پژوهش در علوم ورزشی
سال:1385 | دوره:4 | شماره:10 |تعداد مقالات:11

هدف: تعیین آستانه بی هوازی با استفاده از نقطه شکست ضربان قلب (HRDP) با هدف تعیین شدت بهینه تمرین مورد توجه پژوهشگران علوم ورزشی واقع شده و برای مربیان ورزشکاران اهمیت فراوانی دارد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین آستانه بی هوازی با به کارگیری HRDP و استفاده از روش بیشترین فاصله (Dmax) به اجرا درآمد.روش: برای این منظور 15 نفر (با میانگین و انحراف معیار سنی 21±1.32 سال، قد 178±5.2 سانتی متر، و وزن 64.2±6.78 کیلوگرم) به عنوان آزمودنی های پژوهش انتخاب شدند. به منظور ایجاد HRDP از پروتکل هافمن استفاده شد. در این پروتکل برای تعیین HRDP، بار کار اولیه 40 وات بود و در هر دقیقه تا مرحله بازماندگی 20 وات اضافه شد. ضربان های قلب فعالیت آزمودنی ها لحظه به لحظه با استفاده از دستگاه پولار ثبت شد. همزمان در 5 مرحله مختلف با استفاده از انژوکت نمونه خون از سیاهرگ دست چپ آزمودنی ها جمع آوری و میزان اسید لاکتیک آن ها به طور مستقیم اندازه گیری شد. در تعیین آستانه بی هوازی با استفاده از HRDP و منحنی عملکرد ضربان قلب (HRDP)، دو روش مستقیم (اسید لاکتیک) و Dmax با هم مقایسه شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که روش Dmax در برآورد آستانه بی هوازی روش دقیق و حساسی است و تفاوت معنی داری بین این روش و روش مرجع وجود ندارد و همبستگی بالایی با روش مبنا دارد (R=0.992).نتیجه گیری: روش Dmax جایگزین مطمئنی برای روش سنتی، پرهزینه و وقت گیر خون گیری متعدد است. بر همین اساس مربیان و ورزشکاران می توانند برای تعیین آستانه بی هوازی، از این روش استفاده نمایند.

هدف: فیزیولوژی تمرین بخش مهمی از علوم ورزشی- پزشکی است که به مطالعه تاثیر تمرینات بر عملکرد بدن انسان می پردازد. در سال های پیشین تنها امکان مطالعه در مورد بدن انسان- به عنوان نمونه- وجود داشت و با محدودیت های بارزی همراه بود، زیرا امکان استفاده از تمام بافت های بدن انسان وجود نداشت. این مشکل با استفاده از مدل های حیوانی رفع شد. در حوزه فیزیولوژی ورزشی از سگ و اسب هم استفاده می شد، ولی به مرور به استفاده از خوکچه هندی، خرگوش و در نهایت نژادهای مختلف موش گرایش بیشتری نشان داده شد، زیرا استفاده از آن ها آسان تر و کم هزینه تر بود.روش: برای دستیابی به این مرحله، یک نوارگردان مخصوص جوندگان طراحی و ساخته شد که با استفاده از آن امکان تمرین دادن جوندگان فراهم گردید، زیرا به جرات می توان گفت که تمرین مهم ترین متغیری است که در آزمایشات این حوزه از علم اعمال می شود.در پژوهش حاضر، با توجه به نیاز مبرم به این وسیله در ایران و دشواری های تهیه نوارگردان (تردمیل) جوندگان که ساخت کشورهای غربی به ویژه آمریکا می باشد، یک نمونه از این نوارگردان طراحی و ساخته شد. این نمونه با استفاده از مشخصات نمونه خارجی (به ویژه دستگاه های ساخت کلمبوس آمریکا)، توسط یک گروه فنی- مهندسی تهیه شد و پس از انجام آزمایش های مقدماتی در شش نوبت اطلاعات لازم در آن وارد گردید و پس از نهایی شدن در اختیار چند دانشکده قرار گرفت به نحوی که تاکنون در کشور برای انجام چند پروژه مهم مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش خصوصیات تکنیکی و نحوه عملکرد این وسیله به بحث گذاشته شده است.

