هدف: هدف این پژوهش، مقایسه ی فراشناخت و رابطه ی آن با پرخاشگری در معتادان، معتادان در حال ترک و غیرمعتادان است.روش: در این مطالعه ی علی- مقایسه ای و همبستگی، 62 معتاد به مواد مخدر، 51 معتاد درحال ترک و 96 فرد غیرمعتاد، به روش دردسترس انتخاب شدند و به وسیله ی پرسش نامه ی فراشناخت 30 سوالی و پرسش نامه ی پرخاشگری اهواز (زاهدی فرد،1379) آزمون شدند.یافته ها: تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین میانگین نمرات افراد معتاد در حال ترک و غیرمعتاد در زیرمقیاس باورهای منفی در مورد کنترل ناپذیری و خطر (f=3.65, p<0.02)، باورهای مربوط به اطمینان شناختی (f=9.27, p<0.0001) و نیاز به کنترل افکار (f=14.51, p<0.0001) و مقیاس کل فراشناخت (f=9.96, >p 0.001) تفاوت معنا داری وجود دارد. همچنین تمام مولفه های فراشناخت در هر سه گروه با پرخاشگری رابطه ی مثبت و معنا دار (00010. و 050.) نشان داد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که 08. درصد از واریانس رفتار خشم و عصبیت، 10 درصد از رفتار کینه توزی و لجاجت، 12 درصد از رفتار توهین و تهاجم و 13 درصد از رفتار پرخاشگری کلی با فراشناخت تبیین می شود.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که فراشناخت درافراد مبتلا به سوءمصرف مواد مخدر، ضعیف تر از افراد سالم است. همچنین افزایش میزان ناهماهنگی فراشناختی بر شدت پرخاشگری می افزاید. این نتایج، در پیشگیری و درمان اعتیاد و رفتارهای پرخاشگرانه، تلویحات مهمی در پی دارد.