مجله تحقیقات دامپزشکی ایران (دانشگاه شیراز)
سال:1392 | دوره:14 | شماره:1 (مسلسل 42) |تعداد مقالات:15

گاومیش های رودخانه ای هندی به تغییرات محیطی حساس هستند. این تغییرات بر پروتئین های پلاسمای مایع منی تاثیر می گذارند که به نوبه خود بر باروری تاثیر می گذارد. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی تغییرات در پروفایل پروتئین های مایع منی در گاومیش (Bubalus bubalis) هندی در دو فصل زمستان و تابستان با بکارگیری الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید دو بعدی (2D-PAGE) و یافتن ارتباط آن با تحرک و زنده مانی اسپرم می باشد. 9 نمونه منی در فصل تابستان و 9 نمونه در زمستان از سه حیوان گرفته شد. منی های گرفته شده دارای ویژگی های مشابه از نظر فعالیت جرمی و غلظت کل بودند. اما زنده مانی اسپرم ها در فصل زمستان بیشتر بود. نتایج الکتروفورز دو بعدی تعداد 42، 29 و 28 لکه را در گاوهای شماره 1، 2 و 3 در فصل زمستان و تعداد 44، 29 و 29 لکه را در همین گاوها در تابستان نشان داد. از سیستم کروماتوگرافی مایع با کارآیی فوق بالا و طیف سنج جرمی (UPLC-MS) برای شناسایی پروتئین های بیان شده استفاده شد. در هر دو فصل، 4 لکه پروتئین به صورت مشترک بیان شدند که عبارت بودند از لکه B6 (نقطه ایزو الکتریک برابر 8.5 و وزن مولکولی 122.54 کیلو دالتون)، لکه B7 (نقطه ایزو الکتریک برابر 9.7 و وزن مولکولی 89.98 کیلو دالتون)، لکه B9 (نقطه ایزو الکتریک برابر 9.3 و وزن مولکولی 19.72 کیلو دالتون) و لکه B10 (نقطه ایزو الکتریک برابر 9.7 و وزن مولکولی 16.80 کیلو دالتون) شناسایی شدند که به ترتیب مربوط هستند به گلوکوز فسفات ایزومراز، پروتئین ترشحی اپیدیدیم E1، ماده اولیه پروکسی ردوکسین 5 و پروتئین تحریک کننده پلیمریزاسیون توبولین. این پروتئین ها در مکانیسم های بلوغ و ساختار اسپرم شرکت دارند. افزون بر آن، لکه های B37W (نقطه ایزو الکتریک برابر 6 و وزن مولکولی 32.88 کیلو دالتون)، لکه B48W (نقطه ایزو الکتریک برابر 8.2 و وزن مولکول 80.14 کیلو دالتون)، لکه B59W (نقطه ایزو الکتریک برابر 5.6 و وزن مولکولی 90.37 کیلو دالتون) و لکه B61W (نقطه ایزو الکتریک برابر 5.8 و وزن مولکولی 15.34 کیلو دالتون) فقط در نمونه های زمستانی مشاهده شدند. لکه های B37W، B48W، B59W، B61W، B6، B7،B9  و B10 به ترتیب متعلق به فسفوگلیسرات کیناز LOC538592، پروتئین تنظیم کننده آندروژن، پروتئین مفروض LOC514663، سوربیتول دهیدروژناز، گلوکوز فسفات ایزومراز، پروتئین ترشحی اپیدیدیم E1، ماده اولیه پروکسی ردوکسین 5 و عضو خانواده پروتئین تحریک کننده پلیمریزاسیون توبولین هستند که به عنوان پروتئین های مسوول کنترل خواص اسپرم از جمله حرکت و ماندگاری اسپرم و همچنین تولید انرژی برای اسپرم شناخته شده اند. باروری بیشتر گاو نر در زمستان می تواند به دلیل بیان متمایز پروتئین ها در این فصل قلمداد شود. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

