مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1386 | دوره:31 | شماره:3 |تعداد مقالات:18

مقدمه: چسبندگی حیاتی به چسبیدن یک پلیمر، مصنوعی یا طبیعی، به یک زمینه بیولوژیک اشاره می کند. هنگامی که این سوبسترا موکوس است، اصطلاح چسبندگی مخاطی استفاده می گردد. هدف از این مطالعه تهیه و ارزیابی بالینی اولین فیلم چسبنده مخاطی در ایران بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی- بالینی چهار فیلم D, C, B, A چسبنده مخاطی بر مبنای اطلاعات تئوری در زمینه پلیمرهای چسبنده و خواص فیزیکی یک فیلم چسبنده مخاطی تهیه گردید و بدین منظور از ترکیبات هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC)، پلی ونییل پرولیدون (PVP) و کاربوپل (C) به عنوان لایه چسبنده و نیتروسلولز (NC) و اتیل سلولز (EC) به عنوان لایه آب گریز استفاده شد. چهار فیلم مزبور به صورت دوسوکور (Double blind) در 20 فرد داوطلب سالم برروی مخاط لثه چسبنده ناحیه کانین فک بالا قرار داده شد و حداکثر مدت زمان باقی ماندن چسبندگی و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز یافته های خام به کمک نرم افزار آماری SPSS و با آزمونهای Chi-square، T-Test و اندازه گیریهای مکرر انجام گرفت.یافته ها: میانگین مدت زمان چسبندگی چهار فیلم تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.001) به نحوی که فیلم A بیشترین زمان چسبندگی (13 ساعت) و فیلم D کمترین زمان (5.15 ساعت) را دارا بود، تحمل مخاطی فیلمهای چسبنده خوب بود و غذا خوردن و نوشیدن تاثیری در جداشدن فیلم از لثه نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد فیلم A فیلم چسبنده مخاطی مناسبی باشد. البته تحقیق های بیشتری در مورد ضخامت و ابعاد این فیلم لازم است تا بتوان آن را به صورت فیلم پوشاننده مخاط در درمان زخمهای دهان استفاده نمود.

مقدمه: بروز درد و تورم یا هر دو پس از درمانهای اندودنتیک تحت عنوان Flare-up نامیده می شود که یکی از مشکلات پس از انجام درمان ریشه می باشد. این مساله خصوصا در دندانهای نکروز به دلیل انتشار عوامل باکتریال به ناحیه پری آپیکال اهمیت دارد. شستشوی کافی و مناسب کانال منجر به حذف میکروارگانسیم ها، دبریها و عوامل عفونی از محیط کانال شده و بروز درد و تورم را کاهش می دهد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه میزان Flare-up پس از درمان ریشه دندانهای نکروز پس از استفاده از کلرهگزیدین و هیپوکلریت سدیم به عنوان شستشو دهنده بود.مواد و روش ها: در طی این مطالعه کارآزمایی بالینی 50 بیمار دارای دندان تک کانال و نکروز بدون علامت در دو گروه 25 تایی انتخاب شدند، جهت آماده سازی کانالها، از فایلهای چرخشی Easy-Race و جهت شستشو در یک گروه از کلرهگزیدین %0.2 و در گروه دیگر از هیپوکلریت سدیم %2.5 استفاده شد و سپس کانالها با روش لترالی پر شدند. در پایان پرسشنامه ای به بیماران داده شد که بیمار میزان درد و تورم خود را در آن ثبت کند. بیماران برای 48 ساعت پیگیری شدند. در اندازه گیری شدت درد از روش Visual analogue scale و در اندازه گیری شدت تورم از یک شاخص 4 درجه ای استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات بدست آمده با استفاده از تست من ویتنی، ویلکاکسون و کروسکال والیس مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که اختلاف معناداری بین محلولهای شستشو دهنده فوق در کاهش میزان درد و تورم پس از درمان اندودنتیک وجود نداشت. همچنین در این مطالعه رابطه ای میان بروز درد و تورم با سن و جنس مشاهده نشد ولی میزان Flare-up در فک بالا نسبت به فک پایین به طور قابل توجهی بیشتر بود (P=0.04).نتیجه گیری: با توجه به اثرات توکسیک کمتر کلرهگزیدین، به جای هیپوکلریت سدیم می توان از کلرهگزیدین به عنوان شستشو دهنده کانال استفاده نمود.

