مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک
سال:1395 | دوره:19 | شماره:4 (پیاپی 109) |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: پمپ های تراوشی از مهمترین مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک ها در سویه های اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومنیه هستند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط رخداد ژنهای کد کننده پمپ های تراوشی Qep A و AcrAB در سویه های بالینی اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه با مقاومت نسبت به سیپروفلوکسازین می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه روی 100 سویه اشرشیا کلی جدا شده از بیمارستان های لبافی نژاد و طالقانی و 100 سویه کلبسیلا پنومونیه جدا شده از بیمارستان های کودکان مفید و طالقانی شهر تهران انجام شد. تست های حساسیت ضد میکروبی با استفاده از روش های دیسک دیفیوژن بر اساس رهنمودهای CLSI انجام گردید. شناسایی ژنهای کد کننده پمپ های تراوشی Qep A و AcrAB با استفاده از تکنیک PCR انجام گردید.یافته ها: در این مطالعه بهترین اثر را علیه سویه های اشرشیا کلی فسفومایسین و ایمی پنم و علیه سویه های کلبسیلا پنومونیه فسفومایسین و تیجیسیکلین داشتند. نتایج PCR نشان داد میزان شیوع ژنهایAcr A ، Acr B و Qep A در سویه های اشرشیا کلی به ترتیب 92، 84 و 0 درصد و در سویه های کلبسیلا پنومنیه به ترتیب 94، 87 و 4 درصد بودند.نتیجه گیری: شیوع ژنهای کد کننده پمپ های تراوشی در سویه های اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه، که عامل مقاومت به سیپروفلوکسازین هستند، موجب نگرانی است. از این رو برای کنترل عفونت و جلوگیری از گسترش باکتریهای مقاوم به دارو، نیاز به مدیریت دقیق در تجویز دارو و شناسایی ایزوله های مقاوم می باشد.

زمینه و هدف : با توجه به شیوع بالای اختلال عملکرد جنسی در زنان مبتلا به اختلال وسواس جبری و تاثیر آن بر رضایت مندی زناشویی، هدف پژوهش حاضر بررسی عملکرد جنسی و رضایت مندی زناشویی در زنان مبتلا به اختلال وسواس جبری است. مواد و روش ها : در این پژوهش مقطعی، 36 زن مبتلا به اختلال وسواس جبری مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان روان پزشکی روزبه (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران) و چند مطب خصوصی، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه های جمعیت شناختی، BDI-II FSFI، MOCI، OCI-R و پرسش نامه محقق ساخته رضایت مندی زناشویی را تکمیل نمودند.یافته ها: 80.6 درصد زنان، اختلال عملکرد جنسی را گزارش کردند. بررسی خرده مقیاس های پرسش نامه عملکرد جنسی زنان مشخص کرد که 50 درصد زنان در میل جنسی، 58.3 درصد برانگیختگی، 36.1 درصد لوکبریکاسیون، 44.4 درصد ارگاسم، 41.7 درصد در رضایت جنسی و 52.8 درصد در خرده مقیاس درد با مشکل مواجه هستند. هم چنین خرده مقیاس های برانگیختگی، لوبریکیشن، رضایت جنسی، درد و نمره کلی عملکرد جنسی با رضایت مندی زناشویی هم بستگی معنی داری نشان دادند. در بررسی ارتباط میان وسواس (پرسش نامه MOCI) و رضایت مندی زناشویی مشخص شد که خرده مقیاس شست و شو با رضایت مندی زناشویی هم بستگی معنی داری دارد. در حالی که رابطه میان وسواس (OCI-R، MOCI) و عملکرد جنسی زنان (FSFI) معنی دار نشد.نتیجه گیری : شیوع بالای اختلال عملکرد جنسی در زنان مبتلا به و سواس و هم بستگی معنی دار بین وسواس و رضایت مندی زناشویی و نیز عملکرد جنسی و رضایت مندی زناشویی، نشان دهنده ارتباط احتمالی وسواس، رضایت زناشویی و عملکرد جنسی می باشد.

