جمله غلظت محلولهای مصرف شده، عوامل اکسایش، زمان نگهداری غشای پایه در محلول ها، نوع غشای پایه، گذشت زمان و دما بر رسانندگی غشای تهیه شده بررسی شده است.

در این پژوهش، اثر نوع فرمولبندی و جفت کننده تری آلیل سیانورات بر پخت پروکسیدی و خواص آمیزه لاستیک EPDM پر شده با پر کننده سیلیکای رسوبی فعال مطالعه شده است. بررسی فرایند پخت و اندازه گیری خواص مکانیکی آمیزه های تهیه شده با مقادیر مختلف پر کننده، روغن و جفت کننده نشان می دهد که پر کننده سیلیکا خواص فیزیکی و مکانیکی آمیزه ها را بهبود می بخشد و جفت کننده TAC نیز با شرکت در فرایند پخت و برهم کنش الاستومر - پر کننده بر خواص مکانیکی آمیزه اثر می گذارد. همچنین، با طراحی مناسب فرمولبندی آمیزه می توان خواص مکانیکی را بهبود داده و به پختی بهینه دست یافت.

کوپلیمر شدن تعلیقی استیرن - آکریلونیتریل (SAN) در فشار اتمسفری و دمای ثابت 75ºC بررسی شد. ترکیب درصد مونومرها برای رسیدن به کوپلیمری با ترکیب آزئوتروپ، معادل 30 درصد وزنی مونومر آکریلونیتریل در خوراک بدست آمد. سنتز انواع مختلف با متوسط جرم مولکولی متفاوت از کوپلیمر انجام گرفت و فرمولبندی مناسب انتخاب شد. برای اولین بار از مخلوط دو آغازگر لوریل پروکسید و بنزوئیل پروکسید به طور همزمان در کوپلیمر شدن SAN استفاده شد. اثر میزان غلظت عامل انتقال زنجیر نرمال دودسیل مرکاپتان بر جرم مولکولی کوپلیمر مطالعه و معلوم شد که برای انجام واکنش به طور همدما، نسبت 0.1 درصد وزنی از این ماده نسبت به وزن کل مونومرها از سایر غلظت ها مناسب تر است.

استفاده از پلی اتیلن شبکه ای در صنعت سیم و کابل روزبه روز در حال گسترش است. یکی از خواص مهم در انتخاب ماده مناسب برای روکش کابل مقاومت آن در برابر اشتعال است که بدین منظور از افزودنیهای مختلف استفاده می شود. در این پژوهش، اثر آلومینیم تری هیدرات (Al(OH)3) و آنتیموان تریوکسید (Sb2O3) روی خواص پلی اتیلن سبک که به روش سیلانی در آن پیوند عرضی ایجاد شده بررسی گردیده است. مشاهده شد که افزودن Al(OH)3 و Sb2O3 باعث افزایش مقدار شاخص اکسیژن حدی می شود. با شبکه ای کردن پلی اتیلن مقدار این شاخص افزایش می یابد. در اثر افزودن Al(OH)3 و Sb2O3 به پلی اتیلن استحکام کششی و ازدیاد طول تا پارگی کاهش می یابد. با شبکه ای کردن افت خواص مکانیکی در اثر این افزودنی ها جبران می شود.

ژلهای نگهدارنده سرما می توانند سرما را برای مدتی طولانی در خود نگه دارند. از این ژلها در پزشکی و همچنین در انتقال مواد زیستی استفاده می شود. در این مقاله، روش ساخت دو نوع از این ژلها نگهدارنده سرما، که اصطلاحا ژل نرم و ژل سخت نامیده می شوند. ارایه می گردد. برای ساخت ژلهای مزبور از پلی آکریل آمید تهیه شده به روش پلیمر شدن رسوبی در استون، به عنوان پلیمر تشکیل دهنده ژل استفاده شد. برای بررسی میزان ماندگاری سرما در ژلهای ساخته شده، تغییرات دمای این ژلها با زمان اندازه گیری شد. آزمایشهای انجام شده نشان می دهد که میزان ماندگاری سرما در ژلهای سخت خیلی بیشتر از ژلهای نرم است. به عبارت دقیقتر، زمان موثر متوسط یک ژل نرم، در حدود 3 ساعت است، در حالی که این زمان برای یک ژل سخت تقریبا 10 ساعت است. همچنین، اثر تغییر چگالی پیوندهای عرضی پلی آکریل آمید روی میزان ماندگاری سرما در ژلهای نرم بررسی و مشاهده شد که با تغییر این پارامتر می توان زمان موثر این ژلها را به میزان زیادی افزایش داد.