مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

278
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

423
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

ارزیابی عملکرد مزرعه ای دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی و مقایسه آنها با برداشت دستی در استان گیلان

صفحات

 صفحه شروع 55 | صفحه پایان 72

چکیده

 توسعه ی دروگرهای مناسب در برداشت مکانیزه ی برنج به منظور کاهش هزینه ها و ضایعات, اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق, عملکرد مزرعه ای دو نوع دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی با روش دستی برداشت ارزیابی شده است. آزمایش در قالب کرت های خرد شده با عامل اصلی رقم برنج در دو سطح (هاشمی و خزر) و عامل فرعی روش برداشت در سه سطح بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مؤسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. نتایج نشان می دهد که ظرفیت مزرعه ای مؤثر دروگر خودگردان (237/0 هکتار بر ساعت) و دروگر موتوری پشتی (048/0 هکتار بر ساعت) به طور معنی دار (P<0. 01)بیشتر از ظرفیت مزرعه ای مؤثر روش برداشت دستی (0083/0 هکتار بر ساعت) است. مدت زمان برداشت برنج در روش دستی به طور میانگین 71/119 ساعت, در دروگر خودگردان 22/4 ساعت و دروگر موتوری پشتی 74/20 ساعت به ازای هر هکتار تعیین شده است. تعداد کارگر در روش دستی 7/159 نفر ساعت بر هکتار و در برداشت با دروگر خودگردان و موتوری پشتی به ترتیب 22/52 و 74/68 نفر ساعت بر هکتار به دست آمده است. ضایعات برداشت در دروگر خودگردان, موتوری پشتی و روش دستی به ترتیب 42/2, 58/2 و 18/2 درصد برآورد شده است. صرفه جویی خالص ناشی از کاربرد دروگر خودگردان و موتوری پشتی, در مقایسه با روش دستی, به ترتیب 7940728 و 4444297 ریال بر هکتار ارزیابی شده است. نقطه سر به سر برای دروگر موتوری پشتی و دروگر خودگردان به ترتیب 00/2 و 42/11 هکتار بر سال تعیین شده است.

استنادها

  • ثبت نشده است.

    • ارجاعات

  • ثبت نشده است.

    • استناددهی

    APA: کپی

    علیزاده، محمدرضا، و حق طلب، دیدار. (1398). ارزیابی عملکرد مزرعه ای دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی و مقایسه آنها با برداشت دستی در استان گیلان. تحقیقات سامانه ها و مکانیزاسیون کشاورزی (مجله تحقیقات مهندسی کشاورزی)، 20(72 )، 55-72. SID. https://sid.ir/paper/372694/fa

    Vancouver: کپی

    علیزاده محمدرضا، حق طلب دیدار. ارزیابی عملکرد مزرعه ای دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی و مقایسه آنها با برداشت دستی در استان گیلان. تحقیقات سامانه ها و مکانیزاسیون کشاورزی (مجله تحقیقات مهندسی کشاورزی)[Internet]. 1398؛20(72 ):55-72. Available from: https://sid.ir/paper/372694/fa

    IEEE: کپی

    محمدرضا علیزاده، و دیدار حق طلب، “ارزیابی عملکرد مزرعه ای دروگر برنج خودگردان و موتوری پشتی و مقایسه آنها با برداشت دستی در استان گیلان،” تحقیقات سامانه ها و مکانیزاسیون کشاورزی (مجله تحقیقات مهندسی کشاورزی)، vol. 20، no. 72 ، pp. 55–72، 1398، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/372694/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.

    • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.

    • کارگاه های پیشنهادی





    بازگشت به بالا