مجله دانشکده پزشکی
سال:1388 | دوره:67 | شماره:5 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: مطالعات نشان می دهد که بیماران مبتلا به عفونت نهفته هپاتیت (OBI)B قادر به پاکسازی کامل ویروس از بدن نمی باشند. به نظر می رسد که تفاوت های ژنتیکی و ایمونولوژیک در این امر سهم عمده ای دارند. ویتامین D3 و گیرنده آن (VDR) بر روی پاسخ های ایمونولوژیکی بر علیه ویروس ها نقش عمده ای دارند. در این مقاله به مطالعه چند شکلی ژنی موجود در اینترون 8 ژن VDR در بیماران OBI پرداختیم.روش بررسی: تعداد 3700 پلاسمای تازه منجمد شده HBsAg(FFP) منفی، جمع آوری و سپس از نظر anti-HBc آزمایش شدند سپس نمونه های HBsAg منفی و anti-HBc مثبت از نظر وجود HBV-DNA با روش PCR مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های HBV-DNA مثبت به عنوان موارد OBI از نظر انواع چند شکلی های ژنی موجود در اینترون 8 ژن VDR با تکنیک PCR-RFLP بررسی شدند.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که 352 نمونه (%9.51) از نظر anti-HBc مثبت می باشند. آزمایشات نشان داد که %16.1)57 از افراد anti-HBc مثبت و HBsAg منفی) نمونه HBV-DNA مثبت بودند. مطالعات ما نشان داد که در دو گروه از نظر تمامی آلل های بررسی شده با آنزیم Aga-1 موجود در اینترون 8 ژن VDR دارای تفاوت معنی دار آماری نمی باشند.نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که هیچ گونه ارتباطی بین آلل های شناسایی شونده با آنزیم Aga-1 و بیماری OBI وجود ندارد بنابراین می توان این گونه نتیجه گرفت که این آلل ها با بیماری OBI ارتباطی ندارد و بایستی محققین دیگر به بررسی سایر چند شکلی های ژنی موجود در ژن VDR در بیماران OBI بپردازند.

زمینه و هدف: حافظه و یادگیری از عوامل پیچیده مغزی محسوب می شوند که نواحی مختلفی از جمله هیپوکامپ را درگیر می کنند. عوامل متعددی از جمله نیتریک اکساید و مورفین می توانند حافظه و یادگیری را متاثر سازند. هدف این مطالعه بررسی تجویز توام L-Arginine (پیش ساز نیتریک اکساید) و مورفین در ناحیه CA3 هیپوکامپ بر یادگیری و حافظه فضایی موش های صحرایی نر می باشد.روش بررسی: موش های صحرایی نر پس از بیهوشی عمیق با استفاده از مخلوط کتامین و گزیلازین و کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA3 هیپوکامپ به وسیله دستگاه استرئوتاکس، به هفت گروه تقسیم و هر گروه به طور جداگانه سرم فیزیولوژی (گروه شاهد)، 3μg/rat)L-Arginine و (0.3M، (0.3M) L-NAME، مورفین (10mg/rat)، مورفین همراه با (3μg/rat) L-Arginine یا مورفین همراه با L-NAME را به مدت پنج روز، که آزمایش ماز آبی موریس برای بررسی یادگیری و حافظه انجام می شد، دریافت کردند. یک گروه هم گروه کنترل بود.یافته ها: نتایج نشان داد تجویز دوز 3mg/rat باعث بهبود یادگیری و حافظه فضایی شده است و تجویز L-NAME (مهارگر نیتریک اکساید) میزان یادگیری و حافظه فضایی را کاهش داده است. تجویز مورفین باعث کاهش یادگیری و حافظه فضایی گردید و تجویز توام L-NAME و مورفین سبب اختلال بیشتر یادگیری نسبت به گروه دریافت کننده مورفین و نه گروه دریافت کننده L-NAME به تنهایی گردید.نتیجه گیری: پیش ساز نیتریک اکساید باعث بهبود یادگیری و حافظه شد و مهارگر آن و همچنین مورفین باعث اختلال در این پدیده ها گردید و تجویز توام مهارگر نیتریک اکساید و مورفین باعث اختلال بیشتر یادگیری شد.

