مقدمه: درد، تجربه حسی ناخوش آیندی است که در برابر آسیب جسمی واقعی یا بالقوه به وجود می آید. ورزش، یکی از عوامل تاثیرگذار بر درد است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ادراک شدت درد، راهبردهای مقابله با درد و خودکارآمدی درد در زنان ورزشکار و غیرورزشکار است.روش کار: این مطالعه به روش علی- مقایسه ای بر روی 60 نفر زن ورزشکار حرفه ای و 60 نفر زن غیرورزشکار از دانشجویان سال تحصیلی 93-1392، دانشگاه شیراز صورت گرفته که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسش نامه درد مک گیل، خودکارآمدی درد و راهبردهای مقابله با درد بوده اند. داده ها از طریق آمار توصیفی، آزمون لوین و تحلیل واریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که زنان ورزشکار نسبت به زنان غیرورزشکار ادراک درد پایین تر (P=0.003) و خودکارآمدی درد بالاتری (P<0.001) دارند. به علاوه این زنان از راهبردهای مقابله توجه برگردانی، تفسیر مجدد از درد، نادیده انگاشتن، امیدواری یا دعا، گفتگو با خود و افزایش فعالیت به میزان بیشتری (P<0.001) استفاده می کنند. این در حالی است که زنان ورزشکار کمتر از زنان غیرورزشکار به فاجعه آفرینی درد (P=0.003) می پردازند.نتیجه گیری: بنا بر نتایج این پژوهش، ورزش بر تجربه ادراک درد، خودکارآمدی درد و استفاده از راهبردهای مقابله با درد در زنان، موثر است.