امنیت پژوهی
سال:1391 | دوره:11 | شماره:38 |تعداد مقالات:7

تهدیدهای فرهنگی، یکی از ابعاد تهدید علیه واحدهای سیاسی محسوب می گردد که به لحاظ کارکرد خاصی که فرهنگ در واحد سیاسی دارد، این بعد از تهدید می تواند نقش موثری در شکل گیری و اثرگذاری سایر ابعاد تهدید علیه کشور و همچنین به چالش کشیدن واحد سیاسی داشته باشد. یکی از شیوه های تهدید علیه فرهنگ یک کشور به ویژه درباره ساختار ارزشی و فرهنگی همانند نظام جمهوری اسلامی ایران، در قالب تهاجم یا شبیخون فرهنگی طراحی و اجرا می شود. یکی از عواملی که می تواند نقش مصونیت ساز، بازدارنده و همچنین اثرگذاری در مقابله با تهدیدهای فرهنگی به ویژه تهاجم فرهنگی داشته باشد، برخورداری نظام از اقتدار فرهنگی در حوزه ملی و فراملی است. فرضیه مقاله چنین است که تحقق اقتدار فرهنگی نه تنها نقش موثری در مقابله و خنثی نمودن تهاجم فرهنگی خواهد داشت، بلکه عاملی برای گسترش و برتری فرهنگ ایرانی - اسلامی در برابر فرهنگ بیگانه و نظام سلطه خواهد شد. بر این اساس، این مقاله در نظر دارد ضمن پرداختن به مقوله فرهنگ، تهدیدهای فرهنگی با تاکید بر تهاجم فرهنگی و اقتدار فرهنگی، تاثیر اقتدار فرهنگی را در مقابله با تهاجم فرهنگی از نگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی، روش تحلیل محتوا با تکنیک استنباطی و همچنین مطالعه اسناد و مدارک کتابخانه ای و تحلیل کیفی یافته های تحقیق مورد بررسی قرار دهد.

جهان غرب و تفکر لیبرال دمکراسی به سرکردگی امریکا، برای براندازی و ساقط کردن جمهوری اسلامی ایران، تاکتیک ها و اقدامات مختلفی را در محیط سخت افزاری از قبیل کودتا، ترور، غائله های منطقه ای، جنگ تحمیلی و گونه های مختلف تحریم را به کار برده، اما به هدف خود نرسیده است. هم اکنون خط مواجهه میان جمهوری اسلامی به عنوان قبله عالم فرهنگ اسلامی و آمریکا و عوامل داخلی و خارجی آن به عنوان قبله عالم فرهنگ لیبرال دموکراسی در چارچوب مسائل فرهنگی، بیش از پیش نمایان گشته و تهدیدات دشمنان بیش از گذشته بر محور تهدیدهای نرم استوار شده است. مطالعات انجام شده در حوزه اجتماعی - فرهنگی بیان کننده این است که تهدیدهای نرم دشمن در این حوزه، در صدد کاهش احساس تعلق مردم به نظام، کم اثر کردن مولفه های دینی و ملی تشکیل دهنده هویت ملی، برجسته کردن مسائل قومی، نژادی و مذهبی، کاهش اعتماد مردم به نظام، ایجاد شکاف بین مردم و مسوولان، بی اعتماد کردن مردم به رسانه های خودی و تعمیق شکاف های نسلی و نشان دادن و بزرگنمایی تبعیض بین قومیت ها و مذاهب است. بر این اساس برای مقابله با تهدید نرم لازم است که ابعاد و مظاهر تهدیدهای نرم دشمن را بررسی کنیم و به دنبال تدوین راهبردهای مقابله با آن باشیم. در این مقاله به طور مشخص به تهدیدهای نرم امریکا در حوزه اجتماعی- فرهنگی و راهبردهای مقابله با آنها پرداخته شده است.راهبردهای احصاء شده برای مقابله با تهدیدهای نرم دشمن در حوزه اجتماعی - فرهنگی، به گونه ای است که به کار بستن آنها امکان مقابله هدفمند در خنثی نمودن بخش اعظم تهدیدهای نرم احصاء شده علیه نظام در حوزه فرهنگی - اجتماعی را دارد.

