(علوم تشریح ایران) Anatomical sciences journal
سال:1389 | دوره:8 | شماره:32-33 |تعداد مقالات:11

هدف: بررسی آثار ملاتونین بر نمو جنین های پیش لانه گزینی موش.مواد و روش ها: جنین های دوسلولی از اویداکت موش سوری، 6-8 هفته ای، نژاد NMRI به دنبال تزریق داخل صفاقی 5 واحد PMSG و 48 ساعت بعد، تزریق داخل صفاقی 5 واحد hCG جمع آوری شد. جنین ها در محیط T6 تیمار شده با دوزهای مختلف ملاتونین (صفر (گروه کنترل)، 6-10×100 مولار، 6-10×10 مولار، 6-10×1 مولار، 9-10×100 مولار، 9-10×10 مولار (گروه های تیمار 1-5)) کشت داده شدند. نمو جنین ها با توجه به درصد جنین ها در مراحل مختلف نمو با استفاده از میکروسکوپ معکوس ثبت و با گروه کنترل مقایسه شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که میزان تکوین جنین های موش تا مرحله تشکیل بلاستوسیست در محیط تکوین تیمار شده با 10 و 100 نانومولار از ملاتونین به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش می یابد (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مشخص می کند که غنی کردن محیط کشت با ملاتونین، تکوین جنین های پیش لانه گزینی موش را بهبود می بخشد.

هدف: بررسی تاثیر تجویز پنتوکسیفیلین(pentoxifylline)  بر فرآیند التیام زخم فشاری تجربی ایجاد شده در موش صحرایی به روش ارزیابی آزمایش بیومکانیکی.مواد و روش ها: در ده سر موش صحرایی نر بالغ تحت بیهوشی عمومی و شرایط استریل به وسیله سوزن گیر شماره 20 یک مدل زخم فشاری تجربی ایجاد شد، به این ترتیب که پوست موش ها بین دو گیره سوزن گیر در بیشترین فشار آن از چهار درجه فشار کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد یعنی خیلی زیاد به مدت 2 ساعت قرار گرفت و پس از نیم ساعت پوست آزاد شد این برنامه دوازده دوره، طی سه روز تکرار شد. سپس هفت روز تامل شد تا زخم فشاری ایجاد شود. موش ها به دو گروه شاهد و تجربی با تعداد مساوی موش تقسیم شدند. از این مرحله به موش های گروه تجربی به مدت بیست روز پیاپی روزانه محلول پنتوکسی فیلین به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تجویز شد. موش های گروه شاهد محلول نرمال سالین دریافت کردند. در انتهای دوره بیست روزه همه موش ها به وسیله استنشاق کلروفورم در فضای بسته کشته شدند نمونه ای که از محل زخم فشاری و پوست سالم اطراف تهیه شده بود، به وسیله دستگاه سنجش استحکام مواد تحت آزمایش بیومکانیکی کشش و تنسیومتری قرار گرفت و استرس حداکثر در مقیاس نیوتن بر میلی مترمربع، کار انجام شده در مقیاس نیوتن بر میلی متر و سفتی ارتجاعی نمونه ها(Young modulus of elasticity)  در مقیاس نیوتن بر میلی مترمربع محاسبه شد. داده ها به وسیله Independent sample student t test  سنجش شد.یافته ها: استرس حداکثر (2.05±0.15) و کار انجام شده (63.75±4.97) گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد (1.3±0.27) و (43.3±14.96) بیشتر شد که این اختلاف ها از نظر آماری هم معنی دار بود (P=0.002 و P=0.035).نتیجه گیری: آزمایش بیومکانیکی بافت ترمیمی نشان داد که تجویز پنتوکسیفیلین به موش های صحرایی که زخم فشاری به طور تجربی در پوست آن ها ایجاد شده بود، باعث تسریع بخشی معنی دار فرآیند التیام زخم آن ها در مقایسه با گروه شاهد می شود.