هدف: مطالعه اثر تمرینات قدرتی- استقامتی فزاینده (تمرین درمانی) و تحریک الکتریکی در کوتاه مدت بر پارامترهای الکترونوروگرافی عصب فوق کتفی در بازیکنان والیبال مبتلا به سندرم تحت خاری.روش: دوازده بازیکن والیبال شرکت کننده در سوپرلیگ کشور (میانگین سنی 24.5±4.5 سال، قد 192.5±1.5 سانتی متر، وزن 86.2±6.4 کیلوگرم، سابقه فعالیت 8.5±4 سال و عضویت در تیم ملی 4.2±2.8 سال) مبتلا به سندرم عضله تحت خاری بودند، و با تست های تشخیص شامل: الکترومیوگرافی، الکترونوروگرافی، اندازه گیری قدرت در حرکت چرخش به خارج بازو و بررسی وضعیت ظاهری قسمت خلفی کتف (آتروفی ظاهری)، ابتلای آن ها به این سندرم تایید شد؛ آن ها به طور تصادفی در دو گروه شش نفره تمرین درمانی و تحریک الکتریکی قرار گرفتند. بیست بازیکن والیبال که سندرم عضله تحت خاری در آن ها مشاهده نشد (میانگین سنی 25.1±4.2 سال، قد 187.8±3.9 سانتی متر، وزن 75.6±7.1 کیلوگرم، سابقه فعالیت 9±3.8 سال و عضویت در تیم ملی 3.9±2.3 سال) به عنوان گروه کنترل در این آزمون شرکت داشتند. سرعت هدایت عصب فوق کتفی از نقطه ارب تا عضله تحت خاری به وسیله دستگاه الکترونوروگرافی اندازه گیری شد که شامل پارامترهای دامنه و زمان تاخیر بود. از آزمون آماری تی استیودنت و کروسکال- والیس برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: افزایش معنی داری بین (p<0.05) پیش آزمون و پس آزمون در پارامتر دامنه پتانسیل عمل در گروه تمرین درمانی و کاهش معنی داری (p<0.05) در پارامتر زمان تاخیر در گروه تحریک الکتریکی مشاهده شد. تفاوت معنی داری بین p<0.05 گروه تمرین درمانی با گروه های تحریک الکتریکی و کنترل در پارامتر دامنه پتانسیل عمل و گروه تحریک الکتریکی با گروه تمرین درمانی و کنترل در پارامتر زمان تاخیر مشاهده شد.نتیجه گیری: افزایش معنی دار در پارامتر دامنه پتانسیل عمل می تواند نشانه بهبودی فیبرهای عضله تحت خاری در اثر تمرینات قدرتی- استقامتی فزاینده باشد که در ایجاد افزایش نیروی عضله سهیم است و کاهش در زمان تاخیر می تواند ناشی از بهبودی نسبی در سرعت هدایت عصب فوق کتفی باشد که نسبت به تحریکات الکتریکی پاسخ سریع داده است، که نهایتا نشان دهنده موثر واقع شدن شیوه های درمانی بر پارامترهای الکترونوروگرافی عصب فوق کتفی در کوتاه مدت است.

هدف: تهیه و تعیین روایی و پایایی مقیاس های عملکرد حرکتی کودکان 3 تا 7 ساله مراکز پیش دبستانی شهر تهران.روش: توصیفی- توسعه ای و جامعه آ‎ماری آن کودکان حاضر در مراکز پیش دبستانی شهر تهران بودند. 426 نفر به طور خوشه ای و سهمیه ای از مراکز شرق و غرب تهران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. هشت خرده مقیاس یا آزمون عملکرد حرکتی از متون تخصصی موجود و مرتبط که هر یک معرف یکی از توانایی های جسمانی و الگوهای حرکتی کودکان است، گزینش گردید. پس از نظرخواهی از متخصصان روایی محتوایی، و با اجرای آزمون های روی 20 آزمودنی عملی بودن / متناسب بودن آن ها به دست آمد (آزمون 18 متر سرعت به دلیل عملی نبودن و کمبود فضای کافی حذف شد). سپس 7 آزمون پرش عمودی، پرش جفت، گرفتن توپ، دقت پرتاب، مسافت پرتاب، تعادل، و ضربه زدن با پا روی نمونه ها اجرا گردید. با استفاده از نظر آلن وین ضریب روایی آن ها به دست آمد. ضریب پایایی آزمون ها از طریق آزمون- باز آزمون با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد. از اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی روند سنی عملکرد حرکتی کودکان، تفاوت های جنسی و جدول هنجار سنی به تفکیک آزمون ها تهیه گردید.یافته ها: یافته های پژوهشی نشان داد که هفت آزمون مورد نظر، از ضرایب پایایی بالایی برخوردارند و همچنین دارای روایی سازه هستند.نتیجه گیری: داده های مربوط به دو جنس نشان داد که به جز در آزمون های گرفتن توپ و تعادل، تفاوت معنی داری بین دو جنس وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که می توان از این آزمون ها در کودکان 3 تا هفته ساله استفاده کرد.

