تمرکز قدرت سیاسی و اقتصادی باعث تمرکز امکانات و ایجاد فضاهای فرهنگی خاص در برخی از مناطق می شود و تعداد زیادی از مناطق دیگر از امکانات فرهنگی محروم می مانند، این بدان معناست که از پتانسیل های موجود آن ها نیز استفاده نمی شود. توزیع متعادل، فقط به معنای دادن امکانات و فضاهای فرهنگی نیست، بلکه معنای وسیع تر آن استفاده از توان بالقوه مناطق محروم نیز هست، چرا که به هر جهت برخی از مناطق توان بالقوه فرهنگی را دارند که تاکنون از آن ها استفاده نشده است و این عدم استفاده، خود به معنای عدم تعادل است. هدف از این پژوهش سطح بندی شهرستان های استان زنجان از بعد توسعه فرهنگی است. جامعه آماری شامل، 7 شهرستان از توابع استان زنجان می باشد. روش تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات و داده ها از روش کتابخانه ای ـ اسنادی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش TOPSIS استفاده شده است. معیارهای مورد استفاده در سطح بندی گزینه ها، با استفاده از روش مقایسات زوجی (AHP) وزن دهی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، بیانگر آن است که بین شهرستان های استان زنجان، از نظر بهره مندی از فضاها و امکانات فرهنگی تفاوت چشم گیری وجود دارد؛ به گونه ای که شهرستان های زنجان و ماهنشان، از بالاترین رتبه و شهرستان های خدابنده و ایجرود با اختلاف زیادی نسبت به دیگر شهرستان های استان از کمترین رتبه از نظر شاخص های فرهنگی بر اساس مدل تاپسیس برخوردارند.