هدف: تعیین توزیع و تغییرات قندهای انتهایی گلیکوکانژوگیت ها طی دوران مورفوژنز پوست رت.مواد و روش ها: در این پژوهش به منظور استفاده از روش لکتین هیستوشیمی، مقاطع مربوط به جنین های رت در روزهای 12، 14 و 16 بارداری در فرمالین 10 درصد تثبیت و پس از آماده سازی بافتی، در پارافین قالب گیری شدند. به منظور مطالعه تغییرات تکاملی پوست و ردیابی گلیکوکانژوگیت های موثر در آن، از لکتین های Lotus tetragonolobus (LTA)،Maclura pamifera(MPA) و Arachis hypogaea or peanut(PNA)  که به ترتیب برای قندهای انتهایی a-L Fuc، Gal-(b1®3) GalNAC و D-Gal-(b1®3) DGalNAc اختصاصی هستند، استفاده شد. شدت واکنش های به دست آمده ناشی از رنگ پذیری هر یک از قندهای مذکور به صورت کور تعیین شد، یافته های حاصل با استفاده از آزمون آماری غیرپارامتری کروسکال والیس و نرم افزاز SPSS تجزیه و تحلیل آماری شد.یافته ها: نتایج بررسی حاضر نشان داد که واکنش سلول های اکتودرمی با LTA در دوازدهم جنینی(E12)  به نسبت ضعیف بود. این واکنش در  E14افزایش یافت (P<0.05) و سپس در E16 کاهش یافت ولی ماتریکس خارج سلولی مزانشیم در سه مرحله جنینی مورد بررسی واکنشی نسبت به LTA نشان نداد. سلول های اکتودرمی و همچنین ماتریکس خارج سلولی با PNA در E12 واکنش ضعیفی را بروز داد به طوری که در  E14افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). این واکنش از E14 تا E16 در سلول های اکتودرمی تغییری نکرد؛ در صورتی که واکنش مذکور در ماتریکس خارج سلولی به طور معنی داری کاهش یافت (P<0.05). سلول های اکتودرمی و ماتریکس خارج سلولی مزانشیم با MPA از E12 تا E16 به طور یکنواخت واکنش نشان دادند؛ به طوری که شدت رنگ در روزهای مختلف اختلاف معنی داری را نشان نداد.نتیجه گیری: بر اساس شواهد حاصل از این تغییرات می توان اظهار نمود که توزیع و تغییرات قندهای انتهایی گیلوکانژوگیت های L-Fuc (a2-4)GlcNAC، D-Gal (b1®3)DGalNAC طی مورفوژنز پوست در رت به گونه ای تنظیم شده که روند تکامل و تمایزات سلولی لایه های مختلف پوست به آن وابسته است.

هدف: ارزیابی اثر حضور میو - اینوزیتول به صورت مجزا و یا در ترکیب MEM ویتامینه در محیط بلوغ آزمایشگاهی تخمک های گوسفندی بر روند نمو رویان.مواد و روش ها: تخمدان های گوسفند نژاد سنجابی از کشتارگاه به آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی انتقال یافت. کمپلکس کومولوس - تخمک (COCs) جمع آوری شده از تخمدان ها در شرایط آزمایشگاهی، دمای 39 درجه سانتی گراد، در اتمسفر مرطوب حاوی 5 درصد گاز دی اکسید کربن در ریزقطره های روغن به مدت 24-22 ساعت در گروه های تیماری زیر بالغ شدند. تیمار I: کشت کمپلکس کومولوس - تخمک در محیط کشت کامل بلوغ شامل محیط مایع بلوغ اویداکتی مصنوعی غنی شده با گونادوتروفین کوریونیک اسب، گونادوتروفین کورونیک انسان، سرم آلبومین گاو و فاکتور رشد اپیدرمال، تیمار II: کشت کمپلکس کومولوس - تخمک در محیط کشت کامل بلوغ همراه باMEM  ویتامین ها، تیمار III: کشت کمپلکس کومولوس - تخمک در محیط کشت کامل بلوغ همراه با میو - اینوزیتول. کمپلکس کومولوس - تخمک پس از بلوغ با منی ناحیه جنب بیضه های گوسفند نژاد سنجابی کشتارگاهی لقاح یافته و در آزمایشگاه برای 8 روز کشت شدند. میزان تکوین آزمایشگاهی رویان ها ارزیابی و با گروه کنترل مقایسه شد.یافته ها: گرچه بین گروه های تیماری اختلاف معنی داری در میزان تسهیم مشاهده نشد، اما حضور میو - اینوزیتول به صورت مجزا در محیط کشت کامل بلوغ، درصد مورولا را در مقایسه با کنترل به طور معنی داری افزایش داد (به ترتیب: 34.39 و 24.18 درصد). افزودن میو – اینوزیتول به محیط کشت کامل بلوغ درصد بلاستوسیست را در مقایسه با گروه کنترل و MEM ویتامین به صورت معنی داری افزایش داد (به ترتیب: 32.63، 13.96 و 21.06) (P<0.05).نتیجه گیری: حضور میو - اینوزیتول در محیط بلوغ تخمک های گوسفندی باعث تسریع در روند تکامل رویان های حاصل شد.

