مجله تحقیقات دامپزشکی ایران (دانشگاه شیراز)
سال:1388 | دوره:10 | شماره:4 (مسلسل 29) |تعداد مقالات:18

فاکتور فعال کننده پلاکتی (PAF) یک سیگنال جدید فسفولیپیدی می باشد که دارای عملکرد بیولوژیکی فراوان و نیز فعال کننده پلاکت ها می باشد. واکنش آکروزومی را می توان به عنوان یک مرحله ضروری در باروری اسپرم پستانداران در پاسخ به بعضی مواد محرک مثل PAF ایجاد کرد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر PAF بر تحرک و واکنش آکروزومی اسپرم های قوچ می باشد. به همین منظور، نمونه منی از 18 قوچ بالغ و بارور جمع آوری شده و در چهار غلظت از PAF ,10-7) 10-8،10-9 و  10-10مول) در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 15، 30، 60 و 120 دقیقه قرار داده شدند و سپس تحرک اسپرم ها و واکنش آکروزومی آن ها در غلظت های مختلف PAF و در زمان های متفاوت ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت PAF، واکنش آکروزومی افزایش می یابد، در حالیکه از تحرک اسپرم ها کاسته می شود (P<0.001). همچنین همزمان با افزایش زمان انکوباسیون، کاهش تدریجی در تحرک اسپرم ها و افزایش درصد واکنش آکروزومی مشاهده شد. علاوه بر این، ارتباط بسیار زیادی بین غلظت PAF و زمان انکوباسیون با القاء واکنش آکروزومی (R2 = 0.86) و کاهش تحرک اسپرم (R2 = 0.82) وجود داشت. همچنین مشخص شد که غلظت 9-10 مول PAF و زمان انکوباسیون 30 دقیقه بهترین شرایط برای القاء واکنش آکروزومی اسپرم های قوچ می باشد، بدون اینکه باعث کاهش شدید تحرک اسپرم ها شود. مطالعه حاضر برای اولین بار غلظت و زمان مناسب انکوباسیون با PAF را برای ایجاد واکنش آکروزومی در اسپرم های تازه قوچ نشان می دهد.

استفاده کلینیکی جنتامیسین به دلیل سمیت کلیوی و شنوایی محدود گشته است. مکانیسم دقیق این سمیت کلیوی ناشناخته است هر چند که به نظر می رسد رادیکال های آزاد در آن موثر باشند. در گذشته نشان داده شده است که متیونین به دلیل خواص آنتی اکسیدانی خود، می تواند باعث کاهش آسیب های ناشی از اکسیداسیون در سمیت گوش گردد. بنابراین، اثر کمک درمانی با متیونین در سمیت کلیوی ناشی از جنتامیسین در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. تعداد بیست و هشت موش صحرایی از نژاد Wistar به طور تصادفی در چهار گروه به منظور دریافت جنتامیسین (100 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن: تزریق عضلانی)، ال-متیونین (100 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن: تزریق عضلانی)، ترکیبی از این دو و سرم فیزیولوژی به عنوان گروه کنترل تقسیم گشتند. بعد از کشتن حیوانات در روز 11، مقادیر اوره خون، غلظت کراتینین سرم، گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز ادرار و محتویات گلوتاتیون احیای قشر کلیه به همراه ارزیابی های بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت. در گروه جنتامیسین، نمای بیوشیمیایی افزایش قابل توجه اوره خون، غلظت کراتینین سرم، گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز ادرار و کاهش محتویات گلوتاتیون احیای قشر کلیه را نشان داد. به علاوه اینکه مطالعات بافت شناسی نکروز حاد توبولی، پرخونی و تشکیل قالب های هیالینی را که موید سمیت کلیوی ناشی از جنتامیسین است را آشکار ساختند. در گروه جنتامیسن و متیونین، تنها تغییرات ملایم بافت اپیتلیال و پرخونی کلیوی از یافته های قابل توجه بودند. در ادامه، این تغییرات در موش های صحرایی درمان شده با ترکیب دو ماده به طور مشخص نسبت به موش هایی که در گروه جنتامیسین بودند کمتر دیده شد، که بدین وسیله پیشنهاد می دهد که کمک درمانی با متیونین سمیت کلیوی جنتامیسین را در موش صحرایی کاهش می دهد. در گروه متیونین تنها پرخونی عمقی بدون حضور تغییرات بیوشیمیایی به مانند گروه کنترل به همراه ساختار طبیعی کلیه قابل مشاهده بود. در کل نتایج این مطالعه نشان داد که احتمالا متیونین به واسطه کاهش استرس اکسیداتیو از سمیت کلیوی جنتامیسین پیشگیری می کند.

