علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)
سال:1379 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

یکی از عوامل اساسی در طراحی پروژه های آبی، بده اوج لحظه ای سیل است. روش های مختلفی برای تخمین بده اوج لحظه ای سیل با دوره های بازگشت مختلف ارایه شده است. در روش های منطقه ای تخمین سیلاب، عموما از خصوصیات فیزیکی، اقلیمی و هیدرولوژیک حوزه های آبخیز به منظور تعیین مدل های فراوانی سیل استفاده می شود. هدف از این تحقیق، ارایه یک مدل برآورد بده لحظه ای با دوره های بازگشت مورد نظر، در حوزه های آبخیز غرب ایران، شامل زیرحوزه های قره سو، گاماسیاب، کشکان، سیمره، سزار و آبشینه، که تنها دارای آمار بده حداکثر متوسط روزانه هستند، می باشد.آمار بده اوج لحظه ای و بده حداکثر متوسط روزانه، در یک دوره آماری 21 سال، از سالنامه های وزارت نیرو، برای 11 ایستگاه آب سنجی حوزه های آبخیز استخراج گردید. نسبت بده اوج لحظه ای به بده حداکثر متوسط روزانه (پارامتر R)، میانگین و انحراف معیار این نسبت در طول دوره های آماری برای ایستگاه های هیدرومتری و خصوصیات فیزیوگرافیک حوزه ها شامل مساحت، طول آبراهه اصلی، ارتفاع متوسط، شیب متوسط، طول مستطیل معادل، نسبت گردی، نسبت طولی، ضریب گراولیوس، تراکم شبکه، زمان تمرکز، نسبت برجستگی و قطر دایره معادل محاسبه گردید. با ایجاد رگرسیون خطی بین متغیرهای فیزیوگرافیک و میانگین و انحراف معیار پارامتر R، معادلات مدل شامل معادلات محاسبه میانگین و انحراف معیار پارامتر R به دست آمد. مهم ترین نتیجه تحقیق حاضر این است که از آمار ایستگاه های آب سنجی دارای اشل (ایستگاه های درجه 2)، می توان با دقت نسبتا خوبی بده اوج لحظه ای را با دوره های بازگشت مختلف برآورد نمود.

در این بررسی، تعداد هفت باغ در نقاط مختلف شهرستان داراب به عنوان نمونه انتخاب و با هدف ارزیابی سیستم های آبیاری قطره ای مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر این، با استفاده از چهار مدل: بلانی - کریدل فائو، هارگریوز - سامانی، تشت تبخیر کلاس A و سولومن - کوداما آب مورد نیاز مرکبات برآورد گردید. بر پایه نتایج حاصل از شیوه هارگریوز - سامانی با میزان 1296 میلی متر نیاز سالیانه آبیاری، مقایسه ای بین مصرف آب فعلی و آنچه که باید در شرایط مطلوب مصرف شود به عمل آمد.نتایج اندازه گیری ها نشان داد که در تمام باغ های مورد مطالعه، دبی قطره چکان ها به میزان قابل ملاحظه ای، به دلیل پایین بودن فشار و یا گرفتگی، کمتر از دبی اسمی آنهاست. باغداران با افزایش تعداد قطره چکان های هر درخت و افزایش زمان آبیاری، گاهی حتی بیش از 2.5 برابر حد نیاز آب برای هر درخت تامین می کنند، که از طریق فرونشت عمقی و افزایش سطح خیس شدگی (تا %100) تلفات چشمگیری را باعث می شوند. باغ هایی که به مراتب بیش از حد نیاز آبیاری می شوند ضریب پخش یک نواختی نسبتا خوبی دارند، ولی به دلیل تفاوت فاحش در حداقل فشار ورودی لوله های جانبی در مانیفلدها دارای بازده کاربرد آبیاری پایینی هستند. دامنه تغییرات ضریب یک نواختی در باغ های مورد مطالعه از %40 تا %91 و دامنه تغییرات بازده کاربرد چارک پایین از %31 تا %82 و بازده بالقوه کاربرد چارک پایین از %36 تا %82 متغیر بود. مجموعه بررسی ها نشان داد که باغداران از میزان آب واقعی مورد نیاز مرکبات اطلاعی ندارند. باغ هایی که در آنها سیستم صافی نسبتا خوب عمل می کند، به دلیل بالا بودن تعداد قطره چکان ها، بیش از نیاز آبیاری می شوند و باغ هایی که صافی ندارند و یا صافی های ناقص دارند و یا در آنها فشار کافی تامین نشده، به مراتب کمتر از حد مورد نیاز آبیاری می گردند. به دلیل بالا بودن ضریب تغییرات کارخانه ای قطره چکان های شرکت قطران اتصال، که در منطقه کاربرد بیشتری دارد (Cv=0.22)، ضریب یک نواختی قطره چکان های نو در حد %55 بود. حجم آبی که در زمان حداکثر نیاز در اغلب باغ ها برای هر درخت تامین می گردید، به مراتب بیش از نیاز درختان در وضعیت مطلوب بود.

