مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1380 | دوره:8 | شماره:3 (مسلسل 21) |تعداد مقالات:14

علت بروز آسفیکسی نوزادی در برخی از موارد مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم مشخص نیست. این پژوهش، با هدف بررسی یکی از عوامل احتمالی دخیل در این امر، به بررسی ارتباط تاخیر رشد درون رحمی بر اساس ضریب پاندرال با معیارهای آسفیکسی پرداخته است. طی مطالعه کوهرت (آینده نگر)، در زایشگاه قدس شهر زاهدان 491 نوزاد با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم از زمان تولد تا 7 روز بعد، مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند. نتایج حاصله در بررسی ارتباط ضریب پاندرال با ملاک های آسفیکسی نشان داد که ضریب پاندرال با مرگ و میر زودرس نوزادی و اینتراپارتوم ارتباط آپگار دقیقه اول (P=0.0005) و آپگار دقیقه پنجم (P=0.0006) ارتباط آماری معنی دار، دارد. ولی با سندرم آسپیراسیون مکونیوم (P=0.09) و تشنج (P=0.3) چنین ارتباطی وجود ندارد. بنابراین به نظر می رسد، تاخیر رشد از عواملی باشد که احتمالا جنین های ترم را در برابر دیسترس های جنینی حین زایمان و آسفیکسی نوزادی آسیب پذیر می سازد.

از آنجایی که یکی از علل مهم مرگ و میر بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی، تاخیر در مراجعه به موقع آنان به مراکز درمانی و بررسی فاصله زمانی از شروع علایم تا رسیدن به بیمارستان حایز اهمیت می باشد، لذا این پژوهش به منظور تعیین مدت زمان تاخیر از شروع علایم تا رسیدن به بخش اورژانس مرکز آموزشی درمان حضرت علی بن ابیطالب (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی رفسنجان و تعیین عوامل موثر بر این مدت زمان تاخیر انجام گرفته است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است، ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد و از 120بیمار مبتلا به سکته حاد قلبی که تشخیص آنها مسجل شده بود و تمایل مشارکت در مطالعه داشتند سوالاتی پرسیده شد. افراد تحت مطالعه به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که به موقع مراجعه کرده اند (قبل از 6 ساعت اول) و گروهی که با تاخیر آمده بودند (بیش از 6 ساعت از شروع علایم) جهت مقایسه دو گروه، از آزمون X2 و به منظور وجود ارتباط بین عوامل مورد نظر با زمان تاخیر از آنالیز رگرسیون استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین مدت زمان تاخیر افراد تحت مطالعه (26.2±34) و میانه تاخیر 5 ساعت بوده و عواملی چون پیشرفت آهسته علایم، عوامل روانی، طولانی بودن مسافت تا مرکز درمانی و درآمد پایین، جزو متغیرهایی بودند که موجب افزایش مدت زمان تاخیر قبل از بیمارستان شده اند و اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده شد. آنالیز رگرسیون نیز نشان داد: پیشرفت آهسته علایم، درآمد پایین، مسافت طولانی و سن بالا موجب افزایش زمان تاخیر قبل از بیمارستان شده است. بنابراین، نتایج این پژوهش، نشان داد که می توان افرادی که در معرض خطر تاخیر قبل از مراجعه به بیمارستان قرار دارند را شناسایی نمود و با ارایه آموزش های عمومی، مدت زمان تاخیر را به حداقل رساند و بدینوسیله مرگ ناشی از سکته حاد قلبی در خارج از بیمارستان را کاهش داد.