هدف: برای اینکه فردی کارآفرین ورزشی محسوب شود، باید شغلی که ایجاد کرده بر اساس رفع یک نیاز جدید باشد و کاری نباشد که پیش از آن توسط سایر صاحبان مشاغل ورزشی ایجاد شده باشد. هدف از پژوهش حاضر توصیف و مقایسه میزان آمادگی کارآفرینی دانشجویان دختر و پسر تربیت بدنی و علوم ورزشی در حوزه ورزش است.روش: 75 دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی تربیت بدنی و علوم ورزشی (M=24.23, SD=3.01) از طریق مقایسه اندازه گیری (ERI) ارزیابی شدند.یافته ها: نتایج آزمون خی دو مستقل (X)2 نشان می دهد که رابطه معنی داری بین جنسیت و زیر مقیاس های کارآفرینی وجود ندارد و نتایج آزمون یکسانی t ثابت می کند که زنان و مردان آمادگی برای کارآفرینی در حوزه ورزش از خود نشان می دهند. همچنین نتایج آمار توصیفی نشان می دهد که 50 درصد آزمودنی ها آمادگی خود را برای آغاز کار در 5 سال آینده در حد زیاد اعلام کرده اند و 3.43 درصد آزمودنی ها اعلام کرده اند که میزان سطح مهارتشان برای موفقیت در کارآفرینی در حرفه ورزشی در حد متوسط است و 5.4 درصد آزمودنی ها نیز معتقدند که برای کارآفرین شدن موفق در ورزش باید بسیار بیشتر از آموخته های خود بیاموزند.نتیجه گیری: نتایج پژوهش از عدم اختلاف جنسیت در کارآفرینی حمایت می کند.

هدف: بررسی ارتباط تعهد سازمانی و تحلیل رفتگی، در میان مدرسان تربیت بدنی عمومی دانشگاه های آزاد کشور بوده است. اهداف اختصاص این پژوهش، توصیف وضعیت تعهد سازمانی و تحلیل رفتگی مدرسان دانشگاه های آزاد اسلامی به تفکیک مدرسان هیات علمی و مدرسان حق التدریس، مقایسه تحلیل رفتگی و تعهد سازمانی در این دو گروه و همچنین رابطه بین تعهد سازمانی و تحلیل رفتگی به طور مجزا در هر یک از گروه های مدرسان هیات علمی و حق التدریس و مقایسه میزان ارتباط متغیرها در بین دو گروه بوده است.روش: روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، مدرسان تربیت بدنی عمومی 1 و 2 دانشگاه های آزاد اسلامی بودند. نمونه آماری این پژوهش 399 نفر از 50 دانشگاه شامل 212 نفر هیات علمی و 187 نفر از آنان حق التدریس بودند، که به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه تحلیل رفتگی مسلش (1996) با سه جز فرسودگی عاطفی، کاهش عملکرد شخصی و تهی شدن از ویژگی های شخصی و پرسشنامه تعهد سازمانی مایر و آلن (1991) با سه جز تعهد عاطفی، تعهد هنجاری و تعهد پیوستگی بود. در این پژوهش از آمار توصیفی به منظور سازمان دادن، خلاصه کردن و طبقه بندی نمرات خام و توصیف داده ها استفاده شد. تفاوت میانگین ها توسط تست تی مورد بررسی قرار گرفت. ضریب همبستگی پیرسون در سطح (a=0.05) برای محاسبه ضرایب همبستگی و Zr فیشر برای بررسی معنادار بودن تفاوت میان ضرایب همبستگی استفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، فراوانی و شدت تهی شدن از ویژگی های شخصی مدرسان هیات علمی، با جز تعهد عاطفی آنان رابطه معنی دار دارند. فراوانی تهی شدن از ویژگی های شخصی مدرسان حق التدریس و جز تعهد عاطفی و تعهد هنجاری ارتباط معنی دار دارند. میان شدت تهی شدن از ویژگی های شخصی با جزء تعهد عاطفی رابطه معنی داری وجود دارد. میان رابطه ما بین تعهد عاطفی و فراوانی فرسودگی عاطفی، و تعهد عاطفی و شدت تهی شدن از ویژگی های شخصی، در دو گروه هیات علمی و حق التدریس تفاوت معناداری مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که تعهد سازمانی مدرسان هیات علمی بیش از مدرسان حق التدریس می باشد. تنها جز تعهد عاطفی می تواند پیشگویی برای تحلیل رفتگی (تهی شدگی از ویژگی های شخصی) مدرسان باشد.