کاربرد روش تصحیح شده اینشتین، توسط دفتر استانداردهای صنعت آب ایران، وابسته به دفتر فنی وزارت نیرو توصیه شده است. این روش در رودخانه های کم عمق نبراسکا (آمریکا) کالیبره شده و ضریب Æ به طور مصنوعی به نصف کاهش داده شده است. از طرفی، این روش به صورت ترسیمی و وقت گیر می باشد، به طوری که کاربرد آن را غیرممکن نموده است. از این رو، در این مطالعه به منظور سهولت و تسریع محاسبات، یک مدل ریاضی تهیه گردیده است. در این مدل کلیه منحنی ها به معادلات جبری تبدیل و انتگرال های پیچیده با روش تحلیلی و عددی حل شده است. هم چنین، به منظور تعیین دقت کاربرد و واسنجی روش در رودخانه های کارون و کرخه، داده های رسوب و هیدرولوژی ایستگاه های اهواز و حمیدیه به مدت 7 سال جمع آوری و میزان بار رسوب با مدل محاسبه و با نتایج اندازه گیری شده مقایسه گردید.میزان تاثیر تعدادی از متغیرهای مهم، از جمله مقدار Æ، در برآورد بار رسوب مورد مطالعه قرار گرفت. از آن جا که روش تصحیح شده اینشتین، میزان بار بستر را نیز جداگانه محاسبه می کند، سعی گردید تا با استفاده از داده های اندازه گیری شده قبلی از رودخانه های آمریکا، دقت روش در برآورد میزان بار بستر مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مقاله نحوه مدل کردن روش، داده های جمع آوری شده، تجزیه و تحلیل حساسیت روش و دقت روش در برآورد بار بستر و بار کل رسوب ارایه شده است.

ترویج بنا به رسالت وجودی خویش، در پی یافت و حل مساله، همواره به شدت نیازمند جوی با تفاهم بین مردم و مسولان است. برای دست یابی به تفاهم سنجی مورد نیاز ترویج، در این تحقیق سعی شد روشی برای محاسبه ضریب تفاهم ابداع و در یک مطالعه موردی آزمون شود. در این زمینه وضعیت عشایر ایل جرقویه اصفهان مورد توجه قرار گرفت. پس از بررسی مسایل و مشکلات ایل مزبور در خصوص مشکلات مبتلا به آنها از امور دام و منابع طبیعی، نسبت به بررسی نظریات مسولان، یعنی مدیران، کارشناسان و مروجان منابع طبیعی استان نیز اقدام شد. بنابراین، جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه مدیران، کارشناسان و مروجان منابع طبیعی استان اصفهان از یک طرف (مشتمل بر 32 نفر) و عشایر جرقویه از طرف دیگر (مشتمل بر 75 مسوول خانوار) بود. وسیله تحقیق دو نوع پرسش نامه مجزا بود که در 52 سوال مربوط به مشکلات یاد شده در ییلاق و قشلاق مشترک بودند. پس از جمع بندی مسایل و مشکلات عشایر از جنبه های یاد شده، نسبت به ارزش گذاری آنها اقدام شد. سپس با بهره گیری از مقیاس ترتیبی، میانگین رتبه ای هر یک از مشکلات در دو گروه عشایر و مسولان محاسبه گردید. در درون هر گروه از پاسخ گویان، با استفاده از آماره کروسکال والیس و در بین دو گروه مزبور با استفاده از آماره من وایتنی - یو مقایسه صورت گرفت.نتایج نشان داد که بین نظریات عشایر در مورد بهره برداری از مراتع، چه توسط خود آنها و چه توسط روستاییان، نیز در مورد تامین علوفه دستی برای دام در منطقه ییلاق، وحدت نظر وجود ندارد. ولی آنها در دیگر موارد ذکر شده با یکدیگر هم عقیده بودند. در بین مسولان نیز تفاهم معنی داری در خصوص 52 مشکل مورد مطالعه وجود داشت. مقایسه نظریات موافق عشایر با نظریات مسولان، حاکی از تفاهم معنی داری در خصوص 48 مشکل در امور دام و منابع طبیعی مبتلا به عشایر بود. از این روش می توان برای سنجش تفاهم مردم و مسولان در زمینه مسایل و مشکلات متنوع، از جمله کشاورزی و منابع طبیعی، به خوبی بهره جست و مشکلات مورد تفاهم را اولویت بندی و برای حل آنها برنامه ریزی کرد.

