مجله بیماریهای کودکان ایران
سال:1388 | دوره:19 | شماره:1 |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: شب ادراری مشکل شایعی در مراجعه کنندگان به درمانگاههای اطفال، نفرولوژی و ارولوژی اطفال است. پلی اوری شبانه عامل پاتوفیزیولوزیک مهمی در پیدایش شب ادراری به شمار میرود. هیپرکلسیوری از طریق تغییر ظرفیت تغلیظ ادرار در کلیه ها میتواند بر پاسخ کودکان به دسموپرسین در درمان شب ادراری تاثیر گذارد.روش مطالعه: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور که از مرداد 1386 لغایت فروردین 1387 ادامه داشت 124 کودک مبتلا به شب ادراری حضور داشتند که 76 نفر (61.3%) پسر و 48 نفر (38.7%) دختر بودند و سن متوسط بیماران 7.7 سال بود. برای تمام کودکان نسبت کلسیم به کراتینین ادرار راندوم صبحگاهی اندازه گیری شد. بیماران در دو گروه قرار گرفتند گروه یک یا گروه هیپرکلسیوریک (که در آنان نسبت کلسیم به کراتینین مساوی یا بیشتر از 0.2 بود) و گروه دو یا گروه غیر هیپروکلسیوریک (با نسبت کلسیم به کراتینین کمتر از 0.2) . در همه کودکان اسپری دسموپرسین نازال با دوز 10 تا 40 میکروگرم در هنگام خواب تجویز شد. ارزیابی پاسخ به درمان بر اساس کاهش شبهای خیس کردن بود. پاسخ کامل شامل بیش از 90% کاهش، پاسخ نسبی 50 تا 90 درصد کاهش و عدم پاسخ کمتر از 50% کاهش در شبهای خیس کردن بود. آزمون مجذور کای برای مقایسه پاسخها مورد استفاده قرار گرفت و میزان P کمتر از 0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: در گروه یک (هیپرکلسیوریک) 19 بیمار و در گروه 2 (غیر هیپرکلسیوریک) 105 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. پاسخ به دسموپرسین در 47.4% بیماران گروه یک و 64.8% بیماران گروه دو کامل و در 42.1% بیماران گروه یک و 26.7% بیماران گروه دو نسبی بود (P<0.04).نتیجه گیری: هیپرکلسیوری تاثیر منفی بر پاسخ به درمان دسموپرسین دارد.

زمینه و هدف: تعیین فراوانی حذف های ریز کروموزوم در ناحیه 22q11.2 در کودکان مبتلا به ناهنجاریهای قلبی مادرزادی در ناحیه خروجی بطنها با استفاده از تکنیک  Fluorescence in-(FISH) situ Hybridization و تخمین ارتباط بین سندروم دی جرج و نقص مادر زادی قلبی در ناحیه خروجی بطن ها (Conotruncal Abnormalities) بود.روش مطالعه: در این مطالعه مقطعی تعداد 180 بیمار (106 پسر-74 دختر) با نقص مادر زادی قلبی در ناحیه خروجی بطن ها که در طول سالهای 1386-1383 به بیمارستانهای وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی تهران مراجعه نمودند و توسط متخصصین قلب اطفال مورد بررسی قرار گرفتند. کلیه بیماران پس از تشخیص قطعی بیماری قلبی با استفاده از تکنیک FISH از نظر حذف ریز کروموزوم در ناحیه 22q11.2 و از نظر اختلالات T cell مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 18 ماه (3 روزه – 16 ساله) بود. حذف های ریز کروموزوم در ناحیه 22q11.2 در 17 بیمار (5/9% کل بیماران مطالعه شده) مبتلا به نقص مادر زادی قلبی در ناحیه خروجی بطن ها (Conotruncal Abnormalities) یافت شد. از بین این بیماران 5 بیمار (4/29%) با تترالوژی فالوت، 4 بیمار (23%) باترانکوس آرتریوزوس، 5 بیمار (4/29%) با آترزی شریان ریوی همراه با نقص دیواره بین بطنی، 2 بیمار (8/11%) باکوارتاسیون آئورت و آئورت قطع شده و 1 مورد تنگی خالص شریان ریوی بودند. از بین این بیماران 5 بیمار دچار دیسمورفیسم سر و صورت (Craniofacial) و دو مورد از 17 بیمار دچار نقص خفیف ایمنی سلولی بودند.نتیجه گیری: مطالعه نقص حذف های ریز کروموزوم در ناحیه 22q11.2 به روش FISH در تمام بیماران با ضایعه مادرزادی قلبی به خصوص در نوع(Conotruncal Abnormalities)  با یا بدون اختلالات سندرومیک (دیسمورفیسم سر و صورت و تاخیر تکاملی) مرتبط توصیه می گردد تا از این طریق امکان مشاوره ژنتیکی مناسب و تخمین تکرار بروز و نهایتا تشخیص قبل از تولد در خانواده های مبتلا فراهم شود.