مقدمه: با توجه به این که باقی ماندن دندان های نهفته در فکین خصوصا مولر سوم که شایع ترین نهفتگی را به خود اختصاص می دهد ممکن است منجر به ایجاد ضایعات پاتولوژیک شود، در آوردن آنها به منظور پیشگیری از ایجاد یک ضایعه پاتولوژیک جزء رایج ترین اعمال جراحی محسوب می گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک در فولیکول دندانهای عقل نهفته انجام گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی فولیکول 54 دندان عقل نهفته که از 50 بیمار بین سنین 15-38 سال که از تیر ماه تا آذر ماه 1384 به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی مراجعه نموده بودند توسط جراح خارج شده بود مورد بررسی پاتولوژیک قرار گرفت.یافته ها: در تحقیق حاضر بیشترین دندان عقل جراحی شده مربوط به فک پایین بود (%79 موارد) و %74 بیماران زیر 25 سال سن داشتند. شایعترین نحوه قرارگیری این دندانها مزیوانگولار (%46 موارد) بود و در بررسی میکروسکوپیک %61 نمونه ها به عنوان فولیکول دندانی تغییر نیافته، %12.9 کیست ادونتوژنیک و %24 موارد دارای التهاب بودند.نتیجه گیری: با توجه به میزان کم تغییرات پاتولوژیک در فولیکول دندانهای عقل نهفته بهتر است دندانها، تا زمان عدم ایجاد یک یا چند اندیکاسیون واضح، در آورده نشوند و فقط توسط معاینات کلینیکی و رادیوگرافی 6 تا 12 ماهه تحت کنترل باشند.

مقدمه: اکثر درمانهای ریشه با موفقیت بالایی همراهند و تنها درصد کمی از آنها ممکن است با شکست روبرو شوند که این شکست اغلب به دلیل حذف ناکامل مواد نکروتیک و عفونی از سیستم کانال ریشه می باشد که مرتبط است با آناتومی پیچیده کانال و نواحی خاص که طی آماده سازی مکانیکی، در دسترس نیستند. در نتیجه استفاده از مواد شستشو دهنده و داروهای داخل کانال که بصورت شیمیایی به حذف مواد نکروتیک و باکتریها کمک می کنند توصیه شده است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر شستشو دهنده های NaClO (%1، %2.5، %5.25)، کلرهگزیدین و نرمال سالین در از بین بردن استرپتوکوک فوکالیس بعنوان یک گونه باکتریایی مقاوم به درمان ریشه است.مواد و روش ها: جهت این مطالعه تجربی آزمایشگاهی تعداد 50 دندان تک کانال کشیده شده انسانی انتخاب کردیم. در تمامی دندانها، حفره دسترسی تهیه و آنها را بطور تصادفی به پنج گروه مساوی تقسیم کردیم. قبل از شروع کار دندانها در اتوکلاو استریل شدند. سپس گونه میکروبی استرپتوکوک فوکالیس داخل کانالها تزریق شد و 36 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد داخل انکوباتور قرار دادیم. پس از اینکه باکتریها در داخل کانال رشد کردند، ابتدا از هر یک از کانالها کشت تهیه و سپس پاک سازی کانال روی تمام دندانها انجام شد. زمان و روش آماده سازی کانال در دندانها ثابت بود، ولی شستشوی کانال بین مراحل آماده سازی در گروه 1 با نرمال سالین، گروه 2 با کلرهگزیدین، گروه 3 با NaClO %2.5، گروه 4 با NaClO %1 و گروه 5 با NaClO %5.25 انجام شد. پس از اتمام پاکسازی کانال، دوباره از کانالها کشت گرفتیم و در انتها تعداد کلونیهای رشد کرده در محیط کشت را قبل و بعد از انجام کار با هم مقایسه کردیم. داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری بین محلولهای شستشو دهنده هیپوکلریت سدیم 2.5 و %5.25 با دیگر محلولها در کاهش میزان باکتریهای کانال، بدنبال آماده سازی کانال، وجود داشت و NaClO (%5.25 و %2.5) نسبت به محلولهای دیگر موثرتر بودند و هیپوکلریت سدیم %1، نرمال سالین و کلرهگزیدین اختلافی با یکدیگر نداشتند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، نرمال سالین را در مواردی که محدودیتهایی در بکارگیری NaClO داریم می توان بعنوان یک انتخاب سالم در نظر گرفت ولی بهتر است در مواجهه با دندانهای نکروزه جهت حذف بهتر میکروارگانیسم، NaClO جایگزین نرمال سالین گردد که در این صورت رقت %2.5 توصیه می شود.