تنظیم هورمونی رشد و نمو در استخوان ها مراحل پیچیده و متعددی را شامل می شود و هورمون های زیادی از جمله تیرویید و گلوکوکورتیکوئیدها نقش ضروری در رشد و نمو استخوانی دارند. هورمون های رشد و آندروژن ها مهم ترین نقش را در این میان دارند. هورمون رشد و آندروژن ها با یک عمل سینرژیسم در افزایش رشد خطی استخوان ها و تشکیل بافت استخوانی اعمال اثر می کنند. با فعال شدن استئوبلاست ها در زمان رشد، سطح سرمی آبکالین فسفاتاز سرمی معمولا به نشانه افزایش ساخت استخوانی بالا می باشد. در این دوران بعد از بلوغ در گروه شاهد و بیماران مبتلا به هیپوگنادیسم بررسی می نماید. در این مطالعه، از 40 بیمار مبتلا به هیپوگنادوتروپیک هیپوگنادیسم به عنوان گروه بیمار و 30 نفر فرد سالم به عنوان گروه شاهد استفاده شده است. کلیه افراد پس از بررسی اولیه تحت اندازه گیری سطح سرمی کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز و تستوسترون خون قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده به همراه مشخصات فردی از لحاظ سن، جنس در فرم های مخصوص جمع آوری شدند که اطلاعات در نرم افزار آماری Systat ذخیره و توسط Spss تحت آزمون T-Paired قرار گرفتند. در این تحقیق معنی دار محسوب گردید. در مطالعه انجام شده، میانگین سنی بیماران و گروه شاهد به ترتیب 25.4 و 29.9 بود. میانگین سطح سرمی کلسیم به ترتیب در دو گروه 9.3 و 9.4 و فسفر 4.06 و 3.27 بود. در آزمون انجام شده، اختلاف معنی داری بین دو گروه از لحاظ سطح کلسیم سرم در دوران رشد با حضور هورمونهای دخیل در رشد از جمله تستوسترون و فعالیت استخوان سازی سطح سرمی الکالین فسفاتاز بالا می باشد بعد از دوران رشد، ارتباطی بین سطح الکالین فسفاتاز سرمی و تستوسترون وجود ندارد. افزایش سطح سرمی الکالین که احتمالا استئوپروز ناشی از کاهش آندروژنها به علت باز جذب استخوانی (resorption Bone) یا (osteoprosis High turn – over) می باشد که باعث بالا بودن سطح سرمی الکالین فسفاتاز در این بیماران شده است.

هنوز به این سوال که یک بیمار اورمیک به چه مقدار دیالیز احتیاج دارد جواب روشنی داده نشده است. مراکز مختلف دیالیز به دلیل نداشتن مشخصه های مورد اطمینان، روش های مختلفی را در تعیین کافی بودن درمان بکار برده اند. طبق آمار، حدود 7000 بیمار در مراکز همودیالیز کشورمان تحت درمان قرار دارند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تکنیک های متفاوت همودیالیز بر شاخص های عمده آزمایشگاهی بیماران تحت درمان با همودیالیز بصورت یک طرح تجربی از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 32 بیمار انجام شد. در طول پژوهش هر بیمار در سه جلسه (دبی خون 150، 200، 250 میلی لیتر در دقیقه) تحت مطالعه قرار گرفته، و نمونه خون وی در ابتدای جلسه و سپس در ساعت های 3، 3.5 و 4 پس از شروع دیالیز بررسی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی و جهت مقایسه روش های مختلف از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین روش های متفاوت از نظر میزان کاهش غلظت BUM و کراتینین تفاوت معنی داری وجود دارد، به طوری که بیشترین کاهش مربوط به تکنیک ششم (دبی 200 و در 4 ساعت) می باشد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که بین روش های متفاوت از نظر تغییر در غلظت پتاسیم، اسید اوریک، کلسیم و سدیم تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.