هدف: تعیین میزان بروز عوارض ناشی از تماس، وضعیت تنفس و میزان غلظت آن در هوای محیط کار.مواد و روش ها: در این مطالعه 165 نفر از دانشجویان به طور تصادفی انتخاب و افراد سیگاری و مبتلا به بیماری های موثر در نتایج مطالعه حذف شدند. دانشجویان حداقل یک ساعت در هفته به مدت ده هفته با فرمالدیید تماس داشتند. به منظور تعیین میزان بروز عوارض ناشی از فرمالدیید از پرسشنامه، برای بررسی وضعیت تنفس از اسپیرومتری و برای تعیین میزان غلظت فرمالدیید در هوای محیط کار از روش پیشنهادی شماره 3500 موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا استفاده شد.یافته ها: عوارض موضعی ناشی از تماس با فرمالدیید در پوست، چشم ها و به خصوص بینی (سوزش 75.8 درصد) در بیشتر دانشجویان، به صورت معنی داری (P<0.05) افزایش یافت. بررسی وضعیت تنفسی مشخص کرد که اختلاف معنی داری بین پارامترهای اسپیرومتری قبل و بعد از تماس وجود ندارد. میزان غلظت فمالدیید در منطقه تنفسی افراد (حدود 20 تا 30 سانتی متری جسد) بالاتر از حد مجاز مشخص شده توسط کمیته فنی و بهداشت حرفه ای ایران و انجمن متخصصین بهداشت صنعتی آمریکا و همچنین بالاتر از میزان آن در محیط آزمایشگاه بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که: الف- غلظت فرمالدیید در منطقه تنفسی بالاتر از حد مجاز است. ب- تماس کوتاه مدت با فرمالدیید می تواند باعث بروز عوارض موضعی و موقت در چشم، پوست و بخش بالایی دستگاه تنفس شود. ج- تماس کوتاه مدت با فرمالدیید باعث کاهش ظرفیت تنفسی نمی شود.

با رشد و گسترش چشم گیر دانش پزشکی، شاهد پیدایش مسایل جدیدی در حوزه علوم پزشکی هستیم، از جمله این عناوین پیوند اعضا، سقط جنین، تغییر جنسیت، تشریح جسد، تلقیح مصنوعی و خرید خون است. دانستن احکام این عناوین مورد توجه مردم مسلمان و پزشکان دین مدار است.در این مقاله حکم تشریح مورد تعمق و بررسی قرار می گیرد، طبق نظر فقهای شیعه حکم اولیه تشریح حرمت است. به دلیل اینکه تشریح موجب هتک حرمت میت است اما بنا به حکم ثانویه تشریح در مواردی جایز است، بنا بر نظر فقها حفظ حرمت میت واجب است ولی ازسوی دیگر نجات جان انسان نیز واجب است و این دو باهم در تزاحم اند. در نهایت در مقام تزاحم ترجیح با مهم تر است که در اینجا نجات جان انسان مقدم بر حرمت تشریح است، در مطالعه حاضر حرمت و جواز تشریح تحلیل و بررسی می شود.