اولتراسونوگرافی یک روش تشخیصی بی خطر، غیر تهاجمی و نسبتا آسان بوده که می تواند در تشخیص عوارض چشمی به عنوان مکمل معاینات معمول چشم انجام گیرد. با توجه به اینکه تاکنون مطالعه ای مدون در خصوص اندازه های طبیعی چشم اسبچه خزر انجام نشده است، به دست آوردن این اندازه ها می تواند معیاری برای تشخیص بیماری ها و مشکلات چشم در این نژاد باشد. بدین منظور اولتراسونوگرافی چشم های راست و چپ 6 راس اسبچه خزر سالم با استفاده از یک ترانسدیوسر دارای فرکانس 10 تا 13 مگاهرتز انجام شد. پس از توصیف یافته های کیفی اولتراسونوگرافی چشم، مقادیر کمی ساختارهای مختلف چشم اندازه گیری شد. میانگین و انحراف معیار طول محور قدامی-خلفی چشم، قطر (ضخامت) عدسی، عمق اطاقک قدامی و عمق زجاجیه به ترتیب 0/1 ± 9/32، 8/0 ± 8/10، 5/0 ± 0/3 و 0/1 ± 3/18 میلی متر به دست آمد.

در این تحقیق از ده جفت غده اشکی فوقانی پلک سوم گرفته شده از ده نفر شتر نر بالغ که عاری از عارضه چشمی بودند جهت بررسی آناتومی و بافت شناسی استفاده شد. بعد از تشریح طول و عرض غدد اشکی سمت چپ و راست اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در شتر غده اشکی فوقانی پلک سوم به شکل بیضی نامنظم می باشد و در داخل حدقه و در سمت داخلی کره چشم همراه با پلک سوم قرار دارد. سطح خلفی آن محدب و در تماس با پلک سوم و سطح جلویی آن مقعر و در تماس با کره ی چشم است. میانگین طول آن در جهت قدامی خلفی به ترتیب در سمت چپ 7/2 ± 7/28 میلی متر و در سمت راست 4/2 ± 2/27 میلی متر بود. میانگین عرض آن در جهت بالا و پایینی به ترتیب در سمت چپ 8/0 ± 4/17 میلی متر و راست 9/0 ± 1/16 میلی متر بود. اختلاف معنی داری بین میانگین عرض سمت چپ و راست این غده مشاهده شد و میانگین عرض سمت چپ بیشتر از راست بود (P<0.05). نتایج بافت شناسی غده نشان داد که واحدهای ترشحی از نوع لوله ای آسینی سروزی همراه با واحدهای لوله ای پراکنده می باشند. سلول های ترشحی خصوصیات سلول های سروزی را دارا بودند. واحدهای لوله ای آسینی کاملا غضروف پلک سوم را احاطه کرده بودند. در رنگ آمیزی ماسون تری کروم تیغه هایی از بافت پیوندی در بین واحدهای ترشحی لوله ای آسینی وجود داشت و تیغه های بزرگتری این غده را به قطعاتی تقسیم کرده بود. در بافت پیوندی مجاری بین لوبولی، داخل لوبولی، سیاهرگ و سرخرگ های بسیار کوچک مشاهده شدند.

