مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1398 | دوره:18 | شماره:5 |تعداد مقالات:12

مطالعات هم گروهی (Cohort Studies) اطلاعات گران بهایی را درباره مواجهه با عوامل گوناگون با پیامدهای مرتبط با آنها روشن می نمایند. معمولاً در ابتدای مطالعات هم گروهی، شرکت کنندگان اطلاعات وسیعی با پر کردن پرسش نامه های مختلف در اختیار محققین قرار می دهند. آنها همچنین نمونه های بیولوژیکی نظیر نمونه های خون، ادرار، ناخن و موی خود را ارائه می نمایند. به جهت تعداد زیاد نمونه های بیولوژیکی و هزینه های گزاف برای تجزیه و تحلیل آنها، این نمونه ها در ابتدا مورد آزمایش قرار نگرفته، بلکه برای انجام مطالعات بعدی در مکانی امن نگهداری می شوند. با در اختیار داشتن این نمونه ها، محققین قادر به دو نوع طراحی جدید خواهند بود...

زمینه و هدف: فاکتور 2 افزایش دهنده میوسیت های نوع c (MEF2c) موجب فعال سازی ژن های عضله کند انقباض می شود که در فعالیت استقامتی نقش دارند. هدف این مطالعه، تعیین اثر یک دوره فعالیت استقامتی شدید بر بیان ژن MEF2c در عضله اسکلتی تند و کند انقباض موش صحرایی نر نژاد ویستار است. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر 14 موش صحرایی (24± 231 گرم) بعد از آشناسازی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (7 سر) و تجربی (7 سر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (30 متر در دقیقه، 50 دقیقه در جلسه، 6 جلسه در هفته به مدت 14 هفته) را روی تردمیل اجرا کرد. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه بی هوش و تشریح شدند. عضله نعلی (کند انقباض) و عضله بازکننده بلند انگشتان (تند انقباض) خارج و با استفاده از روش واکنش زنجیره پلی مراز میزان بیان ژن MEF2c اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل داده ها تحلیل شدند. یافته ها: بیان ژن MEF2c در عضله تند انقباض گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بیش تر بود (001/0=p) و بیان ژن MEF2c در عضله نعلی گروه تجربی نسبت به گروه کنترل پس از 14 هفته فعالیت استقامتی به طور معنی داری افزایش یافت (022/0=p). نتیجه گیری: فعالیت استقامتی شدید موجب افزایش بیان ژن MEF2c در عضلات اسکلتی تند و کند انقباض می شود و این تغییر بیان ژن، احتمالاً زمینه کسب خصوصیات استقامتی در هر دو عضله را فراهم می کند.

زمینه و هدف: کمردرد یک بیماری ارتوپدی مرسوم است که رابطه معقولی با ناهنجاری کاهش قوس پا دارد. هدف از این پژوهش تعیین اثر تمرین مقاومتی با تراباند بر طیف فرکانس الکترومایوگرافی عضلات تنه و اندام تحتانی بیماران مبتلا به کمردرد دارای کاهش قوس پا طی راه رفتن بود. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 در دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. ابتدا 30 مرد دارای عارضه کمردرد با پای پرونیت به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = 15 نفر) و تجربی (تعداد = 15 نفر) تقسیم شدند. از یک سیستم الکترومایوگرافی برای ثبت فعالیت عضلات ناحیه کمر و اندام تحتانی طی راه رفتن استفاده شد. از آنالیز واریانس دو طرفه جهت تحلیل آماری داده ها استفاده شد. یافته ها: طی مرحله پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون در گروه تجربی، فرکانس میانه عضله ساقی قدامی (013/0=P) طی فاز پاسخ بارگیری کوچک-تر و فرکانس میانه عضله مایل خارجی (015/0=P) طی فاز پاسخ بارگیری بزرگ تر می باشد. به علاوه، طی مرحله پس آزمون در مقایسه با مرحله پیش آزمون در گروه تجربی، فرکانس میانه عضله مایل خارجی (029/0=P) طی فاز هل دادن بزرگ تر می باشد. هم چنین، طی فاز پاسخ بارگیری اثر عامل گروه بر فرکانس میانه عضلات دو سررانی (015/0=P) و راست کننده ستون مهره ها (009/0=P) معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن فعالیت عضله ساقی قدامی در بیماران کمردرد با پای پرونیت در مقایسه با افراد سالم، کاهش معنی دار فرکانس میانه عضله ساقی قدامی طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون طی فاز پاسخ بارگیری نشان از اثرات مثبت این برنامه تمرینی دارد.