هدف از مطالعه حاضر بررسی ساختار زبان در بلبل خرما (Pycnonotus leucotis) با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی بود. 6 قطعه بلبل خرمای بالغ (3 نر و 3 ماده) در این بررسی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که زبان از ساختاری مثلثی شکل و کشیده برخوردار است. در نقطه ای حدود دو سوم طول بدنه زبان، فرورفتگی آشکاری وجود دارد که یک سوم خلفی بدنه زبان را از دو سوم قدامی آن جدا می کند. در سطح پشتی راس و بدنه زبان یک شیار میانی یافت می شود. از ویژگی های منحصر به فرد زبان در بلبل خرما وجود شمار زیادی زایده سوزنی شکل هم پوشان در دو سوی بخش قدامی راس زبان است. ردیف منفردی از پرزهای مخروطی به طور قرینه در مرز بدنه و ریشه زبان یافت می شوند. مخاط زبان با اپیتلیوم سنگ فرشی مطبق ضخیمی پوشیده شده که تنها در سطح شکمی راس اندام، شاخی شده است. غدد بزاقی زبانی حیوان را که با رنگ آمیزی PAS واکنش مثبت نشان می دهند، می توان به غدد پشتی جانبی و میانی پشتی تقسیم کرد. غدد پشتی جانبی مرکب لوله ای از راس زبان تا دو سوی شکاف حنجره ای امتداد یافته اند. غدد میانی پشتی مرکب لوله ای آلوئولی در ریشه زبان یافت می شوند. در سطح میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ سوراخ های ظریف فراوان این غدد در سرتاسر سطح پشتی ریشه زبان پراکنده شده اند. مورفولوژی و ابعاد زبان هیچ تفاوتی در دو جنس نشان نمی دهند. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

در این تحقیق تاثیر عصاره متانولی و پودر برگ گیاه درمنه خزری روی عملکرد، سیستم ایمنی سلولی و هومورال تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نژاد کاب 500 در یک طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. جوجه های گروه شاهد فقط از جیره پایه استفاده نمودند. جوجه های گروه دوم و سوم به ترتیب از جیره های حاوی 2000 ppm و 4000 ppm عصاره و گروه های چهارم و پنجم و ششم به ترتیب از جیره های حاوی 0.5، 1 و 1.5 درصد پودر برگ خشک شده گیاه درمنه خزری به صورت مخلوط در دان استفاده کردند. میزان خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی (عملکرد) مورد اندازه گیری قرار گرفت. در روز 16 پرورش، فیتوهماگلوتینین (PHA-P) زیر پوست بال تزریق شد و 24 و 48 ساعت پس از تزریق پاسخ پوست مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی ایمنی هومورال در روزهای 8 و 22 پرورش، گلبول قرمز گوسفند (SRBC) به صورت داخل عضلانی تزریق شد و سطوح مختلف آنتی بادی بر علیه SRBC در روزهای 21، 28، 35 و 42 اندازه گیری شد. در پایان دوره پرورش و پس از کشتار، وزن تیموس و بورس فابرسیوس اندازه گیری شد. نتایج نشان داد مصرف عصاره و پودر برگ درمنه خزری باعث افزایش وزن روزانه، کاهش خوراک مصرفی روزانه، کاهش ضریب تبدیل غذایی و در نتیجه بهبود در عملکرد جوجه ها شد (P<0.05). مصرف عصاره و پودر برگ باعث افزایش ایمنی سلولی به تزریق فیتوهماگلوتنین شد (P<0.05). همچنین مصرف عصاره و پودر برگ درمنه خزری تیتر آنتی بادی تام و IgG بر علیه SRBC را افزایش داد (P<0.05). وزن تیموس و بورس فابریسیوس در جوجه هایی که عصاره و پودر مصرف کرده بودند افزایش پیدا کرد (P<0.05). نتایج این تحقیق نشان داد مصرف عصاره و پودر برگ گیاه درمنه خزری باعث بهبود عملکرد و افزایش سیستم ایمنی سلولی و هومورال جوجه های گوشتی شد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