اهداف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ذخیره سازی بیضه و اپیدیدیم گاومیش در دمای یخچال بر زنده مانی و تحرک پیشرونده اسپرم و تاثیر دو رقیق کننده پایه انجماد اسپرم گاو (شیر-گلیسرول و زرده تخم مرغ گلیسرول) بر تحرک و زنده مانی پس از انجماد اسپرم گاومیش است. به این منظور بیضه گاومیش بالغ از کشتارگاه تهیه و در کنار یخ به آزمایشگاه منتقل گردید. جهت انجام آزمایش بر اساس مدت زمان ذخیره سازی در دمای یخچال بیضه ها به سه گروه (گروه صفر: 10= n، گروه 24 ساعت: 10=n و گروه 48 ساعت: n=12) تقسیم شدند. پس از پایان ذخیره سازی بیضه ها، اسپرم اپیدیدیمی استخراج و با دو رقیق کننده شیر کامل گاو و زرده تخم مرغ حاوی 7% گلیسرول در استراوهای فرانسوی منجمد شدند. زنده مانی و تحرک اسپرم پس از 24 ساعت ذخیره سازی در دمای یخچال به شدت کاهش یافت (P<0.05). میزان زنده مانی اسپرم 48 ساعت پس از ذخیره سازی تفاوتی با 24 ساعت نداشت اما تحرک اسپرم در همین زمان به طور قابل توجهی کاهش یافت. انجماد به شدت تحرک و زنده مانی اسپرم اپیدیدیمی را کاهش داد (P<0.05). رقیق کننده حاوی شیر گاو بهتر از زرده تخم مرغ تحرک و زنده مانی اسپرم اپیدیدیمی را محافظت نمود. نتایج نشان داد اسپرم اپیدیدیمی گاومیش پس از 48 ساعت ذخیره سازی در اپیدیدیم در یخچال، زنده و متحرک است و رقیق کننده حاوی شیر بهتر از زرده تخم مرغ اسپرم اپیدیدیمی گاومیش را در مقابل اثرات نامطلوب محافظت می کند.

در این تحقیق توانایی رشد و بقاء اشریشیا کلی O157:H7 در طی مراحل تولید و نگهداری پنیر سفید آب-نمکی ایرانی مورد مطالعه قرار گرفت. پنیر با استفاده از شیر پاستوریزه گاو و با تلقیح مقدار 103 cfu/ml اشریشیا کلی O157:H7 تولید شد. چهار تیمار طراحی شد. پنیرها با یا بدون استفاده از استارتر تولید شدند و در طی زمان رسیدن و نگهداری در آب نمک 6% یا 8% غوطه ور شدند. نمونه های پنیر از نظر تعداد اشریشیا کلی O157:H7 در طی روند ساخت و نگهداری ارزیابی شدند. در طی مرحله ساخت پنیر، تعداد باکتری اشریشیا کلی O157:H7 تا cfu/g 106 افزایش یافت، اما در مرحله رسیدن و نگهداری پنیرهایی که در تهیه آن ها از استارتر استفاده شده بود تعداد ارگانیسم به طور معنی داری (P<0.05) کاهش پیدا کرد. نتایج نشان داد که استارتر بر باکتری اشریشیا کلی O157:H7 اثر مهاری دارد، اما با در نظر گرفتن استفاده از استارتر، غلظت نمک و مدت زمان نگهداری پنیر، باکتری می تواند در این نوع پنیر تا 60 روز بقاء خود را حفظ کند.

هدف از این مطالعه، تعیین شیوع درماتیت آتوپیک/آلرژیک در مشهد (واقع در شمال شرقی ایران) در جمعیت سگ های مراجعه کننده به بیمارستان دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد و ارزیابی شاخصه های بالینی بیماری بر اساس دستورالعمل تشخیصی Willemse و Prélaud بود. در بررسی سابقه، نشانه های بالینی و نقش فصل در بروز نشانه های بیماری، از مجموع 111 سگ مبتلا به بیماری پوستی، که از مهرماه 1386 تا مهرماه 1387 به بیمارستان آموزشی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کردند، درماتیت آتوپیک/آلرژیک در 8 سگ تشخیص داده شد. دو مورد از مبتلایان، نر و 6 مورد ماده بودند که نشان دهنده گرایش رخداد بیماری در جنس ماده است. سگ های نژاد تریر، بیشترین موارد مبتلایان به درماتیت آتوپیک/آلرژیک را تشکیل دادند (6 سگ). دلیل اصلی این یافته، تعداد زیاد سگ های تریر در میان نژادهای مختلف مراجعه کننده به بیمارستان ماست. سن سگ های مبتلا به هنگام تشخیص از 6 ماه تا 5/4 سال (متوسط 7/1 سال) بود. خارش به عنوان نشانه ی بالینی اصلی و مهم بیماری، در تمامی مبتلایان به صورت موضعی (در 5 بیمار) یا فراگیر در تمام بدن (در 3 بیمار) وجود داشت. خارش در اکثر مبتلایان (6 بیمار) غیر فصلی بود. ضایعات جلدی به اشکال فراگیر در تمام بدن (64%) یا موضعی (36%) در مناطق سر، گوش ها، گردن، کنار و بالای تنه، زیر بغل، سینه، شکم، ناحیه ی مغابنی، پرینه و پاها حضور داشتند. اوتیت خارجی در 3 بیمار و به اشکال یک یا دو طرفه (غیر اکسودایی یا چرکی) دیده شد.

