بلورشناسی و کانی شناسی ایران
سال:1394 | دوره:23 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

منطقه کیبرکوه در70 کیلومتری جنوب غربی شهرستان خواف در استان خراسان رضوی و شمال شرقی بلوک لوت قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل اسلیت، فیلیت، شیست و سنگ آهک دوبار تبلور یافته وابسته به پالئوزوئیک اند که تحت نفوذ توده های گرانیت تا دیوریت به شکل دایک و استوک به سن کرتاسه تا ترشیاری قرار گرفته اند. بر اساس پذیرفتاری مغناطیسی توده های نفوذی اکسید و احیا کننده هستند که بیشتر توده های اکسید شده دارای خاصیت دگرسانی و کانی سازی هستند. توده های اکسید کننده بخش شرقی کیبرکوه به سن ائوسن میانی وابسته به محیط های فرورانش حاشیه قاره بوده و اغلب دارای پتاسیم بالا تا شوشونیتی و شبه رخشان هستند. منطقه های دگرسان پروپلیتیک با وسعت بیشتر، سرسیتیک، آرژیلیک و سیلیسی با گسترش کمتر در جنوب گستره مشاهده می شوند. کانی سازی ها در مرز توده های نفوذی و یا در درز و شکستگی های توده ها به صورت رگه و رگچه در جنوب منطقه دیده می شوند. رگه و رگچه ها در راستای شمال غربی- جنوب شرقی با شیب 70 تا 80 درجه و با ضخامت تا نیم متر گسترش یافته اند. آن ها را می توان به دو دسته تقسیم نمود: 1- رگه ها و رگچه های همراه با گالن، اسفالریت و باریت به عنوان کانی های اولیه که نسل اول کانی سازی را تشکیل داده اند 2- رگه و رگچه های همراه با پیریت، کالکوپیریت و کوارتز به عنوان کانی اولیه و کوولیت، بورنیت، کالکوسیت، مالاکیت، آزوریت و اکسیدهای آهن (مگنتیت، هماتیت و لیمونیت) به عنوان کانی های ثانوی که از نسل دوم کانی سازی هستند. کانی های پاراژنز و روابط کانی ها نشان از یک فعالیت گرمابی و نهشت کانی های یاد شده در حداقل دو مرحله در بخش بالایی توده های نفوذی سری اکسید کننده منطقه دارند. پی جویی های ژئوشیمیایی رسوب های رودخانه ای بی هنجاری عناصر مس (68ppm)، سرب (1691ppm)، روی (320ppm)، باریم (5003ppm)، و سنگ، بی هنجاری عناصر مس (3%)، طلا (2657ppb)، نقره (160ppm)، سرب (4%)، روی (2159ppm)، باریم (1466ppm) بیسموت (1767ppm) و مولیبدن (66ppm) در جنوب منطقه میزان نسبتا بالایی را نشان می دهد.

منطقه مورد بررسی به عنوان بخشی از ساختار سنندج- سیرجان در شمال شرق معدن سنگ تزئینی ژان در شمال درود و در استان لرستان واقع شده است و بیشتر از سنگ های دگرگون دگرشکل شده تشکیل شده است. این سنگ های دگرگون شامل سنگ های مرمر دگرشکل شده به همراه گرانیت گنایس میلونیتی و آمفیبولیت است و بافت اصلی این مرمرها، لیپیدوگرانوبلاستیک است، کانی شناسی مرمرها به ترتیب فراوانی کانی ها از کلسیت و میزان اندکی کوارتز، موسکویت فنژیتی، اپیدوت، اسفن، کانی های کدر، پلاژیوکلاز (به مقدار خیلی کم) تشکیل شده است. دانه های کلسیت دارای جهت یافتگی ترجیحی هستند که علتی بر وجود تنش و تغییرشکل پلاستیک است. بافت فلیزر در عدسی های کوارتزی، وجود خاموشی موجی در کوارتز، ریز ساختار pining بین دانه های کلسیت و کوارتز، تبلور مجدد دینامیکی به صورت انتقال مرز دانه ای بین دانه های کانیایی کلسیت و کوارتز و تجدید تبلور دینامیکی برآمده (BLG) در حاشیه دانه های کوارتز و در راستای سطوح شکستگی، چرخش ریز دانه (SGR) و نیز ماکل های دگرشکلی کانی های کلسیت نوع I و II دمای دگرشکلی این سنگ های مرمر را از 150-300 درجه سانتی گراد نشان می دهند.

