مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1396 | دوره:24 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

یکی از تکالیف عمده انجمن آموزش کمیته اخلاق نشر (Committee on Publication Ethics) با نشان اختصاری COPE کاهش رفتارهای غیراخلاقی در نشر آثار علمی است. این مقاله برای راهنمایی پژوهشگران جوان در حیطه نویسندگی فراهم آمده است، زیرا، یکی از پرچالش ترین حیطه های عملی نشر است. در ظاهر موضوع درج عنوان نویسندگی (Authorship) برای یک اثری علمی ساده به نظر می رسد، اما در عمل مشکل های خاص خود را دارد. ...

اهداف: علل برخی بیماری های کبدی ناشناخته است، ولی بی شک عوامل اکسیدکننده نقش مهمی در ایجاد تغییرات پاتولوژیکی کبد دارد. پسته با نام علمی Pistacia Vera دارای ترکیباتی با خواص آنتی اکسیدانی مثل کوآنزیم 10، ویتامین E و بتاکاروتن است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی پسته بر میزان آنزیم های کبدی متعاقب القای مسمومیت کبدی طراحی شده است.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی، با تعداد 40 سرموش صحرایی نر (وزن 200-250 گرم) در پنج گروه انجام شد. برای القای مسمومیت کبدی از تتراکلریدکربن (Ccl4) استفاده شد. در گروه سالم هیچ مداخله ای انجام نشد. در گروه حلال، تتراکلرید کربن 50 درصد به صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه های درمان عصاره هیدروالکلی پسته با دوزهای 10، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم را به مدت 28 روز دریافت کردند. میزان فعالیت پلاسمایی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز و غلظت پلاسمایی پروتئین توتال و لیپوپروتئین با چگالی کم و چگالی زیاد اندازه گیری شد.یافته ها: گاواژ دوزهای مختلف عصاره پسته در موش های مسموم شده با تتراکلرید کربن، باعث کاهش میزان فعالیت پلاسمایی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، همچنین کاهش غلظت پلاسمایی لیپوپروتئین با چگالی کم شد، اما بر غلظت پروتئین توتال و لیپوپروتئین با چگالی زیاد و فعالیت پلاسمایی آلکالین فسفاتاز تاثیری نداشت.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تجویز عصاره هیدروالکلی پسته مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلرید کربن را بهبود می بخشد. البته، کاربرد درمانی آن برای نارسایی های کبدی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

اهداف: علی رغم کارکردهای فراوان نانوذرات در علوم و صنایع مختلف، به دلیل ویژگی های منحصربه فرد این ترکیبات، عوارض احتمالی آن ها بر سلامت انسان به طور کامل بررسی نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر نانوذره اکسید آهن- روی بر هورمون های تیروییدی و ارزیابی تغییرات بافت تیرویید در رت های نر بود.مواد و روش ها: رت های نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به سه گروه هشت تایی تقسیم شد. گروه نخست، گروه کنترل، 0.5 میلی لیتر سرم فیزیولوژی را به مدت هفت روز و گروه های دوم و سوم 0.5 میلی لیتر محلول نانوذره اکسید آهن- روی را در غلظت های ppm100 و ppm 200 به مدت هفت روز دریافت کردند. تزریق به صورت درون صفاقی انجام گرفت و در روزهای دوم، هفتم و چهاردهم پس از شروع آزمایش، غلظت سرمی هورمون های TSH و T3 و T4 تعیین شد. در روز چهاردهم بافت تیرویید با بی هوشی عمیق خارج و بررسی بافت شناسی شد.یافته ها: تزریق نانوذره اکسید آهن- روی در غلظت های ppm 100 و ppm 200 باعث کاهش معنا دار سطح هورمون TSH در مقایسه با نمونه های کنترل شد (P<0.05). در سطح هورمونی T3 تغییر معنا داری مشاهده نشد (P>0.05). تیمارهای حاوی نانوذره اکسید آهن- روی به طور معناداری سطح سرمی هورمون T4 را افزایش داد (P<0.05). تیمارهای حاوی نانوذره از لحاظ ویژگی های بافتی دارای خون رسانی شدیدتر، التهاب خفیف و اندازه فولیکول بزرگ تری بود که با افزایش غلظت نانوذره این آثار شدیدتر مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به تغییرات مشاهده شده در سطح هورمون های تیروییدی و تغییرات بافت تیرویید می توان نتیجه گرفت که نانوذرات اکسید آهن- روی بر فعالیت غده تیرویید اثر سمی دارد. انجام مطالعات بیشتر در بررسی آثار سمی نانوذرات اکسید آهن- روی در دوزهای مختلف و زمان های مختلف در معرض قرارگیری با نانوذره ضروری به نظر می رسد.

