خلاقیت و نوآوری از ارکان اصلی توسعه پایدار است. در همین راستا، از طریق کارآفرینی روستایی به ویژه در بخش کشاورزی، می توان با شناسایی مزیت ها، محدودیت ها، ضعف ها و قوت های جوامع روستایی بر اساس برنامه ریزی راهبردی مناسب، به توسعه اقتصادی روستایی در کنار سایر ابعاد کمک کرد؛ و بر این اساس، پرسش کلیدی عبارت است از آنکه «راهبردهای مناسب برای توسعه کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی منطقه مورد مطالعه کدام اند؟». بدین منظور، پژوهش حاضر با استفاده از روش پیمایشی و مطالعات میدانی به شیوهSWOT ، به ارایه راهبرد کانونی توسعه کارآفرینی کشاورزی در مناطق روستایی شهرستان خدابنده می پردازد. نتایج نشان می دهد که به دلیل توانمندی ها و ظرفیت ها بالای منطقه، آستانه نوآوری و خلاقیت در بخش کشاورزی مناطق روستایی نیازمند بازنگری و ارایه سیاست های مناسب برای رفع محدودیت ها و استفاده از توان های موجود روستایی و کشاورزی است.