کانسار باریت- سرب ± مس کوه سربی که در جنوب شرقی مشهد در استان خراسان رضوی واقع شده است، به شکل رگه ای، پرکننده فضای خالی، جانشینی در سنگ میزبان و سیمان برش های گسلی در واحد سنگ کربناتی دگرگون شده تریاس فوقانی سازند نایبند تشکیل شده است. این کانسار شامل باریت (80 تا 85 درصد) و گالن (10 تا 15 درصد) و مقدار اندکی کالکوپیریت و کوارتز است. باریت دارای مقدار کمی Sr (2.5 تا 3 درصد) است و در سری انحلال جامد باریت- سلستیت وابسته به عضو نهایی باریت است. دگرسانی هایی مانند سیلیسی شدن و دولومیتی شدن، شرایط فیزیکوشیمیایی را برای عبور محلول کانه دار و ته نشینی باریت و فلزات فراهم کرده است. ژئوشیمی رگه ها شامل حدود 1 درصد سرب، 0.15 درصد مس و حداکثر 288 گرم در تن آنتیموان است، درحالی که نقره (کمتر از 40 گرم در تن) و بیسموت (کمتر از 10 گرم در تن) پایین است. همچنین تمرکز نقره، بیسموت و آنتیموان در نمونه های گالن جدا شده به ترتیب 12 تا 175 گرم درتن، 43 تا 101 گرم در تن و 137 تا 270 گرم در تن است. نسبت Sb/Bi در گالن های کانسار کوه سربی بین 2.25 تا 5.63 است که نشان دهنده تشکیل گالن در دما و فشار متوسط است. نمونه های گالن از نوع سرشار از آنتیموان هستند. اندازه گیری های ریزدماسنجی در شاره های درگیر دوفازی (مایع و بخار) نشان می دهد که باریت و کانه ها از یک شاره با دمای متوسط (250 تا 386 درجه سانتیگراد) و شوری پایین (4.9 تا 1.8 درصد وزنی NaCl) که احتمالا آب دگرگونی است، ریشه گرفته اند. کاهش دما مهمترین نقش در کانی سازی باریت- سرب ± مس را داشته است. بر اساس زمین شناسی، کانی شناسی، بافت و ویژگی شاره ها، کانسار کوه سربی از نوع مزوترمال است.

گنبد نیمه ژرف کیامکی در فاصله 25 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی) واقع شده است. سنگ های این گنبد ترکیب چیره داسیتی داشته ولی با فاصله از کیامکی، در کمان معروف به قلنج بافت و ترکیب گرانودیوریتی نشان می دهند. مقادیر SiO2 آن ها برابر 73-64 درصد وزنی و عدد منیزیم آن ها در بازه 57-27 تغییر می کند. بر پایه ویژگی های ژئوشیمیایی، این سنگ ها از نوع آداکیت های پرسیلیس رده بندی می شوند. در نمودارهای هارکر روندهای جدایشی عناصر مختلف نسبت به SiO2 نمود داشته و در عین حال روند عمومی خطی سنگ های مورد بررسی می تواند نشانگر خاستگاه یکسان آن ها باشد. در نمودارهای عنکبوتی چند عنصری، سنگ های منطقه به مانند سنگ های وابسته به فرورانش حاشیه فعال قاره ای، به صورت مشخص از عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ (LILE) غنی شدگی و از Nb و HFSE تهی شدگی نشان می دهند. بر اساس سرشتی های ژئوشیمیایی، مثل مقادیر Th و نسبت های Th/Sm، Th/Ce، Th/Yb و ایزوتوپی Sr و Nd، محیط تشکیل این گنبد پسا برخورد بوده و با مدل زایشی ناشی از ذوب بخشی سنگ های مافیک پوسته قاره ای ضخیم شده، سازگارتر است. با توجه به مدل زایشی و محیط تشکیل این سنگ ها، سن میوسن پایانی گنبد مورد بررسی و سن بسته شدن میوسن تحتانی و قبل از آن برای نئوتیتس، نمی توان پیدایش این سنگ ها را به طور مستقیم در ارتباط با فرایندهای ژئودینامیکی نئوتتیس در ارتباط دانست.

