مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1389 | دوره:13 | شماره:2 (پی در پی 59) |تعداد مقالات:15

سابقه و هدف: ماستالژی یک شکایت دردناک پستان در زنان می باشد که ترکیبات دارویی مختلفی جهت درمان آن مورد استفاده قرار می گیرند. ویتامین E معمول ترین ویتامین مورد استفاده در درمان ماستالژی می باشد. با توجه به فقدان یک درمان دارویی کاملا موثر و عوارض آنها، این مطالعه به منظور مقایسه اثر عصاره گل مغربی با ویتامین E در درمان ماستالژی دوره ایی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 100 نفر از زنان مبتلا به ماستالژی دوره ایی انجام شد. بیماران به 4 گروه 25 تایی شامل عصاره گل مغربی با دوز 2 گرم در روز، ویتامین E با دوز 400 واحد روزانه، ترکیب عصاره گل مغربی و ویتامین E و پلاسبو تقسیم شدند. جهت بررسی شدت درد پستان در افراد مورد مطالعه قبل از مداخله درمانی، یک و شش ماه بعد از شروع درمان با استفاده از پرسشنامه سنجش شدت درد  MC Gillگروهها مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره MC Gill در گروه عصاره گل مغربی از 6.23±1.004 در زمان مراجعه به 2.68±1.002 پس از 6 ماه کاهش پیدا کرد. همچنین در گروه ویتامین E این میزان از 6.04±1.342 به 3.06±1.482 پس از درمان کاهش یافت. بطورکلی میانگین نمره آزمون  MC Gillقبل و بعد از مداخله در سه گروه دریافت کننده داور برخلاف گروه پلاسبو کاهش یافته است (P=0.000). همچنین اختلاف نمره آزمون MC Gill در سه گروه مورد مداخله دارویی تفاوت قابل ملاحظه ایی نداشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ویتامین E و عصاره گل مغربی دارای اثرات درمانی مشابهی جهت درمان دردهای دوره ای پستان بوده و می توان از آنها به عنوان آلترناتیوهای درمانی در این زمینه استفاده نمود.

سابقه و هدف: عسل بیش از آنکه به عنوان یک ماده غذایی مطرح باشد، به عنوان یک ماده دارویی موثر مورد توجه بوده است. تاکنون نقش محافظتی عسل طبیعی بعنوان یک عامل پست کاندیشنینگ فارماکولوژیک گزارش نشده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثرات پست کاندیشنینگ عسل بر اندازه انفارکت ناشی از ایسکمی- رپرفیوژن (I/R) در قلب ایزوله انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 42 سر رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 320-270 گرم انجام شد. قلب ایزوله شده رتها به پنج گروه 10-8 عددی شامل گروه کنترل و چهار گروه آماده سازی بعد از ایسکمی (درمان با غلظتهای 0.25، 0.5 و 1 درصد عسل و گلوکز با غلظت معادل محلول 1% عسل) تقسیم شده و تحت 30 دقیقه ایسکمی ناحیه ای و 120 دقیقه رپرفیوژن قرار گرفتند. گروه کنترل، در طول آزمایش محلول کربس معمولی و گروههای پست کاندیشنینگ، از 10 دقیقه قبل تا 10 دقیقه بعد از رپرفیوژن، کربس حاوی غلظتهای مختلف عسل و یا گلوکز دریافت کردند. نمونه ها متعاقب رنگ آمیزی با اوانس بلو و برش بصورت قطعات نازک و انکوباسیون با تری فنیل تترازولیوم کلراید جهت تعیین اندازه انفارکت به روش پلانیمتری بکار رفتند.یافته ها: پست کاندیشنینگ فارماکولوژیک با عسل موجب کاهش معنی دار اندازه انفارکت و حجم ناحیه انفارکته قلبهای ایزوله گردید. اندازه انفارکت گروه کنترل 47±3 درصد بود ولی مصرف غلظتهای 0.25، 0.5 و %1 عسل و گلوکز بترتیب به 26±3، 6±3، 5±2 و 21±2 درصد (برای همه گروهها) کاهش یافت (P<0.001).نتیجه گیری: عسل طبیعی بعنوان عامل پست کاندیشنینگ اثرات محافظتی برجسته ای بر علیه آسیبهای I/R داشته و اندازه انفارکت قلب را کاهش می دهد. احتمالا خواص آنتی اکسیدانی, مهار تولید رادیکالهای آزاد و وجود منابع انرژی در عسل در ایجاد اثرات فوق موثرند.