زمینه و هدف: یکی از عوامل مهم رشد دوران جنینی تغذیه مناسب مادر در طی حاملگی می باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط میزان افزایش وزن مادر در حاملگی و وزن هنگام تولد در مناطق روستایی رشت بوده است.روش مطالعه: در یک بررسی کوهورت که در طی سال 1384 انجام گرفت، 918 خانم باردار دارای حاملگی طبیعی تک قلویی و منجربه تولد نوزاد ترم مراجعه کننده به خانه های بهداشت مناطق روستایی شهرستان رشت مورد مطالعه قرار گرفتند. در طول بررسی متغیر های مطالعه شامل مشخصات دموگرافیک و آنتروپومتریک مادران، مقدار افزایش وزن بارداری مادر و وزن هنگام تولد نوزاد توسط بهورزان ثبت گردید. بر اساس شاخص توده بدن قبل از بارداری خانم های مورد بررسی به چهار گروه کم وزن، وزن طبیعی، اضافه وزن و چاق تقسیم گردیدند. نوزاد با وزن تولد کمتر از 2500 گرم به عنوان کم وزن و بیشتر از 4000 گرم به عنوان ماکروزومی در نظر گرفته شد و ارتباط بین میزان افزایش وزن حاملگی مادر و تولد نوزاد کم وزن و ماکروزومی در چهار گروه مادران مورد مطالعه قرار گرفت. داده های این بررسی با استفاده از تست های آماری مجذور کای، تست تی مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک با فاصله اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: افزایش وزن بارداری در بیش از 50% از زنان کم وزن و دارای وزن نرمال و تقریبا 30% از خانم های گروه اضافه وزن و چاق کمتر از میزان توصیه شده توسط موسسه پزشکی امریکا بود. بروز تولد نوزاد کم وزن 1/7% و ماکروزومی 5% بوده و میانگین افزایش وزن در مادران دارای نوزاد کم وزن بطور معنی داری کمتر از مادران دارای نوزاد با وزن تولد بیشتر از 2500 گرم بود (002/P=0). میزان تولد نوزاد کم وزن در مادران دارای افزایش وزن بارداری کمتر از حد توصیه شده بیشتر از دیگران (01/P=0) و بروز تولد نوزاد ماکروزومی در زنان دارای افزایش وزن بارداری بیشتر از حد توصیه شده بالاتر از دیگر مادران بود (012/P=0). افزایش وزن بارداری کمتر از حد توصیه موسسه پزشکی تنها عامل پیش بینی کننده وزن کم هنگام تولد بود (OR=1.79، CI=1.16-6.73 ،P=0.02).نتیجه گیری: افزایش وزن بارداری کمتر از میزان توصیه شده توسط موسسه پزشکی به طور مستقل از شاخص توده بدن مادر در قبل از حاملگی یک عامل مهم پیش بینی کننده وزن کم هنکام تولد می باشد.

