Journal of Isfahan Dental School
Year:2009 | Volume: | Issue: |Papers Count:8

مقدمه: استئوماتیت آفتی عودکننده، یکی از اختلالات شایع مخاط دهان است. به نظر می رسد بیماران مبتلا به زخم های آفتی عودکننده دهان از کاهش تحمل دهانی که منجر به آسیب اپی تلیوم می شود، رنج می برند. هدف از این مطالعه، اندازه گیری میزان کورتیزول بزاق در بیماران مبتلا به زخم های آفتی عودکننده دهان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 20 بیمار مبتلا به زخم های آفتی مینور با تاریخچه حداقل سه بار عود زخم در سال، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری بزاق در بیماران، از روش Spitting استفاده شد. غلظت کورتیزول بزاق در روز اول و هفتم پس از پیدایش زخم آفتی اندازه گیری شد. هر بیمار، هم به عنوان مورد و هم به عنوان شاهد انتخاب شد. همچنین نمونه های بزاق، پس از بهبودی کامل زخم ها نیز جمع آوری شد. نمونه های بزاق بین ساعت 9 تا 10 صبح جمع آوری و توسط روش الیزا بررسی شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های Repeated measurement ANOVA و Paired t-test تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین غلظت کورتیزول بزاق در روز اول بروز زخم آفتی µg/dl 72/2 و در مرحله سلامت کامل بیماران µg/dl 37/3 و اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. (p value =002/0) غلظت کورتیزول بزاق در مرحله سلامت کامل بیماران µg/dl 37/3 و در روز هفتم بروز زخم آفتی µg/dl 6/2 و اختلاف از نظر آماری معنی دار بود.(p value =001/0) اختلاف بین میانگین سطح کورتیزول بزاق در روز اول و روز هفتم بروز زخم آفتی از نظر آماری معنی دار نبود .(p value =0.304)نتیجه گیری: نتایج نشان داد که میانگین سطح کورتیزول بزاق در ابتدای بیماری و در مرحله فعال یا اولسراتیو به طور شاخص کمتر از میانگین کورتیزول در مرحله بهبودی کامل بود. به نظر می رسد که سطح کورتیزول می تواند نقش مهمی در کاهش التهاب زخم آفتی داشته باشد و اختلال در ترشح کورتیزول در بیماران با زخم های آفتی عودکننده دهان، می تواند منجر به افزایش شیوع و شدت بروز زخم های آفتی گردد.

مقدمه: مطالعات نشان می دهند که کازئین فسفوپپتید آمورفوس کلسیم فسفات (CPP-ACP) علاوه بر این که به عنوان یک ماده رمینرالیزه کننده در پیش گیری از پوسیدگی های دندانی نقش دارد، می تواند دندان را در برابر اروژن نیز محافظت کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر CPP-ACP در کاهش سایش مینا تحت شرایط اروزیو مقلد اتریشن و رژیم غذایی اسیدی بود.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی تجربی، نمونه های مینایی به میزان 5000 سیکل و تحت نیروی 3 کیلوگرم و) pH = 3 اسید سیتریک به عنوان محیط واسطه)، در دستگاه سایش تحت سایش اتریشن در 2 گروه 9 تایی آزمایش و شاهد قرار گرفت. نمونه ها در گروه آزمایش به مدت 15 دقیقه تحت تاثیر خمیر CPP-ACP قرار گرفتند؛ در گروه شاهد نمونه ها تحت تاثیر هیچ ماده ای قرار نگرفتند. دستگاه سایش، هر 1000 سیکل خاموش شد و نمونه ها در هر گروه تحت تاثیر پروتکل مطالعه قرار گرفتند؛ این روند تا تکمیل 5000 سیکل، (در کل 5 بار) تکرار گردید. دستگاه سایش، همزمان ضریب اصطکاک دینامیک نمونه ها را نیز ثبت می کرد. میزان سایش با استریومیکروسکوپ اندازه گیری شد. داده ها با روش های آماری t-test و آنالیز واریانس داده های مکرر توسط نرم افزار SPSS آنالیز گردید.یافته ها: میانگین میزان سایش مینا در گروه آزمایش (9.84 ± 39.09 میکرون در هر 1000 سیکل) به میزان قابل توجهی کمتر از گروه شاهد (4.54± 53.24 میکرون در هر 1000 سیکل) بود (0.004=.(p valueنتیجه گیری: کاربرد CPP-ACP به عنوان یک ماده بیواکتیو، سبب کاهش اتریشن مینا در محیط اسیدی می گردد. بررسی اثرات مفید این گونه مواد بیواکتیو در کنترل بالینی سایش مفید به نظر می رسد.