سابقه و هدف: طول مدت زایمان از عوامل موثر بر نتایج حاملگی و آسیبهای وارده بر مادر و جنین است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر کاربرد تنس بر روی نقاط طب سوزنی بر کاهش طول مدت مرحله اول زایمان و نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 64 زن نخست زای سالم که در مرحله اول فاز فعال زایمان در بیمارستان رازی قائم شهر بستری شدند، انجام گردید. بیماران به دو گروه 32 نفری بطور تصادفی تقسیم شدند. بر اساس قرعه کشی اعداد فرد به گروه تنس و اعداد زوج به گروه تنس نما اختصاص داده شد. در هر دو گروه پروپ دستگاه از دیلاتاسیون 4 سانتی متر دهانه رحم روی نقاط هوگو در دو دست (واقع در پردة بین شست و انگشت اشاره مابین محل اتصال اولین و دومین استخوان متاکارپ) و دو پروپ دیگر روی نقاط سان اینجیائو در هر دو پا ( این نقطه در فاصله 4 انگشت [انگشت همان فرد] بالای قوزک داخلی پا قرار دارد) قرار داده شد. در گروه تنفس جریان مداوم با فرکانس 100 هرتز در دقیقه و طول موج 250 میکروثانیه تنظیم شد و بطور متناوب 20 دقیقه روشن و 20 دقیقه خاموش شد و در گروه کنترل دستگاه روشن نشد. سپس طول مدت زایمان و نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین، شدت درد و رضایتمندی در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: طول مدت فاز فعال مرحله اول زایمان 180±45 دقیقه در گروه تنس و 238±43 دقیقه در گروه تنس نما (P=0.002) و نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین در 16 نفر (%50) در گروه تنس 25 نفر (%78.1) در گروه تنس نما (P=0.04) بود که در گروه تنس بطور معنی داری از گروه تنس نما کمتر بود. در گروه تنس شدت درد مرحله اول کمتر (P<0.001) و رضایت از روش مداخله بیشتر بود (P<0.001) در دو گروه از نظر نمره آپگار نوزاد تفاوتی مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کاربرد تنس بر روی نقاط طب سوزنی می تواند بعنوان یکی از روشهای غیر دارویی بدون عوارض بر روی مادر و جنین جهت تقویت لیبر و کوتاه کردن مرحله اول زایمان مفید باشد.

سابقه و هدف: تشخیص زودرس دیابت بارداری به منظور پیشگیری از عوارض آن اهمیت زیادی دارد. معیارهای تشخیصی متفاوتی برای تشخیص دیابت بارداری ارایه شده است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزیابی پیامد نامطلوب بارداری توسط معیار کارپنترکوستان و گروه ملی داده های دیابت (National Diabetes Data Group: NDDG) انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کوهورت بر روی 200 زن باردار تحت مراقبت پری ناتال که بر اساس معیار گروه ملی داده های دیابت، تست چالش گلوکز غیر طبیعی و تست تحمل گلوکز طبیعی داشتند و 200 نفر زن باردار (گروه مقایسه) که تست چالش گلوکز طبیعی داشتند، انجام شد. بیماران در سه گروه GCT طبیعی،GTT  طبیعی بر اساس هر دو معیار و گروهی که فقط از نظر معیار کارپنتر کوستان GTT غیر طبیعی بودند از نظر پیامدهای نامطلوب بارداری از جمله افزایش وزن زمان تولد، پره اکلامپسی، پارگی زودرس کیسه آب و نیاز به سزارین مقایسه شدند.یافته ها: با استفاده از معیار کارپنتر 24 نفر (%6) از افراد تست طبیعی بر اساس معیار گروه ملی داده های دیابت در گروه غیر طبیعی قرار گرفتند. پیامدهای پارگی زودرس (CI95%: 1.14-4.35 و OR=2.23)، سزارین (CI95%: 1.05-2.84، OR=1.73) و ماکروزومی (CI95%: 1.54-9.01، OR=3.73) در افرادی که از نظر هر دو معیار GTT طبیعی داشتند بطور معنی داری بیشتر از افراد کاملا طبیعی (مقایسه) بود. ولی شانس پره اکلامپسی (CI95%: 0.79-8.73 و OR=2.64) بین دو گروه فوق اختلاف معنی داری نداشت. شانس سزارین (CI95%: 0.92-17.8 و OR=4.06) و پره اکلامپسی (CI95%: 0.77-25.7، OR=2.23) در گروهی که فقط با معیار کارپنتر کوستان نتیجه غیر طبیعی داشتند بیشتر از افرادی بود که توسط هر دو معیار طبیعی بودند. وجود حداقل یکی از عوارض مورد بررسی (CI95%: 1.01-12.8، OR=7.6) در گروهی که فقط با معیار کارپنتر کوستان نتیجه غیر طبیعی داشتند بطور معنی داری بیشتر از افرادی بود که توسط هر دو معیار طبیعی بودند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شانس پیامدهای نامطلوب بارداری در گروهی از زنان که توسط معیار گروه ملی داده های دیابت، طبیعی ولی توسط معیار کارپنتر برای آنها تشخیص دیابت بارداری مطرح می شود بیشتر از زنان با GCT طبیعی می باشد.

