واکنش دینامیکی پل های راه آهن به عوامل متعددی بستگی دارد. یکی از این عوامل ساختار سیستم روسازی خط آهن در روی پل است. روسازی خط آهن در پل ها می تواند به صورت روسازی سنتی بالاست دار، روسازی صلب بدون بالاست و روسازی با تراورس ویژه (بدون بالاست) باشد. پل های راه آهن با هر یک از این سیستم ها، رفتار دینامیکی متفاوتی از خود نشان می دهند. در این مقاله سعی شده است علاوه بر مدل سازی سیستم مکانیکی پل - قطار، سیستم روسازی خط آهن (نوع سوم از انواع فوق الذکر) نیز مدل سازی شود. ابتدا با شبیه سازی مدل پل - خط آهن - قطار، معادلات حرکت آنها به صورت ماتریس های غیر خطی تابع زمانی تشکیل شده و با استفاده از روش انتگرال گیری مستقیم حل شده است. مطالعه موردی بر روی پل سه دهانه بتنی با شاهتیرهای پیوسته با استفاده از مدل مکانیکی و روش تحلیلی ارایه شده، صورت گرفته است.نتیجه محاسبات نشان داد که اثرات خط آهن در راحتی مسافران (شتاب های جانبی و قائم وسیله نقلیه ریلی) بسیار مهم است. در خصوص اثرات خط آهن بر روی واکنش های دینامیکی پل ها بستگی به طول دهانه آنها داشته و در پل های با دهانه های کوچک تر از 25 متر تاثیر بسزایی دارد ولی در پل های با دهانه های بیشتر نقش مهمی بازی نمی کند.