لیزر در پزشکی
سال:1399 | دوره:17 | شماره:2 |تعداد مقالات:5

مقدمه: در سال های اخیر، مطالعات انجام شده در زمینه سلول های بنیادی باعث افزایش تقاضای درمان بیماری های مختلف با استفاده از روش سلول درمانی شده است. بهبود زنده مانایی سلول های بنیادی باعث بهبود روش های سلول درمانی می شود. امروزه، از لیزر های کم توان برای کاربردهای بسیاری در پزشکی از جمله ترمیم زخم و همچنین درمان ریزش مو استفاده می شود. در این مطالعه اثر تابش نور لیزر کم توان بر زنده مانایی سلول ها مورد بررسی قرار داده شد. روش بررسی: فولیکول مو از ناحیه سبیل موش صحرایی با استفاده از روش برداشت اسلیت جداسازی شد و در آزمایشگاه پس از جداسازی سلول ها از طریق هضم آنزیمی و مکانیکی در فلاسک کشت در داخل محیط کشت FBS+ F12-DMEM کشت داده شدند. پس از رشد سلول های بنیادی فولیکول مو، بیان نشانگرهای سلول های بنیادی با استفاده از فلوسایتومتری مورد بررسی قرار گرفت. میزان فعالیت حیاتی سلول ها تحت تابش دوز های مختلف لیزر با استفاده از آزمون MTT سنجیده شد و با میکروسکوپ نوری عکس گرفته شد. یافته ها: نتایج تیمار سلول های بنیادی فولیکول مو با دوز های مختلف نور لیزر کم توان نشان داد که نور لیزر کم توان در دوز های مختلف، اثرات مختلفی بر روی سلول ها دارد به طوری که در دوز 5 ژول بر سانتی متر مربع بالاترین زنده مانایی را نشان می دهد. نتیجه گیری: افزایش زنده مانایی سلول های بنیادی فولیکول مو تحت تاثیر نور لیزر کم توان می تواند رویکرد جدیدی را سلول درمانی با استفاده از سلول های بنیادی پوستی ایجاد کند.

مقدمه: استیوآرتریت زانو یکی از مشکلات شایع اسکلتی عضلانی می باشد. این بیماری هزینه های اقتصادی، اجتماعی و روانی بسیاری را در بردارد. لیزر درمانی یک روش فیزیوتراپی غیر تهاجمی می باشد که در درمان طیف وسیعی از اختلالات اسکلتی عضلانی کاربرد دارد. هدف این مطالعه بررسی سیستماتیک و هدفمند اثرات لیزر درمانی پر توان در درمان استیوآرتریت زانو است. روش بررسی: برای انجام این مطالعه و یافتن مطالعات مرتبط یک جست و جوی جامع در پایگاه های PubMed، Scopus، Clinical Key، Google Scholar، Web of Science و Embaseاز سال 2000 تا ژانویه 2020 انجام گرفت. مطالعات کارآزمایی بالینی تصادفی به زبان انگلیسی و فارسی که به بررسی اثر لیزر پرتوان در بیماران مبتلا به استیوآرتریت زانو پرداخته بودند، وارد مطالعه شدند و مطالعات کارآزمایی بالینی غیر تصادفی، مشاهده ای، مقطعی، مروری، موردی و مطالعاتی که در آن ها انواع دیگر لیزر از قبیل لیزر های با توان متوسط و پایین مورد استفاده قرار گرفته بودند و همچنین مطالعاتی که متن کامل آن ها از طریق کتابخانه دانشگاه علوم پزشکی تهران در دسترس نبودند، از مطالعه خارج شدند. از 1032 مقاله یافت شده 8 مقاله معیار ورود به مطالعه را پیدا کردند و پس از بررسی توسط معیار PEDro کیفیت سنجی شدند. یافته ها: درد و عملکرد بیماران در همه مطالعات نسبت به قبل از درمان بهبود معنی داری داشت. کاهش این نمرات نسبت به گروه کنترل بلافاصله بعد از درمان و در مطالعاتی که دوره پیگیری داشتند، بعد از دوره پیگیری نسبت به قبل از درمان کاهش معنی داری داشت. علی رغم اثرات مناسب لیزر درمانی بر درد و عملکرد بیماران، تاثیر این پرتوها بر روی تغییرات ساختاری و جلوگیری از تخریب غضروف مفصلی نامشخص است و نیاز به پژوهش های بیشتر دارد. نتیجه گیری: بسترهای انعطاف پذیر پلاسمونیکی ساخته شده به وسیله ی چسب دوطرفه و محلول کلوئیدی طلا، به دلیل تشدید پلاسمون های سطحی نانوذرات طلا و پراکندگی نور از ترک های ایجاد شده روی بستر و زبری لایه ی ایجادشده، سیگنال رامان ارتعاش های مولکولی آفت کش متیل پاراتیون باقیمانده برروی میوه ی سیب را تقویت می کند. بنابراین، با استفاده از این بسترها به راحتی آفت کش متیل پاراتیون از سطح محصول کشاورزی به سطح بستر منتقل می شود و آشکارسازی سریع و راحت غلظت های مختلف قابل انجام است. از طرفی با کالیبراسیون انجام شده، با اندازه گیری طیف SERS، می توان غلظت متیل پاراتیون باقیمانده بر روی محصول کشاورزی را با استفاده از شدت سیگنال رامان به دست آورد.

