هدف از این بررسی در جنگل لوه، مقایسه دو روش نمونه برداری با قطعات نمونه دارای مساحت ثابت (10 آر) و قطعات نمونه دارای مساحت متغیر (رلاسکوپ) با توجه به مشخصه های دقت آماربرداری و زمان لازم برای آماربرداری بود. مقادیر به دست آمده برای مشخصه های زمان لازم برای اندازه گیری، تعداد در هکتار و سطح مقطع در هکتار با مقادیر حاصل از آماربرداری صددرصد مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج زیر حاصل گردید: زمان لازم برای آماربرداری صددرصد در مساحت اندازه گیری شده (116 هکتار) برابر با 17842 دقیقه و در حالت نمونه برداری با قطعات نمونه متغیر 2433.9 دقیقه بود. میانگین واقعی تعداد در هکتار (حاصل از آماربرداری صددرصد) برابر است با 323.8 و در دو حالت نمونه برداری با قطعات نمونه دارای مساحت ثابت و قطعات نمونه دارای مساحت متغیر به ترتیب برابر با 321.8 و 292.9 می باشد که در هر دو حالت حدود اعتماد محاسبه شده برای مشخصه تعداد در هکتار میانگین واقعی تعداد در هکتار را در بر می گیرد. میانگین واقعی سطح مقطع در هکتار برابر با 28.08 متر مربع و در دو حالت نمونه برداری فوق به ترتیب برابر با 28.61 و 21.82 متر مربع می باشد که در حالت نمونه برداری با قطعات نمونه 10 آری حدود اعتماد محاسبه شده برای مشخصه سطح مقطع در هکتار میانگین واقعی جامعه را در بر می گیرد اما در حالت نمونه برداری با قطعات نمونه دارای مساحت متغیر حدود اعتماد مورد نظر میانگین واقعی جامعه را در بر نمی گیرد. عدم دقت آماربرداری با دستگاه رلاسکوپ در جنگل مورد نظر را می توان در زیراشکوب قوی این جنگلها، از گونه های درختچه ای و بوته ای دانست که مانع دید رفتن به قطر برابر سینه درختان می شوند. به علاوه وضعیت پستی و بلندی زمین در قسمتهای محدودی مانع انجام آماربرداری دقیق با دستگاه رلاسکوپ بود. در مجموع از دو روش نمونه برداری فوق الذکر، روش نمونه برداری با قطعات نمونه دارای مساحت ثابت (10 آر) به واقعیت نزدیکتر بود و برای آماربرداری از جنگل مورد نظر مناسب تر است.

هدف از اجرای طرحهای سازگاری گونه های خارجی به ویژه سوزنی برگان، تعیین و بدست آوردن نتیجه ارزشمند و کاستن از هزینه های زیاد و استفاده از زمان کمتر در برنامه های وسیع جنگلکاری می باشد. در این بررسی که در جنگل پایین بند منطقه خیرودکنار نوشهر انجام شد، 9 گونه سوزنی برگ (شش گونه و واریته کاج، یک گونه سدروس، یک گونه کریپتومریا و یک گونه سکویا) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار از سال 1369 مورد مطالعه قرار گرفت. ارتفاع درخت، قطر یقه، قطر برابرسینه، شادابی و زنده مانی درختان در سال 1374 مورد اندازه گیری و آماربرداری قرارگرفت. همچنین پروفیل خاک در عرصه طرح حفر و تشریح شد و نمونه های خاک از نظربافت فیزیکی و شیمیایی آزمایش و مورد ارزیابی قرار گرفت. ویژگیهای زمین شناسی محل اجرای طرح نیز مورد شناسایی قرار گرفت. آمار آب و هوایی 6 ساله از سالهای 74ـ1369 نیز با در دست داشتن میانگین حداقل و حداکثر حرارت، حداکثر و حداقل دمای مطلق، حداکثر و حداقل رطوبت، میزان ساعات آفتابی در ماهای مختلف، میزان بارندگی ماهیانه، تعداد روزهای یخبندان در ماه، مشخص و برای هر سال منحنی آمبروترمیک آن رسم شد. تاثیرات خشکی تابستانه و سرمای زمستانه پس از هر فصل رویشی نیز یادداشت برداری و ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار Mini Tab انجام و حدود آزمون میانگین به روش دانکن برای هر یک از پارامترها تفسیر و نتیجه گیری شد. از 5 صفت مورد بررسی، از نظر زنده مانی گونه Pinus nigra var. calabrica با مبدا جنوب فرانسه، کاج Pinus teada با مبدا آمریکا، Cryptomeria japonica با مبدا کلاردشت، Sequoia sempervirens با مبدا نوشهر، Pinus ponderosa با مبدا آمریکا و Pinus nigra var. austrica با مبدا اطریش نسبت به سایر گونه ها از زنده مانی بیشتری برخوردار بودند. از نظر ارتفاع درخت، سه گونه سکویا و کاج الیوتی در مقایسه با سایر گونه ها رشد ارتفاعی بیشتری داشتند و در سطح 5% اختلاف معنی داری با سایر گونه ها نشان دادند. گونه کریپتومریا ژاپونیکا در گروه دوم مقایسه میانگینهای آزمون دانکن قرار گرفت. از نظر قطر یقه، سه گونه سکویا به خاطر مخروطی بودن تنه و ایجاد گورجه در محل یقه و کاجهای تدا و الیوتی در مقایسه با سایر گونه ها رشد بیشتری داشته و اختلاف معنی داری را در سطح 5% با سایر گونه ها نشان دادند. گونه کاج سیاه کالابریکا در گروه دوم قرار گرفتند. از نظر قطر برابر سینه، گونه های سکویا و کاج تدا و کاج الیوتی در مقایسه با سایرگونه ها در گروه اول آزمون دانکن جای گرفتند. گونه های کاج سیاه گلابریکا و کریپتومریا ژاپونیکا پس از گونه سکویا شادابترین گونه ها بودند. از 5 صفت مورد بررسی، در جمع گونه سکویا بهترین رشد طولی و قطری را داشته و پس از آن کاج تدا و کریپتومریا ژاپونیکا و کاج سیاه کلابریکا تا این مرحله نتیجه ای قابل قبول را ارایه کرده اند. کاج الیوتی رشد قطری و ارتفاعی خوبی داشته، اما در مقابل باد و برف صدمه دیده است. در ضمن گونه های سکویا و کریپتومریا ژاپونیکا قدرت جست زایی بالایی داشته اند و پس از صدمات جدی، از قابلیت ترمیم مناسبی برخوردارند. 

