در اردیبهشت ماه سال 1373، 17 نمونه قورباغه مردابی معمولی Rana ridibunda ridibunda از حومه مناطق انزلی، آستارا و آق بابا در شمال ایران جمع آوری شد. این قورباغه ها از نظر وجود کرمهای انگلی مورد بررسی قرار گرفتند. از بین 12 نمونه جمع آوری شده از منطقه انزلی 83.8 درصد به یک یا دو نوع ترماتود دی ژنتیک یا سیست متاسرکر آنها شامل: Encyclometra colubrimurorum, Prosotocus confuses, Opisthioglyphe ranae, Gorgodera dollfusi, S. similis, Skrjabinoeces breviansa و Codonocephalus urniger آلوده بودند.نمونه های جمع آوری شده از منطقه آستارا آلوده به Cosmocerca ornate, P. confusus, Diplodiscus subclavatus و ‍Codonocephalus urniger بودند. در یکی از نمونه های قورباغه جمع آوری شده از آق بابا تنها Pleurogenoides medians مشاهده شد.بجز نمونه های  S. similis, C. urnigerو O. ranae، 7 گونه دیگر برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند.

کانسار آنتیموان - آرسنیک - طلای داشکسن در باختر ایران و 42 کیلومتری شمال خاوری شهرستان قروه واقع گردیده است. این کانسار از دیدگاه تقسیمات زمین ساختی، در زون دگرگونی - ماگمایی سنندج - سیرجان قرار می گیرد. بر پایه مشاهدات زمین شناسی، کهن ترین سنگ های منطقه را اسلیت، فیلیت و کوارتزیت های ژوراسیک و جوانترین آن ها را کنگلومرای ولکانو کلاسیک نئوژن و جریان های بازالتی، گدازه های بلوکی و آگلومرای کواترنری تشکیل می دهد. سنگ های نفوذی منطقه مورد بررسی را یک توده نیمه عمیق میکروگرانیتی - میکروگرانودیوریتی با ماهیت کالکو آلکالن و بافت میکروگرانولار - پورفیری به سن نئوژن (احتمالا پلیوسن؟) تشکیل می دهد که در بخش های فوقانی به صورت گنبد (Dome) های داسیتی - ریوداسیتی (آق داغ و ساری داغ) رخنمون پیدا کرده است. کانه زایی در کانسار داشکسن از نوع رگه ای و زون های سیلیسی - سولفیدی طلادار است که بوضوح توسط ساختارهای گسلی کنترل می شود. سنگ میزبان رگه ها و زون های کانه دار را سنگ های نفوذی نیمه عمیق و سنگهای داسیتی - ریوداسیتی سازنده گنبدهای آق داغ و ساری داغ تشکیل می دهند که با انواع دگرسانی هیدروترمال بویژه آرژیلی و سیلیسی شدن همراهی می گردند. کانی شناسی رگه ها شامل: کوارتز، استیبنیت، پیریت، رآلگار، ارپیمان، پیروتیت - کالکوپیریت، بورنیت، گالن، بولانژریت، آروستیبیت (؟)، طلا، استیبکونیت، کرمزیت و هیدروکسیدهای آهن می باشد. عیار طلا در رگه های کانه دار از 55 تا 266 پی پی ام و در زون های سیلیسی سولفیدی از 10 تا 18 پی پی ام تغییر می کند. طلا در ابعاد 10 تا 150 میکرون بیشتر بهمراه کوارتز و در اندازه های کوچکتر در داخل کانیهای پیریت اکسیده مشاهده می شود. مطالعات میکروپروب الکترونی (SEM) مقادیری از عناصر آنتیموان، نقره و جیوه را در درون ذرات طلا نشان میدهد. نتایج آزمایشگاهی نمونه های شش مقطع لیتوژئوشیمیایی عمود بر روند رگه های اصلی استیبینیت در نواحی آق داغ و ساری داغ نشانگر آن است که مقادیر بالای طلا محدود به رگه های استیبنیت و همچنین زونهای دگرسانی سیلیسی - پیریتی است. مطالعات میکروترمومتری سیالات درگیر معرف دمای هموژنیزاسیون بین 255- 183 درجه سانتیگراد و درجه شوری از 8.3 تا 18.8 معادل درصد وزنی کلرید سدیم برای سیالات درگیر اولیه است. در نهایت مجموعه بررسیهای صحرایی، میکروسکپی، سیالات درگیر و سایر شواهد و داده های موجود نشان از رابطه نزدیک بین کانی سازی آنتیموان - آرسنیک - طلا و محلولهای سیلیسی مربوط به توده ساب ولکانیک در ناحیه داشته و حاکی از آن است که کانسار داشکسن بیشترین شباهت را با کانسارهای تیپ اپی ترمال، بویژه نوع اسید - سولفات دارد.