تامین پروتئین از آبزیان به عنوان یک غذای سالم، به دلیل وابستگی ناچیز تکنولوژی صید به خارج یکی از اهداف مهم ایران است. پس به جاست در چارچوب ضوابط و مقرراتی، برای پایداری انباره آبزیان، در افزایش بهره وری از این منبع، با استفاده از فن آوری پیشرفته تر تلاش گردد. به طور کلی روش های صید رایج در سواحل جنوب را بر حسب وضعیت فن آوری صید و نیز طول مدت هر نوبت صید می توان به سه دسته سنتی، نیمه صنعتی و صنعتی تقسیم کرد. در این مطالعه بهره وری نیروی کار در صید سنتی و صید نیمه صنعتی با یکدیگر مقایسه شده است. داده های مورد نیاز این تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و ضمن مصاحبه مستقیم با صیادان استان بوشهر و تکمیل 35 پرسش نامه به دست آمد. برای محاسبه بهره وری نهایی و متوسط نیروی کار صیادی، از تابع صید به فرم متعالی استفاده گردید.برای میگو و ماهی دو تابع به صورت جداگانه برآورد شد. نتایج حاصل از تخمین توابع در هر دو مورد نشان داد که بهره وری نهایی و متوسط نیروی کار در شناورهای نیمه صنعتی به طور معنی دار بیشتر از شناورهای سنتی است.

از آن جا که بازیابی ظاهری روی در خاک های معدنی (غرقابی و غیر غرقابی) ناچیز می باشد، بررسی دقیق فرایندهایی که باعث ابقای روی در خاک می شود اهمیت ویژه ای دارد. لذا در یک مطالعه آزمایشگاهی، ویژگی های جذب سطحی روی در هشت خاک آهکی زیر کشت برنج، با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت و برازش داده های جذب توسط هم دماهای فروندلیچ و لانگ مویر ارزیابی شد. در این آزمایش دو گرم خاک برای 24 ساعت با 40 میلی لیتر محلول 0.01 مولار کلسیم کلرید محتوی 500-5 میلی گرم روی در لیتر، به حالت تعادل رسانده شد. تفاوت میان غلظت های اولیه و نهایی روی در محلول تعادل، به عنوان روی جذب شده منظور گردید. جذب سطحی روی با شکل خطی معادله فروندلیچ قابل توجیه بود. علاوه بر آن، از برازش داده های جذب این عنصر با هم دماهای لانگ مویر، دو قسمت خطی متقاطع به دست آمد، که احتمالا بیانگر دو محل جذبی با میل ترکیبی متفاوت برای روی می باشد. ضریب متناسب با انرژی پیوندی بخش اول (K1)، یعنی در غلظت های کم محلول تعادل، بیشتر و حداکثر جذب (b1) کمتر از بخش دوم (غلظت های زیاد محلول تعادل) بود. بنابراین، به نظر می رسد که در بخش اول، محل های جذبی به علت انرژی پیوندی بیشتر و در بخش دوم، به واسطه ظرفیت جذبی زیادتر، از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. حداکثر ظرفیت جذب سطحی روی در بخش دوم حاصل از هم دماهای لانگ مویر (b2)، با مقدار رس، کربنات کلسیم معادل و غلظت فسفر بومی قابل استفاده هم بستگی مثبت و با ظرفیت تبادل کاتیونی هم بستگی منفی نشان داد.