مقدمه: دیابت یکی از شایعترین اختلالات غدد درون ریز بوده و عوارض متعددی برای مبتلایان می تواند ایجاد نماید. یکی از این مشکلات افزایش استعداد به عفونت است که در همین رابطه، میزان بروز عفونتهای فرصت طلب از جمله انواع عفونتهای کاندیدایی در دهان زیاد می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان همراهی یکی از این عفونت ها یعنی گلوسیت میانی لوزی شکل در بیماران دیابتی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 200 بیمار بطور تصادفی از مرکز تحقیقات دیابت استان خراسان، شهر مشهد انتخاب و بر اساس پرسشنامه تنظیمی و معاینه داخل دهانی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون Mann Whitney و Exact-fisher test جهت آنالیز داده ها مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: در این بررسی %19 از افراد مبتلا مرد و %81 زن بودند. گلوسیت میانی لوزی شکل در %7 کل بیماران دیابتی مورد مطالعه مشاهده گردید. هیچکدام از مردان دیابتی دارای عفونت گلوسیت لوزی شکل نبودند، در صورتی که %8.6 از زنان دیابتی دارای این عفونت بودند. همچنین به لحاظ سنی، بیشترین کسانی که دارای این ضایعه بودند بالای 40 سال داشتند. خصوصا در سنین 70-79 سال شیوع این ضایعه %14.3 بود.نتیجه گیری: شیوع گلوسیت میانی لوزی شکل در بیماران دیابتی در این مطالعه %7  بود.

مقدمه: اخیرا آزمایشات مقاومت شکست بعنوان روش کلینیکی ارزیابی استحکام پیوند حد فاصل کامپوزیت به عاج مورد توجه می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عمق بر میزان استحکام پیوند برشی با استفاده از سیستم های Self-etch می باشد.مواد و روشها: روش این مطالعه تجربی، از نوع آزمایشگاهی و نوع تحقیق تحلیلی و با طرح موازی بود. در این مطالعه 48 دندان پره مولر انسانی مورد استفاده قرار گرفت. بعد از تمیز کردن مکانیکی دندانها، نمونه ها در هیپوکلریت سدیم %5.25 جهت ضد عفونی به مدت 5 دقیقه قرار گرفتند. دندانها از ناحیه ریشه بوسیله رزین آکریلی مانت شدند. نمونه ها به 4 گروه A, B, C, D بصورت مساوی تقسیم شدند. در گروه A و B سطح باکال نمونه ها تا ناحیه اتصال عاج و مینا تراشیده شدند و در گروه C و D، سطح باکال تا سه میلیمتر عمیق تر از DEJ تراشیده شدند. در این مطالعه دو گروه از سیستم های Self-etch به کار برده شدند. Prompt-Lpop و Prime & Bond NT. در گروه A وC  از عامل اتصال Prompt-Lpop و در گروه B و D از عامل اتصال Prime & Bond NT طبق دستور کارخانه استفاده شد. قطعاتی از کامپوزیت با قطر1.5  میلیمتر و ارتفاع 2 میلیمتر برروی سطح باکال آماده سازی شده دندانده قرار داده و کیور شدند و در نهایت نمونه ها تحت نیروی برشی و با سرعت 1mm/min تا نقطه شکست بارگذاری شدند. جهت مقایسه استحکام پیوند برشی گروه ها با یکدیگر از آزمون آنالیز واریانس دو عاملی ANOVA استفاده گردید.یافته ها: میانگین استحکام پیوند برشی در سیستم Prompt-Lpop در عاج سطحی، 26.42±3.40 MPa و در عاج عمقی، 11.83±2.62 MPa و در سیستم Prime & Bond NT، در عاج سطحی، 24.33±4.70 MPa و در عاج عمقی، 12.91±2.21 MPa بود. همچنین مجموع میانگین استحکام پیوند برشی دو سیستم باندینگ در عاج سطحی 25.37±4.10 MPa و در عاج عمقی12.35±2.42 MPa  بود. نتایج آزمون آماری نشان داد که تفاوت معنی دار آماری بین استحکام پیوند برشی دو ماده Prompt-Lpop و Prime & Bond NT و در عاج سطحی و عمقی وجود نداشت. ولی تفاوت آماری معنی داری بین استحکام پیوند برشی در عاج سطحی و عاج عمقی در هر دو سیستم بطور جداگانه مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به آنالیز آماری داده ها تراش محافظه کارانه حفره و با عمق کمتر برای بهبود کارایی ترمیم هایی که از سیستم های چسباننده عاجی Self-etch استفاده می کنند توصیه می گردد.