مجموعه بازالتی سلطان میدان شامل دنباله ضخیمی از گدازه های بازالتی همراه با برخی میان لایه های نازک رسوبی است که در گستره شمال غرب تا شمال شرق شاهرود رخنمون دارد. سنگ های بازالتی سلطان میدان از ماگمایی با ماهیت انتقالی تا قلیایی و ذوب بخشی 14 تا 20 درصدی خاستگاه گوشته ای غنی شده گارنت پریدوتیتی و در جایگاه کافت درون قاره ای طی اردوویسین پسین- ابتدای سیلورین پسین شکل گرفته اند. این سنگ های بازالتی از ترکیب کانی شناسی نسبتا یکنواختی برخوردار بوده و دستخوش دگرسانی با درجات متوسط تا شدید شده اند. پلاژیوکلاز لابرادوریتی و کلینوپیروکسن اوژیتی کانی های اصلی، و اکسیدهای آهن- تیتان از نوع تیتانومگنتیت، و ایلمنیت کانی های فرعی را در این سنگ ها تشکیل می دهند. نتایج دما- فشارسنجی روی کلینوپیروکسن ها نشانگر دمای تبلور بین حدود 1100 تا 1200 درجه سانتیگراد، فشار کمتر از 6 کیلوبار و تبلور در آشیانه/ آشیانه های ماگمایی واقع در اعماق کمتر از 23 کیلومتری است.

مجموعه آتشفشانی- رسوبی سوریان در لبه شرقی پهنه دگرگونی- ماگمایی سنندج- سیرجان در جنوب غرب ایران قرار گرفته است. گرافیت شیست فراوان ترین واحد سنگ شناختی این مجموعه است و به دلیل بالا بودن عیار گرافیت (بیشینه 50%) دارای ارزش اقتصادی است. کانی های باطله در کانسنگ گرافیت، عبارتند از کوارتز، مسکوویت، کلینوکلر، پلاژیوکلاز، زیرکن و ایلمنیت. آشکار بودن قله G در مرتبه اول جابه جایی طیف رامان (حدود 1587cm-1) و فاصله بین صفحه ای (فاصله d) 3.35 آنگستروم، نشان دهنده کانی گرافیت کاملا بلورین با ساختار منظم در این مجموعه است. رابطه خطی بین دمای دگرگونی و پارامتر R1 و R2 رامان، گرافیت را به یک زمین دماسنج دقیق تبدیل کرده است. با استفاده از این زمین دماسنج دمای دگرگونی در مجموعه سوریان، گستره دمایی 234 تا 258 درجه سانتی گراد را نشان می دهد که با بررسی های پیشین صورت گرفته در منطقه و تعیین شرایط دما و فشار در حد رخساره دگرگونی شیست سبز تا آمفیبولیت زیرین این مجموعه همخوانی دارد.

در این پژوهش نانو ذرات فریت نیکل روی جا نشانی شده با مس، با ترکیب Ni0.65Zn0.35CuxFe2-xO4 x=(0, 0.05, 0.1, 0.12, 0.15, 0.18, 0.2) به روش سل ژل و با استفاده از پلی وینیل الکل (PVA) تهیه شد و خصوصیات ساختاری و مغناطیسی نمونه ها به وسیله آنالیزهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از پراش پرتو ایکس (XRD) نشان می دهد که پارامتر ثابت شبکه و میانگین اندازه بلورک ها با افزایش مس در سیستم فریت آمیخته نیکل روی مس افزایش پیدا می کند. افزایش اندازه ذرات به کاهش دمای سطحی بلور نسبت داده می شود. میانگین اندازه بلورک ها در گستره 26-13nm براورد شد. با توجه به نتایج طیف FT-IR، جابجایی باند 1ν به سمت عددهای موج کمتر ممکن است به دلیل افزایش ابعاد سلول واحد باشد. تاثیر تراکم یون مس بر مغناطش اشباع (Ms) و نیروی وادارندگی (Hc) نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد مغناطش اشباع تا کاهش و پس از آن با افزایش جای نشانی به صورت خطی افزایش یابد. تغییرات Hc بر اساس جای نشانی یون مس در ترکیب، تاثیر سطح و رشد ذرات توضیح داده می شود.