سابقه و هدف: دیابت بارداری یکی از شایع ترین مشکلات بهداشتی در بارداری محسوب می شود که می تواند منجر به دیابت نوع 2 ایجاد ناتوانی و مرگ و میر و عوارض بلند مدت شود. از آنجاییکه برخی مطالعات بالا بودن هموگلوبین مادر و ذخیره آهن بدن را یک عامل خطر غیر وابسته برای دیابت بارداری می دانند. این مطالعه به منظور مقایسه میزان غلظت هموگلوبین و ذخایر آهن سرم در زنان باردار سالم با زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 200 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل طی سالهای 87-1386 انجام شد. به ازای هر نمونه دیابت بارداری تشخیص داده شده بر اساس OGTT مختل (بر اساس معیار Carpenter & Coustan) یک نمونه شاهد از درمانگاه مراقبت روتین بارداری انتخاب گردید. دو گروه از لحاظ سن، سن بارداری، تعداد پاریتی و محل مراجعه با هم همسان شدند. 100 زن باردار مبتلا به دیابت بارداری (گروه مورد) با 100 زن باردار سالم (گروه شاهد) که دارای تست تحمل گلوکز طبیعی بودند، از نظر میزان هموگلوبین و هماتوکریت و ذخایر آهن سرم که شامل فریتین، آهن سرم و ظرفیت کلی اتصال آهن به ترانسفرین بود، در سه ماهه سوم بارداری با هم مقایسه شدند.یافته ها: در این مطالعه میانگین میزان غلظت هموگلوبین در گروه مورد 12.17±1.28 و در گروه شاهد 11.63±2.42 و میانگین میزان فریتین سرم در گروه مورد 52.10±47.23 و در گروه شاهد 30.36±23.27 بود. بعد از حذف اثرات BMI میزان غلظت هموگلوبین و میزان فریتین سرم به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (P<0.05). هم چنین غلظت میانگین آهن سرم در گروه مورد 95.75±41.14 و در گروه کنترل 91.48±31.80 بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. ظرفیت کلی اتصال آهن به ترانسفرین در گروه مورد 354.55±40.47 و در گروه کنترل 353.02±51.10 بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که زنان مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با زنان باردار سالم دارای میزان غلظت هموگلوبین و فریتین سرم بالاتری در سه ماهه سوم بارداری هستند. لذا نیاز به دقت بیشتری در تجویز آهن تکمیلی به همه زنان باردار با توجه به وضعیت هموگلوبین و وضعیت آهن سرم، می باشد.