زمینه و هدف: سرطان معده، دومین سرطان شایع و دومین علت مرگ ناشی از سرطان ها در سراسر دنیا شناخته شده است و در ایران آدنوکارسینوم معده کشنده ترین نوع سرطان معده است و افراد دارای این نوع سرطان طول عمر کوتاه تری نسبت به سایرین دارند. در این مطالعه بقای مبتلایان سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت مداوا بودند، بررسی شد.روش بررسی: طی سال های 1381-85، تعداد 291 بیمار با تشخیص سرطان معده در بیمارستان طالقانی که تحت درمان های کمورادیوتراپی و شیمی درمانی قرار گرفتند به صورت هم گروه تاریخی، مطالعه شدند. میزان های بقای این بیماران و ارتباط آن با 12 عامل خطر ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش ناپارامتری کاپلان - مایر، نیمه پارامتری مدل مخاطرات متناسب کاکس، آزمون متل کاکس و تارون - وایر استفاده شد.یافته ها: %70.1 از 291 بیمار بررسی شده، مرد و بقیه (%29.9) زن بودند و میانگین سن در زمان تشخیص در بیماران مرد 62.26 و در زنان 59.32 سال بود. بیشتر بیماران (%93.91) مرحله پیشرفته و متاستانیک بوده اند. مدل مخاطرات متناسب کاکس نشان داد که سن در زمان تشخیص (p=0.039)، مرحله پیشرفت سرطان (p=0.042) و نوع هیستوپاتولوژی (p=0.032) با طول عمر بیماران ارتباط معنی داری داشته اند.نتیجه گیری: میزان بقای پنج ساله و میانه زمان بقای مبتلایان به سرطان معده که تحت درمان های شیمی درمانی و کمورادیوتراپی قرار گرفتند. بسیار پایین است و به نظر می رسد که یکی از دلایل مهم این مساله، تاخیر در تشخیص باشد این امر، برنامه ریزی مدون برای آموزش همگانی درباره تشخیص و علایم خطر اولیه بیماری و انجام آزمایشات دوره ای را گوشزد می کند.

زمینه و هدف: ضعف عضلانی و خستگی عواملی هستند که مستعدکننده برای آسیب دیدگی می باشند. نقش کنترل حرکت در تنظیم و کاهش این اثر مهم است. تکرارپذیری یک حرکت به دنبال خستگی ناشی از نقش بارز سیستم کنترل حرکت است. ارزیابی کنترل حرکت سیستم مرکزی به دنبال خستگی می تواند روش های حرکت درمانی را توسعه دهد.روش بررسی: تعداد 20 فرد سالم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. عضله ابداکتور کوتاه شست دست غالب پس از ثبت الکترومیوگرافی سطحی حداکثر فعالیت ارادی، در آزمون خستگی شامل سه دقیقه انقباض ایزومتریک، که توسط داینامومتر کنترل می شد تا رسیدن به 50 درصد حداکثر تلاش ارادی شرکت داده شد. قبل و بلافاصله بعد از خستگی پنج تکرار داینامیک بدون مقاومت در دامنه کامل حرکتی انجام شد. سه تکرار میانی قبل و بعد از خستگی جهت مقایسه ضریب قرینگی به عنوان شاخص ارزیابی کنترل و درصد کاهش حداکثر تلاش ارادی، میانه و متوسط طیف فرکانس به عنوان شاخص های خستگی در نظر گرفته شد.یافته ها: به دنبال سه دقیقه انقباض ارادی کاهش معنی داری در حداکثر تلاش ارادی (%46.77)، میانه (%13.3) و متوسط (%12.20) طیف فرکانس به وجود آمد (p<0.001). افزایش معنی داری در ضریب قرینگی حرکت (%10.76) دیده شد (p=0.000).نتیجه گیری: خستگی سبب کاهش میانه و متوسط طیف فرکانس می گردد. مراکز بالای سیستم کنترل حرکت یا وارد کردن واحدهای حرکتی جدیدتر سعی در بهبود اختلال به وجود آمده می کند. فعالیت واحدهای جدید می تواند نقش موثری در افزایش ضریب قرینگی فعالیت یک عضله شود.