در مطالعه حاضر اثرات مصرف طولانی مدت پیاز بر آنزیم های آنتی اکسیدان گلبول های قرمز بز (گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) و رابطه آن ها با مقدار هماتوکریت و هموگلوبین ارزیابی گردید. 12 بز ماده بالغ مورد استفاده در این مطالعه به صورت تصادفی و برای یک دوره زمانی 80 روزه به سه گروه درمانی تقسیم بندی شدند. دام های گروه یک و دو به ترتیب جیره غذایی حاوی 30 و 60 درصد پیاز بهاره (بر پایه ماده خشک جیره) به مدت 60 روز دریافت نمودند. بزهای گروه سه (کنترل) جیره عاری از پیاز دریافت نموده و تنها با علوفه یونجه در طی دوره تغذیه شدند. نمونه های خون قبل از شروع مطالعه و در فواصل 10 روزه اخذ گردید. مقدار هماتوکریت در گروه های یک و دو از روز 10 پس از مصرف پیاز شروع به کاهش نمود و در روز 40 به کمترین مقدار رسید. اگر چه مصرف پیاز موجب کاهش هماتوکریت گردید، اما این فاکتورها در طی دوره مطالعه در محدوده طبیعی باقی ماندند. میزان فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گلبول های قرمز از روز 10 کاهش یافته و در روز 40 به حداقل میزان خود رسید. بعد از روز 40، بازگشت آهسته و تدریجی فاکتورهای اندازه گیری شده به سمت مقادیر پیش از مصرف پیاز مشاهده گردید. در گروه های یک و دو، میزان فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز رابطه منفی با مقدار هماتوکریت و هموگلوبین نشان داد (P<0.01). از طرف دیگر، رابطه مثبتی بین فعالیت گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز با مقدار هموگلوبین مشاهده گردید (P<0.01). به نظر می رسد که بزها قادر به مصرف جیره حاوی 60 درصد پیاز بدون رخداد کم خونی بالینی هستند. به علاوه، فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گلبول های قرمز بز به دنبال مصرف طولانی مدت پیاز کاهش یافت. همچنین به نظر می رسد که سوپر اکسید دیسموتاز نقش جبرانی در محافظت گلبول های قرمز بز مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از مصرف پیاز در بزها ایفا می کند. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

در این پژوهش، از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و پرایمرهای اختصاصی گونه ای، برای شناسایی منشا گوشت های خالص، مخلوط، خام و حرارت داده شده گاو، گوسفند و بز که در صنایع مواد غذایی فرآوری شده و یا این که به طور مستقیم مورد استفاده مصرف کننده قرار می گیرند، بهره گیری شد. DNA میتوکندریایی به عنوان الگو در طی واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مرتبط به هر یک از گونه ها مورد تکثیر قرار گرفت. پرایمرهای اختصاصی با منشا میتوکندریایی به خوبی توانستند نواحی هدف را در گاو به اندازه 300، گوسفند 172 و بز 122 جفت باز تکثیر نمایند. برای تعیین میزان حساسیت پرایمرهای مورد استفاده، از مخلوط های دوتایی گوشت به نسبت های وزنی 0.1، 0.5، 1، 5، 10، 50 و 100 درصد استفاده شد. میزان حساسیت برای تمامی نمونه ها 0.1 درصد برآورد شد. در برنامه حرارتی از آب جوش، 121 درجه سانتی گراد به مدت 20 و 30 دقیقه و 127 درجه سانتی گراد به مدت 20 دقیقه مشابه شرایط استریلازیسیون، پاستورازیسیون و فرآوری گوشت در کارخانجات صنعتی استفاده شد. تیمار حرارتی طولانی مدت سبب نشد که عملکرد روش به کار گرفته شده تحت تاثیر قرار گیرد. نتایج به دست آمده در این پژوهش، کارآیی استفاده از پرایمرهای اختصاصی گونه ای مبتنی بر ژنوم هدف میتوکندریایی را به منظور شناسایی گوشت های خالص، مخلوط، خام و حرارت داده شده گاو، گوسفند و بز را با حساسیت و دقت بالا مورد تایید قرار داد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