تبریز از دیرباز، از زمان سفر مارکوپولو به لحاظ داشتن باغها شهره آفاق بود. «اوزون حسن» و «سلطان یعقوب» آق قویونلو باغهای «هشت بهشت» و «عشرت آباد» را احداث نمودند. و سلسله های بعدی و بزرگان واعیان شهر، دهها باغ بزرگ و کوچک نیز بر باغهای موجود افزودند تازمان قاجاریه که مرحوم عباس میرزا، نایب السلطنه در باغ «عشرت آباد» «باغ شمال» عماراتی نو انداخت و «باغ صفا» را در دامنه کوه سرخاب بر باغهای موجود افزود. «باغ صفا» چنانکه از نامش پیداست، دامنه کوه «عون بن علی» - عینالی - و شمال کوی سرخاب را تفرجگاه کوی و شهر ساخت و به سبب برخورداری از قنوات «حسن پادشاه» و «شاه چلبی» و «خواجه علی بیگ» و باغهای «توتستان» «باغ پسته» و«زردآلو» و باغ بزرگ و «جوان» که همه به نام «صفا باغی» خوانده می شدند، به آن برتری خاصی بخشید؛ چنانکه نادر میرزا می نویسد: «چون آن جایی به جهان کمتر بود» و یک سیاح انگلیسی بعد از دیدار باغ چنان واله و شیدای آن شد که چون نتوانست آن زیبایی را درنظم کشد به ناچار سروده ای را به نثر آورد که: «بوستان معطر، باغهای زیبا و جویهای روان را بنگر، آیا اینجا نقطه ای سکونت برای قهرمانان نیست؟ زمین به سان مخمل و هوا معطر است گویی گل سرخ سهمی از عطر خود را به آب جویبارها نثار کرده است». «باغ صفا» قریب به هفتاد سال از آغاز آبادان بود تا بر اثر زلزله و بی توجهی ها ، عمارتش فرو افتاد و هفتاد سال دیگر باغش گرفتار خزان روزگار شد. حدود سالهای 1330 شمسی به تدریج زمینش تقطیع و تفکیک و بر خلاف ضوابط به معرض بیع وشری درآمد و دیری نکشید که قسمتی از خیابان «سرباز شهید»، «کوچه و گذر صفا باغی» و قسمتی از «قبرستان حسینیه» جایگزین باغ گردید. تا جایی که امروز جز نام و خاطره ای از آن باقی نمانده است!

سنگهای تریاس ناحیه نخلک با ستبرای 2701 متر به سه سازند علم، باقرق و عشین تقسیم و در مجموع بین دو راندگی (Thrust fault) محدود می باشند. 1 ـ سازند علم با ستبرای 1298 متر به سن اسکیتین پسین ـ آنیزین میانی از رخساره های کربناته در قاعده و به طور عمده از رخساره های آواری توربیدیتی در بخش بالایی (سنگ ماسه و شیل) تشکیل شده است. رخساره های کربناته مربوط به محیط فلات قاره (Continental shelf) و رخساره های توربیدیتی بیشتر مربوط به محیط شیب قاره های (Continental slope) هستند و بصورت ساختارهای فنگلومرای زیر دریایی (Submarine fanglomerate) بر جای گذاشته شده اند این سازند روی سنگ های افیولیتی ناحیه نخلک رانده شده و سازند باقرق با ناپیوستگی فرسایشی (Disconformity) آن را می پوشاند.2 ـ سازند باقرق با ستبرای 1122 متر به سن آنیزین پسین؟ ـ لادی نین میانی به طور عمده از رخساره های آواری دانه درشت، کنگلومرا به همراه سنگ ماسه و شیل تشکیل شده است . این سازند در محیط قاره ای توسط بادزن های آبرفتی(Alluvial fans) ، رودخانه های مئاندری و بریده بریده(Meandering & Braided rivers)  راسب شده اند. این سازند توسط سازند عشین بایک ناپیوستگی فرسایشی پوشیده می شود.3 ـ سازند عشین با ستبرای 281 متر به سن لادی نین پسین ـ کارنین پیشین؟ از رخساره های آواری (بیشتر سنگ ماسه دانه ریز و شیل) تشکیل شده است که در بخش انتهایی (Distal) ساختارهای فنگلومرای زیر دریایی (Submarine fanglomerate) در انتهای محیط شیب قاره ای تا پهنه های کف اقیانوسی (Plains Abyssal) راسب شده اند. این سازند توسط سنگهای کرتاسه بالایی به واسطه یک گسل رانده پوشیده می شود.مطالعات انجام شده نشان می دهد که سنگهای تریاس نخلک از دیدگاه سنگ شناسی و دیرینه شناسی با هیچ یک از ردیف های سنگی شناخته شده تریاس در ایران قابل مقایسه نیستند. تنها ردیف سنگی در ایران که شباهت هایی با تریاس نخلک دارد تریاس آق در بند است. نتایج مطالعات انجام شده حکایت از آن دارد که موقعیت سنگ های تریاس نخلک به هنگام تشکیل در حاشیه جنوبی و فعال (active margin)  صفحه توران در مجاورت ناحیه آق دربند بوده است.