با توجه به تغییر راهبردهای جنگی استکبار جهانی (از جنگ سخت به نرم) و انهدام زیرساخت ها برای درهم شکستن پایداری کشورها، میدان جنگبه تمام ارکان حیاتی کشورها به ویژه حوزه های اقتصادی کشانده شده است. یکی از این راهبردها، وارد کردن عمدی بیماری حیوانییا گیاهی، با هدف ایجاد وحشت، خسارت اقتصادی و از بین بردن ثبات و پایداری کشورها است که با هزینه ای اندک انجام می شود و در طی تاریخبه وسیلهدولت هایا سازمان های تروریستی مستقل و تابع دولت های خاص، انجام شده است. اگر بیماری انتخاب شده قابل سرایت به انسان باشد، امنیت غذایی و سلامت عمومی جامعه نیز در خطر خواهد بود. بسیاری از متخصصان بیماری های گیاهی و دامپزشکان، درباره کنترل بیماری های گیاهی و حیوانی خارجی، فاقد تجربه کافی هستند. این تحقیق با استفاده از مستندات و نظرسنجی از افراد صاحب نظر در زمینه های مختلف کشاورزی و مسائل امنیتی مرتبط در وزارت جهاد کشاورزی، با هدف احتمال بی و تروریستی بودن مشکلات به وجودآمده در دهه 80 در ایران، انجام گرفته استو نقش بیوتروریسم در امنیت غذایی، با تکیه بر مزایاو مخاطرات احتمالی فناوری های جدید مانندزیستفناوری و فناوری نانو در امنیت غذایی کشور بررسی شده است. داده های این تحقیق با استفاده از آمار توصیفی (شامل میانگین، واریانس، انحراف معیار) و آمار استنباطی (شامل تحلیل عوامل، آزمون فرضیه ها) تجزیه و تحلیل شده است. اعتبار پرسشنامه از طریق به دست آوردن ضریب آلفای کرانباخ با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج آماری به دست آمده نشان داد کهبیماری های اپیدمی دهه 80 ایران، بر اثر حملات بیوتروریستی دشمنان نبوده است، ولی امکان استفاده از این روش برای ضربهزدن به جمهوری اسلامی ایران محتمل است. از طرفی امنیت غذایی تاثیر بسیار زیاد و مستقیمی بر امنیت ملی دارد و تولید محصولات کشاورزی بر درآمد ناخالص ملی و اشتغال به کار، تاثیر مثبت دارد. کشور در برابر حمله های های بیولوژیکی آسیب پذیر است، از این رو شبکه موجود حفظ نباتات، دامپزشکی و شیلات باید در مهار عوامل بیماری زا و آفات جدیت بیشتری به خرج دهند. استفاده از فناوری های نوین علمی و کاربردی مناسب در زمینه مقابله با بحران های غذاییمی تواند موثر باشد و در جهت کاهش واردات محصولات کشاورزیو وابستگی غذایی مهم تاثیرگذار باشد. عزم ملی و اقدامات کنترلی در جهت کاهش مخاطرات احتمالی غیرعمدی یا عمدی موثر است.

ایران و ترکیه و سوریه سه کشور راهبردی در منطقه خاورمیانه هستند که تحولات داخلی منطقه ای و بین المللی در هر کدام موجب تاثیر و تاثر متقابل می گردد. سوال اصلی مقاله چنین است: نقش بحران سوریه در بروز تعامل و تقابل میان ایران و ترکیه چیست؟ تهران و آنکارا در مورد بحران سوریه نظرات و اهداف و منافع متفاوتی دارند. ترکیه به دنبال همکاری با جبهه غربی ضد سوری (مشخصا آمریکا، عربستان وقطر) برای حمایت از مخالفین نظام سوریه است و به پایگاهی برای تشکیل، تجهیز و حمایت مخالفان بشار اسد تبدیل شده است. در حالیکه ایران دخالت خارجی در سوریه را مردود شمرده و خواستار اصلاحات مردمی بر اساس راه حل سوری - سوری است. سقوط بشار اسد را خواسته غرب و اسرائیل می داند و معتقد است که به دلیل حمایت سوریه از جریان مقاومت در برابر اسرائیل، باید با برنامه آمریکا و عربستان در خاورمیانه و بویژه در مورد سوریه مخالفت کرد. در هر صورت کشورهای منطقه و در راس آنها ایران و ترکیه باید برای حل معضل داخلی سوریه، تعامل داشته باشند، مقاله به فرضیه رسیده است که بحران سوریه بر اساس عوامل داخلی و خارجی، شرایط بروز تعامل کمتر و تقابل بیشتر در روابط ایران و ترکیه را با توجه به اهداف و منافع دو کشور فراهم کرده است. این مقاله بحران سوریه را با جغرافیای سیاسی جدید منطقه ونظریه مدل اسکی مبتنی بر تبدیل درگیری های داخلی به درگیری های منطقه ای و بین المللی توسط شورشیان و کشورهای حامی آنها و تئوری بازیها با روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و روش گردآوری کتابخانه ای بررسی می نماید و با تشریح ریشه ها و روند بحران و موارد تعامل و تقابل ایران و ترکیه، در پایان به نتیجه گیری و ارائه راهکار، پرداخته است.

