تحقیق حاضر به بررسی مدل های پیش بینی جریان های نقدی می پردازد و بر اساس خطای مطلق قابلیت پیش بینی مدل ها را با یکدیگر مقایسه می کند. در تحلیل ها از داده های 165 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1378 تا 1384 استفاده شده است. در این تحقیق هم چنین تاثیر تغییر پذیری فروش ها و تغییر پذیری سودهای عملیاتی به عنوان شاخص هایی از تغییر پذیری محیط تجاری و هم چنین تاثیر اندازه شرکت بر قابلیت پیش بینی هر یک از مدل ها مورد بررسی قرار می گیرد. به منظور بررسی تاثیر هر یک از این عوامل بر قابلیت پیش بینی مدل ها از همبستگی اسپیرمن ما بین عوامل ذکر شده و خطای مطلق پیش بینی استفاده شده است. مقایسه مدل ها در سطح کل شرکت ها و هم چنین در سطح صنایع به عمل آمده است. بر اساس نتایج به دست آمده مدل هایی که از اقلام تعهدی در پیش بینی جریان های نقدی استفاده می کنند نسبت به مدل هایی که تنها بر مبنای جریان نقد می باشند قابلیت پیش بینی بالاتری دارند. بررسی همبستگی اسپیرمن نشان داد که تغییرپذیری فروش و تغییرپذیری سودهای عملیاتی بر خطای مطلق مدل ها تاثیرگذار بوده است و با افزایش تغییرپذیری قابلیت پیش بینی مدل ها کاهش می یابد. ولی اندازه شرکت هیچ گونه تاثیری بر خطای مطلق مدل ها نداشته است.