مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,376
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

1,112
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

بررسی اثر داپسون به عنوان آدجوان دوم همراه پردنیزولون و آزاتیوپرین در درمان پمفیگوس ولگاریس

صفحات

 صفحه شروع 111 | صفحه پایان 118

چکیده

 زمینه و هدف: پمفیگوس ولگاریس بیماری تاولی خود ایمن, مزمن و راجعه است که در ایران شیوع بالایی دارد. در حال حاضر عوارض و مرگ و میر آن بیش تر ناشی از عوارض مصرف طولانی مدت و با دوز بالای استروئید سیستمیک است. هدف از این مطالعه تعیین اثر داپسون به عنوان adjuvant دوم علاوه بر آزاتیوپرین برای کاهش استروئید مورد نیاز و هم چنین بررسی عوارض آن بود.روش اجرا: بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس متوسط و شدید مراجعه کننده به بیمارستان رازی در سال های 84-1383 تحت درمان با پردنیزولون, آزاتیوپرین و داپسون قرار گرفته و برای مدت 18-12 ماه پیگری شدند.یافته ها: در 22 بیمار (10 زن و 12 مرد) 16 تا 74 ساله با میانگین سنی 41.71 سال, مدت زمان لازم برای کاهش دوز استروئید سیستمیک به میزان 7.5 میلی گرم روزانه 8 تا 15 ماه و با میانگین 13 ماه بود. در طی دوره پی گیری, 6 بیمار دچار عود مینور شدند و دوز متوسط پردنیزولون در زمان عود 13.8 میلی گرم روزانه بود ولی هیچ موردی از عود ماژور مشاهده نشد. به جز یک مورد قطع داپسون به علت همولیز شدید در سایر بیماران عوارض جدی داپسون که به قطع آن منجر شود, به وجود نیامد.نتیجه گیری: استفاده از داپسون به عنوان adjuvant دوم در درمان پمفیگوس ولگاریس متوسط و شدید ممکن است بدون ایجاد عوارض جدی و flare قابل توجه ضایعه ها, به امکان کاهش سریع تر دوز استروئید سیستمیک و در نتیجه کاهش عوارض ناشی از آن منجر شود.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    شمس دواچی، شیدا، بلیغی، کامران، یزدانیان، شیده، و نبئی، بهروز. (1386). بررسی اثر داپسون به عنوان آدجوان دوم همراه پردنیزولون و آزاتیوپرین در درمان پمفیگوس ولگاریس. بیماریهای پوست، 10(2 (پیاپی 40))، 111-118. SID. https://sid.ir/paper/57964/fa

    Vancouver: کپی

    شمس دواچی شیدا، بلیغی کامران، یزدانیان شیده، نبئی بهروز. بررسی اثر داپسون به عنوان آدجوان دوم همراه پردنیزولون و آزاتیوپرین در درمان پمفیگوس ولگاریس. بیماریهای پوست[Internet]. 1386؛10(2 (پیاپی 40)):111-118. Available from: https://sid.ir/paper/57964/fa

    IEEE: کپی

    شیدا شمس دواچی، کامران بلیغی، شیده یزدانیان، و بهروز نبئی، “بررسی اثر داپسون به عنوان آدجوان دوم همراه پردنیزولون و آزاتیوپرین در درمان پمفیگوس ولگاریس،” بیماریهای پوست، vol. 10، no. 2 (پیاپی 40)، pp. 111–118، 1386، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/57964/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button