سابقه و هدف: وجود درگیری فورکا باعث بدتر شدن پیش آگهی دندان درگیر می شود. درمانهای متنوعی جهت درمان ضایعات فورکا مطرح است. رژنراسیون پریودنشیوم درمان انتخابی این ضایعات می باشد. جدیدا یک ترکیباتی از هیدروکسیدکلسیمhydroxide suspension (OCHS) Oily calcium  جهت ایجاد رژنراسیون پریودنشیوم پیشنهاد شده است. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر این ماده بر ضایعات فورکشین درجه 2 با روش جراحی فلپ (Open flap debridement OFD) انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 24 ضایعه فورکیشن درجه دو که به دو گروه 12  تایی تقسیم شدند، انجام گردید. در هر دو گروه ابتدا فاز I درمان (جرمگیری و آموزش بهداشت) انجام شد. در گروه مطالعه حین جراحی از OSTEORA در ناحیه فورکا استفاده شد. در گروه کنترل، تنها (Open Flap Debridment, OFD) انجام شد. قبل از جراحی و 6 ماه بعد از جراحی رادیوگرافی پری آپیکال به روش موازی با شرایط یکسان تهیه شد. سپس برای بررسی تغییرات،Subtraction  انجام شد. سپس میزان چسبندگی کلینیکی افقی و عمودی، تحلیل لثه، عمق پروب، ایندکس پلاک، ایندکس لثه، فاصله فورنیکس تا قاعده ضایعه، فاصله فورنیکس تا کرست آلوئول، اجزای افقی و عمودی فورکیشن مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: مقایسه پارامترها در هر دو مقطع زمانی بین گروه مطالعه و کنترل معنی دار نبود. در گروه مطالعه تنها افزایش تحلیل لثه از 0.67±0.778 به (P=0.04) 1.375±0.9324 و در گروه کنترل افزایش تحلیل لثه از 0.58±0.793 به (p=0.002) 1.583±1.379 و کاهش VPD از 3.17±1.115 به (P=0.015) 1.83±0.835 مشاهده شد. از لحاظ تغییرات رادیوگرافی هم دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه OSTEORA در مقایسه با(OFD)  در درمان ضایعات فورکا کلاسII  تفاوت چندانی ندارندو هیچ کدام از دو درمان فوق باعث رژنراسیون چندانی در این ضایعات نمی شوند.

سابقه و هدف: درمان ریشه یکی از اهداف اصلی ایجاد سیل کانال ریشه می باشد. هدف از پرکردگی رتروگرید در جراحی آپیکال به دست آوردن سیل موثر آپیکالی است. مواد مختلفی برای رتروفیل توصیه شده، به منظور بررسی کیفیت مواد رتروفیل مهمترین ویژگی که تحت مطالعه قرار می گیرد، خاصیت سیل کنندگی آنهاست. این مطالعه به منظور بررسی میزان نفوذ رنگ در دو ماده رتروفیل رایج MTA و آمالگام و مقایسه آنها با هیدروکسی آپاتیت در جراحی های انتهای ریشه انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه آزمایشگاهی بر روی 69 دندان تک ریشه کشیده شده انسانی انجام شد. پس از آماده سازی، کانال ریشه به روش تراکم جانبی پر شد و سپس 3 میلیمتر انتهای ریشه قطع و حفره انتهای ریشه آماده گردید. سپس دندانها بصورت تصادفی به سه گروه بیست تایی MTA سفید، آمالگام و هیدروکسی هپاتیت تقسیم شدند. با استفاده از روش نفوذ رنگ میزان ریز نشت بین گروهها تعیین گردید. نفوذ رنگ به چهار طبقه کم میزان 0-0.99 میلیمتر، متوسط 1-1.99، میلیمتر زیاد 2-2.99 میلیمتر و خیلی زیاد 3 میلیمتر و بیشتر تقسیم شد. سپس گروهها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نفوذ رنگ در گروه آمالگام، %35 در طبقه بندی زیاد و %65 در طبقه بندی بسیار زیاد در گروه MTA، ده درصد در طبقه بندی متوسط، %15 در طبقه بندی زیاد و %75 در طبقه بندی بسیار زیاد قرار گرفتند و در گروه هیدروکسی آپاتیت به ترتیب %5، %45 و %50 بود. بین سه نوع ماده MTA، هیدروکسی آپاتیت و آمالگام با میزان نفوذ رنگ ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که از هیدروکسی آپاتیت می توان به عنوان ماده رتروفیل استفاده کرد و با دو ماده رایج MTA و آمالگام تفاوتی ندارد.