زمینه و هدف: امروزه در تمام دنیا برای ارزیابی رشد فیزیکی و سلامت کودکان از شاخص هایی نظیر قد و وزن استفاده می شود، زیرا سنجش این شاخص ها ساده می باشد. هدف از این مطالعه تعیین صدکهای قد و وزن کودکان زیر دو سال در شهرستان جهرم می باشد.روش مطالعه: در یک مطالعه طولی 597 سالم که از تاریخ 1/2/1380 لغایت 1/10/1380 که در جهرم متولد شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از بدو تولد تا دو سالگی در 18 بار قد و وزن آنها ثبت گردید. مدل چند جمله ای با استفاده از روش HRY به وسیله نرم افزار GROSTAT که توسط سازمان بهداشت جهانی تهیه شده است به داده ها برازش گردید.یافته ها: میانگین وزن نوزادان پسر بجز در یک ماهگی بیشتر از نوزادان دختر می باشد. قبل از دو ماهگی و در دو سالگی اختلاف معنی داری بین وزن نوزادان پسر و دختر نمی باشد، میانگین قد نوزدان پسر بجز در یک ماهگی بیشتر از میانگین قد دختران می باشد. مدل چند جمله ای از درجه برای برازش صدکهای قد در برابر سن و وزن در برابر سن استفاده گردید. قد کودکان پسر و دختر یک روند افزایشی تا دو سالگی دارد. وزن کودکان پسر و دختر نیز تا دو سالگی دارای روند افزایشی می باشد اما سرعت افزایش تا 6 ماهگی بیشتر از 6 تا 24 ماهگی می باشد.نتیجه گیری: صدکهای قد و وزن کودکان جهرمی تا دو سالگی همواره زیر صدکهای NCHS می باشد که تهیه منحنی های محلی ضروری به نظر می رسد. اگر از منحنی های استاندارد NCHS استفاده گردد، تعدادی از کودکان ممکن است لاغر یا کم قد در نظر گرفته شوند در صورتی که با منحنی های محلی وزن و قد این کودکان طبیعی می باشد.

زمینه و هدف: کوتاهی قد مشکل شایع متخصصین کودکان و شایعترین علت ارجاع به اندوکرینولوژیست های اطفال می باشد. اگرچه اغلب کودکانیکه به علت کوتاهی قد ارجاع می شوند کودکان طبیعی هستند که دچار انواع غیر پاتولوژیک کوتاهی قد می باشند، با اینحال در مواردی ممکن است کوتاهی قد تنها تظاهر آشکار یک اختلال اندوکرین یا بیماری سیستمیک باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی وضعیت بیماران ارجایی به کلینیک اندوکرینولوژی کودکان و تعیین علل کوتاهی قد در میان آنها انجام گرفت.روش مطالعه: در این مطالعه 379 کودک و نوجوان که به علت کوتاهی قد به کلینیک اندوکرینولوژی اطفال ارجاع شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ارزیابی کامل بالینی و پاراکلینیکی و در صورت نیاز درمان مناسب، بیماران حداقل به مدت شش ماه پیگیری شدند.یافته ها: از 379 بیمار بررسی شده با میانگین سنی9.7±3.7  سال، 192 مورد (7/50%) پسر و 187 مورد (3/49%) دختر بودند (066/P=0). تعداد 132 نفر (8/34%) از کل بیماران اصلا کوتاه نبودند، 130 مورد (3/53%) از بیماران کوتاه دچار انواع غیر  پاتولوژیک کوتاهی قد (فامیلی یا سرشتی) بودند، در 5/11% موارد علت واضحی برای کوتاهی قد یافت نشد و 8/9% کودکانی بودند که با اختلال رشد داخل رحمی متولد شده بودند. سایر علل عبارت بودند از کمبود هورمون رشد، هیپوتیروئیدی، دیسپلازی اسکلتی، سندرم ترنر، سوء تغذیه، و تعدادی علل متفرقه.نتیجه گیری: تعداد زیادی از کودکان و نوجوانانی که با شکایت کوتاهی قد به کلینیکهای غدد اطفال ارجاع می شوند اصلا کوتاه قد نیستند. در میان آنهایی که کوتاه هستند بیش از نیمی از آنها دچار انواع غیر پاتولوژیک کوتاهی قد می باشند.

زمینه و هدف: پاسخ ایمنی علیه پروتئینهای شوک حرارتی یکی از عوامل دخیل در بروز آتروسکلروز می باشد. تاکنون هیچ مطالعه ای به بررسی تاثیر مصرف کلسیم یا لبنیات بر سطح سرمی آنتی بادی پروتئین شوک حرارتی 27 نپرداخته است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر افزایش مصرف لبنیات بر سطح سرمی آنتی بادی پروتئین شوک حرارتی 27 در کودکان انجام شد.روش مطالعه: کودکان دچار اضافه وزن یا چاقی (99 نفر، محدوده سنی: 18-12 سال، محدوده (40-27 kg/m2 :BMI، بطور تصادفی تحت درمان با یک رژیم دارای محدودیت کالری (500 کیلوکالری کمتر از کل انرژی مصرفی در روز) به همراه مصرف روزانه 2 (38 نفر)، 3 (26 نفر) و یا 4 (35 نفر) واحد فرآورده های لبنی به مدت 12 هفته قرار گرفتند. سطح سرمی آنتی بادی پروتئین شوک حرارتی 27 به همراه سطح سرمی hs-CRP و پروفایل چربی خون قبل و بعد از پایان مطالعه در سه گروه مورد اندازه گیری قرار گرفت.یافته ها: پس از گذشت 12 هفته، غلظت سرمی آنتی بادی پروتئین شوک حرارتی 27 در هیچ یک از سه گروه مورد مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه تفاوت معناداری پیدا نکرد. همچنین در سطح سرمی hs-CRP و پروفایل چربی خون نیز تفاوت معناداری دیده نشد. تنها استثنا در این مورد افزایش معنی دار سطح HDL در گروه تحت درمان با مقادیر کم لبنیات (روزانه 2 واحد) بود.نتیجه گیری: افزایش مصرف فراورده های لبنی در کودکان دچار اضافه وزن یا چاقی تغییر معناداری در سطح سرمی آنتی بادی پروتئین شوک حرارتی 27 ایجاد نمی کند.