در این پژوهش، نانوذرات مغناطیسی فریت نیکل- منگنز- روی Ni(0.5-x)MnxZn0.5Fe2O4، با درصدهای متفاوت جانشانی منگنز (x=0, 0.25, 0.35, 0.5) به روش هم رسوبی شیمیایی تهیه و سرشتی های ساختاری نانوذرات تهیه شده با استفاده از پراش سنج پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ های الکترونی تراگسیلی (TEM) و روبشی (SEM) شناسایی شدند. مغناطش اشباعی نمونه ها نیز با مغناطیس سنج ارتعاشی (VSM) اندازه گیری شد. تحلیل طرح پراش پرتو X ترکیبات، نشا ن دهنده تشکیل فاز اصلی فریت های اسپینلی در ابعاد نانو و بدون مشاهده فاز فرعی است. هم چنین نتایج XRD نشان می دهند که نشاندن منگنز به جای نیکل بدون تغییر ساختار اسپینلی، موجب افزایش ثابت شبکه می شود. تصاویر TEM نیز تشکیل نانوذرات مورد نظر را با توزیع مطلوبی پس از گرمادهی در ابعاد نانومتری تایید می کنند. نتایج اندازه گیری مغناطش در میدان های خارجی تا ±8kOe در دمای اتاق نشان می دهد که تمام ترکیبات دارای خاصیت ابرپارامغناطیسی با میدان وادارندگی و مانده مغناطش صفر هستند. علاوه بر آن مغناطش اشباعی ترکیبات با افزایش جانشانی Mn2+ به ازای x<0.25 افزایش و به ازای 0.25<x<0.25 کاهش می یابد. این رفتار با در نظر گرفتن نشاندن یون Mn2+ در جایگاه های هشت وجهی ساختار اسپینلی و تاثیر مستقیم آن بر مغناطش زیرشبکه مربوطه توضیح داده می شود.

سنگ های دگرگون مورد بررسی شامل دو گروه ناحیه ای و مجاورتی هستند. سنگ های دگرگونی ناحیه ای عبارتند از اسلیت، فیلیت و میکاشیست و در گستره رخساره شیست سبز قرار می گیرند، و سنگ های دگرگون مجاورتی عبارتند از شیست لکه دار و هورنفلس. کوارتز، کلریت، مسکوویت، بیوتیت و کردیریت کانی های تشکیل دهنده این سنگ ها هستند. بررسی های سنگ نگاری نشان می دهد که پیدایش کانی کردیریت به صورت لکه در این سنگ ها حاصل دگرگونی مجاورتی است. بررسی شیمی کانی ها نشان می دهد که کلریت از نوع رپیدولیت است و میکاها غنی از عضو نهایی مسکویت هستند. محاسبات انجام شده روی کانی کلریت نشان می دهد که این کانی در دمای حدود 416-378 درجه سانتی گراد و فشار پایین تا متوسط متبلور شده است. با توجه به بررسی های انجام شده، پروتولیت سنگ های مورد بررسی، رسوبی و از نوع گریوک و یا شیل بوده است. بررسی اکسید های عناصر اصلی، واسطه و کمیاب (مانند Ni, Rb, TiO2, K2O) ماهیت حدواسط تا اسیدی در حد آندزیت تا ریوداسیت را برای سنگ آذرین مولد این رسوب ها نشان می دهد. نمودارهای ژئوشیمیایی متمایز کننده و بی هنجاری منفی عناصری نظیر Ti, Ba, Sr, P و بی هنجاری مثبت عناصری نظیر Rb ,K بیانگر جابجایی این عناصر ضمن فرایندهای دگرسانی و دگرگونی است. نمودارهای جدا کننده محیط های زمین ساختی نشانگر محیط وابسته به فرورانش برای این سنگ هاست و برمبنای اکسید عناصر اصلی، محیط زمین ساختی تشکیل رسوب های اولیه حاشیه فعال قاره بوده است.