زمینه و هدف: انتوباسیون اندوتراکئال یک روش معمول برای دسترسی به راه هوایی در بیماران بسیار بدحال و در انتقال آنها می باشد. عمق ورود لوله تراشه بر اساس سن، جنس، وضعیت سروگردن، نوع عمل جراحی و توجهات آناتومیک متفاوت است. هدف این مطالعه تعیین فواصل راه هوایی در بیماران ایرانی با یک روش غیرتهاجمی و دقیق بود که عبارت است از بازسازی کامپیوتری تصاویر CT-scan با رزولوشن بالا (HRCT)، روش برونکوسکوپی مجازی.روش بررسی: 140 بیمار ایرانی که کاندیدای CT-scan سینوس و قفسه سینه بودند، در یک مطالعه مقطعی در مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران در سال های 1387 و 1386 وارد شدند. بعد از بازسازی فواصل راه هوایی، فواصل دندان های پیشین فوقانی تا طناب های صوتی (IVD)، طناب های صوتی تا کارینا (VCD) و دندان های پیشین فوقانی تا کارینا (ICD)، تعیین شدند. ضمنا ارتباط بین این فواصل با سن، جنس و شاخص توده بدنی (BMI) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در کل 140 بیمار بررسی شدند که 70 نفر (%50) از آنها مرد بودند. تفاوت آماری واضح بین گروه های سنی و جنسی و BMI در بیماران مورد مطالعه وجود نداشت. مقادیر IVD برای مردان 145.5±9.7، زنان 127.29±6.3 و در کل جامعه 136.43±12.29 میلی متر بودند. مقدار VCD برای مردان 131±13.99، زنان 122.59±11.7 و در کل جامعه 127.09±13.65 و مقدار ICD در مردان، زنان و کل جامعه به ترتیب 277.17±16.63، 249.88±11.54 و 263.52±19.66 میلی متر بود.نتیجه گیری: میزان عمق ورود برای ثابت کردن لوله اندوتراکئال در بیماران بزرگسال ایرانی مشابه با مقادیری است که در کتب مرجع بیهوشی ذکر شده است. برونکوسکوپی مجازی یک روش غیرتهاجمی و دقیق بر اساس بازسازی تصاویر توموگرافی کامپیوتری است و تصاویر بازسازی شده توموگرافی می توانند در اندازه گیری و ارزیابی آناتومی راه هوایی مفید باشند.

زمینه و هدف: درمان جراحی اندوکاردیت دریچه تریکوسپید شامل برداشتن دریچه، جایگزین دریچه و استفاده از روش های ترمیمی می باشد. هدف مطالعه بررسی نتایج اعمال جراحی اندوکاردیت تریکوسپید می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه گذشته نگر، 67 بیمار مبتلا به اندوکاردیت عفونی تریکوسپید که طی سال های 1376-86 به بخش جراحی قلب بیمارستان امام خمینی ارجاع و اندیکاسیون جراحی داشتند وارد شدند. بیماران به سه روش برداشتن دریچه به تنهایی، جایگزینی دریچه و استفاده از روش های ترمیمی تحت درمان جراحی قرار گرفتند. پی گیری تمام بیماران از طریق اکوکاردیوگرافی بوده است.یافته ها: میانگین سن بیماران 25.52±7.35 سال بود و %74.63 بیماران مذکر بودند. ترمیم دریچه بیشترین نوع عملی بود که صورت گرفته بود (%56.72). عمل مجدد به صورت اورژانس در هشت بیمار (%11.94) صورت گرفت. موربیدیتی پس از عمل در %28.36 موارد دیده شد و میزان مورتالیتی %13.51 بود. 37 بیمار مراجعه منظم داشتند و پی گیری شدند. در دوران پی گیری اگر چه کسر جهشی EF و قطر انتهای دیاستول بطن راست (EDRVD) و ابعاد بطن راست پس از عمل تغییر معنی داری نسبت به قبل از عمل نشان نمی دادند، ولی فشار شریان ریوی و شدت نارسایی دریچه تریکوسپید پس از عمل کاهش یافته بود. کلاس عملکردی نسبت به قبل از عمل تغییر معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: با توجه به اپیدمیولوژی خاص مبتلایان اندوکاردیت عفونی با نارسایی دریچه تریکوسپید به نظر می رسد تعویض دریچه در برخی بیماران بهتر از ترمیم دریچه می باشد که شاید به دلیل خرابی شدید و فرم پیشرفته تخریب دریچه و عدم امکان ترمیم مفید باشد.