به منظور یافتن دوره بحرانی کنترل علف های هرز و هم چنین بهترین زمان شروع کنترل (زمان استفاده از علف کش ها) و طول مدت مورد نیاز برای کنترل علف های هرز (دوام علف کش در خاک) در ذرت دانه ای، آزمایش های مزرعه ای در چهارده تیمار و چهار تکرار، در مناطق کوشکک و باجگاه واقع در استان فارس، در سال 1374 انجام گرفت. تیمارها شامل زمان های مختلف شروع وجین علف های هرز (20، 30، 40 و 50 روز پس از رویش ذرت) و طول دوره های متفاوت وجین علف های هرز (دوره های 10، 20 و 30 روز) و دو شاهد شامل وجین کامل و حضور کامل علف های هرز، در طول دوره رشد ذرت بود.در منطقه کوشکک، طول دوره 10 روز وجین علف های هرز به طور معنی دار عملکرد کمتری نسبت به طول دوره های 20 و 30 روز وجین علف های هرز داشت، و در منطقه باجگاه طول دوره 10 روز وجین علف های هرز به طور معنی دار عملکرد کمتری نسبت به طول دوره 30 روز وجین علف های هرز نشان داد. زمان شروع وجین علف های هرز به تنهایی، در هر دو منطقه آزمایشی معنی دار نبود، ولی برهم کنش زمان شروع و طول دوره وجین علف های هرز معنی دار گردید. در هر دو منطقه آزمایشی، حداقل 20 روز کنترل علف هرز در مراحل اولیه رشد ذرت و علف های هرز، و حداقل 30 روز کنترل علف هرز در مراحل پیش از گرده افشانی، برای جلوگیری از کاهش عملکرد کافی به نظر می رسد. در هر دو منطقه، به منظور جلوگیری از کاهش سطح برگ ذرت، دوره 20 روز کنترل علف های هرز، تا 40 روز پس از رویش ضروری می باشد.

به منظور برآورد میزان ترکیب پذیری، هتروزیس و دیگر پارامترهای ژنتیکی عملکرد دانه و اجزای آن در ذرت دانه ای، از تلاقی های دای آلل شش لاین اینبرد استفاده شد. والدها به همراه 15 دورگ به انضمام چهار ژنوتیپ اضافی دیگر، در قالب طرح لاتیس مربع ساده مورد بررسی قرار گرفتند. برای تمامی خصوصیات، به استثنای طول دانه، سودمندی نسبی طرح لاتیس کمتر از یک بود، لذا داده ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی تجزیه و تحلیل شدند و با حذف ژنوتیپ های اضافی با روش 2 گریفینگ و مدل مختلط B مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفتند.میانگین مربعات ترکیب پذیری های عمومی و خصوصی برای تمامی صفات معنی دار بود. نسبت میانگین مربعات ترکیب پذیری عمومی به ترکیب پذیری خصوصی برای تمامی صفات، به استثنای تعداد ردیف دانه، کمتر از یک بود، که سهم بیشتر اثر غیرافزایشی ژن ها را در کنترل ژنتیکی آنها نشان داد. برآوردهای درجه غالبیت کمتر از یک و توارث خصوصی پایین برای تمامی صفات، به استثنای تعداد ردیف دانه، تایید مجددی بر اهمیت بیشتر اثر غیرافزایشی ژن ها در کنترل این خصوصیات بود. بنابراین، برای عملکرد دانه، تعداد دانه در ردیف، وزن 100 دانه، طول دانه، طول بلال و درصد چوب بلال، تولید دورگ سینگل کراس به منظور بهره مندی بیشتر از اثر غیرافزایشی ژن ها از اولویت زیادتری برخوردار است. برای بهبود ژنتیکی تعداد ردیف دانه، روش های مبتنی بر گزینش والدین مطلوب از کارایی خوبی برخوردار خواهد بود. در دورگ های مورد مطالعه، تعداد دانه در ردیف و وزن 100 دانه اهمیت بیشتری در توجیه تغییرات عملکرد دانه داشت. در شرایط این مطالعه، دورگ های 4×5 و 5×6 با داشتن ترکیب پذیری خصوصی بالا برای تعداد دانه در ردیف، وزن 100 دانه و عملکرد دانه، در زمره برترین دورگ ها محسوب گردیدند.

