مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,401
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

856
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

کاربرد روش جای پای اکولوژیک در ارزیابی پایداری جغرافیای ناحیه ای (مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه)

صفحات

 صفحه شروع 41 | صفحه پایان 62

چکیده

 جای پای اکولوژیک به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های پایداری به طور قابل ملاحظه ای مورد توجه قرار گرفته است. این شاخص در ابتدا به وسیله واکرناگل و ریس در سال 1992 به عنوان ابزار برنامه ریزی و سیاست گذاری در راستای پایداری معرفی شده است.این پژوهش با روش توصیفی وتبیینی و از طریق مدل جای پای اکولوژیکی به منظور تعیین میزان زمین مورد نیاز ساکنان شهرستان کرمانشاه انجام گرفته است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که جای پای اکولوژیکی شهرستان کرمانشاه معادل 2.445 هکتار به ازای هر نفر در سال می باشد, توزیع این مقدار در پنج گروه اصلی مصرف عبارت است از: مواد غذایی 1.225, مسکن 0.615, حمل و نقل 0.275 کالاهای مصرفی 0.27 و خدمات 0.06. نتایج این پژوهش موید این مطلب است که شهرستان کرمانشاه برای برآوردن نیازهای زیستی و پایداری خویش متکی به منطقه ای فراتر از شهرستان و استان کرمانشاه است. از آنجایی که ظرفیت زیستی ایران 0.8 هکتار می باشد, جای پای اکولوژیکی 2.445 هکتاری شهرستان کرمانشاه بدان معنی است که 3 برابر بیش ازسهم خود از ظرفیت زیستی قابل تحمل کشور را به خود اختصاص داده است. به عبارتی دیگر با ادامه روند کنونی مصرف, شهرستان کرمانشاه برای تامین غذا, انرژی و زمین مورد نیاز برای جذب دی اکسید کربن به فضایی معادل 10 برابر شهرستان و 3.3 برابر اراضی قابل کشت استان کرمانشاه نیازمند است.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

    استناددهی

    APA: کپی

    شاهینی فر، مصطفی، و حبیبی، میرسالار. (1395). کاربرد روش جای پای اکولوژیک در ارزیابی پایداری جغرافیای ناحیه ای (مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه). آمایش محیط، 9(32)، 41-62. SID. https://sid.ir/paper/130629/fa

    Vancouver: کپی

    شاهینی فر مصطفی، حبیبی میرسالار. کاربرد روش جای پای اکولوژیک در ارزیابی پایداری جغرافیای ناحیه ای (مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه). آمایش محیط[Internet]. 1395؛9(32):41-62. Available from: https://sid.ir/paper/130629/fa

    IEEE: کپی

    مصطفی شاهینی فر، و میرسالار حبیبی، “کاربرد روش جای پای اکولوژیک در ارزیابی پایداری جغرافیای ناحیه ای (مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه)،” آمایش محیط، vol. 9، no. 32، pp. 41–62، 1395، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/130629/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button