زمینه و هدف: در بعضی مطالعات، اجرای ده روزه لمس درمانی، وزن نوزادان نارس را افزایش داده است. تحقیقات اخیر اجرای پنج روز تحریک حرکتی لمس را در وزن گیری نوزادان نارس موثر می داند. روش بررسی: تعداد 51 نوزاد نارس که در بخش مراقبت های ویژه نوزادان به بخش مراقبت های بینابینی نوزادان بیمارستان فاطمیه شاهرود منتقل شده و شرایط ورود به مطالعه را داشتند به طور تصادفی در دو گروه لمس درمانی و کنترل (به کیفیت24  و 27 نوزاد) قرار گرفتند. لمس درمانی با فشار متوسط به مدت پنج روز سه بار در روز، هر بار 20 دقیقه، در وضعیت قرارگیری نوزاد در پهلوی راست و چپ و تکنیک حرکتی با استفاده از فلکسیون و اکستانسیون اندام ها اجرا گردید. نوزادان از نظر تغییر در پارامترهای فیزیولوژیک و وزن گیری در طی پنج روز اجرای لمس درمانی در بیمارستان مقایسه شدند.یافته ها: پنج روز لمس درمانی، وزن نوزادان گروه تجربی را به طور معنی داری افزایش داد 43.1) در مقابل 5.4 گرم، (p=0.018. دو گروه از نظر مشخصات نوزادی، از جمله میانگین وزن نوزاد قبل از مطالعه، روزهای فتوتراپی، دریافت آنتی بیوتیک و میزان تغذیه دریافتی همچنین میانگین درجه حرارت و درصد اشباع اکسیژن تفاوت معنی داری نداشتند. هر چند میانگین تعداد تنفس 32.9) در مقابل 32.5، (p=0.047 و تعداد ضربان قلب 148) در مقابل 145.7، (p<0.001 در گروه تجربی افزایش معنی دار داشت، اما این افزایش در حدود فیزیولوژیک بود، به طوری که هیچ یک از نمونه ها در ضمن اجرای لمس درمانی شرایط خروج از مطالعه را نداشتند.نتیجه گیری: روش تحریک حرکتی لمس ضمن نداشتن تاثیر منفی بر پارامترهای فیزیولوژیک، تاثیر مثبتی بر وزن گیری نوزادان نارس داشت، لذا اجرای روش موثر و بدون هزینه لمس و ماساژ درمانی می تواند در برنامه های مراقبتی کشور قرار گیرد.

زمینه و هدف: در زمینه بررسی بقا کلیه پیوندی در ایران مطالعاتی با رویکرد صرفا بالینی انجام شده است. این مقاله به بررسی و تعیین عوامل تاثیرگذار بر بقا پیوند کلیه بعد از عمل پیوند می پردازد و با استفاده از توانایی شبکه های عصبی در زمینه مدل سازی روابط پیچیده، در این مقاله مدلی برای پیش بینی بقای پنج ساله کلیه های پیوندی ارایه شده است.روش بررسی: این مطالعه به صورت گذشته نگر بر روی 316 بیمار گیرنده پیوند کلیه از سال 1363 تا سال 1385 انجام شده است. از روش های کاپلان مایر، آزمون رگرسیون کاکس، نیکویی برازش و شبکه های عصبی مصنوعی برای تحلیل استفاده شده است.یافته ها: عوامل شاخص توده بدنی و نوع پیوند (جسد یا زنده) از عوامل تاثیرگذار بر بقای کلیه پیوندی می باشند. بقای یک ساله، سه ساله و پنج ساله کلیه پیوندی به ترتیب 96 و 93 و 90 درصد برآورد شده است. نتایج تست مدل شبکه عصبی ایجاد شده برای پیش بینی بقای پنج ساله بیماران حاکی از آن است که علاوه بر دقت مناسب شبکه 72) درصد(، نتایج به دست آمده از شبکه، نیکویی برازش مناسبی نیز دارند و حساسیت مدل در شناسایی صحیح کلیه های بقا یافته بیشتر از شناسایی صحیح کلیه های از دست رفته می باشد 72) درصد در مقابل 61 درصد(.نتیجه گیری: میزان بقای کلیه پیوندی در پیوندهای زنده بیشتر از پیوندهای جسدی می باشد. با افزایش شاخص توده بدنی بیماران در زمان پیوند، میزان بقای کلیه پیوندی کاهش می یابد. از شبکه های عصبی در ایجاد مدل هایی برای پیش بینی بقای کلیه پیوندی می توان استفاده نمود.