جهت مطالعه سنجش های پاتولوژی بالینی در ارزیابی و ارائه پیش آگهی آنفارکتوس حاد در گوسفند، آنفارکت حاد به طریق بستن شریان کرونری دیاگونال چپ القا شد. از شاخصه های انتخابی قلبی، برخی پارامترهای بیوشیمیایی و خون شناختی در انسان استفاده شده و مورد مطالعه قرار گرفته است، اما مطالعات مشابه چندانی روی الگوی گوسفندی انجام نگرفته است، به همین منظور در این مطالعه 24 راس گوسفند سالم به 2 گروه 12 تایی کنترل تقلیدی (گروه یک: توراکوتومی بدون آنفارکت) و گروه آزمایش (گروه دو: توراکوتومی به همراه آنفارکت) تقسیم شدند. سپس تمام حیوانات در هر گروه جهت آزمایش های کلینیکال پاتولوژی و اکوکاردیوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج اکوکاردیوگرافی تفاوت معنی داری بین ابعاد انتهایی دیاستولی و سیستولی بطن چپ، کسر جهشی و کاهشی در بین گروه ها نشان داد (P<0.05). در میان شاخصه های بیوشیمیایی نیز مقادیر تروپونین، آسپارتات آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز در گروه آزمایش افزایش معنی داری یافته بود (P<0.05). مطالعه حاضر نشان داد که در آنفارکتوس حاد قلبی مدل گوسفندی، تغییرات قابل توجهی در مقادیر اکوکاردیوگرافی و پاتولوژی بالینی مشاهده می شود و این یافته ها می توانند کمک شایانی در تفسیر نتایج به محققان ارائه دهند، زمانی که در مطالعات آن ها مدل حیوانی مذکور به کار رفته باشد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

اسب ترکمن یکی از قدیمی ترین و خالص ترین نژادهای اسب دنیا است. با این وجود اطلاعاتی در مورد پارامترهای اکوکاردیوگرافی داپلر این نژاد وجود ندارد. در این تحقیق اکوکاردیوگرافی داپلر با موج پالسی روی 42 راس اسب مسابقه ای ترکمن از لحاظ بالینی طبیعی با محدوده سنی 3 تا 15 سال انجام شد. هیچ عارضه قلبی در ارزیابی با مد روشنایی، مد حرکت و داپلر رنگی شناسایی نشد. پارامترها و اندیس های اکوکاردیوگرافی داپلر برای جریان خون دریچه میترال، تری کاسپید، ریوی و آئورت اندازه گیری شدند. سرعت جریان عبوری از دریچه سه لتی در طی مراحل پر شدن سریع (E) و انقباض دهلیزها (A) به طور معنی داری از سرعت جریان عبوری از دریچه دو لتی طی این مراحل بیشتر بود (P<0.05). منحنی های طیفی داپلر اخذ شده از جریان خروجی آئورت و سرخرگ ریوی نشان داد که زمان پیش تخلیه آئورت به طور معنی داری طولانی تر و زمان تخلیه آن کوتاهتر از سرخرگ ریوی بود (به ترتیب، P=0.001 و P=0.028). زمان اخذ شده از شروع کمپلکس کیو آر اس تا شروع موج A برای جریان عبوری دریچه سه لتی، زمان پیش تخلیه سرخرگ ریوی و نسبت زمان پیش تخلیه به زمان تخلیه برای سرخرگ ریوی با سن همبستگی خطی مستقیم معنی دار داشتند. این مقادیر می تواند به عنوان مقادیر استاندارد و مرجع برای ارزیابی عوارض قلبی - عروقی در اسب های ترکمن مورد استفاده قرار گیرد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