اهمیت و جایگاه ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی خلیج فارس باعث شده این منطقه بعنوان یکی از مهم ترین کانون امنیتی دنیا محسوب شود که همین موضوع اهمیت امنیت منطقه ای آن را دو چندان کرده است. در خصوص امنیت منطقه ای خلیج فارس دو گرایش وجود دارد، جمهوری اسلامی ایران اعتقاد به این دارد، کشورهای منطقه با تشریک مساعی همدیگر و بدون حضور سایر کشورها می توانند مجموعه امنیتی منطقه ای را در خلیج فارس به وجود آورند، اما گرایش کشورهای عربی منطقه متفاوت با نظر جمهوری اسلامی ایران بوده و از ابتدای شکل گیری انقلاب اسلامی ایران، آن کشورها با تشکیل شورای همکاری خلیج فارس، به تنهایی و البته با کمک ایالات متحده آمریکا و بدون توجه به اهمیت و قدرت ایران نسبت به ایجاد مجموعه امنیتی منطقه ای اقدام نموده و فضاسازی هراس افکنانه ایالات متحده آمریکا از ج.ا.ا، باعث اتخاذ رویکرد مقابله ای آن شورا در طول سه دهه گذشته بر علیه ج.ا.ا شده که همین امر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین این پژوهش در نظر دارد با واکاوی شورای همکاری خلیج فارس به عنوان مجموعه امنیتی منطقه ای تاثیر آن بر امنیت ملی ج.ا.ا ایران را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.

شبکه های عصبی مصنوعی، ساختار شبیه سازی شده شبکه عصبی انسان هستند که برای تعیین الگو، بین داده های آماری (به ویژه در رشته های علوم انسانی) کاربرد بسیاری دارند. الگوی ارائه شده، برای تحلیل داده ها، بررسی کیفیت، طراحی، بهینه سازی، پیش بینی، تشخیص و ... کاربرد بسیار زیادی دارد. در این مقاله، محققان بر اساس داده های آماری، اطلاعات مربوط به تعداد درگیری های 14 نقطه مرزی شناخته شده در طول هفت سال را به وسیله نرم افزار متلب مورد مطالعه قرار داده اند و با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در این نرم افزار، تعداد این درگیری ها را برای پنج سال آینده پیش بینی کرده اند. پیش بینی های به دست آمده (خروجی نرم افزار) به عنوان ابزاری در اختیار مدیران قرار می گیرد و برای تصمیم گیری، برنامه ریزی، شناسایی، کشف، پیشگیری و ... کاربرد بسیاری دارد.

امروزه سازمان های پویا برای دست یابی به اهداف پیش بینی شده، همواره درصدد ارتقای و به روزرسانی اطلاعات کارکنان خود هستند و در این راستا، توانمند سازی کارکنان خود را از طریق آموزش و یادگیری های تخصصی ضروری می دانند.هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی و شناخت رابطه یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان است. چه ارتباطی میان ارتقای یادگیری سازمانی با توانمندی نیروی انسانی وجود دارد؟ روش تحقیق، پیمایشی و از نوع همبستگی است، از این رو، برای شناخت رابطه بین متغیرهای تحقیق، از آزمون همبستگی اسپرمن استفاده شده است و برای بررسی رابطه تغییرات متغیر یادگیری سازمانی با توانمندسازی و نیز پیش بینی میزان این متغیر، تحلیل رگرسیون انجام شده است. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه، منابع کتابخانه ای و اینترنتی به دست آمده است. جامعه آماری، کارکنان ستادی حفاظت اطلاعات آجا (واحدهای سازمانی) هستند و روش نمونه گیری، روش تصادفی ساده است. بررسی ها و آزمون ها مشخص کننده وجود ارتباط ابعاد مختلف یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان است. همچنین یافته ها حاکی از آن است که یادگیری فردی و گروهی، بیشترین و یادگیری از طریق ارزیابی عملکرد، کمترین رابطه معناداری را با توانمندسازی دارد. همچنین میانگین سطوح یادگیری سازمانی در مقاطع مختلف تحصیلی، یکسان به دست نیامد، در حالی که در سن و سابقه و پست سازمانی مختلف کارکنان، یکسان به دست آمد.