زمینه و هدف: عنصر روی یکی از المان های ضروری رشد و سلامتی در انسان است. بسیاری از شواهد نشان می دهد که کمبود روی یکی از مشکلات اساسی در جوامع پیشرفته و در حال رشد می باشد به دلیل در معرض خطر بودن و خطرات بیشتر کمبود روی، این مطالعه جهت تعیین میزان روی سرم در زنان باردار ایرانی در سه ماهه بارداری و مقایسه این یافته ها با افراد شاهد سالم انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه تعداد 675 خانم حامله سالم در سه تریمستر بارداری با 45 خانم غیرحامله سالم به عنوان گروه کنترل درنظر گرفته شد و آزمایش خون ناشتا جهت بررسی میزان روی سرم در مرکز آزمایشگاهی واحدی از نمونه ها گرفته و با روش اسپکتروفتومتری (Enzymatic) بررسی گردید.یافته ها: کمبود روی در 16% زنان باردار دیده شد، هیچ یک از زنان غیرباردار دچار کمبود روی نبودند. اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت (p<0.001). کمبود روی ارتباطی با سن مادر، تریمستر بارداری، مصرف آهن، تعداد زایمان و BMI نداشت اما هموگلوبین با کمبود روی در ارتباط بود و سطح کمبود روی در هموگلوبین کمتر از 12 به وضوح بیشتر بود OR= 2.41، (CI: 1.36- 4.26.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، در سطوح هموگلوبین کمتر از 12 علی رغم مصرف مکمل آهن، کمبود روی بیشتر مشاهده شد. در این موارد به نظر می رسد مصرف مکمل آهن و روی جهت رساندن هموگلوبین به سطح نرمال موثرتر عمل نماید. همچنین با انجام مطالعات گسترده تر و با اندازه گیری روی سرم و Hb، در دوران بارداری در صورت نیاز مکمل های آهن و روی تجویز شود.

زمینه و هدف: جراحی سرطان پستان از شایع ترین جراحی های بانوان می باشد و یکی از عوارض آزار دهنده این عمل جراحی تشکیل سروما است. شناسایی و تغییر عوامل موثر بر بروز سروما می تواند با کاهش میزان عوارض پس از عمل تا حدود زیادی بر نتیجه عمل و کیفیت زندگی بیمار تاثیرگذار باشد. در این مطالعه توصیفی میزان بروز و عوامل موثر در بروز سروما را مورد بررسی قرار دادیم.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی که به صورت آینده نگر در سال های 1386 تا 1387 بر روی 103 بیمار زن صورت گرفت، اطلاعات بیماران در مورد سن، سابقه خانوادگی سرطان پستان، معاینات قبل از عمل، شیمی درمانی قبل از عمل، نوع عمل جراحی، وسعت دایسکشن آگزیلا، ابزار مورد استفاده در دایسکشن، گزارش آسیب شناسی و مرحله تومور در پرسش نامه های مخصوصی به ثبت رسید و همه بیماران به مدت چهار هفته از نظر مدت زمان درناژ عوارض پس از عمل به خصوص تشکیل سروما مورد پی گیری قرار گرفتند.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد سروما در 27 نفر از بیماران (%26.2) ایجاد شد و این میزان به طور معنی داری با سن بیماران در ارتباط بود (p=0.005) ولی در این مطالعه ارتباط سطح دایسکشن آگزیلا با قبول ضریب اطمینان 90% معنی دار شدند p) به ترتیب معادل 0.068 و (0.063.نتیجه گیری: با توجه به این مطالعه، سن به عنوان عامل تاثیرگذار مستقل در بروز سروما پس از جراحی های پستان مطرح می باشد در حالی که سایر عوامل از نظر آماری تاثیری بر میزان تشکیل سروما ندارند.