زمینه و هدف: برونکواسپاسم ناشی از ورزش حالت شایعی در ورزشکاران حرفه ای می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی علایم گزارش شده توسط فرد در کودکان ورزشکار فوتبالیست بود.روش مطالعه: در یک مطالعه مقطعی در تابستان سال 2005 (1384)، تمام کودکان فوتبالیست سه مدرسه فوتبال شهرری در جنوب شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفتند. همه کودکان در مورد چهار علامت اصلی آسم ورزشی شامل سرفه، خس خس سینه، تنفس کوتاه و درد قفسه سینه و یا احساس سنگینی حین نفس کشیدن در طول ورزش و بعد از آن مورد پرسش قرار گرفتند. وجود دو علامت از چهار علامت فوق دال بر آسم ورزشی در نظر گرفته شد. یافته ها با یافته های اسپیرومتری که در حین و بعد از ورزش انجام شده بود به عنوان تست استاندارد تشخیصی مقایسه گردید.یافته ها: در مجموع 371 کودک مورد مطالعه قرار گرفتند که میانگین سنی آنان 67/11 (1.53±) سال بود (محدوده 7 تا 16 سال). بر اساس یافته های اسپیرومتری 74 کودک (9/19%) آسم ورزشی داشتند. حساسیت و ویژگی علایم گزارش شده در کودکان مبتلا به ترتیب 13% و 9/89% بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه علایم تنفسی گزارش شده توسط کودک می تواند در مطالعات اپیدمیولوژیک بررسی آسم ورزشی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج مطالعه ما با مطالعات دیگر قابل مقایسه بوده و نشان دهنده شیوع بالای آسم ورزشی در کودکان ورزشکار است.

زمینه و هدف: این مطالعه به منظور تعیین شیوع یافته های مختلف الکتروفیزیولوژیک در کودکان مبتلا به سندرم گیلن باره و تعیین ارتباط هر یک از این یافته ها با شدت بیماری، صورت گرفت.روش مطالعه: در این مطالعه 23 کودک (1تا 15 سال) مبتلا به سندرم گیلن باره طی 2 سال (دی 84 لغایت دی 86) به صورت آینده نگر تحت بررسی های الکتروفیزیولوژیک قرار گرفتند. این آزمایش ها در بدو ورود انجام و یک ماه بعد تکرار شد. تشخیص بیماری گیلن باره بر اساس یافته های بالینی، مایع مغزی نخاعی و تایید الکتروفیزیولوژیک بود.یافته ها: شایعترین یافته های الکتروفیزیولوژیک در CPN به ترتیب عبارت بودند از کاهش آمپلی تود CMAP (96%)، افزایش نهفتگی دور (74%)، افزایش نهفتگی موج افزایش نهفتگی موج 69) (F-wave latency) f درصد) و کاهش سرعت هدایت عصبی (60%) و هدایت عصب حسی با اندازه گیری نهفتگی عصب سورال بررسی شد که در 78 درصد موارد طبیعی بود. 5 نفر نیاز به ماسک اکسیژن (رسپیراتور) پیدا کردند (G5) و 15 نفر نیز bedridden بودند (G4) بیماری یک نفر از آنان پس از 6 ماه عود کرد و 2 نفر نیز به شکل مزمن گیلن باره گرفتار شدند.نتیجه گیری: با توجه به عدم اختلاف معنی دار بین این معیارها پس از گذشت یک ماه نتیجه گرفتیم که بررسی های الکترودیاگنوستیک در همان ابتدا بیماری نیز جهت تشخیص قطعی گیلن باره کمک کننده می باشد. در این مطالعه وجود پتانسیل های فیبریلیزاسیون و امواج شارپ مثبت که دلالت بر دنرواسیون و آسیب اکسون می کنند نشان دهنده سیر بالینی طولانی تر و پیش آگهی وخیم تر گیلن باره می باشد، هر چند که با شدت بیماری رابطه ای وجود نداشت. این بررسی نیز مانند سایر مطالعات پیش آگهی گیلن باره در کودکان را بهتر از افراد بالغ یافته است.