برای رسیدن به یک واکنش ایمنی طولانی مدت و موثر ضد مورفین، هاپتن، مورفین - 6 - سوکسینیل) سرم آلبومین (M-6-S-BSA) را طراحی کردیم که برای پیشگیری از اعتیاد به مورفین، کاربرد داشته باشد. این ماده از پیوند سوکسنیک انهیدرید با مورفین در محل کربن شماره 6 با گروه هیدروکسی آن بدست آمد. سپس محلول آبی مورفین - 6 - همی سوکسینات را در حضور کربودی ایمید قابل حل در آب، به در BSA متصل کردیم. و M-6-S-BSA سه مرحله شیمیایی سنتز شد که این مراحل از سولفات مورفین شروع می شود. میزان اتصال BSA به مورفین -6- همی سوکسینات بوسیله هیدرولیز بازی M-6-S-BSA تخلیص و اندازه گیری مورفین تعیین شد. بطور متوسط ،6.5 مولکول مورفین به هر مولکول پروتیین متصل می شود. 6 رت از گونه آلبینوویستار (wistar Albino) با دوزهای متفاوت با این کونژوگات ایمن شدند، دیده شد که در طول 8 هفته، آنتی بادی فراوان بر علیه M-6-S-BSA در بدنشان تولید شد که بوسیله بهینه شده (NH4)2 SO4 آنتی بادی تخلیص و باند شدن اولیه آنتی ژن بوسیله آنتی بادی اندازه گیری شد.

با توجه به این که استرس یک عامل آشکار ساز در بیماریهای روانی می باشد، مطالعه حاضر که نوعی پژوهش پس رویدادی مقطعی است، با هدف بررسی مقایسه ای رویدادهای زندگی در دو گروه بیماران اسکیزوفرن و اختلال خلقی دو قطبی انجام گرفت. تعداد 80 بیمار اسکیزوفرن و 72 بیمار اختلال خلق دو قطبی توسط پرسشنامه های رویدادهای زندگی پیکل و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصله با استفاده از آزمون های P و مان ویتنی - U (آزمون معناداری تفاوت بین دو نسبت مستقل) تحلیل شد و نتایج به صورت زیر بود. فروانی رویدادهای زندگی در بیماران اسکیزوفرنی 296 رویداد و در بیماران اختلال خلقی قطبی 286 رویداد بود، همچنین مشاهده شد که بین فروانی رویدادهای زندگی در این دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین در میاه هر دو گروه، بین دو جمعیت "باسواد و بی سواد" و "متاهل و مجرد" هیچگونه تفاوت معنی داری در فراوانی رویدادهای زندگی مشاهده نشد. فراوانی رویدادهای زندگی زنان و مردان مبتلا به اختلال خلق دو قطبی تفاوت معنی داری نداشت ولی فراروانی رویدادهای زندگیخانم های اسکیزوفرن به نحو معناداری بیشتر از آقایان همان گروه بود. تنها رویداد زندگی که در گروه بیماران مورد مطالعه تفاوت معنا دار داشت، تغییر در شرایط محل زندگی بود که در گروه اسکیزوفرن فراوانی بیشتری داشت.

علی رغم استفاده وسیع از داروهای ضد تهوع، هنوز هم تهوع و استفراغ از شایع ترین عوارض شیمی درمانی محسوب می شوند. لذا اتحاذ تدابیر دیگری برای کمک به کاهش این عارضه ضروری می نماید. هدف از این مطالعه نیمه تجربی، تعیین تاثیر وضعیت نیمه نشسته بر تهوع و استفراغ بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی مراجعه کننده به بیمارستان امید مشهد در سال 78 بود. 91 بیمار مبتلا به سرطان بصورت مبتنی بر هدف انتخاب و در دو روز، از یک دوره شیمی درمانی بصورت تصادفی در دو وضعیت خوابیده و نیمه نشسته مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص های تهوع و استفراغ حین شیمی درمانی (به مدت چهار ساعت) در دو وضعیت، مقایسه گردیدند. رژیم دارویی شیمی درمانی و ضد تهوع در دو وضعیت یکسان بود. اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به سرطان و شیمی درمانی توسط برگه مصاحبه، شدت تهوع توسط معیار شبیه سازی بصری و شدت استفراغ توسط معیار چهار نقطه ای اندازه گیری شد. نتایج اصلی پژوهش در وضعیت نیمه نشسته و خوابیده، میزان تهوع (48.4 درصد) و (64.8درصد) و میانگین شدت تهوع (11.2±4.5) و (21.19±7.9) میانگین مدت تهوع (2.5±1.4)و (5.3±0.4) دقیقه و میانگین شدت استفراغ (0.11±0.04) و (0.57±0.07) بار بود. نتایج آزمون تی زوج شده در همه موارد فوق، تفاوت معنی داری بین دو وضعیت نیمه نشسته و خوابیده نشان داد. با توجه به این که تمام شاخص های تهوع و استفراغ در وضعیت نیمه نشسته نسبت به خوابیده کاهش معنی داری داشته اما به صفر نرسیده است، این روش ساده و بی خطر می تواند به عنوان مکمل داروهای ضد تهوع در بیماران تحت شیمی درمانی به کار رود.