به منظور تعیین مناسب ترین رقم و میزان کود ازت در سورگوم علوفه ای بر اساس رشد، عملکرد و کیفیت سیلویی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. کرت های اصلی به دو سطح کود ازت، شامل 300 و 500 کیلوگرم اوره (معادل 140 و 230 کیلوگرم ازت خالص) در هکتار، و کرت های فرعی به سه هیبرید سورگوم علوفه ای اختصاص یافتند. کاشت در ردیف هایی به فاصله 50 سانتی متر با تراکم 20 بوته در متر مربع، به روش هیرم کاری و با دست انجام شد.با افزایش سطح کود ازت، وزن خشک خوشه، عملکرد علوفه تر و درصد پروتئین علوفه سیلو افزایش یافت. دیگر صفات مورد بررسی تحت تاثیر کود ازت قرار نگرفت. ارقام در مورد کلیه صفات تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند. در مرحله گرده افشانی، رقم شوگرگریز بیشترین وزن خشک برگ، ساقه و بوته و رقم اسپیدفید بیشترین وزن خشک خوشه را دارا بودند. در این مرحله وزن خشک تحت اثر متقابل و معنی دار رقم و کود ازت قرار گرفت. سهم نسبی وزن خشک اجزا در مرحله برداشت (خمیری نرم)، به گونه ای بود که رقم شوگرگریز دارای بیشترین درصد وزن خشک برگ، رقم سوپردان دارای بیشترین درصد وزن خشک ساقه و رقم اسپیدفید دارای بیشترین درصد وزن خشک خوشه بود. هیبرید شوگرگریز با 30 تن ماده خشک و 97 تن علوفه تر در هکتار، دارای بیشترین عملکرد بود. هم چنین، این رقم بیشترین درصد پروتئین و کمترین درصد فیبر خام علوفه را داشت. سیلو اثر معنی داری بر کیفیت علوفه داشته و موجب کاهش درصد پروتئین خام و افزایش درصد فیبر خام علوفه شد. هیبرید شوگرگریز و اسپیدفید به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد قابلیت هضم، و بنابراین بیشترین و کمترین عملکرد ماده خشک قابل هضم در هکتار بودند. با توجه به نتایج این آزمایش، هیبرید شوگرگریز به خاطر دارا بودن بیشترین عملکرد ماده خشک و علوفه تر و کیفیت سیلویی بهتر، از نظر درصد پروتئین، فیبر و قابلیت هضم و هم چنین تیمار 500 کیلوگرم اوره در هکتار، به دلیل افزایش عملکرد علوفه و درصد پروتیئن زیادتر، قابل توصیه می باشد.

حصول عملکردهای بالایی از دانه و روغن آفتاب گردان، مستلزم انطباق مراحل رشد رویشی و زایشی گیاه با شرایط جوی مساعد، از طریق انتخاب تاریخ کاشت مناسب می باشد. از آن جایی که تاریخ کاشت مطلوب ارقام آفتاب گردان تحت شرایط اقلیمی اصفهان تعیین نشده است، این آزمایش با استفاده از طرح کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان، در سال 1375 به اجرا در آمد. تیمار اصلی شامل پنج تاریخ کاشت (7 و 22 اردیبهشت، 6 و 22 خرداد و 8 تیر)، و تیمار فرعی شامل سه رقم آزاد گرده افشان آفتاب گردان به نام های رکورد، ونیمیک 8931 و آرماویرس بود.تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، درصد روغن و در نتیجه عملکردهای دانه و روغن، به طور معنی داری با تاخیر در کاشت کاهش یافتند. کاهش در خصوصیات فوق به برخورد دوران رشد رویشی و زایشی با دماهای بالاتر، در اثر تاخیر در کاشت نسبت داده شد. رقم ونیمیک 8931، با داشتن تعداد دانه بیشتر در طبق و وزن هزار دانه زیادتر، به طور معنی داری عملکرد دانه بیشتری تولید کرد. ونیمیک 8931 درصد روغن دانه کمتری نسبت به رقم رکورد داشت، اما به دلیل عملکرد دانه بالاتر، مقدار روغن بیشتری در واحد سطح تولید نمود. رقم آرماویرس کمترین مقدار را برای خصوصیات فوق (به استثنای تعداد دانه در طبق، که رکورد کمی از آن پایین تر بود) داشت. تعداد دانه در طبق بالاترین سهم را در تولید عملکرد دانه نشان داد و عملکرد دانه بیشترین نقش را در تشکیل عملکرد روغن داشت. اثر متقابل تاریخ کاشت با رقم، بر تعداد دانه در طبق و بر عملکردهای دانه و روغن معنی دار شد. در مجموع، بالاترین مقدار برای خصوصیات فوق از ونیمیک 8931، در تاریخ کاشت اول به دست آمد.