سنگ های مافیک واقع در پهنه گسلی نصرت آباد- کهورک، در یکصد کیلومتری غرب زاهدان، شرق ایران، به ردیفی از سنگ های پریدوتیت، گابرو، دیاباز، بازالت بالشی و رادیولاریت وابسته اند که نشان دهنده ماهیت افیولیتی آنهاست. بنابراین، سنگ های مافیک یاد شده نشان دهنده بخشی از پوسته اقیانوسی فسیل شده بوده و از نظر ترکیب شیمیایی قابل مقایسه با بازالت های رشته های میان اقیانوسی (MORB) هستند. این سنگ ها از پلاژیوکلاز، پیروکسن، کلریت، کلسیت و مگنتیت تشکیل شده و فاقد الیوین هستند. میانگین عدد منیزیمی برابرست با 52 با مقادیر متوسط MgO=6.24wt%، Ni=109ppm و Cr=371ppm که نشان دهند این است که ماگمای تشکیل دهنده این سنگ ها اولیه نبوده و جدایش بلورین را از سر گذرانده است. مقادیر نسبتا بالای Na2O این سنگ ها نشان دهنده واکنش ماگمای سازنده آن ها با آب دریا و اسپلیتی شدن خفیف سنگ هاست. نسبت های پایین LILE/HFSE نشان دهنده شباهت ژئوشیمیایی ماگماهای سازنده این سنگ ها به بازالت های رشته های میان اقیانوسی (MORB) و شیب ملایم در نمودارهای عنکبوتی و عناصر نادر خاکی و نیز پایین بودن نسبت های LREE/HREE حاکی از نزدیکی آن ها به ماگماهای مورب عادی (N-MORB) است. بنابراین، چنین انگاشته می شود که پهنه گسلی نصرت آباد- کهورک در آغاز پیدایش به صورت یک شکافت میان اقیانوسی عمل کرده است.

اسیدهای آلی مانند سیتریک، مالیک و اگزالیک با تغییر در خصوصیات فیزیکوشیمیایی ریزوسفر، غلظت کاتیون ها و آنیون ها در محلول خاک و قابلیت جذب عناصر را برای گیاهان افزایش می دهند. این فرآیند بستگی به نوع اسید آلی، غلظت اسیدهای آلی در محلول خاک، فرم یونی، طول زمان واکنش و نوع خاک دارد. این بررسی با هدف آگاهی از تاثیر نوع اسید آلی، غلظت اسید آلی، pH و اندازه ذرات کانی بر میزان آزادسازی منیزیم از کانی سپیولیت انجام شد. بدین منظور آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل شامل دو نوع اسید آلی اگزالیک و سیتریک، دو سطح غلظت (1 و 10 میلی مولار)، دو سطحpH (4 و 6)، دو اندازه کانی (5 و 50 میکرون) و در زمان های تماس (2، 6، 12، 24، 48، 72 و 168 ساعت) در سه نوبت و با در نظر گرفتن تیمار شاهد در هر مرحله آزمایشی انجام شد. نتایج نشان داد که میزان منیزیم آزاد شده از کانی سپیولیت در نمونه های تیمار شده با اسید سیتریک بیش از تیمار با اسید اگزالیک است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش غلظت اسیدهای آلی و زمان تماس بین اسیدهای آلی و کانی سپیولیت، میزان رهاسازی منیزیم افزایش می یابد. همچنین نتایج نشان داد که با کاهش pH محیط و کوچک تر شدن اندازه ذرات کانی سپیولیت، میزان رهاسازی منیزیم افزایش می یابد. ولی به نظر می رسد که بین کلیه عوامل مورد بررسی، اندازه ذرات کانی تاثیر کمتری بر میزان رهاسازی منیزیم از کانی سپیولیت دارد.