به منظور بررسی تغییرات ژنتیک بیماری زایی در عامل بیماری زنگ زرد در استان های شمالی، شمال شرق و شمال غرب کشور، ژنوتیپ های شناخته شده مقاومت به زنگ زرد شامل منابع ژنی ژن های مقاومت گیاهچه ای، ژن های مقاومت در مرحله گیاه کامل و منابع ژنی مقاومت پایدار در مناطق نیشابور، طرق و جلگه رخ از استان خراسان؛ کلاله، آق قلا و گرگان از استان گلستان؛ اولتان، جعفرآباد، آلاروق از استان اردبیل؛ قراخیل از استان مازندران مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که در مناطق نیشابور، طرق و جلگه رخ برای Yr1؛ در مناطق نیشابور، طرق، جلگه رخ، کلاله، اولتان، جعفرآباد، آلاروق و قراخیل برای Yr2؛ در منطقه نیشابور برای Yr3؛ در همه مناطق به استثنا منطقه آق قلا برای Yr6؛ در همه مناطق برای Yr7؛ در مناطق جلگه رخ، کلاله، اولتان، جعفرآباد، و آلاروق برای Yr8؛ در همه مناطق برای Yr9؛ در مناطق طرق و گرگان برای Yr11؛ در مناطق طرق، گرگان و اولتان برای Yr12 (ژن های Y11 و Y12 فقط در مناطق طرق، گرگان و اولتان ارزیابی شده اند)؛ در منطقه آلاروق برای Yr13؛ به استثنا مناطق کلاله، آق قلا و اولتان در سایر مناطق برای Yr17؛ به استثا مناطق طرق و آق قلا در سایر مناطق برای Yr18؛ در همه مناطق برای Yr22، Y23 و Yr25؛ در همه مناطق برای YrA؛ در مناطق کلاله، جعفرآباد و آلاروق برای YrSu و در مناطق نیشابور، طرق، جلگه رخ، گرگان، جعفرآباد و آلاروق برای ژن های نام گذاری نشده A1 و A2 پرآزاری (Virulence) مشاهده گردید، ژن Yr27(YrSK) فقط در مناطق طرق، گرگان و اولتان ارزیابی گردید که در منطقه طرق برای این ژن پرآزاری دیده شد. برای ژن های Yr4، Yr5، Yr10، Yr14، Yr15، Yr16، Yr24، YrSD،YrCV  وYrSp  در هیچیک از مناطق پرآزاری مشاهده نگردید. این ژن ها به عنوان منابع مقاومت ژنی موثر (Effective) برای استفاده در کنار ژن های مسئول مقاومت موثر در مرحله گیاه کامل معرفی می گردند. در این مناطق ارقام قدیمی (معرفی شده قبل از همه گیری زنگ زرد در سال 1372) حساس بودند و از ارقام جدید تجن در منطقه طرق؛ مهدوی در مناطق نیشابور، طرق، جلگه رخ، کلاله و آق قلا؛ الموت و زرین در منطقه طرق؛ الوند در مناطق نیشابور، طرق، جلگه رخ، کلاله، گرگان و آلاروق؛ داراب 2 در نیشابور؛ کویر در مناطق نیشابور، طرق جلگه رخ، کلاله و گرگان؛ چمران در مناطق نیشابور و جلگه رخ حساس بودند. از رگه های پیشرفته C-73-5 در منطقه آلاروق؛ M-75-10 در منطقه جلگه رخ؛ M-75-19 در منطقه کلاله؛ N-75-5 در مناطق طرق، کلاله، گرگان، جعفرآباد، آلاروق و قراخیل؛ S-74-20 در منطقه آلاروق حساس بودند.