مقدمه: سرطان پستان رایج ترین سرطان تشخیصی در زنان و عامل اصلی مرگ در آن ها است. سرطان پستان حدود یک سوم از کل سرطان های زنان را تشکیل می دهد که در صورت تشخیص به موقع می تواند به یکی از سرطان های قابل علاج تبدیل گردد. رده سلولیT47D جزء رده سلولی کارسینوم هست که به عنوان رده سلولی با منشا سرطانی مورد استفاده قرار می گیرند. T47D نماینده گروهی از سلول های سرطان سینه با ویژگی ER+ با گیرندهای استروژنی α و β و گیرنده پروژسترون می باشد. پلی فنول ها احتمالا مهم ترین ترکیبات گیاهی هستند که تا کنون شناسایی و مطالعه شده اند. دالبرجین از نیوفلاونوییدهای سنتز شده است، نیوفلاونویید ها دارای اثر سیتوتوکسیک هستند که سمیت ویژه توموری دارد. گیاه Dalbergia sisso در ایران با نام گیاه جک یا شیشم نامیده و در مناطق جنوب ایران کشت داده می شود. . امروزه، درمان ترکیبی توسط پرتو بسیار حایز اهمیت می باشد، درمان ترکیبی توسط پرتو انواع مختلفی دارد یکی از آن موارد استفاده از دارو ها و پرتوهای درمانی همزمان با مصرف دارو در جهت کاهش انواع بیماری های سرطان می باشد. روش بررسی: در این پژوهش تاثیر داروی دالبرجین بر روی رده سلولی T47D به وسیله غلظت سنجی، پرتودهی وآپوپتوز بررسی گردید. سلول های سرطانی سینه رده T47Dتحت تیمار دالبرجین با غلظت های 000001/0، 00001/0، 0001/0، 001/0، 01/0، 1/0، 1، 10و 30 میکرومولار قرار گرفته اند. بعد از گذشت زمان های 24، 48 و 72 ساعت، 100 میکرولیتر از استوک MTT با غلظت نهایی mg/ml 05/0 در محیط کشت در هر چاهک افزوده شد. پس از گذشت سه ساعت از زمان انکوباسیون، رسوب آبی فورمازان مشاهده شد. در مرحله بعد، قدرت کلونی زایی سلول ها در حضور پلی فنول دالبرجین و پرتو به صورت همزمان مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین رده سلولی T47Dو با تراکم cell/cm2 20000 در پلیت های 24 چاهکی کشت داده شدند و بعد از گذشت 48 ساعت از زمان کشت سلول های T47D میزان بقاء و آپوپتوز سلول ها بررسی شد. یافته ها: نتایج به دست آمده در محیط آزمایشگاه نشان داد که داروی دالبرجین به تنهایی یک داروی موثر بر روی درمان رده سلولی T47D کشت داده شده است که منجر به نابودی آن ها می شود. بنابراین مناسب ترین زمان برای درمان این نوع سلول های سرطانی 48 ساعت و غلظت کشندگی این دارو در رده سلولی T47D بررسی و 001/0 میکرو مولار می باشد. همچنین این دارو در حضور پرتوی یونیزان اشعه ایکس خاصیت حساسیت پرتویی بیشتری را از خود نشان می دهد و منجر به القاء آپوپتوز در سلول های سرطانی گردیده شد. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که درمان ترکیبی پرتوهای یونیزان و پلی فنول دالبرجین به عنوان درمان سرطان سلول های T47D کشت داده شده در شرایط آزمایشگاهی می تواند به کار گرفته شود. بنابراین این دارو مانند سایر پلی فنول های گیاهی می باشد و با توجه به میزان غلظت کشندگی آن اثر پرتویی خود را نشان می دهد.