این پژوهش یک مطالعه نیمی تجربی است با هدف تعیین تاثیر آموزش روش آرامسازی بنسون بر کنترل دیابت در بیماران دیابتی مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران، در این پژوهش 48 بیمار دیابتی (30 نفر در گروه آزمون و 18 نفر در گروه شاهد) مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه آزمون، روش آرامسازی بنسون آموزش داده شد و به مدت 3 ماه پیگیری شد. طبق نتایج پژوهش، آزمون آماری کای دو نشان داد که میزان بهبود در  HbAlcدر گروه آزمون بطور معناداری بیشتر از گروه شاهد می باشد (P<0.043)، بنابراین فرضیه اول پژوهش ''تحت عنوان میزان HbAlc در بیماران دیابتی پس از آموزش آرامسازی نسبت به قبل و نسبت به گروه شاهد کمتر می گردد'' مورد تایید قرار گرفت. همچنین آزمون کای دو نشان داد که بین گروه شاهد و آزمون از نظر کاهش مصرف انسولین پس از مداخله تفاوت معنی داری وجود ندارد (0.9 فرضیه = (P بنابراین، فرضیه دوم پژوهش تحت عنوان ''میزان مصرف انسولین در بیماران دیابتی پس از آموزش آرامسازی نسبت به قبل و نسبت به گروه شاهد کمتر می گردد'' مورد تایید قرار نگرفت.

ضرورت آگاهی از وضعیت ABG به منظور بررسی ظرفیت اکسیژناسیون ریه ها در طول بیهوشی عمومی خصوصا در بیماران بحرانی بسیار با اهمیت می باشد. در این راستا آگاهی از وضعیت طبیعی ABG لازم است. از آنجایی که عوامل متعددی از جمله موقعیت های جغرافیایی ممکن است بر میزان ABG تاثیر بگذارد تحقیق حاضر با هدف تعیین پارامترهای گازهای خون شریانی در شهرستان ساری انجام شد. تحقیق به روش مقطعی، روی 83 جوان سالم داوطلب بیش از 16 سال فاقد، بیماری سیستمیک و هر بیماری که برروی گازهای خون شریانی تاثیر بگذارد انجام شد. برای هر نمونه میزان بیکربنات و به SPo2, SPo2, Paco2, PH شریانی اندازه گیری شد و اختلاف میانگین ها با آزمون آماری Z مورد قضاوت آماری قرار گرفت. نتایج نشان می دهد میانگین Paco2,Pao2 ترتیب 111.77 و Pao2  41.49 میلی متر جیوه می باشد و نتایج پارامترهای دیگر به صورت جداول نشان داده شده است. در این تحقیق، شرایط خاص شهرستان ساری، در نزدیکی دریا، بر میزان نرمال گازهای شریانی تاثیر گذاشته است و میزان بالاتر از میانگین اعلام شده در موقعیت های جغرافیایی دیگر می باشد. لذا در موارد کلینیکی باید سطوح بالاتری از اکسیژن خون شریانی را هیپوکسی تلقی نماییم تا از خطر هیپوکسی برای بیماران جلوگیری شود.