زمینه و هدف: آیریزین، مایوکاین جدیدی است که اثرات مفید خود را از طریق افزایش هزینه کرد انرژی نشان می دهد. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین ورزشی هوازی زیربیشینه بر آیریزین سرمی و تغییر مقاومت انسولینی ناشی از تمرین مرتبط با آیریزین در مردان چاق بود. مواد و روش ها: نمونه آماری تحقیق تجربی را 26 آزمودنی چاق تشکیل می دادند که به نحو تصادفی در گروه های تجربی قرار گرفتند. گروه اول (13 آزمودنی) برنامه تمرینی هوازی را تقریبا با شدتی برابر با 50 تا 60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 10 هفته مداوم تمرینی (3 جلسه در هفته و هر جلسه 30 الی 45 دقیقه) انجام دادند و گروه دوم (13 آزمودنی) هیچ نوع فعالیتی را در طول مداخله ورزشی انجام ندادند. پس از مداخله های تحقیقی، سطوح سرمی آیریزین، شاخص های مقاومت انسولینی، ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی بررسی شد. در نهایت، داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Stata مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بررسی های آماری نشان داد که مقادیر سرمی آیریزین پس از مداخله تحقیقی در گروه تمرین ورزشی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافته است (6.22±14.75، p=0.022). در همین راستا، تنها درصد چربی بدنی (0.57±1.242) و هم چنین حداکثر اکسیژن مصرفی (0.328±1.509) آزمودنی ها به طور معنی داری افزایش یافته بود (به ترتیب p=0.034 و p=0.0001) با این حال، تغییرات معنی داری در شاخص های مقاومت انسولینی در ارتباط با آیریزین مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که آیریزین سرمی متعاقب 30 جلسه تمرین هوازی زیربیشینه مستقل از تغییرات مقاومت انسولینی در افراد چاق افزایش می یابد.

زمینه و هدف: بی حوصلگی پدیده ای روانی است که به عنوان یک حالت تنفر یا ناسازگاری با هر نوع تجربه تکراری در شرایطی که رهایی از ثبات امکان پذیر نیست، تعریف می گردد و عوارض متعددی به دنبال دارد، از اینرو هدف از اجرای این پژوهش مقایسه عوامل پیش بینی کننده بی حوصلگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و آزاد اسلامی اراک بود.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقایسه ای بود که بر روی نمونه ای متشکل از 996 دانشجو اجرا گردید. چک لیست اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه های ارزیابی عوامل پیش بینی کننده بی حوصلگی و آمادگی برای تجربه بی حوصلگی فارمر و ساندبرگ ابزارهای بکار رفته بودند و آزمون های بکار رفته بودند. داده ها با استفاده از آزمون کای مربع، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و Z فیشر تجزیه و تحلیل شدند. p کمتر از 0.05 نیز معنی دار تلقی گردید.یافته ها: بیشترین تعداد از دانشجویان هر دو دانشگاه دارای بی حوصلگی نرمال بودند و بین دانشجویان زن و مرد هر دو دانشگاه از نظر بی حوصلگی تفاوت معناداری وجود نداشت (0.06=p) عامل دانشگاه از بالاترین میانگین در بین دانشجویان هر دو دانشگاه برخوردار بود. به طور کلی، بی حوصلگی با هر یک از عوامل خانه (0.000=P) و اجتماع (0.001=P) ارتباط معناداری داشت و هر سه عامل خانه (0.033=P)، دانشگاه (0.033=P) و اجتماع (0.031=P) به طور معناداری بی حوصلگی دانشجویان را پیش بینی نمودند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عامل دانشگاه مهمترین عامل پیش بینی کننده بی حوصلگی دانشجویان است، از اینرو جهت جلوگیری از اثرات سوء بی حوصلگی بر فعالیت تحصیلی دانشجویان، توجه کافی به این پدیده و عوامل پدید آورده آن ضروری می باشد.

سابقه و هدف: میکروپارتیکل های کیتین و مشتقات آن خواص تعدیل پاسخ های ایمنی را دارند. در این تحقیق تاثیر اندازه، خلوص و میزان استیلاسیون میکروپارتیکل ها بر بیان ژن CHID1 - که پروتئین التهابی SI-CLP را کد می کند، در کشت مختلط لکوسیتی مورد سنجش قرار گرفت.روش بررسی: میکروپارتیکل های کیتین در اندازه کوچک (کمتر از 40 میکرون) و متوسط (40 تا 70 میکرون) به روش سونیکاسیون تهیه شد و در مقایسه با میکروپارتیکل های کوچک اندزه کیتین داستیله (کیتوسان) و ناخالص (پوسته میگو)، در تیمار کشت مختلط لکوسیتی مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی توکسیسیتی میکروپارتیکل ها از روش نوترال رد و سنجش میکروسکوپی آپوپتوز استفاده شد. در نهایت به دنبال تیمار سلولها با غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر میکروپارتیکل ها به مدت 48 ساعت، بیان ژن CHID1 به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز زمان واقعی اندازه گیری شد.یافته ها: میکروپارتیکل های مختلف کیتینی در غلظت های مختلف اثرات سایتوتوکسیک نداشتند. در بررسی بیان ژن، فقط میکروپارتیکل های کوچک اندازه کیتین، باعث کاهش بیان CHID1 شدند (P=0.004)، در حالی که سایر میکروپارتیکل ها تغییر معنی داری در کاهش یا افزایش بیان این ژن ایجاد نکردند.نتیجه گیری: مداخله میکروپارتیکل های کیتینی در میانکنش سلولهای ایمنی متاثر از اندازه، خلوص و میزان استیلاسیون آن ها است و به نظر می رسد میکروپارتیکل های کوچک اندازه کیتین توان تغییر وتعدیل پاسخ های ایمنی را از طریق کاهش بیان ژن CHID1 داشته باشند. استفاده از میکروپارتیکل های کوچک اندازه کیتین ممکن است در درمان آلرژی ها، که راهکار درمانی آن ها تعدیل پاسخ های ایمنی است موثر باشد.