سابقه و هدف: یکی از عوامل مهم در طول عمر روکش های چینی – فلز، رعایت اصول تراش است. یکی از این اصول ایجاد فرم گیردار از طریق تراش دندان با حداقل تقارب است. لذا این مطالعه به منظور بررسی میزان تقارب تراشن دندانها جهت روکش های چینی – فلز توسط دندانپزشکان عمومی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 600 دای که از لابراتوارهای دندانپزشکی مشهد جمع آوری و به پنج گروه 120 تایی قدامی های بالا و پایین، پرمولرها و مولرهای بالا و پایین تقسیم شدند، انجام گردید. از نمونه ها فتوگرافی سطوح فاسیال و پروگزیمال گرفته شد و با استفاده از نرم افزار مهندسی  AutoCAD 2000زوایای مربوط به تقارب تراش، در دو بعد مزیودیستالی و فاسیولینگوالی برای هر دندان اندازه گیری شد. همچنین در دیواره های باکال و لینگوال دندانهای خلفی شیب تراش به تفکیک سطح اندازه گیری و سپس مورد بررسی و مقایسه با استانداردها قرار گرفت.یافته ها: میانگین زاویه تقارب مزیودیستالی و فاسیولینگوالی برای مولرهای بالا، پایین، پرمولرها، قدامی های بالا و پایین به ترتیب بر حسب درجه (31.02±10.72 و 28.48±11.9)، (32.06±9.98 و 37.14±11.92)، (21.83±7.46 و 24.25±11.72)، (28.66±13.18 و 15.51±8.98)، (31.31±13.78 و 18.11±7.95) بود که کلیه گروه ها با میزان نرمال در همه موارد اختلاف آماری معنی داری را داشتند (P<0.001) در بررسی شیب تراش دندانهای خلفی شیب تراش در سمت باکال با لینگوال اختلاف معنی دار داشت (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تقارب ایجاد شده در همه نمونه ها از میزان نرمال بیشتر بوده و بیشترین تقارب نیز در دو جهت مربوط به دندانهای مولر پایین می باشد، بنابراین تمایل دندانپزشکان به ایجاد تقارب در دندانهای خلفی در سمت باکال بیشتر از لینگوال می باشد.

سابقه و هدف: شیر مادر با فواید متعدد در رشد و تکامل شیرخوار نیز ارتباط دارد. احتمال اینکه مادران نوزادان نارس شیردهی موفقی داشته باشد کمتر از مادرانی است که نوزاد رسیده و سالم به دنیا می آورند. لذا این مطالعه به منظور تاثیر برنامه آموزشی بر تغذیه انحصاری و شاخصهای رشد نوزاد نارس در 4 ماه اول پس از تولد انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی مادران بارداری که در معرض زایمان زودرس بودند و نوزادشان انجام شد. افراد در دو گروه 74 نفری مورد و شاهد قرار گرفتند و تا سن 4 ماهگی بعد از تولد پیگیری شدند. در گروه مورد، آموزشها قبل از زایمان شروع شد ولی گروه شاهد تنها از آموزشهای روتین بیمارستان بهره مند شدند و سپس گروهها تا 4 ماه پس از زایمان پیگیری و مقایسه شدند.یافته ها: درصد تغذیه انحصاری با شیر مادر در 2 ماهگی در گروه شاهد %45 (33 نفر) و در گروه مورد %60 (44 نفر) بود (p=0.07) در 2 ماهگی در وزن 1000-1449 گرم شاخص وزن و دور سر در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (P=0.05 و P=0.003) در 4 ماهگی در وزن بیشتر از 2500 گرم شاخص وزن و دور سر در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (P=0.01 و P=0.02).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش های دوران بارداری، سیستم حمایتی و مشاوره قبل و بعد از زایمان در استفاده بیشتر از شیر مادر موثر است و نوزادان گروه مداخله از شیر مادر بیشتر استفاده کردند.

سابقه و هدف: تریکوموناس واژینالیس شایعترین عامل بیماریزای غیر ویرال منتقله از راه جنسبی در دستگاه ادراری، تناسلی انسان می باشد که نه تنها واژینیت بلکه موجب نازایی، زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آمنیون و تولد نوزاد با وزن کم نیز می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی چگونگی پاسخ سیستم ایمنی سلولی به این عفونت از طریق ارزیابی لنفوسیت های CD3 و CD4 مثبت و سایتوکین اینترلوکین 10 در بیماران آلوده به این عفونت انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 65 زن در سنین باروری که از لحاظ بالینی علایم ابتلا به تریکومونیازیس را داشتند با گروه کنترل (بدون علامت) که از لحاظ سن و شرایط اقتصادی و اجتماعی همسان شده بودند، انجام شد. از افراد تحت مطالعه 5 سی سی خون جهت بررسی تعداد لنفوسیت های CD3 و CD4 و غلظت سایتوکین IL10 گرفته شد و پس از انجام آزمایشات گروهها با هم مقایسه شدند.یافته ها: از 65 زن مورد مطالعه 25 نفر (%38.5) از نظر ازمایشگاهی عفونت تریکوموناس واژینالیس را نشان دادند. درصد لنفوسیت های  T(سلول های CD3 مثبت) بطور مشخص در زنان آلوده به عفونت تریکوموناس واژینالیس (79.75±%0.7) نسبت به گروه کنترل (59.95±%10) بالاتر بود (P<0.001). لنفوسیت های T کمک کننده (سلول های CD4 مثبت) نیز بطور معنی داری در زنان آلوده به عفونت تریکوموناس واژینالیس (67.94±%0.96) نسبت به گروه کنترل (32.52±0.93) بالاتر بود (P<0.0001). هم چنین یک تفاوت معنی دار بین سطح سرمی  IL10در گروه بیمار (119±%42 pg/ml) و گروه کنترل (1.02±%0.14pg/ml) وجود داشت (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ایمنی سلولی نقش مهمی در کنترل عفونت ناشی از تریکوموناس واژینالیس دارد، بنابراین پیشنهاد می گردد، مطالعه ای با حجم نمونه بیشتر و چند مرکزی جهت تایید این موضوع انجام پذیرد.