مقدمه: تعدادی گزارش مبنی بر تغییرات دهانی در بیماران با بیماریهای کلیوی وجود دارد که از جمله آنها می توان به استوماتیک اورمیک، خونریزی خودبخود، افزایش بیماری پریودنتال، خشکی دهان و افزایش رسوب جرم اشاره نمود. با توجه به ترکیب ساختمانی و نحوه شکل گیری نسبتا یکسان سنگهای کلیوی و جرم های دندانی بر آن شدیم که تحقیقی پیرامون بررسی میزان جرم های دندانی در بیماران مبتلا به نفرولیتیاز انجام دهیم.مواد و روشها: مطالعه حاضر به روش مورد- شاهد انجام شد که در آن تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به نفرولیتیازیس ایدیوپاتیک گروه مطالعه و 30 نفر بدون ابتلا به بیماری فوق در همان دامنه سنی گروه شاهد را تشکیل می دادند. هر دو گروه فاقد بیماری سیستمیک و پریودنتال بودند. وضعیت جرم و پلاک افراد بر اساس شاخص پلاک Silness-Ioe و جرم Green-Vermilion اندازه گیری و ثبت می شد. داده ها با آزمون کای دو، T-student و آنالیز واریانس دو عاملی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که هیچگونه اختلاف معنی داری بین گروه های مورد و کنترل از نظر مقدار پلاک و جرم دندانی نداشت (P=0.79).نتیجه گیری: بیماران مبتلا به نفرولیتیازیس استعداد بیشتری برای تشکیل جرم ندارند.

مقدمه: جهت درمان ارتودنسی دو سیستم متفاوت و رایج Begg و Edgewise در دسترس می باشد. با توجه به اینکه جهت مقایسه نتایج درمانی، شاخصهای اکلوزالی یکی از بهترین روش های مرسوم است، به همین منظور در این تحقیق برای مقایسه نتایج درمانی از نظر اکلوزالی بین این دو سیستم از شاخص Peer assessment rating (PAR) استفاده شد. هدف از انجام این طرح مقایسه شاخص اکلوزالی PAR در بیماران کلاس I ارتودنسی درمان شده به روش Begg و Edgewise بود که این مقایسه برای اولین بار، در این تحقیق به انجام رسید.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 120 مدل مطالعه قبل از درمان از 60 بیمار کلاس I ارتودنسی از لحاظ شاخص PAR مورد مقایسه قرار گرفتند. 30 بیمار کلاس I که با سیستم Begg و 30 بیمار کلاس I که با سیستم Edgewise درمان شده بودند به صورت کاملا تصادفی از بین بیماران کلاس I درمان شده در دو کلینیک خصوصی انتخاب شدند. شاخص اکلوزالی PAR مواردی چون اکلوژن باکالی از جهت اقدامی- خلفی، عمودی و عرضی، اورجت، اوربایت و میدلاین را در نظر می گیرد و برای هر عامل درجه ای محسوب می کند. میزان شاخص اکلوزالی PAR قبل از درمان در هر دو گروه مقایسه شد. تحلیل داده ها با مدل خطی عمومی و آنالیز واریانس چند متغیره انجام شد.یافته ها: از لحاظ توزیع جنسی و سنی در بین بیماران دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. در بین زیر شاخه های شاخص PAR فقط میزان بهبود اکلوژن باکالی در گروه Begg به میزان معنی داری بهتر از گروه Edgewise بود از لحاظ شاخص کلی PAR در دو گروه نتایج مشابهی به دست آمد ولی مدت زمان درمان در روش Begg به میزان معنی داری کوتاهتر از رو شEdgewise بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که نتایج اکلوزالی درمان از نظر شاخص PAR در بین دو گروه با هم مشابه بودند. این در حالی است که درمان با روش Begg در مدت زمان کمتری به پایان رسیده بود.