زمینه و هدف: سلامت روانی یکی از ابعاد مهم سلامت است و سازمان بهداشت جهانی سلامت را به عنوان «رفاه کامل جسمی، ذهنی و اجتماعی و نه صرفا غیاب بیماری» تعریف می کند. با توجه به این که 79 درصد از آموزش بهداشت بر جنبه های فیزیکی متمرکز شده است، د ر واقع بیشترین تمرکز بر پارامترهای بیولوژیک افراد جهت سنجش میزان سلامت افراد صورت می گیرد. از این رو، پرسش نامه ای معتبر جهت سنجش سلامت افراد در جامعه پژوهشی از لحاظ روانی و فیزیکی مورد نیاز است. مواد و روش ها: مدل رفاه کل گرا، منعکس کننده تحقیقات انجام شده بر روی سلامتی می باشد که از دیدگاه فرهنگ های مختلف متفاوت است. در مطالعه حاضر، 102 نفر از مدیران و مسوولان دانشگاه آزاد اسلامی اراک در سال 1393 در مطالعه شرکت نمودند و پرسش نامه فوق از نظر روایی و پایایی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 102 نفر دراین مطالعه شرکت کردند که 74 نفر آقا (72.5 درصد) و بقیه خانم بودند. ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 0.93 به دست آمد. هم چنین درتمامی شش بعد مورد بررسی، میزان هم بستگی بین تمامی سوالات و بعد مربوط به آن با استفادهاز آزمون اسپیرمن سنجیده شد و مشخص گردید که بین تمامی سوالات و بعد مربوطه هم بستگی مثبت آماری معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسش نامه سلامت روانی و فیزیکی برگرفته از مدل رفاه کل گرا، برای سنجش میزان سلامت در افراد جامعه مناسب بوده و از روایی و پایایی خوبی برخوردار می باشد.

زمینه و هدف: یکی از پروتئین های مهم ویروس HIV-1 به نام Nef نقش مهمی در چرخه تکثیر ویروس و پیشرفت بیماری ایدز دارد و القای پاسخ ایمنی بر ضد آن می تواند تا حدی عفونت ویروسی را مهار نماید. به علاوه، بخشی از ناحیه پروتئین فعال کننده رونویسی (Tat، اسید آمینه های 48 تا 60) از ویروس HIV توانسته است به عنوان یک پپتید نفوذ کننده سلولی (CPP) عمل نماید. در این تحقیق، برای اولین باد کلونیگ و بیان فیوژن Tat-Nef در باکتری اشرشیاکلی صورت گرفت. تایید بیان پروتئین توسط آنالیز وسترن بلات و تخلیص آن از طریق روش رنگ آمیزی معکوس انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ابتدا کلونینگ فیوژن Tat-Nef در وکتور بیانی pGEX6p2 صورت گرفت. سپس القای بیان پروتئین نو ترکیب Tat-Nef در باکتری اشرشیاکلی سویه BL21 (DE3) توسط القا کننده IPTG انجام شد. تایید بیان از طریق تکنیک SDS-PAGE و وسترن بلات با استفاده از آنتی بادی منوکلونال ضد Nef صورت گرفت. سپس، تخلیص پروتئین فیوژن توسط تکنیک رنگ آمیزی معکوس از روی ژل انجام شد. یافته ها: نتایج آنالیز PCR و هضم آنزیمی، وجود باند واضح حدود 726 جفت باز را روی ژل آگارز تایید کرد که نشان گر کلونیگ صحیح فیوژن Tat-Nef در وکتور بیان پروکاریوتی pGEX6p2 بود. هم چنین، وجود باند پروتئینی حدود 54 کلیودالتون روی ژل SDS-PAGE نشان گر بیان پروتئین Tat-Nef بود که توسط آنتی بادی منوکلونال ضد Nef در آنالیز وسترن بلات تایید شد.نتیجه گیری: پروتئین فیوژن نو ترکیب Tat-Nef تخلیص شده به عنوان یک آنتی ژن برای طراحی واکسن پروتئینی در مقابل عفونت ویروس HIV استفاده خواهد شد.