مقدمه: روش پراکندگی رامان بهبود یافته سطحی ([1]SERS)، یکی از روش های کارآمد برای شناسایی مقادیر اندک و حتی شناسایی تک مولکول است. طیف سنجی رامان به کمک سطوح فلزی زبر می تواند برای شناسایی مقادیر اندک مواد گوناگون به کار گرفته شود. با قرار گرفتن گونه های مختلف در نزدیکی سطح فلز و جذب فیزیکی آن ها روی سطح فلزی به علت برهم کنش میان پلاسمون های سطحی فلز و ارتعاش های مولکولی گونه ها، شدت سیگنال رامان افزایش می یابد. ژلاتین نیز یکی از پرمصرف ترین مواد پروتیینی کلوییدی در صنایع غذایی، دارویی، پزشکی و نظامی است که برای شناسایی این ماده می توان استفاده از تکنیک SERS را پیشنهاد کرد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، محلول کلوییدی نقره و محلول کلوییدی طلا ساخته شدند و با استفاده از روش قطره افشان با چکاندن محلول کلوییدی نقره و محلول کلوییدی طلا بر روی زیرلایه های شیشه ای مجزا، بستر های پلاسمونیکی ساخته شدند. در نهایت، با استفاده از این بسترهای پلاسمونیکی و طیف سنجی رامان، بهبود سیگنال رامان ارتعاش های مولکولی ژلاتین بررسی شدند و در ادامه بسترهای پلاسمونیکی نقره و طلا از نظر آشکارسازی ارتعاش های مولکولی ژلاتین مقایسه شدند. یافته ها: قله پلاسمونی نانوذرات نقره و نانوذرات طلا به ترتیب در حدود410 نانومتر و520 نانومتر و مشاهده ساختار FCC در مشخصه یابی XRD آن ها، تشکیل نانوذرات نقره و نانوذرات طلا را تایید کرد. قله پلاسمونی طیف خاموشی بسترهای پلاسمونیکی نقره و بسترهای پلاسمونیکی طلا به ترتیب حدود 442 نانومتر و 553 نانومتر مشاهده شد. تصویر میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (FESEM) بسترهای پلاسمونیکی نشان می دهد که تعداد زیادی از ذرات نقره اندازه بین 1400 تا 1500 نانومتر و تعداد زیادی از ذرات طلا اندازه بین 1300 تا 1400 نانومتر دارند. زبری که برای بسترهای پلاسمونیکی طلا و نقره در تصویر میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) مشاهده می شود، به پراکندگی نور از نقاط زبر کمک می کند. با قرار دادن مولکول ژلاتین روی بسترهای پلاسمونیکی نقره و یا طلا به دلیل تشدید پلاسمون های سطحی نانوذرات کوچک تر و پراکندگی نور از نانوذرات بزرگ تر نقره یا طلا، ارتعاش های مولکول ژلاتین تقویت شوند و شدت طیف SERS این دو بستر در مقایسه با شدت طیف رامان آن ها افزایش می یابد. نتیجه گیری: در طیف سنجی رامان، بسترهای پلاسمونیکی که با نانوذرات و ذرات بزرگ تر نقره و طلا پوشش داده شده اند، مورد توجه هستند و سیگنال رامان ارتعاش های مولکولی ژلاتین را به دلیل تشدید پلاسمون های سطحی نانوذرات نقره و نانوذرات طلا و پراکندگی نور از ذرات بزرگ تر نقره و طلا تقویت می کنند. با کاهش غلظت ژلاتین حکاکی شده روی بسترهای پلاسمونیکی به دلیل کاهش تعداد ارتعاش های مولکولی، سیگنال رامان نیز تضعیف می شود که با افزایش میزان زبری سطح بسترهای پلاسمونیکی می توان سیگنال رامان را به دلیل افزایش میزان پراکندگی نور از مراکز زبر افزایش داد. در نتیجه با افزایش میزان پراکندگی نور از خود منجر به بهبود سیگنال می شوند. نتایج رامان به دست آمده نشان می دهد که بسترهای پلاسمونیکی حاصل از نانوذرات نقره و نانوذرات طلا با روش های توسعه یافته نتایج امیدوار کننده ای را برای مطالعات مبتنی بر SERS نشان می دهد و می تواند منجر به توسعه نانوحسگرها شود.

بررسی عملکرد بیولوژیکی موجودات زنده و همچنین درمان های سلولی همواره نیازمند ابزارهایی برای کنترل و تصویربرداری از بافت مورد نظر می باشد. تاکنون تکنولوژی های درمانی غیرتهاجمی بسیاری برای بررسی عملکرد مغزی پستانداران شناسایی شده که با کمک امواج الکتریکی، مغناطیسی، نوری و شیمیایی بررسی ساختار مغزی را برای جامعه پزشکی موثر ساخته است. علاوه بر تکنیک های ذکر شده، روشی با کمک امواج متمرکز (FUS) ابداع شده است که به طور غیرتهاجمی و با کمک تابش امواج فراصوت قادر به تشخیص فرآیندها و فعالیت های مغزی می باشد. این ابزار همانند اپتوژنتیک مبتنی بر ابزارهای ژنتیکی، با به کارگیری در تحقیقات علوم و اعصاب همواره در حال پیشرفت و گسترش می باشد. امواج فراصوت به کار گرفته شده در سونوژنتیک با نفوذ سانتی متری به بافت مورد نظر تحت شرایط زمانی و مکانی کنترل شده، توانایی تغییر عملکرد سلول های بافت مورد نظر را فراهم می سازد. این قابلیت سونوژنتیک را به عنوان یکی از ابزارهای نوین در علم پزشکی تبدیل کرده است.