اهداف: کاربرد جاذب های بیولوژیکی به صورت زنده و غیرزنده در حذف فلزات سنگین و ترکیبات سمی موجود در محلول های آبی و فاضلاب های صنعتی روشی بسیار موثر و اقتصادی است. در بین این جاذب ها، جلبک های سبز ظرفیت بسیار بالایی در جذب بیولوژیکی این مواد از خود نشان داده است. اسپیروژیرا پرتیکالیس جلبکی رشته ای است که به صورت توده های سبز رنگ و متراکم در رودخانه ها، برکه ها و جریان های آبی زندگی می کند. هدف از این مطالعه بررسی میزان توانایی پودر جلبک سبز رشته ای اسپیروژیرا پرتیکالیس در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی و در سیستم بسته آزمایشگاهی جهت تعیین توانایی جلبک سبز اسپیروژیرا پرتیکالیس به شکل پودر شده در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی دست ساز و با توجه به تاثیر پارامترهای pH، دوز جلبک، غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی و زمان تماس انجام شد. در انجام آنالیزهای آماری، آزمون اندازه های تکراری و آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 به کار رفت و P<0.05 سطح معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده میزان حذف کروم شش ظرفیتی با افزایش دوز جلبک، غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی و زمان تماس افزایش یافت. همچنین، بیشترین راندمان حذف در شرایط pH اسیدی مشاهده شد. مقادیر بهینه pH، دوز جلبک، غلظت اولیه فلز و زمان تماس به ترتیب 3، g/L1، mg/L40 و 60 دقیقه به دست آمد. راندمان حذف کروم شش ظرفیتی در شرایط بهینه به میزان 70 درصد مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که توانایی پودر جلبک سبز اسپیروژیرا پرتیکالیس حتی با دوزهای پایین در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی و فاضلاب های صنعتی اسیدی و حاوی مقادیر بالای کروم مطلوب است و این جلبک جاذب بیولوژیکی موثر، مقرون به صرفه و دردسترسی برای حذف یون های کروم شش ظرفیتی محلول است.

اهداف: تحقیقات نشانگر آن است که رویکرد آموزش الکترونیکی به منظور آموزش در حوزه پزشکی با رضایت مندی کاربران همراه نبوده است. این رویکرد در دهه گذشته نقش ارزنده ای در سیستم های آموزشی مرتبط با صنایع مختلف و حوزه های علمی گوناگون ایفا کرده و با مقبولیت اساتید و دانشجویان روبه رو بوده است. علت اصلی بروز این مشکل در عدم استفاده از سیستم های شبیه ساز بیمار در سیستم مدیریت یادگیری است. هدف از این پژوهش بررسی اجزای آموزش الکترونیکی، بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش مجازی در راستای اجرای شبیه سازی بیمار و ارائه مدلی متشکل از اجزای مورد نیاز، برای پیاده سازی سیستم شبیه ساز بیمار است.مواد و روش ها: پس از جستجو به منظور حصول اجزای مرتبط با مدل های آموزش الکترونیکی و انواع سیستم های شبیه ساز بیمار در کتاب یا مقالات معتبر، مراحل تحلیل و طبقه بندی به شیوه علمی انجام گرفت. در نهایت، مدل پارسین برای پیاده سازی شبیه ساز بیمار بر اساس نقاط ضعف سایر مدل های موجود معرفی شد.یافته ها: مدل پارسین ابزارها و تکنیک های قدرت مندی را در سه گروه نرم افزار، روش ها و تکنیک ها و تجهیزات پزشکی، به منظور پیاده سازی سیستم شبیه ساز بیمار در محیط آموزش مجازی ارائه می کند. قابل ذکر است که زمینه دستیابی به ابزارهای هر دسته را متخصصان انفورماتیک پزشکی به منظور تجهیز محیط آموزش مجازی در اختیار دارند.نتیجه گیری: مهم ترین علت عدم موفقیت مدل های قبلی آموزش الکترونیکی در اجرای سیستم های شبیه ساز بیمار، عدم اشاره دقیق به ابزارهای پیاده سازی است که امکان دستیابی به نتایج مورد نیاز را فراهم می آورد. پیش بینی می شود با این ابزارهای واقعی و قابل حصول در مدل پارسین بتوان هر کدام از انواع شبیه ساز بیمار را پیاده سازی کرد.