زمینه و هدف: بیوسورفکتانت ها، مولکول های آمفی فیلیک تولیدی توسط میکروارگانیسم ها هستند که به علت فعالیت سطحی کاربردهای مختلفی از جمله پاک کنندگی، امولسیون سازی و پراکنده کنندگی در صنایع مختلف دارند. هدف از این تحقیق تعیین اثر بیوسورفکتانت استخراجی ساکارومایسس سرویسیه در برابر تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC 1112)، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس (PTCC 1440) و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس PTCC 1435)) است. اثر این نوع بیوسورفکتانت در خارج کردن بیوفیلم باکتری های مذکور نیز بررسی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، پس از کشت ساکارومایسس سرویسیه جهت تولید بیوسورفکتانت و استخراج بیوسورفکتانت تولیدی، بررسی اثر بیوسورفکتانت تولیدی در جلوگیری از تشکیل بیوفیلم باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اپیدرمیدیس و ساپروفیتیکوس با استفاده از میکروپلیت پلی استایرن 96 چاهک و قرائت جذب در طول موج 570 نانومتر توسط الایزا ریدر صورت گرفت. جهت بررسی میزان خارج کردن بیوفیلم های میکروبی تشکیل شده نیز از روش جذب سنجی استفاده شد. داده ها توسط آنالیز ANOVA انجام شد. میانگین تیمارها به روش دانکن در سطح اطمینان 99 درصد مقایسه گردیدند. یافته ها: بررسی ویژگی های بیوسورفکتانت تولیدی ساکارومایسس سرویسیه نشان داد که این نوع بیوسورفکتانت دارای اندیس امولسیفیکاسیون حدود 55% است. میزان فعالیت بیوسورفکتانت جداسازی شده توسط تکنیک پخش روغن تعیین شد و منطقه جایگزینی روغن برابر با 5/0± 5/2 سانتی متر مربع بود. با بررسی اثر بیوسورفکتانت تولیدی توسط ساکارومایسس سرویسیه در جلوگیری از تشکیل بیوفیلم مشخص گردید که بیش ترین اثر را بر بیوفیلم باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس داشت. بیوسورفکتانت سبب خارج شدن بیوفیلم کلیه باکتری های مورد مطالعه گردید. نتیجه گیری: بیوسورفکتانت ساکارومایسس سرویسیه اثرات ضد بیوفیلمی قوی بر روی بیوفیلم باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اپیدرمیدیس و ساپروفیتیکوس دارد.

زمینه و هدف: از جمله توصیه های سازمان بهداشت جهانی جهت پیش گیری از پوکی استخوان، به عنوان یک موضوع سلامتی خصوصاً در میان دختران، افزایش فعالیت بدنی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین علل انجام فعالیت بدنی دانش آموزان دختر درخصوص پوکی استخوان، مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی، طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی حاضر در میان 470 دانش آموز دختر مقطع پیش دانشگاهی شهر رفسنجان به روش سرشماری در سال تحصیلی 97-1396 انجام گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه و شامل مشخصات جمعیت شناختی، آگاهی در خصوص پوکی استخوان، 24 سؤال مبتنی بر سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی بود. هم چنین 11 سؤال فعالیت بدنی را ارزیابی می نمود. روایی ابزار بر اساس نظر متخصصان و پایایی به کمک ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون t مستقل و آزمون هم-بستگی Pearson انجام گردید. یافته ها: تعداد مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر 470 نفر بودند. سطح آگاهی دانش آموزان در خصوص پوکی استخوان نامطلوب (نمره 6 از 15) بود. تعداد 253 نفر (8/53 درصد) دانش آموزان دارای فعالیت بدنی متوسط بودند. بین میانگین نمره فعالیت بدنی با موانع درک شده، هم بستگی معکوس و معنی داری دیده شد (001/0>P، 1/0-=r). اما بین فعالیت بدنی با سایر سازه ها و مشخصات جمعیت شناختی ارتباط معنی-داری مشاهده نشد (05/0

زمینه و هدف: شیوع بالای تغییرات راستای وضعیت بدنی در دوران سال مندی، استفاده از روش های نوین اصلاحی را برای اصلاح ناهنجاری های وضعیتی در این افراد ضرورت می یابد. بنابراین هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر تمرینات مبتنی بر رویکردهای نوین اصلاحی بر وضعیت پاسچر و عملکرد ستون فقرات زنان سال مند بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد. جامعه آماری این تحقیق زنان سال مند60 تا 65 سال دارای کیفوز بیش تر از 42 درجه در شهرستان پاوه در سال 1397 بودند که 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدتشش هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در تمرینات اصلاحی منتخب مبتنی بر اصول آکادمی ملی طب ورزش آمریکا شرکت نمودند. میزان زاویه کیفوز، عملکرد ستون فقرات پشتی قبل و بعد از انجام تمرینات ارزیابی شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و آنالیز کوواریانس چند متغیره انجام گردید. یافته ها: مقایسه میانگین نتایج پیش آزمون و پس آزمون فاصله زائده آکرومیال، زاویه کیفوز و اکستنشن ستون فقرات (001/0=p) و اتساع قفسه سینه (002/0=p) در گروه مداخله بهبود معنی داری نشان داد. مقایسه میانگین نتایج فاصله زائده آکرومیال، زاویه کیفوز و اکستنشن ستون فقرات در سال مندان دو گروه، تفاوت معنی داری در جهت بهبود در گروه مداخله نشان داد (001/0=p). نتیجه گیری: با توجه به جامعیت برنامه تمرینات اصلاحی این پژوهش، می توان پیشنهاد کرد که متخصصین از اثرات مثبت آن در اصلاح وضعیت بدنی سال منداناستفاده کنند.