مقدمه: در مکانیک لغزشی (Sliding) که یکی از روش های شایع حرکت دادن دندان در ارتودنسی است، اصطکاک تولید می شود و حرکت مطلوب دندان را به تأخیر می اندازد. افزایش اصطکاک نه تنها نیازمند افزایش نیروی ارتودنتیک است، بلکه باعث از دست رفتن انکوریج (Anchorage loss) می شود. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات اصطکاک حین حرکت اسلایدینگ براکت استیل روی سیم استیل بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی– آزمایشگاهی، 69 براکت استیل استاندارد کانین بالا از نوع Dentarurum با اندازه اسلات 0.018 اینچ به صورت تصادفی به سه گروه 23 تایی تقسیم شد و در هر گروه، یکی از اندازه های 0.016، 0.016 × 0.016 و 0.022 × 0.016 اینچ سیم های استیل کارخانه مزبور در ترکیب با براکت ها مورد استفاده قرار گرفت؛ به گونه ای که هر قطعه سیم با استفاده از دستگاه Dartec در پنج فاصله 1 میلی متری و با سرعت 0.5 میلی متر در دقیقه، از درون براکت ها کشیده شد و اصطکاک تولید شده ثبت گردید. داده ها با استفاده از روش های Repeated measurement ANOVA و Paired Sample t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سه عدد از نمونه ها به طور تصادفی، در ابتدا و پس از کشش های اول، سوم و پنجم، تحت بررسی میکروسکوپ الکترونی قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس Repeated measurement ANOVA، اختلاف معنی داری در اصطکاک استاتیک (Static) و کینتیک (Kinetic) بین کشش های اول تا پنجم در هر سه سیم مشاهده شد. بر اساسPaired sample t-test ، در اکثر موارد، اختلاف معنی دار بین کشش اول و سایر کشش ها وجود داشت ولی اختلاف بین کشش های سوم و چهارم، سوم و پنجم و نیز چهارم و پنجم در سه اندازه سیم و دو نوع اصطکاک معنی دار نبود. در کشش های اول، سوم و پنجم، بین سه اندازه سیم و در دو نوع اصطکاک، تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که حین حرکت اسلایدینگ براکت استیل روی سیم استیل کاهش اصطکاک می یابد. قطر و سطح مقطع سیم اثر اندکی روی اصطکاک دارد.

مقدمه: ثبت دقیق موقعیت ایمپلنت ها به وسیله روش های مختلف قالب گیری تاثیر به سزایی در موفقیت طولانی مدت درمان های پروتز متکی بر ایمپلنت دارد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر نوع اتصال ایمپلنت-اباتمنت بر دقت قالب گیری در زوایای مختلف قرارگیری ایمپلنت با استفاده از دو نوع ماده قالب گیری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، یک مدل استیل زنگ نزن به همراه 10 ایمپلنت تهیه شد. 5 ایمپلنت از نوع  External Hexدر یک سمت مدل و 5 عدد دیگر از نوع Internal Hex در سمت مقابل با زوایای صفر، 15، 30 و 40 درجه نسبت به خط عمود بر صفحه قرار گرفتند. قالب گیری به کمک تری اختصاصی و به روش تری باز توسط پلی اتر (30 عدد) و پلی وینیل سایلوکسان مونوفاز ( 30عدد) انجام و قالب توسط گچ استون نوع چهار ریخته شد. موقعیت ایمپلنت ها روی مدل اصلی و کست های تهیه شده توسط دستگاه Coordinating measuring mashine با دقت 1 میکرون مورد بررسی قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون واریانس دو طرفه و آزمون t با سطح معنی داری p value < 0.05 استفاده شد.یافته ها: بر اساس آنالیزهای اماری٬ تفاوتی بین دقت مواد قالب گیری مورد بررسی مشاهده نشد. در گروه های دارای زوایای 15 و 30 درجه نیز تفاوتی در نوع کانکشن به دست نیامد. اما در پایه های دارای زاویه 40 درجه، میزان دقت قالب گیری در گروه Internal connection کمتر از External connection بود.نتیجه گیری: نوع کانکشن و زاویه ایمپلنت در دقت قالب گیری و انتقال موقعیت ایمپلنت به کست دارای اثر متقابل است؛ به طوری که در ایمپلنت های 40 درجه، کانکشن نوع داخلی (Internal) که دارای طول اتصال بیشتری است٬ باعث کاهش دقت در قالب گیری می شود.