مقدمه: انسان جهت تامین انرژی، رشد و بقای بافتها به مواد مغذی نیاز دارد. الگوی تغذیه ای صحیح می تواند در کودکی پایه گذاری شود و نه تنها رشد و تکامل فیزیکی کودک بلکه سلامت مطلوب دهان را فراهم سازد. هدف از این تحقیق تجزیه و تحلیل رژیم غذایی کودکان پیش دبستانی شهر مشهد و ارتباط آن با شاخص های سلامت دندانی در سال 1384 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 191 کودک دختر و پسر 5-6 ساله کودکستانهای شهر مشهد بر اساس نمونه گیری تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت رژیم غذایی کودکان از تاریخچه غذایی 3 روزه و جهت آنالیز آن از هرم راهنمای غذایی و نوع مواد مصرفی استفاده گردید. در این کودکان شاخص سلامت دندانی (dmft) نیز تعیین شد. در این مطالعه رابطه ها با استفاده از آزمونهای Friedman، Wilcoxon، Pearson Correlation، Kruskal Wallis و Mann Whitney مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: حدود %59.2 کودکان مورد مطالعه میزان توصیه شده گوشت/ حبوبات را مصرف نموده بودند. از نظر مصرف لبنیات %47.1، میوه ها%49.2  و سبزیجات %1.6 میزان توصیه شده را رعایت نموده بودند. در مورد مصرف غلات که بیشترین میزان مصرف را در هرم راهنمای غذایی به خود اختصاص داده است، تنها %24.6 از کودکان مورد مطالعه مصرفی در حدود استاندارد را داشتند. در مقایسه مصرف پنج گروه مواد غذایی اصلی در بین افراد مورد مطالعه، مصرف گوشت و حبوبات وضعیت خوبی را نشان داد ولی از نظر مصرف سبزیجات وضعیت بسیار نامطلوب بود (P<0.001). میانگین و انحراف معیار dmft در افراد تحت مطالعه 4.50±4.05 بود. در مورد رابطه تغذیه با شاخص dmft در هیچکدام از پنج دسته مواد غذایی اصلی رابطه معنی داری مشاهده نشد ولی مصرف چربی و پروتئین رابطه معکوس و معنی داری را با میزان پوسیدگی (d) و شاخص dmft نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: در مطالعه حاضر بطور مقطعی ارتباط مشخصی بین شاخص سلامت دندانی (dmft) و مصرف چربی و پروتئین مشاهده شد، هرچند تاثیر تغذیه در سلامت دهان و دندان امری بطئی و درازمدت می باشد. لذا مطالعات طولی در این زمینه توصیه می شود.