آناپلاسموز گوسفندی یک بیماری ریکتزیایی با ناقل کنه ای می باشد که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است. در مطالعه حاضر، روش PCR-RFLP بر اساس ژن پروتئین سطحی اصلی  (MSP4) 4جهت ردیابی آلودگی به آناپلاسما در نمونه های خون اخذ شده از 119 گوسفند نواحی مختلف اهواز واقع در جنوب غربی ایران و اطراف آن مورد استفاده قرار گرفت. میزان آلودگی آناپلاسمایی یافت شده در نمونه ها به روش PCR، (104.119) %87.4 بود. در مقابل با روش معمول بررسی میکروسکوپی گسترش های خونی، اجرام آناپلاسمایی تنها در (40.119) %33.6 از نمونه ها مشاهده شد. ارزیابی RFLP نشان داد که تمامی نمونه های PCR مثبت، از گونه آناپلاسما اوویس بودند. همچنین آلودگی همزمان با آناپلاسما مارژیناله برای اولین بار در ایران در (52.104) %50 نمونه های آلوده به آناپلاسما دیده شد. این یافته ها بیانگر حساسیت بالاتر PCR نسبت به روش های متداول میکروسکوپی در تشخیص آناپلاسموز به ویژه در دام های حامل می باشد. همچنین مطالعه حاضر نشان داد آناپلاسموز گوسفند ناشی از آناپلاسما اویس و آناپلاسما مارژیناله در منطقه اهواز موجود بوده و از شیوع بالایی برخوردار است. این اولین گزارش در نوع خود در این ناحیه است. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

تعداد 531 راس گاو شیری برای مطالعه بازده تولیدمثلی آن ها متعاقب تجویز دوزهای مختلف آنالوگ GnRH در روزهای مختلف چرخه فحلی در نظر گرفته و تلقیح شدند. این گاوها به شش گروه درمانی و یک گروه شاهد تقسیم شدند. در گروه های درمانی، دوزهای مختلف بوسرلین استات به میزان 10.5 یا 21 میکروگرم در روزهای مختلف چرخه فحلی (0، 5 یا 12) تجویز شد. گاوهای گروه شاهد بدون هیچ درمانی تلقیح شدند. تزریق بوسرلین استات در روز صفر، همزمان با تلقیح مصنوعی، 5 یا 12 روز پس از تلقیح باعث بهبود باروری گاوها شد. بالاترین نرخ باروری زمانی مشاهده شد که 10.5 میکروگرم بوسرلین استات 12 روز پس از تلقیح مصنوعی تجویز شده بود. تجویز 10.5 یا 21 میکروگرم بوسرلین استات در روز 12 پس از تلقیح تاثیر یکسانی بر میزان بهبود باروری داشتند. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

هدف از این مطالعه، بررسی حضور پادتن های ایجاد شده در گربه ها، متعاقب عفونت با سویه Rh توکسوپلاسما گوندئی با استفاده از روش ایمنوبلات بود. به این منظور، اقدام به ایجاد عفونت تجربی با استفاده از تاکی زوآیت های تکثیر شده در محیط کشت سلول های Vero گردید. پس از آن، تاکی زوآیت ها، لیز شده و ابتدا به ژل پلی اکریل آمید و سپس به کاغذهای PVDF انتقال یافتند. این کاغذها جهت ارزیابی وجود پادتن های IgG مورد استفاده قرار گرفتند. در گربه های آلوده شده، خطوط مثبت تست در محدوده حضور آنتی ژن های سطحی، گرانول های متراکم و روپتری ها مشاهده شدند. خطوط مثبت در گروه کنترل که از محیط کشت حاوی Vero cell های بدون تک یاخته دریافت کرده بودند، دیده نشد. نتایج مثبت و منفی، با نتایج تست استاندارد IFAT در توافق کامل بودند. نتایج این بررسی نشان داد که ایمنوبلات طراحی شده بر مبنای تاکی زوآیت های کامل، تست تشخیصی مناسبی جهت تشخیص سرولوژیک پادتن های ضد T. gondii در گربه هایی که به تازگی با این تک یاخته آلوده شده اند، می باشد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