جداسازی و کشت موفق سلول های بنیادی پرتوان انسانی شامل سلول های بنیادی جنینی (hESCs) و پرتوان القایی انسانی (hiPSCs) در شرایط آزمایشگاهی پتانسیل و امیدهای جدیدی را برای کاربردهای درمانی مانند مهندسی بافت و پزشکی ترمیمی ایجاد کرده است. با این وجود، اغلب کاربردهای درمانی این سلول های ارزشمند نیازمند تولید مقادیر زیادی سلول هدف با خصوصیات کاملا مشخص، تعریف شده و یکسان است. از این رو، کاربردی شدن یافته های ارزشمند آزمایشگاهی مستلزم توسعه سیستم های کشت پویا، مقیاس پذیر، با کارایی بالا و قابل اعتمادی است که قادر باشد سلول های مورد نظر را در مقیاس بالا، تحت شرایط کاملا کنترل شده و خصوصیات کاملا مشخص و یکسان تکثیر کند. توسعه موفق سیستم کشت برای اهداف درمانی نیز نیازمند شناسایی و بررسی دقیق عوامل موثر بر تکثیر، حفظ خودنوزایی و تمایز سلول های بنیادی جنینی و پرتوان القایی انسانی مانند تاثیر رده سلولی، اجزای محیط کشت، شرایط کشت و سیستم کشت است که در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. مقاله حاضر مروری بر آخرین پژوهش های مرتبط و دستاوردهای به دست آمده در زمینه طراحی سیستم کشت برای تکثیر سلول های مذکور در مقیاس بالا و چالش های پیش رو است.

واریاسیون های حلقه شریانی مغزی (حلقه ویلیس) معمولا همراه با بیماری های مغزی -عروقی است و در حین جراحی های مغزی باید مورد توجه قرار گیرند. با توجه به اینکه بعضی بیماری های مغزی –عروقی در نژادهای خاصی بیشتر دیده می شود، به نظر می رسد که توزیع متفاوت واریاسیون های حلقه شریانی مغزی به نژاد وابسته است. گرچه واریاسیون های حلقه شریانی مغزی در بخش های دیگر جهان گزارش شده است اما این گزارش ها در ایران بسیار نادر است. در این بررسی واریاسیون های متعددی که در یک آنژیوگرافی از زن هفتاد ساله در تهران گزارش شده است بررسی می شود. در این مورد شریان سابکلاوین و شریان مهره ای چپ منشا غیرطبیعی دارند و قسمت خلفی حلقه ویلیس به دلیل عدم تشکیل شریان های مغری خلفی ناکامل است.

عصب سیاتیک قطورترین عصب بدن است که در شبکه ساکرال از اتصال شاخه های قدامی اعصاب نخاعی از سگمان هایL4, L5, S1, S2, S3  در ناحیه لگن تشکیل می شود. این عصب از طریق سوراخ سیاتیک بزرگ و از زیر عضله پیرفورمیس، لگن را ترک نموده، وارد ناحیه گلوتئال می شود و در فاصله بین تروکانتر بزرگ و برجستگی ایسکیال وارد خلف ران می شود. عصب سیاتیک در ادامه مسیر در مجاورت زاویه فوقانی حفره پوپلیته به دو شاخه پروئنال مشترک و تیبیال تقسیم می شود. به علاوه عضله پیریفورمیس که یکی از عضلات داخل لگن است، به علت مجاورت آن با عصب سیاتیک ممکن است این عصب را تحت فشار قرار دهد و سیندرم پیریفورمیس ایجاد نماید.در مورد حاضر، عصب سیاتیک قبل از ورود به ناحیه گلوتئال و در داخل لگن تقسیم شده و تعدادی از رشته های آن از زیر عضله پیرفورمیس، وارد ناحیه گلوتئال شده، در حالی که تعداد دیگری از رشته های این عصب از قسمت های بالای عضله و حتی از ضخامت عضله وارد این ناحیه شده بود.با توجه به گزارش های ارایه شده در مورد واریاسیون های مربوط به محل خروج عصب سیاتیک و محل انشعاب آن روی جسدهای تشریح شده، این موضوع در اعمال جراحی و تزریقات داخل عضلانی و سیندرم پیریفورمیس اهمیت پیدا می کند.