زمینه و هدف: رتینوپاتی نارسی بیماری چشمی است که به علت اختلال رشد عروق شبکیه به وجود می آید و منجر به ایجاد اسکار و جداشدگی شبکیه می گردد. تقریبا تمام نوزادان نارس در معرض ابتلا به این بیماری هستند و در این میان خطر ابتلا برای نوزادان بسیار کم وزن بیشتر می باشد. پیشرفتهای بدست آمده در درمان و زنده نگه داشتن نوزادان نارس و بسیار کم وزن در ایران سبب افزایش بروز رتینوپاتی نارسی شده است، و بیش از پیش لازم است که این کودکان را برای پیشگیری و درمان به موقع این بیماری پیگیری نماییم. ما به این منظور شیوع و عوامل موثر در ایجاد رتینوپاتی نارسی را در بخش مراقبت ویژه نوزادان خود بررسی نمودیم.روش مطالعه: این مطالعه یک پژوهش گذشته نگر تحلیلی می باشد که بر روی نوزادان نارس با وزن کمتر یا مساوی 1500 گرم یا سن زایمانی کمتر یا مساوی 32 هفته که در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بیمارستان قایم (عج) مشهد در سال 1383-84 انجام شد. در این مطالعه مقطعی، ما اطلاعات مربوط به 45 نوزاد دارای شرایط مطالعه را جمع آوری و با نرم افزار SPSS و تست های آماری من-ویتنی و تی دانش آموزی تجزیه تحلیل نمودیم.یافته ها: در این بررسی، تعداد 45 نوزاد وارد مطالعه شدند. که در 4 نفر آنها (8.5 درصد) رتینوپاتی نارسی (در مراحل مختلف) تشخیص داده شد. در مطالعه ما، نارسی، سپسیس و سندرم دیسترس تنفسی به عنوان عوامل مستقل در پیشگویی و ایجاد رتینوپاتی نارسی تشخیص داده شدند.نتیجه گیری: میزان فراوانی رتینوپاتی نارسی در مطالعه ما پایین تر از آمارهای گزارش شده در کشورهای پیشرفته است و عوامل خطر ساز نیز کمی متفاوت می باشد. که تا حد زیادی مرتبط با وضعیت انجام معاینات و شیوه فالوآپ بیماران در کشور ما می باشد.

زمینه و هدف: تشنج در زمینه تب شایعترین بیماری با پیش اگهی خوب در کودکان است. چندین فرضیه در مورد تغییرات نوروترانسمیترها و ریز مغذی ها (مانند روی) در مایع مغزی نخاعی و سرم وجود دارد که نقشی در پاتوژنز تب و تشنج دارند. هدف از این مطالعه آینده گرو مورد شاهد تعیین تغییرات در مقدار سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به این بیماری در طی تشنج بوده است.روش مطالعه: 92 کودک در سنین 6 ماه تا 5 سال در سه گروه تقسیم شدند. گروه الف: 34 کودک مبتلا به تب و تشنج، گروه ب، 40 کودک تبدار بدون تشنج، و در گروه ج، 18 کودک با تشنج بدون تب مورد بررسی قرار گرفتند. سطح سرمی روی در سه گروه با روش اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات لازم در سه گروه آنالیز شد و از نرم افزار spss13 استفاده گردید.یافته ها: سطح سرمی روی در سه گروه الف، ب، ج به ترتیب (14.63±) 90.12, (24.36±) 76.82 و 94.53 (17.39±) میلیگرم در دسی لیتر بود. سطح سرمی روی در گروه الف کمتر از دو گروه دیگر بود (P<0.006)، و همچنین سطح سرمی روی در گروه ب کمتر از گروه ج بود (P<0.006).نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که سطح سرمی روی در طی عفونت کاهش می یابد و این کاهش در بیماران با تب و تشنج قابل توجه است.