مقدمه: شایع ترین تعمیری که در مورد پروتزهای متحرک و پس از تحویل آن ها به بیمار انجام می گیرد، جایگزینی دندان های مصنوعی جدا شده از پایه پروتز است. در مورد استحکام اتصال دندان های مصنوعی به پایه پروتز، تحقیقات زیادی انجام شده و عوامل مختلفی به عنوان عوامل دخیل در این اتصال مورد بررسی واقع شده است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی و شناخت عوامل موثر بر استحکام اتصال دندان های مصنوعی به بیس آکریلی پروتز بود.مواد و روشها: برای این منظور، جستجوی الکترونیک در Pubmed و Science direct با سطح دسترسی دانشگاهی و با کلید واژه های Acrylic resins، dentures، tooth، artificial، denture bases و bonding strength در بین سال های 1950 تا 2009 انجام و از بین مقالات قابل دسترسی، تعداد 54 مقاله انتخاب شد.نتیجه گیری: در روش های مورد استفاده برای ارزیابی استحکام اتصال دندان های مصنوعی به رزین های پایه پروتز، تنوع بسیار زیادی وجود دارد. به نظر می رسد، آلودگی با موم اصلی ترین عامل شکست اتصال میان دندان های مصنوعی و رزین های پایه پروتز باشد. همچنین آلودگی با مواد جداساز آلژیناتیف استحکام اتصال را کاهش می دهد. استفاده از مونومر یا کاربرد مواد باندینگ یا مواد شیمیایی دیگر بر روی دندان های مصنوعی، قبل از پک کردن آکریل، سبب افزایش استحکام اتصال به رزین های پایه پروتز می شود. همچنین رزین های آکریلی گرماسخت نسبت به سایر انواع رزین های آکریلی استحکام اتصال بیشتری با دندان های مصنوعی به وجود می آورند.

مقدمه: "نوریلموما" یا "شوانوما"، یک تومور خوش خیم عصبی با منشا سلول های شوان است. این تومور عصبی از غلاف اعصاب حسی، سمپاتیک، اعصاب محیطی و مرکزی، به جز اعصاب زوج 1 و 2 مغزی که فاقد غلاف سلول های شوان هستند، منشا می گیرد. حدود 25 تا 45 درصد این بیماری در ناحیه سر و گردن اتفاق می افتد و اغلب بدون علامت است؛ گر چه حساسیت و درد در برخی موارد وجود دارد. شایع ترین محل درگیری شوانومای دهانی، زبان است؛ البته، بعضی مواقع به صورت مرکزی و داخل استخوانی هم اتفاق می افتد و باعث اتساع استخوان فک می شود.معرفی مورد: آقای 22 ساله ای با یک توده در سمت راست کف دهان که از 6 ماه قبل به وجود آن پی برده است، به کلینیک مراجعه کرد. با در نظر گرفتن تشخیص های افتراقی، پس از بررسی های لازم، توده به روش جراحی اکسیژنال به طور کامل بیرون آورده شد. در بررسی های میکروسکوپی با رنگ آمیزی هماتوکسین- ائوزین، نواحی متشکل از سلول های دوکی و موجی شکل در یک استرومای میگزوماتوز قابل مشاهده بود که شباهت هایی با مناطق پرسلول و کم سلول در شوانوما داشت، نواحی آنتونی A و B نیز در این رنگ آمیزی مشخص شد. به منظور تایید تشخیص ابتدایی، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با پروتئین S-100 انجام و تشخیص نهایی شوانوما مطرح شد. ضایعات احتباسی و کیستیک احتمالی مورد نظر به لحاظ محل توده رد گردید.نتیجه گیری: شوانوما تومور خوش خیم بافت نرم است که در ناحیه دهان بیشترین شیوع را در زبان دارد. وقوع آن در دیگر نواحی مانند کف دهان نیز به ندرت اتفاق می افتد. در صورت درگیری نواحی نظیر کف دهان، تشخیص افتراقی آن مهم و قابل تعمق است.