مطالعه حاضر با هدف تعیین مشخصات کمی ساختار میکروسکوپی بیضه قوچ نژاد عربی، تحت سیستم پرورشی بسته در منطقه خوزستان، طی فصول مختلف سال انجام گرفت. در ابتدای مطالعه سی راس قوچ بالغ به طور تصادفی انتخاب شدند و وزن زنده و محیط اسکروتوم بیضه آن ها اندازه گیری شد. در ابتدای هر فصل از میان قوچ های اخیر، چهار راس قوچ به طور تصادفی انتخاب شده، و پس از ذبح بیضه های چپ برداشت، وزن آن ها اندازه گیری و در محلول پایدار کننده بوئن قرار داده شدند. حجم بیضه در فصول مختلف سال با استفاده از اصل کاوالیه برآورد گردید. جهت انجام مطالعات میکروسکوپی، نمونه های بافتی از بیضه هر حیوان برداشت و پس از انجام مراحل آماده سازی، مقاطع پارافینی 5 میکرونی تهیه شده با روش هماتوکسیلین-ائوزین مورد رنگ آمیزی قرار گرفتند. محیط اسکروتوم، وزن و حجم بیضه در سرتاسر سال به طور معنی داری (P<0.05) تغییر یافت به طوریکه کمترین میزان آن ها در اوایل فصل تابستان مشاهده گردید. بیشترین قطر لوله های اسپرم ساز (15/12 ± 97/220) در اوایل فصل زمستان اندازه گیری شد. حجم نسبی و مطلق لوله های اسپرم ساز و اپی تلیوم زایا طی فصول تابستان و پاییز به تدریج افزایش نشان داد، به طوریکه بیشترین مقادیر آن ها در اوایل زمستان مشاهده گردید. بیشترین حجم نسبی لومن لوله های اسپرم ساز (35/0 ± 15/12 درصد) در اوایل تابستان اندازه گیری شد (P<0.05). کمترین حجم نسبی بافت بینابینی بیضه (49/0 ± 70/15 درصد) در اوایل زمستان مشاهده گردید (P<0.05). محیط اسکروتوم بیضه همبستگی معنی داری با قطر و حجم کلی لوله های اسپرم ساز داشت. نتایج به دست آمده نشان داد که تغییرات بسیار مشهودی در ساختار استریولوژیک بیضه قوچ نژاد عربی، تحت سیستم پرورشی بسته در منطقه خوزستان، طی فصول مختلف سال صورت می گیرد.

در این مطالعه 193 نمونه خون بز از شمال و شمال شرق ایران با هدف عرضه روش PCR-RFLP، به عنوان ابزار تشخیصی حساس و اختصاصی که قادر است به طور همزمان دو گونه آناپلاسما (آناپلاسما اویس، آناپلاسما مارژیناله) را در بز شناسایی کند جمع آوری شدند. از روش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای ازدیاد بخشی از ژن پروتئین سطحی اصلی 4 (msp4) آناپلاسما اویس و مارژیناله استفاده شد. نتایج واکنش زنجیره ای پلیمراز نشان داد که 123 نمونه از 193 نمونه از نظر آلودگی با گونه آناپلاسما مثبت بودند. تمام 43 نمونه مثبتی که به وسیله آزمایش میکروسکوپی تشخیص داده شده بودند توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز تایید شدند، در حالیکه هیچ ریکتزیایی توسط میکروسکوپ نوری در 80 مورد مثبت واکنش زنجیره ای پلیمراز دیده نشد. تمام نمونه های مثبت آناپلاسما با روش RFLP آناپلاسما اویس مورد تایید قرار گرفتند.