فرایند استریفیکاسیون با جا به جایی بنیان های اسید چرب در ملکول تری گلیسیریدها، باعث بهبود خواص فیزیکوشیمیایی چربی ها می گردد. هدف از این تحقیق تهیه روغن خوراکی مناسب برای مصارف خانگی و صنعتی، از طریق تغییر استری مخلوطی از روغن ها می باشد. در این مطالعه، مخلوط 60 درصد وزنی روغن سویا و 40 درصد وزنی پیه گاو خوراکی، با استفاده از متیلات و اتیلات سدیم به عنوان کاتالیزور، تغییر استری داده شد.نتایج اندازه گیری مقدار چربی جامد و نقطه ذوب نشان داد که، فرایند استریفیکاسیون با 0.5 درصد متیلات یا اتیلات سدیم در حرارت 90 درجه سانتی گراد در مدت 30 دقیقه کامل می گردد. هم چنین، روغن های استری شده با استفاده از متیلات و اتیلات سدیم، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشابه هستند. آزمایش های تعیین عدد یدی و عدد صابونی نشان داد که، فرایند تغییر استری در درجه غیراشباعی و وزن مولکولی مخلوط روغن های استری شده تغییری ایجاد ننموده است. تعیین عدد پراکسید نیز مشخص نمود که تحت شرایط مذکور پراکسید تشکیل نمی شود. این مخلوط دارای 1.1 درصد ایزومر ترانس بود که از روغن پیه گاو مصرفی در فرمول ناشی می گردد. نتایج این بررسی نشان می دهد که، مخلوط روغن سویا و روغن پیه گاو استری شده را می توان به عنوان جانشین روغن های هیدروژنه در تولید مارگارین و نیز برای مصارف خانگی، با توجه به محدوده پلاستیسیته مناسب و با مقدار اسیدهای چرب ترانس کمتر استفاده نمود.

مشکل مبارزه با مگس سفید گلخانه روی گیاهان زراعی و گلخانه ای، مطالعات و تحقیقات وسیعی را در مناطق مختلف ایران ضروری می سازد. بررسی های مورفولوژیک و مطالعات زیست شناسی بر روی گونه شایع Trialeurodes vaporariorum Westwood در اصفهان به عمل آمد.در این بررسی، به غیر از T. vaporariorum از روی ختمی چینی (Althaea sp.) و شاه پسند درختی، (Lantana camara) پنج گونه مگس سفید دیگر شاملB. argentifolii Bellows & Perring ،Bemisia tabaci Gennadius  و B. hancoki Corbett از روی شاه پسند درختی، Aleyrodes proletella L. از روی کلم (Brassica sp.) وAleyrodes rosae Mask  از روی رز  (Rosa sp.)جمع آوری و با استفاده از کلیدهای تشخیص شناسایی گردید. خصوصیات ظاهری T. vaporariorum و مراحل مختلف رشدی آن شامل تخم، پوره های سنین 1، 2، 3، 4 و حشره کامل اندازه گیری و با رسم شکل ارایه گردید. مطالعات زیستی این حشره بر روی گیاه بادمجان (Solanum melongena)، در دمای 24±1 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 65±5 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی در شبانه روز، در آزمایشگاه انجام گرفت. طول مراحل رشدی برای تخم 7.33±0.48، پوره سن اول 3.37±0.52، سن دوم 3.25±0.45، سن سوم 2.51±0.26، سن چهارم 7.66±0.83، و مجموعا از تخم تا حشره کامل 24.12±0.51 روز بود. تعداد تخم این حشره در مدت 24 ساعت، بین یک تا ده و به طور متوسط 5.93±1.67 شمارش گردید. طول عمر حشره نر بین 19 تا 23 و با متوسط 20.88±1.54 و برای حشره ماده 20 تا 28 و با متوسط 26.44±1.17 روز اندازه گیری گردید. چهار سن پورگی برای مگس سفید گلخانه تفکیک و برای سن چهارم پورگی نیز سه زیر مرحله با خصوصیات مورفولوژیک معین تشخیص داده شد. بین سنین پورگی و میانگین طول و عرض بدن هم بستگی مثبتی وجود داشت. در این بررسی، ماده های باکره مگس سفید گلخانه فقط نتاج نر تولید نمودند، لذا نژاد این مگس سفید در اصفهان از نوع نژاد اروپایی شناخته شد.