افیولیت های موجود در کمربند کوهزایی زاگرس بخشی از افیولیت های تتیسی هستند که به علت موقعیت جغرافیایی خود، افیولیت های خاورمیانه و دیگر افیولیت های آسیا (نظیر پاکستان و تبت) را به افیولیت های مدیترانه (نظیر ترودوس، یونان و شرق اروپا) وصل می کنند. ماهیت افیولیت های هرسین- صحنه (کرمانشاه) سبب درک نسبی از شاخه جنوبی اقیانوس مزوزوئیک نئوتتیس و بقایای سیستم افیولیتی پری- عربی فرارانده شده بر سپر عربی (گندوانا) می شود که در اینجا مورد بررسی قرار گرفته است. شواهد سنگ نگاری نشان می دهند که دنباله افیولیتی مورد بررسی متشکل از اجزای پوسته ای و گوشته ای است. به طور کلی سنگ های موجود در این دنباله شامل پریدوتیت های هارزبورژیتی و لرزولیتی، گابروهای کوموله ای، پگماتوئیدی، میلونیتی، همبافت دایکی و پیلولاواهای بازالتی است. شیمی کانی سنگ های مافیک هرسین حاکی از محیط جزایر قوسی برای این بخش از مجموعه بوده و ژئوشیمی سنگ های مافیک و اولترامافیک منطقه صحنه ویژگی مورب های نوع P را به نمایش می گذارند. حضور ترکیب های بازالتی مختلف موجود در منطقه را می توان به عنوان اثر متقابل بین استنوسفر MORB و OIA تفسیر کرد. روابط صحرایی و شواهد ژئوشیمیایی حاکی از آنند که افیولیت های مورد بحث بخشی از یک حوضه اقیانوسی کافت شده در زون انتقال قاره - اقیانوس بوده که در جنوب اقیانوس نئوتتیس شکل گرفته است. شکسته شدن پوسته نئوتتیس و فرورانش آن به زیر خود در کرتاسه پایانی، منجر به توقف فرورانش نئوتتیس به زیربلوک سنندج - سیرجان و شکل گیری حوضه قوس- پشت قوس و سنگ های وابسته به آن در افیولیت های کرمانشاه شده است و ماگماتیسم مورب در پاسخ به عقب کشیده شدن زبانه فرورو در حاشیه قاره ای اوراسیا صورت پذیرفته است.

توده گرانیتوئیدی دهنو که در شمال غرب مشهد، در مجاورت بلافصل با هورنفلس های سرشار از گارنت واقع شده است، حاوی درشت بلورهایی از گارنت است که فرصتی را برای بررسی پدیده آلایش ماگما با سنگ های دیواره فراهم کرده است. بلورهای گارنت حاوی میانبارهای فراوانی بوده که نشان دهنده فازهای آذرین هستند و به صورت دوائر متحد المرکز درون بلور آرایش یافته اند. حاشیه سرشار از بیوتیت و هورنبلند در پیرامون بلورهای گارنت نشان می دهد که این گارنت ها در تعادل با ماگمای میزبانشان نبوده و به وسیله فازهای فرومنیزین ماگمای گرانیتی جایگزین شده اند. به دلیل این که ماگمای شبه رخشانی تشکیل دهنده گرانیتوئیدهای منطقه، آلومینیوم کافی برای تشکیل و پایداری گارنت را ندارد. به نظر می رسد که بلورهای گارنت در منطقه مورد بررسی، بلورهای پرتیکیتکی هستند که نخست در سنگ میزبان وجود نداشته و فراورده های ذوب نامتجانس زینوکریست ها و زینولیت های مشتق شده از سنگ های دیواره هستند.