سنگ های تریاس ناحیه نخلک به ضخامت 2701 متر (مرکب از سه سازند علم، با قرق و عشین) توسط فسیل آمونوئید تعیین سن شده است. آمونوئید ای فوق متعلق به یک اقلیم زیستی واحد در حاشیه جنوبی قاره لورازیا بوده و قابل مقایسه با آمونوئید ای تریاس ناحیه آق دربند می باشند. این موضوع نشان می دهد که موقعیت سنگ های تریاس ناحیه نخلک به هنگام تشکیل در حاشیه جنوبی قاره توران در مجاورت ناحیه آق دربند بوده است. از طرفی ارتباطات دیرینه زیست جغرافیایی آمونوئیدای تریاس گروه نخلک با سایر نقاط، وجود یک استان زیستی مشخص را در حاشیه جنوبی قاره لورازیا – از شرقی ترین تا غربی ترین بخش آن نشان می دهد. همچنین این پراکندگی جدایش اقلیم های زیستی سرزمین های قاره لورازیا (در شمال) و قاره گندوانا (در جنوب) را به خوبی مشخص می کند.

جنگل های ارسباران از لحاظ گسترش جزو محدودترین مناطق رویشی کشور محسوب می شوند. این منطقه جنگلی در شمال غربی کشور و در شمال شهرستان تبریز، در ارتفاعات جنوبی حوضه رودخانه ارس قرار گرفته است. پوشش گیاهی منطقه ارسباران دارای تنوع گونه ای بسیار زیادی است و از تعدادی عناصر بومی تشکیل شده است. بنابر مطالعات صورت گرفته در سال 1376، مساحت رویشگاه های جنگلی باقیمانده با تراکم تاج پوشش بیش از 5 در صد به حدود 140000 هکتار می رسد. در این منطقه دوگونه بلوط به اسامی  Quercus komarovii A. Camus (=Q.longifolia C.Koch) (با نام محلی آق پالیت) و Quercus macranthra Fish.et Mey (با نام محلی قره پالیت) یافت می شوند. با توجه به پراکنش تیپ های جنگلی متشکل از گونه های فوق که در شرایط مختلف فیزیوگرافی و بوم شناختی ظاهر می شوند، اختلاف های بارزی بین این دو رویشگاه مشاهده می شود که شامل خصوصیات فیزیوگرافی مانند اختلاف ارتفاع از سطح دریا، وسعت پراکنش، تنوع تیپ و خصوصیات کلی اقلیمی و زمین شناسی است.

این مطالعه با هدف بهبود وضعیت بهداشتی درمانی کودکان مدارس ابتدایی شهرستان گرگان صورت گرفته، اساس آن بررسی آمار فعالیت مراقبین بهداشت مدارس بوده که به منظور تست بیماریهای واگیردار بر روی تعداد 236915 پرونده (به طور متوسط 26324 دانش آموز طی مدت 9 ماه و 9 بار مورد معاینه قرار گرفتند) و جهت تست بیماریهای غیر واگیر تعداد 44938 پرونده (به طور متوسط 22469 دانش آموز طی دو ماه خرداد و دی مورد معاینه قرار گرفتند) مطالعه انجام گرفته که تقریبا شامل کلیه دانش آموزان مقطع دبستان در سطح شهرستان گرگان و آق قلا می باشد. شیوع فصلی و جنسی بیماریهای واگیر به تفکیک نوع بیماری و شایع ترین بیماریهای غیر واگیر محورهای اصلی مطالعه بوده اند. بر مبنای این مطالعه، شایع ترین بیماریهای واگیر به ترتیب سرماخوردگی، فارنژیت ویروسی، آنفولانزا، پدیکولوز، انگلهای روده ای، مخملک و آنژین استرپتوکوکی، آبله مرغان، اوریون، سرخجه، گال، سرخک، هپاتیت ویروسی و فلج اطفال شناسایی شده اند. و در بیماریهای غیر واگیر شیوع بیماریهای مطالعه شده به ترتیب شامل آسم، فقر آهن، فاویسم، تالاسمی، کمبود ید، راشیتیسم و هموفیلی بوده است.