سابقه و هدف: لیشمانیوز احشایی یا کالاآزار بیماری عفونی مهمی است که عامل آن انواع کمپلکس لیشمانیا دونوانی می باشد. عامل اصلی بیماری کالا آزار در منطقه وسیع حوزه مدیترانه و از جمله ایران، لیشمانیا اینفانتوم(Leishmania infantum)  بوده و دومین عامل اتیولوژیک آن لیشمانیا تروپیکا (Leishmania tropica) می باشد. مخازن اصلی این بیماری در ایران سگ و سگ سانان بوده و ناقلین آنرا گونه های مختلف پشه خاکی از جمله گونه غالب در ایران فلبوتوموس ماژور تشکیل می دهند. در حال حاضر وجود کالاآزار به شکل آندمیک در 5 استان کشور شامل اردبیل، آذربایجان شرقی، فارس، بوشهر و قم اثبات شده و از سایر استان های کشور نیز موارد اسپورادیک بیماری گزارش می گردد. در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع این بیماری در انسان، ممکن است تا %98 باعث مرگ و میر بیماران بویژه در کودکان گردد. بیماری کالا آزار یکی از بیماریهای فراموش شده در برخی از استانهای کشور از جمله استان مازندران می باشد. در این مقاله ضمن اشاره به سابقه کالاآزار در استان مازندران، وضعیت کنونی بیماری در ایران و عوامل احتمالی موثر در بازپدیدی بیماری در استان مازندران مرور شده است.

سابقه و هدف: واریکوسل یکی از شایعترین علل قابل درمان ناباروری در مردان می باشد. تشخیص واریکوسل بر معاینه بالینی و همچنین سونوگرافی و ونوگرافی استوار است. این مطالعه به منظور بررسی میزان همخوانی گریدینگ بالینی واریکوسل با قطر وریدها در سونوگرافی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 85 نفر از بیمارانی که با علایم درد و سنگینی اسکروتوم و نازایی به مطب خصوصی مراجعه کردند، انجام شد. بیماران معاینه بالینی شده و گرید واریکوسل آنها ثبت شد. سپس رادیولوژیست بدون اینکه از گریدینگ بالینی مطلع باشد، از بیمار سونوگرافی به عمل آورده و قطر وریدهای دو طرف در وضعیت مانور والسالوا اندازه گیری شد. سپس یافته های سونوگرافی با گریدینگ بالینی مقایسه شد.یافته ها: در این مطالعه سونوگرافی در مقایسه با معاینه بالینی دارای حساسیت %94.7 و اختصاصیت %64.9 بوده است، ارزش اخباری مثبت %68.6 و ارزش اخباری منفی %93.8 به دست آمد (P=0.000). همچنین ارتباط معنی داری بین وجود ریفلاکس و بالا رفتن گرید واریکوسل در معاینه بالینی با افزایش قطر وریدها وجود داشته است. بنحوی که در موارد منفی میانگین قطر ورید 2.1±0.55 میلی متر، واریکوسل گرید یک 2.7±0.52 میلی متر، گرید دو 3.31±0.38 میلی متر و گرید سه 3.8±0.45 میلی متر بوده است (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه می توان گفت قطر وریدها در سونوگرافی با گریدینگ بالینی همخوانی دارد. همچنین طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان از سونوگرافی به عنوان روش خوبی برای تشخیص و غربالگری واریکوسل استفاده نمود.