مقدمه: با توجه به اهمیت ضد عفونی نمودن پروتز، تعیین یک ماده ضد عفونی کننده مناسب و مدت زمان لازم و موثر برای فرآیند ضد عفونی ضروری است. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر ضد عفونی کنندگی هیپوکلریت سدیم %0.5 و گلوتارآلدئید %2 بر رزین آکریلی گرما سخت آلوده به دو نوع باکتری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 90 نمونه آکریل آکروپارس به ابعاد 6×17mm ساخته و استریل شدند. دو نمونه به عنوان کنترل منفی و بقیه نمونه ها به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه در سوسپانسیون باکتریایی استرپتوکوک ویریدانس و دیگری در سوسپانسیون حاوی باسیلوس سابتیلیس قرار گرفت. از هر گروه دو نمونه به عنوان کنترل مثبت انتخاب گردید. هر گروه به دو زیر گروه تقسیم که یک زیر گروه در محلول هیپوکلریت سدیم %0.5 و دیگری در محلول گلوتارآلدئید %2 غوطه ور گردید. در زمان های 30 دقیقه، 2 و 4 ساعت از هر گروه 7 نمونه انتخاب و هر نمونه به لوله آزمایش حاوی (Brain-Heart  Infusion) BHI منتقل شد و پس از 24 ساعت کدورت آن بررسی گردید. جهت اطمینان از صحت نتایج، از تمام محیطهای کشت مایع به محیط Blood agar هم منتقل شد. از تست های tb کندال و آزمون دقیق فیشر برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: مقایسه سه زمان در مورد نمونه های آلوده به باسیلوس سابتیلیس در محلول هیپوکلریت سدیم (P=0.032) تفاوت معنی داری نشان داد. در مورد نمونه های آلوده به استرپتوکوک ویریدانس به دلیل منفی بودن نتایج در هر دو محلول محاسبه انجام نشد. مقایسه سه زمان در مجموع نمونه ها در محلول هیپوکلریت تفاوت معنی داری نداشت (P=0.057) ولی این تفاوت در محلول گلوتارآلدئید معنی دار بود (P=0.021). تفاوت تاثیر ضد عفونی کنندگی دو محلول در زمان 30 دقیقه (P=1) و 2 ساعت (P=0.266) معنی دار نبود.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها هر دو محلول استرپتوکوک ویریدانس را در زمان 30 دقیقه و باسیلوس سابتیلیس را در زمان 4 ساعت از بین بردند. با توجه به شرایط موجود بین قدرت ضد عفونی کنندگی، در هر زمان بین دو محلول هیپوکلریت سدیم %0.5 و گلوتارآلدئید %2 تفاوتی وجود ندارد.

مقدمه: جهت دستیابی به اندازه های سفالومتریک از روی رادیوگرافها، تکنیک سفالومتری جانبی شایعترین روش می باشد. از آنجایی که در سفالوگرامهای جانبی ساختمان های آناتومیک سمت چپ و راست روی هم می افتند، اندازه گیری دقیق از زوایای یک سمت (شبیه زاویه گونیال) مشکل می باشد. هدف از این مطالعه تعیین این موضوع است که اندازه های سفالومتریک به دست آمده از یک رادیوگرافی پانورامیک تا چه حد قابل اطمینان می باشد.مواد و روش ها: در مرحله اول مطالعه حاضر که مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد، پنج اندازه ی مختلف (زاویه گونیال، FMA، ارتفاع کندیل، ارتفاع راموس و طول تنه مندیبل) برروی 2 عدد جمجمه خشک انسان اندازه گیری گردید. همین اندازه ها برروی رادیوگرافی های پانورامیک و سفالومتری جانبی گرفته شده از این جمجمه ها اندازه گیری و با هم مقایسه گردید. در مرحله دوم مطالعه، اندازه های پنج گانه فوق برروی رادیوگرافی های پانورامیک و سفالومتری جانبی 101 بیمار (52 زن، 49 مرد با میانگین سنی 16 سال) اندازه گیری و مقایسه گردید. سپس این اندازه ها در الگوهای رشدی مختلف در بیماران مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: در مقایسه اندازه های واقعی به دست آمده از جمجمه های خشک و اندازه های رادیوگرافی پانورامیک دیده شد که تمام اندازه های پنج گانه مورد بررسی (به جز طول تنه مندیبل) در رادیوگرافی پانورامیک به اندازه واقعی آنها در جمجمه های خشک نزدیک بودند. تست های همبستگی بیشترین همبستگی بین دو رادیوگرافی پانورامیک و سفالومتری را در زاویه گونیال نشان داد(r= 0.89 وP<0.001) در حالیکه کمترین همبستگی بین دو رادیوگرافی متعلق به طول تنه مندیبل بود (r= 0.51). در الگوهای رشدی مختلف هم دیده شد که زاویه گونیال و ارتفاع راموس بیشترین همبستگی را بین دو رادیوگرافی پانورامیک و سفالومتری جانبی نشان می دهند.نتیجه گیری: از آنجایی که اغلب دندانپزشکان جهت معاینات معمول خود از رادیوگرافی پانورامیک استفاده می کنند امکان تعیین مسیر رشدی بیمار از روی این رادیوگرافی وجود داشته و روشی مفید می باشد.