در سال 1342 با توجه به شباهت کلیماتولوژیکی منطقه جنگلی لاجیم - از جنگلهای شمال ایران - با مبدأ اصلی نهال ها (یوگسلاوی سابق) توده دست کاشت نوئل سبز (Picea abiles) با استفاده از نهالهای 5 ساله با مساحتی بالغ بر 45 هکتار ایجاد گردید. که تاکنون با گذشت نزدیک به چهار دهه بدون دخالت خاصی حفاظت شده است. به منظور مطالعه رویش و محصول 40 هکتار از توده بر جای مانده به صورت نمونه برداری سیستماتیک تصادفی با شدت 20 درصد مورد آماربرداری قرار گرفته و پارامترهای کمی و کیفی آن پردازش و مدهای رویشی و محصول توده نوئل سبز در سن 35 سالگی به این شرح استنتاج گردید. 1- میانگین رویش جاری توده 6.5 متر مکعب و میانگین رویش حجمی آن 4.5 مترمکعب می باشد2- حداکثر موجودی توده 150 و میانگین آن 114 سیلو در هکتار است. 3- ارتفاع متوسط توده 14.5 متر و متوسط رویش ارتفاعی نیز 42 سانتی متر می باشد. 4- میانگین قطر برابر سینه کل درختان 17.5 سانتی متر و میانگین رویش قطری نیز 0.5 سانتی متر می باشد. 5- تلفات درختان نوئل سبز 75% کل نهالهای کاشته شده است.

در جریان اجرای طرح کنترل تلفیقی کرم گلوگاه انار، فعالیت چشمگیر زنبور پارازیتوئید تخم خوار تریکوگراما بطور طبیعی در ورامین مورد توجه قرار گرفت. به منظور افزایش درجه پارازیتیسم، در پاییز 74 تخم های پارازیته شده گلوگاه جمع آوری و به سازمان پژوهش های علمی تحویل داده شد. این پژوهشکده زنبور سوش منطقه را بر روی بید آرد Ephestia kuhniella پرورش داده و تکثیر نموده و بصورت تریکوکارت در آورد. در باغ مورد آزمایش به مساحت 5000m2 دارای 200 درخت رهاسازی انجام گردید و نتایج آن با مقایسه با قطعه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. از اول خرداد ماه هر ده روز یکصد تریکوکارت هر کدام حامل 2000 تخم پارازیته شده Ephestia به درختان بطور یک در میان نصب شد. جمعا ده بار رهاسازی انجام گردید. بررسی روند پیشرفت پارازیتیسم با نمونه برداری های هفتگی و شمارش و آماربرداری در دو قطعه رهاسازی شده و شاهد از اول خرداد لغایت آخر آبان سال 74 طی سه آزمون به مرحله اجرا درآمد. بررسی تغییرات جمعیت پروانه گلوگاه، بررسی تغییرات تخم های پارازیته، بررسی تعداد میوه های آلوده و کرمو. در یک طرح آزمون T تفاوت مقدار محصول دو قطعه رهاسازی و شاهد در آخر آبان ماه سال 74 مقایسه و محاسبه گردید. که تفاوت معنی دار بوده و در اثر رهاسازی آلودگی میوه ها 48 درصد کاهش یافت.