یکی از بیماریهای متابولیک دوران حاملگی، دیابت دوران حاملگی می باشد که در صورت عدم تشخیص به موقع می تواند منجر به بروز عوارض جدی در مادر و جنین گردد. غربالگری دیابت حاملگی یکی از مسایل مورد بحث می باشد. طی دو دهه اخیر، در مورد انجام غربالگری عام یا غربالگری افراد دارای عامل خطر بحث های فراوانی شده است. این بررسی یک مطالعه مقطعی آینده نگر است که به منظور بررسی عوامل خطرساز بروز بیماری دیابت حاملگی در زنان زاهدانی، برروی 2128 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زاهدان انجام پذیرفت. آزمون های تشحیص دیابت حاملگی مطابق روش های توصیه شده سازمان بهداشت جهانی بود. سپس با استفاده از آزمون های مجذور کای ککران - منتل - هنزل (1) (C.M.H) ارتباط عوامل مشکوک با ابتلای به دیابت حاملگی بررسی گردید و در مرحله آخر با کاربرد یک مدل رگرسیون لجستیک (2) مشخص گردید که مهمترین عامل در بروز دیابت حاملگی چیست. در نهایت 96 نفر (4.5 درصد) مبتلا به دیابت حاملگی شناخته شدند. درصد دیابت حاملگی در گروههای مختلف سنی به ترتیب برابر 1 درصد در گروه سنی 15 تا 24 سال، 6 درصد در گروه سنی 25 تا 34 سال و 15 درصد در گروه سنی 35 سال به بالا بود. درصد دیابت حاملگی در افراد چاق 12 درصد و در گروه غیر چاق 4 درصد بود. دیابت حاملگی از شیوع 10 درصد در افراد با سابقه فامیلی مثبت و شیوع 3.3 درصد در گروه بدون سابقه فامیلی برخوردار بوده است. همچنین مشخص شد که فقط چهار عامل سن، چاقی، سابقه فامیلی دیابت و داشتن نوزاد ماکروزومی با بروز دیابت حاملگی ارتباط دارند و سن مهم ترین عامل در بروز دیابت حاملگی می باشد. زنان باردار در گروه سنی 34-25 سال و 45-35 سال در مقایسه با گروه 24-15 سال به ترتیب 4.8 و 12.9 برابر احتمال ابتلا به دیابت را دارند. در این مرحله مشخص شد که فقط عوامل خطرسازی سن، چاقی، سابقه فامیلی دیابت در بروز دیابت حاملگی بطور توام دخالت دارند. شیوع دیابت حاملگی در زنان حامله زاهدانی نسبتا بالا و توجه به آن ضروری می باشد.

سالمونلوز بیماری عفونی مسری است که تشخیص قطعی آن با کشت مثبت است، ولی وجود لکوپنی در تشخیص بیماری، یافته مهمی است به طوری که برخی معتقدند که در بیماری مشکوک (بدون عارضه) اگر تعداد لکوسیت ها بیشتر 10,000.mm3 باشد، تشخیص تقریبا رد می شود. لکوپنی کمتر از 2500 معمولا وجود ندارد و کمتر از 2000 بسیار نادر گزارش شده است. بیمار مورد بحث؛ دختر بچه ای است 10 ساله با علایم تیفوئید و کشت خون و مدفوع مثبت که شدت لکوپنی در وی، بیشتر از موارد گزارش شده است به طوری که به علت WBC=1790 , و Platele=50.000 پونکسیون مغز استخوان از بیمار به عمل آمد که علایم بدخیمی نداشت و با درمان تیفوئید علایم بیماری رفع شده، شمارش لکوسیت ها به حد طبیعی رسید.