مقدمه: تنش های وارده بر بریج از نظر میزان و الگوی تنش با یک رستوریشن منفرد متفاوت است. در این میان طول بریج تاثیر مستقیم بر تنش های وارده بر پایه های دندانی دارد. هدف این مطالعه، بررسی تغییر الگو و مقدار تنش بدنبال تغییر طول پانتیک می باشد. از نتایج این مطالعه می توان در طراحی ابعاد پانتیک ها، از نظر مقدار تنش وارده به دندانهای پایه و استخوان اطراف خصوصا مواقعی که نیروهای وارده بر بریج اهمیت دارد، استفاده نمود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی به منظور تحلیل تنش به روش اجزای محدود، ابتدا مدل سازی از روی نمونه واقعی با استفاده از نرم افزار کامپیوتری ANSYS صورت گرفت. در این مطالعه بریج سه و چهار واحدی چینی- فلز با پانتیکی با عرض نرمال مورد مطالعه قرار گرفتند. خواص فیزیکی آلیاژ Ni-Cr-Be، دنیتن، پریودنتال لیگامنت، استخوان اسفنجی و متراکم برای نرم افزار تعریف شدند. نیرویی معادل 700 نیوتن عمود بر پانتیک وارد شد و بعد از آن به کمک نرم افزارANSYS ، نتش ها و کرنش های موجود در پایه های دندانی استخوان اطراف و پروتز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در استخوان اطراف پایه های دندانی بریج سه واحدی، تمرکز تنش، بیشتر در ناحیه مزیال پرمولر، آپکس پرمولر و دیستال مولر (13.4 MPa) دیده شد. الگوی تنش در استخوان اطراف پایه های دندانی بریج 4 واحدی شبیه به بریج 3 واحدی بود و با دو برابر کردن طول پانتیک، تنش در استخوان نیز دو برابر شده بود (26.2 MPa). در بریج سه واحدی، تمرکز تنش در ساختمان دندان، بیشتر در سمت طوق ناحیه دیستال پرمولر، طوق مزیال مولر و فورکا(45.8 MPa)  دیده شد. در بریج سه واحدی، حداکثر مقدار تنش به ترتیب در Jointها (511 MPa)، مارجین دیستالی پرمولر و مارجین مزیالی مولر دیده شد و Joint دیستالی تمرکز تنش بیشتری را نشان داد. در بریج چهار واحدی مقدار تنش در محل اتصال دو پانتیک (1903 MPa) به وضوح بیش از سایر نواحی بود.نتیجه گیری: با دو برابر شدن طول پانتیک، تنش نیز در استخوان اطراف دندان پایه تقریبا دو برابر می شود. تمرکز تنش در پروتز ثابت سه واحدی بیشتر در نواحی Jointها و مارجین دیستالی پرمولر دیده می شود و در بریج چهار واحدی حداکثر تمرکز تنش در محل اتصال دو پانتیک مشاهده شد.

مقدمه: موفقیت ترمیمهای همرنگ دندان به توانایی آنها در چسبندگی و اتصال به نسج دندان بستگی داشته که موجب نگهداری و گیر ترمیم در حفره و جلوگیری از ریزنشت می گردد. سیستمهای چسبنده مختلفی به منظور ایجاد اتصال مواد ترمیمی همرنگ دندان به نسوج دندانی خصوصا عاج معرفی شده اند که می توانند در مقابل نیروهای انقباضی ناشی از پلیمریزاسیون مقاومت نموده و ضمنا سیل لبه ای ترمیم را به هنگام عملکرد دندان حفظ نمایند. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای ریزنشت و استحکام برشی پیوند به عاج ترمیمهای کامپوزیت CI V با چهار سیستم باند نسل پنجم رایج کنونی می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی آزمایشگاهی برروی 96 دندان سالم پره مولر انسان که حداکثر سه ماه قبل به منظور درمان ارتودنسی خارج شده بودند انجام گردید دندانها به صورت تصادفی به دو دسته A وB تقسیم گردیدند. دسته A جهت بررسی ریزنشت و دسته B جهت مقایسه استحکام برشی پیوند به عاج آماده شدند. در دسته A روی سطح باکال و لینگوال دندانها در ناحیه CEJ حفره کلاسیک