زمینه: سندرم لکوآنسفالوپاتی خلفی برگشت پذیر یکی از بیماری هایی است که اخیرا بیشتر تشخیص داده می شود و اغلب با ضعف سیستم ایمنی و مصرف داروهای سیتوتوکسیک، افزایش شدید فشارخون (هیپرتانسیون بدخیم) و توکسمی بارداری در ارتباط است. علایم عصبی آن عبارتند از: سردرد، اختلال بینایی و شنوایی و تشنج. در تصویر برداری مغزی باMRI  نواحی افزایش سیگنال به صورت دو طرفه و قرینه در فازT2  در لوبهای پاریتال و اکسیپیتال دیده می شود. این یافته ها با درمان به موقع و موفق برگشت پذیر می باشد اما ممکن است بهبودی روزها تا هفته ها طول بکشد.معرفی بیمار: پسر 14 ساله ای بدلیل استاتوس اپی لپتیکوس 32 روز پس از پیوند کبد در بیمارستان بستری گردید. در سابقه دارویی وی مصرف تاکرولیموس (FK506) پس از پیوند وجود داشت. او بیماری عصبی شناخته شده یا بیماری متابولیک قبلی نداشت. یافته های تیپیک سندرم لکوآنسفالوپاتی خلفی برگشت پذیر درMRI  وجود داشت. تشنج های بیمار پس از اضافه کردن والپروات سدیم به رژیم درمانی اولیه شامل فنی توئین، فنوباربیتال و میدازولام کنترل گردید. یافته های MRI به آهستگی و در طی چند هفته رو به بهبودی گذاشتند.نتیجه گیری: پزشکان در هنگام مواجهه با تشنج در دوره پس از پیوند کبد باید به این بیماری شک کرده و داروهای سرکوب کننده ایمنی را قطع کنند.

زمینه: سولفات مس نمکی است به رنگ آبی و بدون بو که دارای کاربردهای متنوع در زمینه های صنعتی، شیمی، کشاورزی و طبی است. مسمومیت با سولفات مس در کودکان نادر است.معرفی بیمار: پسر 23 ماهه ای پس از خوردن اتفاقی مقداری از محلول سولفات مس، که به عنوان ماده ضد عفونی کننده در دامداری مورد استفاده قرار داشت، با استفراغهای مکرر و خواب آلودگی به بیمارستان کودکان تبریز ارجاع داده شد. عوارض اصلی سیستمیک که در طی بستری مشاهده گردید، عبارت بودند از: همولیز داخل عروقی، کم خونی و نارسایی حاد کلیه. بیمار تحت درمان با دی مرکاپرول و پنی سیلامین قرار گرفت و در طی بستری تزریق مکرر خون و نیز دیالیز صفاقی برای بیمار انجام گردید و پس از 20 روز با حال عمومی خوب و بهبودی کامل مرخص گردید. سطح مس پلاسما که 15 روز پس از خوردن سولفات مس آزمایش شد، 216 میکروگرم در دسی لیتر بود.نتیجه گیری: سولفات مس ماده ای شدیدا  سمی است. خوردن این ماده می تواند باعث آسیب موضعی دستگاه گوارش و همچنین باعث عوارض سیستمیک مانند کوما، شوک، همولیز داخل عروقی شدید، آسیب کبد و نارسایی حاد کلیه شود. میزان مرگ و میر ناشی از مسمومیت با سولفات مس بسیار بالا است.

خلاصه: بیماری های عفونی در کشورهای در حال توسعه با مرگ و میر بالایی همراه است. در این میان عفونت های منتقله از راه آب مانند تیفوئید و هپاتیت های ویروسی در صدر قرار دارند. گاهی اوقات چند عفونت همزمان ممکن است تشخیص و درمان را با مشکل مواجه سازد. در این گزارش عفونت هم زمان سالمونلا و هپاتیت A و E گزارش شده است.معرفی بیمار: یک کودک 5 ساله با شکایت تب و زردی که 9 روز طول کشیده بود مراجعه نمود. کشت خون وی برای سالمونلا تیفی مثبت بود. مارکرهای هپاتیت A و E نیز در وی مثبت بود. مطابق بررسی ما عفونت همزمان هپاتیت A و E و سالمونلا به ندرت گزارش شده است.نتیجه گیری: با توجه به مشکلات مالی واکسیناسیون در مقابل تیفوئید و هپاتیت A در برنامه ملی واکسیناسیون کشور ما (هند) قرار ندارد اما می تواند به طور فردی توصیه شود.