 Acanthopagrus latusیکی از گونه های ارزشمند اقتصادی در شمال خلیج فارس می باشد که در سال های اخیر به عنوان یک گونه با پتانسیل آبزی پروری بالا مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه پارامترهای خون شناختی ماهیان وحشی صیدشده در دوره پیش تخم ریزی با هدف بررسی اثر جنسیت مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های خون از 55 ماهی صیدشده در خورموسی، شمال غربی خلیج فارس شامل 30 ماهی ماده و 25 ماهی نر اخذ شد. تعداد گلبول های قرمز در ماهیان نر بالاتر از ماهیان ماده بود (P<0.05)، ولی سایر پارامترها شامل تعداد گلبول های سفید، هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش تفریقی گلبول های سفید، MCV،MCH  و MCHC بین ماهیان نر و ماده تفاوت معنی داری نشان ندادند. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

نبود مزارع بوقلمون مادر و منابع تخم های قابل جوجه کشی در کشور، این بررسی را در پی داشت تا کاربرد عملیاتی و بازدهی تلقیح مصنوعی بوقلمون های نژاد BUT برای نخستین بار در ایران انجام شود. به این منظور، 34 قطعه بوقلمون هیبرید گوشتی (10 قطعه نر و 24 قطعه ماده)، در شرایطی همانند پرورش بوقلمون های مادر، با تغذیه محدود بر اساس جنسیت، به مدت 46 هفته پرورش داده شدند. پس از یک دوره سه هفته ای سازش پذیری پرنده های نر به انزال گیری به روش مالش شکمی و ارزیابی آغازین نمونه های منی، نمونه های مخلوط شده منی، در شیر استریلیزه و هموژنیزه کم چرب، رقیق و تلقیح شدند. بیشینه فاصله زمانی از انزال گیری تا تلقیح، 30 دقیقه بود و تلقیح به شکل هفتگی انجام شد. شمار 148 عدد تخم قابل جوجه کشی در طی یک دوره 14 روزه جمع آوری شد که ارزیابی ماکروسکوپیک آن ها نشان داد که شمار 91 عدد از این تخم ها (برابر با %61.5) بارور بودند. اگر چه این درصد کمتر از میانگین گزارش شده در راهنمای پرورشی بوقلمون های مادر بود (%91)، درصد باروری به دست آمده از هیبریدهای گوشتی که جدای از سلسله مراتب بهنژادی، تنها با قرار گرفتن در شرایط پرورشی پرنده مادر به بلوغ جنسی رسیدند، به خودی خود بسیار ارزشمند بود. روی هم رفته، پژوهش کنونی، یافته های اولیه ای را در اختیار قرار می دهد که نشان می دهند حتی با کمک یک رقیق کننده ساده، ارزان، و در دسترسی مانند شیر کم چرب نیز می توان به درصدهای خوبی از باروری، آن هم در هیبرید گوشتی دست یافت. بررسی کنونی می تواند دورنمای امیدبخشی از پای گرفتن و گسترش صنعت پرورش بوقلمون مادر در ایران فراهم آورد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی و توزیع بدنی جرب قرمز در طیور تخمگذار مرغداری های صنعتی اراک انجام شد. تعداد 1400 مرغ تخمگذار به صورت تصادفی از ژانویه تا ژوئن 2008 نمونه برداری گردیدند. در مجموع (%92.86) 26 مرغداری آلوده به درمانیسوس گالینه (%39.3) بودند. بیشترین میزان شیوع آلودگی در فصل بهار بود که با شرایط آب و هوایی منطقه ارتباط مستقیم داشت. بیشترین محل تجمع جرب ها به صورت معنی داری کلواک (%52.7) بود و بیشترین آلودگی توام عضوی در سینه - بال (%10.9) و سینه - کلواک (%10.9) بود. نتایج تحقیق بیانگر پایین بودن شیوع آلودگی و امکان تاثیر توزیع بدنی جرب بر میزان تخمگذاری بود. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.