زمینه و هدف: هموسیستیین بال یک عامل خطر شناخته شده برای بیماری های قلبی - عروقی و پره اکلامپسی، سقط مکرر و دیابت تیپ 1 و 2 می باشد. هدف این مطالعه تعیین سطح هموسیستیین سرم ارتباط آن با فولات سرم و ویتامین B12 و پروفیل چربی ها در خانم های مبتلا به دیابت حاملگی و مقایسه آن با خانم های حامله طبیعی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه از خانم های حامله مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستان میرزاکوچک خان در سن حاملگی 28-24 هفته تست تحمل گلوکز خوراکی با 100 گرم گلوکز به عمل آوردیم. دو گروه 40 نفره در مطالعه وارد شدند. گروه اول GTT مختل و گروه دوم (گروه شاهد) GTT طبیعی داشتند. در هر دو گروه میزان هموسیستیین، فولاد سرم و ویتامین B12 و پروفیل چربی ها و HDL, LDL و تری گلیسیرید و اسید اوریک اندازه گیری شد.یافته ها: سطح هموسیستیین گروه GDM بالاتر از گروه شاهد بود (p=0.000) فولات سرم و ویتامین B12 کمتر از گروه شاهد می باشد p=0.0.1) و (p=0.004. BMI خانم های مبتلا به GDM اختلاف معنی داری با افراد سالم داشت (p<0.0001). میزان HDL کلسترول افراد دیابتیک کمتر از گروه شاهد بود (p=0.006). میزان تری گلیسیرید و کلسترول تام اختلاف معنی داری با گروه کنترل داشت.نتیجه گیری: در دیابت بارداری سطح هموسیستیین بالاتر از زنان طبیعی است. این فزایش سطح به نظر می رسد در ارتباط با GTT مختل باشد. مطالعات بیشتری برای پی گیری این بیماران در دوره پس از زایمان و در دوره های بعدی زندگی موردنیاز است.

زمینه و هدف: جامعه پژوهشی روان شناسان و روان پزشکان ایران نیاز به سنجش معتبر و پایا دارد. هدف اصلی تحقیق حاضر هنجارسازی و اعتباریابی پرسش نامه های HADS در افراد افسرده و مضطرب در مقایسه با جمعیت بهنجار بود.روش بررسی: 261 بیمار افسرده و مضطرب مراجعه کننده به بخش سرپایی بیمارستان روزبه و همچنین به طور موازی 261 نفر از جمعیت عمومی (سالم) که از نظر جنسیت همتاسازی شده بودند، در مطالعه شرکت داشتند. برای دست یافتن به ضریب روایی Validity،میزان اضطراب و افسردگی بیمارن پس از مصاحبه بالینی براساس فهرست وارسی دی. اس. ام چهار توسط روان پزشک و روان شناس براساس یک مقیاس (1-10) درجه بندی کمی شد. ارزیابان نسبت به نمرات حاصل از مقیاس ها بی خبر بودند. همچنین برای به دست آوردن یک معیار عینی و دخالت آن در ارزیابی روایی از دو آزمون موازی BDI و BAI استفاده گردید. افزون بر این، جهت سنجش پایایی آزمون- بازآزمون، 10% نمونه بالینی پس از سه روز به طور تصادفی انتخاب شدند و مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند.یافته ها: مقیاس HADS و زیر مقیاس های اضطراب و افسردگی دارای روایی، پایایی و هماهنگی درونی مناسبی هستند. در این مطالعه چند نوع روایی (صوری، محتوا، همزمان مبتنی بر معیار بیرونی، همگرا و تمایزی) ارزیابی شد. نقاط برش زیر مقیاس ها ارایه شدند.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که HADS دارای اعتبار لازم برای کاربرد در جمعیت بالینی ایرانی را دارا است. نقاط برش ارایه شده در این مطالعه برای HADS، BDI و BAI با نمونه ارایه شده توسط مولفان آنها تفاوت هایی دارد که توضیح آن به لحاظ فرهنگی در قسمت بحث آمده است.