کم خونی همولیتیک وابسته به ایمنی با تخریب گلبول های قرمز بالغ و یا گاهی تخریب پیش سازهای رده اریتروئیدی در مغز استخوان به واسطه ایمنوگلوبولین های G و M در حضور یا عدم حضور جزء 3 کمپلمان (C3) شناخته می شود. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی آزمایشگاهی این بیماری و همچنین جستجوی عوامل احتمالی مسبب این نوع کم خونی در گربه های ارجاعی به بیمارستان آموزشی دامپزشکی تهران می باشد. آزمایش کومبس در مورد 74 قلاده گربه (دارای هماتوکریت زیر 35/0) انجام پذیرفت که نتایج حاصل از آن در 26 مورد مثبت بود. گربه های مثبت بر اساس نوع کم خونی و دامنه هماتوکریت به چهار گروه تقسیم شدند. گروه A: 9 مورد از 26 گربه کومبس مثبت، کم خونی جبران ناپذیر داشتند (میانه هماتوکریت 22/0)، که شامل یک مورد ابتلا به لوسمی اریتروئیدی ( FeLVمثبت)، یک مورد مبتلا به پریتونیت عفونی گربه (FIP)، یک مورد آلودگی به هموپلاسما، 3 مورد نارسایی کلیوی و 2 مورد درگیری بیماری التهابی بود و در یک مورد نیز بیماری خاصی تشخیص داده نشد. گروه B: 4 گربه که دارای کم خونی جبران پذیر بودند هماتوکریت متوسط 31/0 و دهیدراسیون شدید را از خود نشان دادند. گروه C: 9 گربه دیگر با دامنه هماتوکریت طبیعی (میانه 34/0)، یکی از موارد واکسیناسیون، زایمان، مسمومیت با استامینوفن، استئوپروز و نارسایی کلیوی را در سابقه خود داشتند و گروه D: شامل 4 گربه باقی مانده دارای هماتوکریت با مقادیر مرزی (میانه 30/0) بوده و همگی دارای سابقه درمان با دارو بودند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که ابتلا به بیماری های عفونی و دارو درمانی اصلی ترین عواملی بودند که با مثبت شدن واکنش کومبس در گربه ها همراه بودند.

گونه های سالمونلا بر اساس تنوع آنتی ژنیکی عامل بیماری های مختلف در میزبان های متفاوت می باشند. باکتری سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم عامل بسیاری از موارد شیوع بیماری سالمونلوز ناشی از مصرف غذای آلوده بوده است. گوشت طیور به عنوان یکی از منابع غذایی مهم از نظر آلودگی به سالمونلا شناخته شده است. در این مطالعه اثر تابش اشعه میکرو ویو بر باکتری سالمونلا تیفی موریوم که به قطعات گوشت طیور تلقیح شده بود مورد بررسی قرار گرفت. پاچین طیور گوشتی ابتدا در کشت باکتری در محیط براث BHI غوطه ور گردید، و سپس به مدت 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 ثانیه در یک دستگاه میکرو ویو خانگی با حداکثر قدرت کامل تحت تابش قرار گرفت و سپس با استفاده از سواب از سطح قطعه مورد تابش نمونه برداری گردید و در محیط آگار XLD کشت داده شد. پس از تابش هر قطعه، دمای سطحی آن مورد اندازه گیری قرار گرفت. کلیه مراحل آزمایش در پنج نوبت تکرار شد. نتایج نشان داد در صورتی که دمای سطحی قطعه به بالاتر از C72° برسد منجر به حذف آلودگی سطحی آن به باکتری سالمونلا تیفی موریوم می گردد.