زمینه و هدف: نتایج تحقیقات گذشته نشان داده است که اجزای رژیم غذایی می توانند با بیماری کبد چرب غیر الکلی (None-alcoholic fatty liver disease; NAFLD) در ارتباط باشند. اما مطالعات معدودی به مطالعه تأثیر مصرف فست فودها بر ابتلاء به NAFLD پرداخته اند. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه بسامد مصرف ماهانه دوازده نوع فست فود در دو گروه مبتلا به NAFLD و افراد غیر مبتلا می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی با مشارکت 192 نفر در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به NAFLD، 40-20 ساله مراجعه کننده به بخش سونوگرافی بیمارستان مرادی شهر رفسنجان در سال 1396 انجام شد. دو گروه از لحاظ سن، جنس، فعالیت بدنی، شاخص توده بدنی و وضعیت اقتصادی همسان سازی شدند. چک لیست اطلاعات عمومی، فعالیت فیزیکی و اطلاعات تغذیه ای توسط پرسش گر کورسازی شده نسبت به نتیجه گزارش سونوگرافی، تکمیل شد. اندازه خطر بر اساس مقادیر نسبت شانس (Odds ratio; OR) با حدود اطمینان 95 درصد برای بررسی قدرت ارتباط بین متغیرهای بسامد مصرف مواد غذایی فوری و ابتلاء به NAFLD محاسبه گردید. یافته ها: میانگین مصرف ماهانه دوازده نوع فست فود در گروه مورد بیش تر از شاهد بود، اما این اختلاف تنها در خصوص بندری (013/0=p)، هات داگ (018/0=p)، فلافل (034/0=p) و چیز برگر (001/0p<) از لحاظ آماری معنیدار بود. با افزایش تعداد دفعات مصرف سالانه فست فودها خطر ابتلاء به کبد چرب نیز افزایش داشت (003/0 =p). نتیجه گیری: براساس نتایج، به نظر می رسد رابطه مثبت معنی داری بین مصرف فست فودها و ابتلاء به NAFLD وجود دارد. تحقیقات بیش تر در خصوص عوارض احتمالی مصرف فست فودها لازم است.

زمینه و هدف: احتراق یک خطر محتمل در جراحی مدرن است. پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان آگاهی کارکنان از منابع احتراق و راه های پیش گیری از آن در اتاق عمل های بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یزد در سال 1396 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی، روی 120 نفر از پرسنل اتاق عمل، به صورت پرسش نامه و تمام شماری صورت گرفته است. میانگین نمره، برحسب (100-0) به سه سطح ضعیف، متوسط و خوب تقسیم بندی شد و با استفاده از آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب هم بستگی pearson مورد تجزیه قرار گرفت. یافته ها: 3/58 درصد از کارکنان دوره های آموزشی را گذرانیده بودند، در حالی که 2/89 درصد از کارکنان، برگزاری کلاس های آموزشی و 3/93 درصد، برگزاری برنامه آموزشی را ضروری دانستند. نتیجه گیری: اکثر پرسنل، آگاهی کافی در این رابطه را ندارند، لذا پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی جهت افزایش آگاهی کارکنان برگزار گردد.

زمینه و هدف: علی رغم پیشرفت های چشم گیر در عرصه بهداشتی در سراسر دنیا، عفونت های انگلی روده ای یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه می باشند. هدف از این مطالعه تعیین شیوع عفونت های انگلی روده ای در شهرستان گراش می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) شهرستان گراش در 1396 انجام شد. نمونه های جمع آوری شده با استفاده از روش های مستقیم و تغلیظی فرمالین دترژنت ارزیابی شد. یافته ها: از 5100 نمونه، 172 مورد (3/3 درصد)، آلوده به انگل های روده ای بودند. بیش ترین فراوانی مربوط به بلاستوسیتیس هومینیس با 126 مورد (3/73 درصد) بود. حداکثر میزان آلودگی در گروه سنی 50-30 سال با 70 مورد (7/40 درصد) مشاهده شد. بیش ترین میزان شیوع در فصل زمستان با 63 مورد (6/36 درصد) مشاهده شد. نتیجهگیری: شیوع تک یاخته های روده ای نسبت به آلودگی های کرمی بیش تر است. به طور کلی، نتایج حاصل فراوانی نسبی عفونت های انگلی روده ای را در شهرستان گراش نشان داد.