در این مقاله، نانوذرات هگزافریت استرانسیوم نوع (SrFe12O19) M به روش سل- ژل احتراقی تهیه شدند. برای به دست آوردن دمای پخت بهینه، از آنالیز توزین گرمایی (DTA/TG) استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده از این آنالیز، ژل خشک پودری هگزافریت استرانسیوم در دماهای 750oCتا 1050oC و در زمان های پخت 4 تا 7 ساعت پخت صورت گرفت. خواص ساختاری و ریخت شناسی نمونه ها به وسیله طیف پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف فروسرخ- تبدیل فوریه (FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شدند. همچنین خواص مغناطیسی و دی الکتریک نمونه ها، به وسیله مغناطیس ارتعاشی (VSM) و دستگاه LCR متر، در دمای اتاق اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از اندازه گیری های مغناطیسی نمونه ها نشان می دهد که در پذیرفتاری مغناطیسی هر نمونه، تنها یک قله وجود داشت که با نتایج به دست آمده از الگوی پراش پرتو ایکس نمونه ها، مبنی بر تک فاز بودن نمونه ها همخوانی داشت. همچنین اندازه گیری های دی الکتریکی نمونه ها نشان می دهد که با افزایش بسامد، ثابت دی الکتریک و اتلاف دی الکتریک نمونه ها کاهش می یابد. که این روند کاهش نشان دهنده رفتار طبیعی فریت هاست. نتایج XRD نشان داد که نمونه با دما و زمان پخت حدود 950oC و 4 ساعت تک فاز است. طیف FT-IR نشان داد که وجود قله های جذبی در گستره 560-580cm-1 و 430-470cm-1 در همه نمونه ها، به ترتیب بیانگر تشکیل خوشه های چهاروجهی و هشت وجهی اکسیدهای فلزی در فریت ها هستند. همچنین اندازه نانوذرات بر اساس تصاویر SEM در حدود 70 نانومتر است.

در جنوب غربی زنجان، مجموعه ای از سنگ های دگرگونی شامل کلریت شیست و میکا شیست با میان لایه هایی از کوارتز شیست و کوارتزیت با سن نئوپروتروزوئیک بالایی- کامبرین پایینی رخنمون دارند. نفوذ توده مونزوگرانیتی خرم درق با سن ترشیاری درون شیست ها موجب تشکیل سنگ های دگرگون شش وجهی کردیریت با ماکل های سیاه چرخشی شعاعی شش تایی شده است. کردیریت های شش وجهی از شش بخش یا سه زوج بخش نوری تشکیل شده اند. در بررسی های سنگ نگاشتی با قطبش های عمود برهم، تمام بخش ها ناهمسانگرد بوده و ویژگی های نوری آن ها از قبیل موقعیت خاموشی و سمتگیری های نوری نسبت به مرز بین ماکل های تقریبا متقارن است. این ساختار می تواند بر اساس برش عمود بر محور درجه شش چرخشی روی محور Z بلورشناسی در یک بلور شش گوش دو هرمی تفسیر شود که در آن سطوح با شاخص های میلری دارای مشخصات نوری یکسانی هستند. عدم وجود ساختار ماکل نوری درون بخشی، و نیز مرز صاف بین بخش های ماکلی نشانگر این است که این ساختار در اثر رشد کردیریت راست گوشه در دمای پایین، روی سطوح منشوری ایندیالیت شش گوشه اولیه ایجاد شده است.

دراین پژوهش نانو ذرات نیم رسانای اکسید روی رقیق شده با یون منگنز به روش سل- ژل خود احتراقی با فرمول کلی Zn1-x MnxO (x=0, 0, 0.03, 0.05, 0.07, 0.1) تهیه شد. تک فاز بودن همه نمونه ها و اندازه بلورک ها به کمک پراش پرتو ایکس و رابطه شرر و بیناب فروسرخ فوریه مورد تایید قرار گرفت. اندازه ذرات با میکرسکوپ الکترونی عبوری در حد چندنانومتر براورد شد. بیناب های فروسرخ نمونه ها (FTIR) نشان داد که پهنه جذبی 400-600 نانومتر به برهم کنش میان منگنز و اکسیژن در جایگاه های شش گوشی وابسته است. چرخه پسماند نمونه ها که با مغناطش سنج ارتعاشی (VSM) انجام گرفت، نشان داد که نمونه ها دارای خاصیت فرومغناطیسی در دمای اتاق هستند. از بیناب فتوالکترونی پرتو ایکس نمونه ها (XPS) می توان نتیجه گرفت که یون های منگنز دو ظرفیتی در ساختار اکسید روی شرکت کرده اند. خاصیت فرومغناطیسی نمونه ها در غلظت های بالاتر منگنز کاهش یافت که این می تواند ناشی از خاصیت پادفروی یون های منگنز در غلظت های بالا باشد.