بروسلوز در سگ ها، یکی از بیماری های عفونی مشترک است که در اثر بروسلا کنیس ایجاد می گردد. این باکتری می تواند به انسان و همچنین سگ ها منتقل شود و یکی از علل مهم در ایجاد مشکلات تولید مثلی به ویژه در کنل ها (لانه سگ) می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع عفونت ناشی از بروسلا کنیس در سگ های خانگی ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، در جنوب غرب ایران بود. تعداد 102 نمونه خون از سگ ها در طول سال های 1385 تا 1387 جمع آوری گردید. نمونه های سرم با استفاده از روش ایمونوکروماتوگرافی مورد آزمایش قرار گرفتند. سگ های تحت مطالعه به 2 گروه سنی (1 تا 5 سال و بالای 5 سال) و بر اساس علایم بالینی (علایم مرتبط با بروسلوز نظیر درماتیت اسکروتوم، دیسکواسپوندیلوز، لنفادنیت، سقط و ناباروری) نیز به 2 گروه تقسیم شده بودند. شیوع آنتی بادی بر علیه بروسلا کنیس در این سگ ها 9/4% (5 تا از 102 مورد) به دست آمد. عفونت شیوع بالاتری در سگ های بالای 5 سال (3/9%؛ 4 تا از 43 مورد) در مقایسه با سگ های کمتر از 5 سال (69/1%؛ یکی از 59 مورد) داشت، اما تفاوت ما بین دو گروه سنی از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.05). همچنین تفاوت معنی داری بین جنس های مختلف دیده نشد (P>0.05). با این وجود تفاوت برای علائم مرتبط با بروسلوز بین دو گروه معنی دار بود (P=0.018). سه مورد از 14 موردی (4/21%) که دارای علایم بالینی بودند و 2 تا از 88 موردی (3/2%) که علایم بالینی نداشتند از نظر سرمی مثبت بودند. این مطالعه نشان داد که آنتی بادی ضد بروسلا کنیس در میان جمعیت سگ های خانگی منطقه اهواز موجود است و روش های پیشگیری جهت کنترل باکتری های بیماری زا می بایست انجام شود.

روباه قرمز و شغال طلایی فراوان ترین گوشتخواران وحشی موجود در اکثر بوم سازگان های (اکوسیستم) ایران هستند. آن ها خود را با شرایط محیطی مختلف سازگار کرده و تماس نزدیکی با محل سکونت انسان دارند. ولی درباره آلودگی آن ها به انگل های خارجی و داخلی گزارش های محدودی وجود دارد. در سال های 1382 تا 1383 در مجموع 79 شغال طلایی و 37 روباه قرمز از سه منطقه جغرافیایی مختلف جمع آوری و پس از آرام کشی با روش صحیح، از نظر آلودگی های کرمی و انگل های خارجی آزمایش شدند. کرم ها و بند پایان مختلف شامل: مزوسستوئیدس لینه اتوس، تنیا هیداتیژنا، دیپیلیدیوم کانینوم، دیپلوپیلیدیوم نولری، انکیلوستوما کانینوم، انسیناریا استنوسفالا، توکسوکارا کانیس، اونیکولا کانیس، دیروفیلاریا ایمی تیس، ریپیسفالوس (گونه نامشخص) کتنوسفالیدس کانیس و پولکس ایریتانس از هر دو گوشتخوار جدا گردید. اکینوکوکوس گرانولوزوس، اسپیروسرکا لوپی، ریکتولاریا افی نیس، ماکراکانتورنکوس هیرودیناسئوس و درماسنتور (گونه نامشخص) فقط از شغال طلایی و جویوکسیلا پاسکالی، ایکسودس ریسینوس و همافیزالیس (گونه نامشخص) فقط از روباه قرمز جدا گردید. کلیه انگل های خارجی، اسپیروسرکا لوپی و اونیکولا کانیس برای اولین بار در این بررسی از روباه و شغال ایران گزارش می شوند.

به عنوان اولین مورد، یک بچه لاک پشت از گونه Trachemys scripta elegans به طول 77/1 اینچ با چهار ماه سابقه بی اشتهایی و کوری چشم به درمانگاه آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز ارجاع گردید. چشمان حیوان متورم بوده، در آب شنا نمی کرد و نسبت به اطراف خود بدون احساس بود. در کلینیک پس از درمان کردن استرس، حیوان در یک آکوواریم تمیز که دارای یک سنگ مرتفع برای خارج شدن او از آب بود قرار داده شد. درجه حرارت آب آکوواریم در 27 تا 29 درجه سانتی گراد تنظیم گردید. به عنوان درمان اصلی در طول درمان حیوان از غذای تهیه شده از ماهی و میگوی خورد شده مخلوط با روغن کبد ماهی تغذیه گردید. پس از باز شدن چشمان حیوان یک قطره از قطره چشمی سیپروفلاکساسین 3/0% برای پیشگیری از عفونت ثانویه در هر چشم به صورت دو بار در روز چکانیده شد. مورد ارایه شده به عنوان مبتلا به کمبود ویتامین آ تشخیص داده شد. حیوان پس از سه هفته با استفاده از درمان ارایه شده سلامتی کامل خود را کسب نمود. نتیجه بررسی حیوان نشان می دهد که توجه اختصاصی در تغذیه بچه لاک پشتهایی که به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می شوند لازم می باشد.