در منابع کهن پیرامون آیه «هذا صراط علی مستقیم» (الحجر: 41) سه گونه روایی به چشم می خورد، گونه اول در مقام تاویل آیه و تطبیق آن با مصداق عینی، حضرت علی (ع) می باشد که نمونه های فراوانی از آن در تفاسیر روایی یافت می شود، گونه دوم ناظر به اختلاف قرائت، خوانش هایی دارای توجیه ادبی از آیه است که در مجموع چهار قرائت برای آن گزارش شده است اما آن خوانشی از آیه که با آیات مشابه (مرتبط)، سیاق عام آیات قرآن تایید گردد و از نقلی صحیح و معتبر برخوردار باشد، همان قرائت متداول در قرآن است. اما گونه سوم روایات، خوانشی از آیه است که در آن به نام علی (ع) تصریح شده است. این خوانش به این مقدار که علی (ع) مصداق تاویلی آیه باشد، خرسند و قانع نبوده و در صدد ارائه خوانشی از آیه بوده است که نام آن حضرت، ظاهر لفظ قرآن باشد که البته این خوانش از آیه، در میان شیعیان دستاویزی برای توهم تحریف قرآن نیز قرار گرفته است. در این مقاله با بهره گیری از روش سندپژوهی، تحلیل محتوا و سنجش و ارزیابی داده ها به این نتیجه دست یافتیم، هیچ یک از روایات دسته اخیر، برای ادعای گزاف تحریف قرآن، صلاحیت لازم را ندارند.