اهداف: آنتی بیوتیک ها جزء مواد آلی سنتتیک است که به روش تجزیه زیستی تصفیه نمی شود و نیاز به تصفیه پیشرفته از جمله روش جذب سطحی دارد. یکی از بهترین جاذب ها کربن فعال است. هدف از این مطالعه بررسی حذف آموکسی سیلین از محلول های آبی با کربن فعال تهیه شده از چوب درخت چنار بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر پژوهشی تجربی در مقیاس آزمایشگاهی بود. تمامی آزمایش های جذب آموکسی سیلین روی کربن فعال تولیدی در راکتور ناپیوسته و در ارلن هایی با حجم 100 میلی لیتر و حاوی 50 میلی لیتر از غلظت های مشخص آموکسی سیلین و جاذب در pH انجام شد. زمان تماس و درجه حرارت مختلف بررسی شد. نمونه پس از هر بار مگنت با فیلتر استات سلولز 0.04 میکرومتر و پمپ خلا صاف شد. آموکسی سیلین باقیمانده با سل کوارتز و اسپکتروفتومتر UV در طول موج 228 نانومتر تعیین شد.یافته ها: نتایج حاصل از آزمایش ها نشان داد بهترین راندمان حذف آموکسی سیلین از محلول های آبی با کربن فعال تولیدی از درخت چنار در 6= pH، غلظت جاذب 0.06 گرم بر لیتر و زمان تماس 20 دقیقه صورت گرفت. کربن تولیدی توانست 75.05 درصد آموکسی سیلین در غلظت 50 میلی گرم در لیتر را حذف کند. مطالعات ایزوترمی نشان داد که فرایند جذب از هر دو مدل لانگمویر و فرندلیچ پیروی کرد و سنتیک جذب از نوع درجه دوم بود.نتیجه گیری: با توجه به ظرفیت قابل قبولی که کربن تولیدی داشت جاذب مناسب و ارزانی برای جایگزینی سایر جاذب های مورد استفاده در تصفیه آلاینده های آب و فاضلاب است.

اهداف: 2، 4- دی کلروفنوکسی استیک اسید (2, 4-D) علف کشی اسیدی با سمیت بالاست که به طور گسترده ستفاده می شود. لذا، این تحقیق با هدف بررسی اکسایش فتوشیمیایی 2، D-4 در حضور پرسولفات و پرتو ماورای بنفش انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت آزمایشگاهی و تحت شرایط منقطع انجام شد. پتاسیم پرسولفات به عنوان اکسیدانت در حضور پرتو UV استفاده شد. در این تحقیق، اثر پارامترهای pH، غلظت اکسیدانت، زمان واکنش و غلظت اولیه 2، 4- D بر کارایی فرایند بررسی شد. غلظت 2، 4- D با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 285 نانومتر تعیین شد.یافته ها; بهترین نتایج در شرایط اسیدی (pH=3) به دست آمد. افزایش دوز پرسولفات و زمان تماس، تجزیه 2، 4- D را افزایش داد. اما افزایش غلظت اولیه 2، 4- D منجر به کاهش راندمان اکسایش فتوشیمیایی شد. بر اساس نتایج حداکثر راندمان اکسایش فتوشیمیایی 2، 4- D در غلظت 2.5 mg/l پرسولفات، غلظت 10 mg/l، 2، 4-D، pH برابر با 3 و زمان تماس 240 دقیقه برابر با 96 درصد بود. به علاوه، تجزیه فتوشیمیایی 2، 4- D در حضور پرسولفات از سینتیک شبه درجه یک پیروی می کند (R2=0.979).نتیجه گیری: در این مطالعه 2، 4- D به طور موثری در محلول های آبی از طریق فرایند اکسایشی فتوشیمیایی با استفاده از UV/S2O8 تجزیه شد. با توجه به این مطالعه، به نظر می رسد اکسایش فتوشیمیایی 2، 4- D در حضور UV/S2O8 فرایند کارامدی برای تصفیه آب های آلوده به 2، 4- D مطرح باشد.

اهداف: از مشکلات مبتلایان به سرطان عدم تبعیت از رژیم درمانی و عدم قطعیت در بیماری است که متاثر از مسائل روانی و ویژگی های مختلف بیماران است. توجه بالینی به آن بهبود پیش آگهی و در نهایت افزایش کیفیت زندگی را در پی دارد. این مطالعه، به منظور تعیین ارتباط عدم قطعیت در بیماری، عوامل جمعیت شناختی و بالینی با تبعیت از رژیم درمانی در مبتلایان به سرطان انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع همبستگی است که در 150 بیمار مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان های قائم و امید مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس و بر اساس معیارهای پژوهش انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیکی، پرسشنامه عدم قطعیت در بیماری میشل و تبعیت از رژیم درمانی MARS جمع آوری شد. سپس، با نرم افزار SPSS نسخه 21 آمار توصیفی و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون متعدد در سطح معناداری کمتر از 5 درصد تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین عدم قطعیت در بیماری و تبعیت از رژیم درمانی ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد (r=-0.367، P<0.001). طبق آنالیز رگرسیون متعدد عدم قطعیت در بیماری، متاستاز، محل زندگی، سن و درآمد بیمار پیش بینی کننده های تبعیت از رژیم درمانی است، به طوری که 46 درصد از واریانس آن با این متغیر ها بیان می شود.نتیجه گیری: با وجود رابطه معنا دار بین عدم قطعیت در بیماری با تبعیت از رژیم درمانی و قابلیت پیش بینی کنندگی قابل توجه برای تبعیت از رژیم درمانی، پرستاران و ارائه کنندگان مراقبت سلامت با توجه به راهبرد هایی کاهنده عدم قطعیت می توانند میزان تبعیت از رژیمدرمانی و در نهایت کیفیت درمان و زندگی این مبتلایان را بهبود بخشند.