مقدمه: مفصل گیجگاهی– فکی از مفاصل مهم و پیچیده بدن است که در تکلم و تغذیه نقش بسزایی دارد. حدود 60-50  درصد از جمعیت دنیا، دارای یک اختلال فانکشنال در سیستم جونده هستند که 10-5  درصد آن ها را دررفتگی حاد و مزمن کندیل تشکیل می دهد. درمان اصلی این عارضه، جراحی است که احتمال عوارضی از قبیل انکیلوز مفصل و یا قطع عصب حرکتی صورت وجود دارد و درمان های محافظه کارانه معمول تنها برای رفع موقتی علایم کاربرد دارند. پیش از این، اثر تزریق خون اتولوگ بر دررفتگی حاد مفصل گیجگاهی- فکی به عنوان یک درمان محافظه کارانه از لحاظ بالینی بررسی شده است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی بافت شناسی این روش محافظه کارانه برروی موش های آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: این مطالعه، تجربی و از نوع Case-control و نمونه ها شامل 10 عدد موش آزمایشگاهی بود. در هر موش، تزریق خون اتولوگ در مفصل سمت راست انجام گردید و مفصل سمت چپ به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. موش ها به 5 گروه 2تایی تقسیم و در فواصل زمانی 1، 3، 7، 14 و 28 روز قربانی شدند و مفصل هر دو طرف برای تهیه نمونه هیستوپاتولوژی آماده شد. درصد فیبروز نمونه ها محاسبه گردید و یافته ها با نرم افزار آماری SPSS و آزمون Wilcoxon آنالیز شد.یافته ها: درگروه مورد، به طور متوسط 45.95 درصد و در گروه شاهد 34.44 درصد فیبروز مشاهده شد که اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: تزریق خون در ناحیه مفصل می تواند فیبروز ایجاد کند. بنابراین به نظر می رسد که این روش می تواند به عنوان یک روش درمانی محافظه کارانه ساده و کم هزینه، در درمان بیماران با دررفتگی مزمن مفصل گیجگاهی– فکی موثر باشد.

مقدمه: خطر انتقال میکروارگانیسم های پاتوژن به لابراتوارهای دندان پزشکی از طریق قالب های ارسال شده، ضد عفونی آن ها را ضروری می سازد. ماده قالب گیری پلی اتر از پرمصرف ترین و دقیق ترین مواد قالب گیری می باشد؛ هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد عفونی کنندگی سانوسیل 2 درصد به روش غوطه وری و اسپری بر ماده قالب گیری پلی اتر بود.مواد و روش ها: در یک تحقیق تجربی آزمایشگاهی، 63 نمونه دایره ای شکل (به قطر 1 سانتی متر و ضخامت 2 میلی متر) از ماده قالب گیری پلی اتر (F Impregum) با سوش های میکروبی استافیلوکوکوس آرئوس ((ATCC 29213 ، انتروکوکوس فکالیس (ATCC 51299)و کاندیدا آلبیکنس ((PTCC 5027 آلوده شد. به جز نمونه های شاهد، سایر نمونه ها با سانوسیل 2 درصد به روش اسپری و غوطه وری در زمان های 5 و 10 دقیقه ضد عفونی گردید (در هر روش ضدعفونی، 5 نمونه برای هر میکروارگانیسم و یک نمونه شاهد). برای جداسازی میکروبی، از تریپسین استفاده شد و رقت های 1، و از سوسپانسیون حاصل از تریپسینیشن کشت و تعداد کلنی ها شمارش گردید. کلنی های میکروبی پس از 24 و 48 ساعت و برای کاندیدا پس از 72 ساعت، شمارش گردید. جهت آنالیز اطلاعات به دست آمده از آزمون های Mann-Whitney و Wilcoxon استفاده شد (α =0.05)یافته ها: تعداد کلنی های میکروبی با افزایش زمان ضد عفونی، در هر دو روش کاهش و با افزایش زمان انکوباسیون افزایش یافت. تعداد کلنی های استافیلوکوکوس آرئوس در روش غوطه وری در هر دو زمان 5 و 10 دقیقه، به طور مشخصی کمتر از روش اسپری بود .(p value <05/0) در مورد انتروکوکوس فکالیس، تفاوت معنی داری بین دو روش در 5 دقیقه وجود نداشت ولی 10 دقیقه غوطه وری به طور مشخصی موثرتر بود. تعداد کلنی های کاندیدا پس از 72 ساعت با 5 دقیقه ضد عفونی به روش غوطه وری به طور معنی داری کمتر بود ولی در 10 دقیقه ضد عفونی تفاوتی بین دو روش وجود نداشت.نتیجه گیری: سانوسیل 2 درصد در روش اسپری به مدت 10 دقیقه و روش غوطه وری، اثر باکتریوسیدال قوی (به ترتیب 100 و 99.99 درصد) بر استافیلوکوکوس آرئوس داشت، اما بر انتروکوکوس فکالیس کمتر موثر بود (88 درصد اسپری، 96 درصد غوطه وری). این ماده در هر دو روش بر کاندیدا کاملا موثر بود (99 درصد اسپری و 99.99 درصد غوطه وری.(