کلاس V به عرض اکلوزوجینجیوال دو میلی متر، طول مزیودیستال 3 میلیمتر و عمق 2 میلیمتر از لبه جینجیوال همراه با بول مینایی در لبه اکلوزالی تراش داده شد. هر گروه توسط یکی از چهار سیستم باندینگ نسل پنجم Prime & Band NT (Dentsply)، Single Bond (3M ESPE)، Excit (Vivadent) وOne step (Bisco) باند گشته و با کامپوزیت Z100 (3M) به روش لایه به لایه ترمیم شدند. نمونه ها تحت 3000 سیکل حرارتی در حمام آب بین 5-55oc قرار گرفتند و به مدت 72 ساعت در محلول متیلن بلو %10 غوطه ور گشته و سپس شسته شدند. پس از برش نمونه ها برحسب نفوذ رنگ میزان ریزنشت عاجی بوسیله استریومیکروسکوپ نوری با بزرگنمایی 40 و توسط دو مشاهده کننده بین صفر تا 4، رتبه بندی گردید. دندانهای دسته B از قسمت ریشه در یک استوانه آکریلی به قطر 2.5 سانتیمتر نصب شده و در آب مقطر قرار گرفتند. سپس در سطح باکال آنها سطح صافی از عاج تهیه گردید. پس از انجام مراحل باندینگ با چهار سیستم مورد نظر کامپوزیت Z100 توسط یک استوانه شفاف پلاستیکی به قطر 3 میلیمتر و ارتفاع 2 میلیمتر برروی سطح عاج قرار گرفته و به وسیله دستگاه به مدت 80 ثانیه از دو جهت (هر جهت 40 ثانیه) با شدت 400mW/mm2 به آن نور داده شد. پس از ترموسایکل نمونه ها به تعداد 3000 سیکل (5-55oc) استحکام برشی پیوند به وسیله دستگاه تست مکانیکی اینسترون و توسط یک تیغه به فرم چیزل و با سرعت 0.5 میلیمتر در دقیقه اندازه گیری شد. آنالیز آماری داده ها با تستهای Kruskal wallis, One way ANOVA و تستهای مکمل Tukey HSD و Mann-Whitney u انجام شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار استحکام باند برشی به عاج (برحسب MPa) تمامی گروه ها به ترتیب زیر بود: 19.60±1.83:One step، 21.44±3.93:Single Bond،26.51±5.02:Prime & Bond NT، 29.78±3.85:Excite سیستم One step کمترین و Excite بیشترین مقدار استحکام برشی پیوند را دارا بود (P<0.05). کمترین مقدار ریزنشت لبه عاجی را سیستم Prime & Bond NT و بیشترین آن را سیستم One step استحکام برشی پیوند را دارا بود (P<0.05). ریزنشت سیستمهای باندینگ Single Bond و Excite به لحاظ آماری تفاوتی نداشتند(P>0.05) .نتیجه گیری: سیستم های باندینگ نسل پنجم به لحاظ استحکام باند برشی و میزان ریزنشت لبه عاجی ترمیم بصورت مشخص با هم متفاوتند.

مقدمه: آگاهی از آناتومی و مورفولوژی کانال ریشه دندان و دانستن موارد متفاوت با آناتومی نرمال برای رسیدن به موفقیت در درمان ریشه ضروری می باشد. گزارش وجود چهار ریشه مجزا در دندان مولر دوم فک پایین مشاهده نشده است. هدف از این گزارش ارایه وجود چهار ریشه مجزا در دندان مولر دوم فک پایین در یک بیمار است.یافته ها: آقای 29 ساله ای جهت درمان ریشه دندان مولر دوم سمت راست فک پایین با سابقه درمان اورژانس معرفی شده بود. رادیوگرافی تشخیصی وجود چهار ریشه مجزا را نشان می داد. پس از تکمیل حفره دسترسی وجود پنج اریفیس در اتاقک پالپ مشهود بود. درمان ریشه 5 کانال ریشه این دندان با روشهای معمول انجام گردید.نتیجه گیری: آگاهی از اشکال آناتومیک رایج و تنوعات احتمالی مورفولوژی کانال ریشه یکی از عوامل مهم موفقیت درمان ریشه می باشد. گزارش موارد نادر مشاهده شده سبب می شود دندانپزشک همواره ارزیابی رادیوگرافیک و کلینیکی دقیقی از دندانها انجام داده و موارد نادر دندانها را در طی درمان ریشه دندان، مد نظر داشته باشد.