هدف: در این پژوهش، تاثیر دو روش درمانی- ورزشی انعطاف پذیری و پلیومتریک در بهبود عارضه گوژپشتی بین دانش آموزان پسر سال اول راهنمایی شهر اهواز مقایسه شده است.روش: روش اجرای پژوهش شبه تجربی و روش نمونه گیری آن چند مرحله ای تصادفی است که 90 آزمودنی در سه گروه (آزمایشی یک، دو و کنترل) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری صفحه شطرنجی بود. در این پژوهش گروه های آزمایشی یک و دو تحت اعمال متغیر مستقل قرار گرفتند و گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله آزمایشی دریافت نکرد، سپس مقایسه صورت گرفت. از روش های آماری: میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره و تحلیل واریانس یک راهه و پیگیری شفه برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است.نتیجه گیری: (1) روش درمانی- ورزشی انعطاف پذیری در بهبود عارضه گوژپشتی موثر است؛ (2) روش درمانی- ورزشی پلیومتریک در بهبود عارضه گوژپشتی موثر است و (3) بین دو روش درمانی- ورزشی انعطاف پذیری و پلیومتریک در بهبود عارضه گوژپشتی تفاوت معنی داری وجود ندارد (P<0.05). با توجه به یافته های این پژوهش می توان از روش های درمانی- ورزشی انعطاف پذیری و پلیومتریک در بهبود عارضه گوژپشتی استفاده کرد.

هدف: بررسی ارتباط و مقایسه احساس تنهایی و منبع کنترل (درونی- بیرونی) دختران ورزشکار و غیر ورزشکار.روش: بدین منظور 100 نفر از بازیکنان بسکتبالیست شرکت کننده در پانزدهمین المپیاد دانش آموزی مقطع متوسطه و 100 نفر غیر ورزشکار همسال شهر مشهد به عنوان آزمودنی در نظر گرفته شدند. متغیرهای پژوهش شامل احساس تنهایی، منبع کنترل درونی، منبع کنترل بیرونی (گرایش به شانس) و منبع کنترل بیرونی (گرایش به افراد قدرتمند) در دو گروه می باشد. احساس تنهایی و منبع کنترل توسط پرسشنامه احساس تنهایی UCLA و پرسشنامه لونسون (I, P, C) اندازه گیری گردیدند.یافته ها: پس از جمع آوری اطلاعات، برای بررسی رابطه متغیرها در دو گروه از ضریب همبستگی اسپیرمن و جهت مقایسه متغیرها بین دو گروه از آزمون یومن ویتنی استفاده گردید که نتایج زیر به دست آمد: 1. با بررسی روابط بین متغیرها: الف) بین احساس تنهایی با منبع کنترل درونی و منبع کنترل بیرونی (گرایش به افراد قدرتمند) در هر دو گروه رابطه معناداری مشاهده نشد. ب) بین احساس تنهایی و منبع کنترل بیرونی (گرایش به شانس) دختران ورزشکار و غیر ورزشکار به ترتیب با ضریب اطمینان 99% و 95% ارتباط معناداری مشاهده شد. 2. از مقایسه متغیرها در میان آزمودنی ها نتیجه گرفته شد که الف) بین احساس تنهایی در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد و ب) بین منبع کنترل (درونی- بیرونی) آن ها اختلاف معناداری وجود ندارد.با توجه به وجود رابطه معنی دار بین احساس تنهایی و منبع کنترل بیرونی (گرایش به شانس) می توان بیان داشت که افراد با منبع کنترل بیرونی با این باور که کنترل کمی روی رویدادهای زندگی دارند بیشتر دچار احساس تنهایی می شوند.یافته ها: وجود تفاوت معنی دار بین احساس تنهایی دختران ورزشکار و غیر ورزشکار اثر مفید روانی- اجتماعی فعالیت های ورزشی را تایید می کند و عدم وجود تفاوت معنی دار بین منبع کنترل- درونی- بیرونی) در دو گروه را می توان به سن آزمودنی های ورزشکار نسبت داد. از آنجا که پژوهش های زیادی بیانگر این مطلب است که ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران منبع کنترل درونی تری دارند و با توجه به اینکه تغییر در منبع کنترل نیاز به زمان طولانی و کسب تجارب متعدد در محیط های ورزشی دارد، کم سن بودن ورزشکاران را می توان دلیلی بر این یافته دانست.نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش، نقش فعالیت های ورزشی را در تعدیل ساختار شخصیت و سلامت روان افراد آشکار ساخت و اهمیت توجه به مطالعاتی از این قبیل را برای مربیان و مسوولان امر مشخص نمود.