به کارگیری چراغ راهنما در گذرگاه های عابران پیاده تاثیر مستقیمی بر سلامتی عابران پیاده و میزان تاخیر وسایل نقلیه دارد. نظر به اهمیت موضوع عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی از جانب برخی عابران پیاده و نقش آن در تعیین زمان بندی چراغ های راهنمایی، این واقعیت در این مقاله بررسی خواهد شد. در این راستا روابط بین طول فاز سبز مخصوص عابران و احتمال قانون گریزی آن ها بیان می گردد. مساله مطرح شده به عنوان یک مساله بهینه سازی زمان بندی چراغ با هدف کمینه کردن میانگین تاخیر وسایل نقلیه و طول فاز سبز مخصوص عابران به عنوان محدودیت مدل بندی می شود. همچنین الگوریتم جدیدی برای حل مساله مذکور معرفی می شود. در نهایت برای نشان دادن کارایی و نحوه پیاده سازی الگوریتم به حل مثال عددی می پردازیم.