مقدمه: رابطه بین مکانیسم های دفاعی و اضطراب در متون علمی مطرح می باشد. با توجه به شیوع اختلال اضطراب منتشر (GAD) به ارزیابی سبک های دفاعی و ارتباط آن با اضطراب حالت - صفت در دانشجویان مبتلا به GAD پرداختیم. روش کار: تعداد 30 دانشجوی مبتلا به GAD و 30 دانشجوی غیرمبتلای 27-19 ساله (15 پسر و 15 دختر در هر گروه) که از نظر متغیرهای جمعیت شناختی همتاسازی شده بودند به روش نمونه گیری در دسترس از بین داوطلبان انتخاب شدند. تمام دانشجویان تحت مصاحبه بالینی ساخت یافته و پرسش نامه سلامت عمومی قرار گرفتند تا معیارهای ورود را داشته باشند. سپس دو گروه به پرسش نامه های سبک دفاعی(DSQ-40) 40- و اضطراب حالت - صفت اشپیلبرگر (STAI) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون های تی مستقل، ضریب همبستگی و تحلیل واریانس دوسویه استفاده شد. یافته ها: به طور معنی داری استفاده از سبک دفاعی پخته در گروه غیرمبتلا بیشتر بود (P<0.032) و مکانیسم های دفاعی شوخی (P<0.048)، انکار(P<0.034) ، فرونشانی (P<0.035)، گسست (P<0.040)و دلیل تراشی (P<0.0005)در گروه غیرمبتلا و فرافکنی (P<0.002)و جسمانی سازی (P<0.001) در گروه مبتلا بیشتر مورد استفاده قرار گرفته بودند. همبستگی معکوس متوسط و معنی داری بین نمره اضطراب حالت - صفت با نمره سبک دفاعی پخته وجود داشت. همبستگی بین سبک دفاعی ناپخته و اضطراب حالت اندک بود و بین سبک دفاعی نوروتیک و اضطراب حالت - صفت رابطه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: افراد با سطح مطلوب سلامت عمومی و نمره اضطراب حالت - صفت پایین، از سبک دفاعی پخته استفاده می کنند. استفاده دانشجویان سالم از مکانیسم های دفاعی شوخی و فرونشانی نیز این نتیجه گیری را حمایت می کند.