زمینه و هدف: تشکیل بیوفیلم یکی از عوامل بیماری زایی این باکتری محسوب می شود که به باکتری امکان اتصال به سطوح مختلف و همچنین افزایش الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی را می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخصه های فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های عفونی در استان شهرکرد انجام گرفت.مواد و روش ها: تعداد 250 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بیمارستانی انتخاب گردید. جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی از روش انتشار از دیسک استفاده شد. توان تشکیل بیوفیلم به روش مولکولی و فنوتیپی بررسی گردید.یافته ها: در این بررسی 73.5 درصد از ایزوله ها توانایی اتصال قوی، 5.33 درصد از آن ها توان اتصال متوسط و 15.4 درصد از ایزوله ها توانایی اتصال ضعیف را در تولید بیوفیلم نشان دادند. فراوانی حضور ژن 67.3icaC درصد و ژن 63.2icaB درصد برآورد گردید. 92.2 درصد از ایزوله های مولد بیوفیلم واجد ژن mecA بودند.نتیجه گیری: گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی به ویژه در ایزوله های مولد بیوفیلم مشکلات جدی در بخش های درمانی بیمارستان ایجاد خواهد کرد.

زمینه و هدف: فعالیت های استقامتی می توانند از طریق ایجاد استرس اکسایشی، منجر به آسیب و تخریب بافتی گردند. اما به نظر می رسد فعالیت های استقامتی و وامانده ساز نتایج متفاوتی با یکدیگر دارند. هدف از این پژوهش بررسی مقایسه دو شیوه تمرین شنای استقامت بر سطوح کراتین کیناز، لاکتات دی هیدروژناز و مالون دی آلدئید رت های نر ویستار است.مواد و روش ها: تعداد 18 سر رت نر نژاد ویستار در محدوده 250 تا 300 گرم بطور تصادفی به سه گروه شش تایی، 1 - شنای استقامت (EN)، شنای وامانده ساز (EX) و کنترل (C)، تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی به مدت ده هفته، پنج روز در هفته و هر جلسه یک ساعت شنا کردند. اما از هفته پنجم، 30 دقیقه در هفته به طور فزاینده به مدت زمان شنای گروه وامانده ساز افزوده شد، بطوری که گروه وامانده ساز در سه هفته پایانی پروتکل تمرینی، سه ساعت در هر جلسه شنا می کردند. گروه کنترل (C) در این مدت فعالیتی نداشتند. یک روز پس از اتمام پروتکل تمرینی، نمونه گیری خونی از سیاهرگ زیرین رت ها انجام شد. فعالیت لاکتات دهدروژناز و کراتین کیناز به روش رنگ سنجی (DGKC) و مالون دی آلدئید از طریق واکنش با TBA سنجیده شد. نتایج از طریق آزمون آنووا یک طرفه و پس از آن تست تعقیبی توکی با سطح معناداری (P<0.05) آنالیز شدند. یافته ها: گروه (EN)، افزایش معناداری در سطوح CK سرمی نسبت به گروه (EX) و گروه (C) داشتند (P=0.0001)، در حالی که سطوح مالون دی آلدئید به طور معناداری نسبت به گروه (C) کم تر بود (P=0.011). اما در سطوح LDH تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت تمرین استقامتی، آسیب عضلانی بیشتری دربر دارد، در حالی که پراکسیداسیون لیپید کمتری ایجاد می کند.

زمینه و هدف: این مقالع به گزارش یک مورد نقص بافتی پاشنه به دنبال برداشتن تومور ملانوم پاشنه اشاره دارد.معرفی بیمار: بیمار آقای 60 ساله با زخم پاشنه که در بیوپسی ملانوم بدخیم گزارش شده بود، تحت اکسیزیون با مارژین مناسب قرار گرفت.مواد و روش ها: برای پوشش نقص بافتی حاصله که حتی ممکن است تاندون آشیل یا استخوان پاشنه در معرض دید باشد بایستی از فلاپ استفاده شود. به نظر رسید در این مورد استفاده از گرافت مناسب نباشد چون در تماس مداوم با کفش دچار زخم مزمن می شود. از بین فلاپها هم می توان از سورال فلاپ استفاده کرد و هم از فلاپ مدیال پلانتار که تصمیم به استفاده از فلاپ مدیال پلانتار را به کار گرفتیم. مزیت این فلاپ حس دار بودن آن و حجم کمتر فلاپ می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتیجه موفقیت آمیز کاربرد این نوع فلاپ، به عنوان روشی کارآمد در بازسازی پاشنه به ویژه به دنبال اکسیزیون ملانوما توصیه می گردد.