اثرات چهار سم موثر در کنترل شیمیایی بیماری آتشک درختان دانه دار در باغی واقع در حومه کرج به صورت مقدماتی مورد ارزیابی قرار گرفت. این آزمایش صحرایی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار برای هر تیمار انجام گرفت. رقم درختان گلابی از نوع دوشس با حدود 12 سال سن و دارای سابقه طولانی آلودگی طبیعی بودند. شرایط آب و هوایی در زمان اجرای طرح در بهار 1377 برای توسعه آلودگی مساعد بود. سموم و غلظت های مورد مصرف شامل محلول بوردو 1%، اکسی کلرورمس 3 در هزار، آلیت 3 در هزار و استارنر (300 ppm) بودند. سمپاشی ها یک هفته پس از زمان هرس شاخه های آلوده و پاکسازی ظاهری درختان انجام گرفت. چهار نوبت سمپاشی ها به فواصل یک هفته از هم به ترتیب در مراحل متورم شدن جوانه ها، 5%، 50% و 100% باز شدن شکوفه ها انجام گرفت. آماربرداری ها 2 هفته پس از آخرین مرحله سمپاشی صورت گرفت. میزان کاهش آلودگی نسبت به شاهد در هر تیمار با شمارش خوشه های آلوده و سالم در هر درخت و مقایسه آن با شاهد همان تکرار انجام شد. نتایج حاصله سپس مورد بررسی آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد اگرچه بین چهار سم مورد استفاده در شرایط باغ تفاوت آماری وجود نداشت و تمام سموم در کنترل نسبی بیماری موثر بودند ولی سم استارنر با کاهش آلودگی به میزان 26.32% بیش از بقیه در کنترل بیماری موثر بوده است.

توان اکولوژیک رویشگاه های جنگلی شاخصی است که پتانسیل رویشگاه را در ایفای نقش های مختلف جنگل، همانند تولید چوب، حفظ آب و خاک، کنترل سیلاب، حفظ تنوع زیستی و تامین آب نشان می دهد. این شاخص با توجه به ویژگی های اکولوژیک عرصه، همانند خاک ، میکروکلیما، ارتفاع از سطح دریا، شیب و جهت جغرافیایی- که پتانسیل رویشگاه را تحت تاثیر قرار می دهند- از رویشگاهی به رویشگاه دیگر تغییر می کند. با توجه به اهمیت این مقوله  در این تحقیق توان اکولوژیک رویشگاه های زربین، در مناطق رویشگاهی حسن آباد چالوس و زرین گل گرگان مطالعه گردید. مطالعه در سه بخش درختان توده ، زادآوری طبیعی و پوشش گیاهی برای ارزیابی توان اکولوژیک انجام شد. پس از تهیه نقشه های شیب، جهت دامنه، ارتفاع از سطح دریا و خاک، و ترکیب نقشه های مذکور، واحدهای زیست محیطی انتخاب شدند و از پارامترهای زادآوری، قطر، ارتفاع، مشخصات قابل ملاحظه درختان و فهرست پوشش گیاهی آماربرداری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل مناسب داده های به دست آمده، پارامترهای رویه زمینی، پراکنش داختان در طبقات قطری، تعداد در هکتار، منحنی ارتفاع، و تنوع زیستی، و برای زادآوری، تعداد نهال در هکتار مطالعه شد. طبقه بندی اقلیمی نیز بر اساس روش های متداول برای رویشگاه ها انجام گردید.نتایج نشان میدهد که زربین حسن آباد جنگل ناهمسالی است که درسی سال اخیر با مشکل عدم زادآوری مواجه شده است ولی رویشگاه زرین گل جنگل ناهمسالی است که از نظر زادآوری شرایط مطلوبی دارد؛ ضمن این که گونه زربین با خاکهای آهکی و آب و هوای مدیترانه ای سازگاری کامل نشان داده است. ولی خاک شنی توان مناسبی برای رویش زربین ندارد. بهترین شرایط رویشگاهی مربوط به دامنه شمالی، ارتفاع کم تر از 700متر از سطح دریا، شیب کم و خاک عمیق تر از یک متر است. بدترین شرایط زیستی که کم ترین توان را دارد مربوط به دامنه جنوبی، شیب زیاد وخاک کم عمق و ارتفاع بیش از 700متر از سطح دریا است.

به منظور بررسی به کارگیری روش نمونه برداری با مونه بندی (استراتیفیکاسیونStratification  با تیپ بندی) در جنگل خیرودکنار نوشهر، مقایسه ای با درنظرگرفتن هزینه و دقت بین دو روش نمونه برداری منظم تصادفی (روش معمولی نمونه برداری در جنگل خیرودکنار) و منظم تصادفی با مونه بندی در دو بخش پاتم و نم خانه این جنگل انجام شد. برای این منظور، ابتدا این دو بخش با کمک عکس های هوایی و براساس تراکم جنگل به مونه ها یا تیپ های چند تقسیم گردید و سپس به روش منظم تصادفی (سیستماتیک تصادفی) آماربرداری صورت گرفت. همچنین زمان صرف شده برای مونه بندی عکس ها در آزمایشگاه و اندازه گیری قطعات نمونه در جنگل نیز ثبت شد. پس از انجام آماربرداری به هر دو روش. دقت و هزینه هر روش به طور جداگانه محاسبه و از مقدار عددی حاصل ضرب (هزینه × 2دقت) با E2%×T جهت مقایسه دو روش فوق استفاده گردید. این مقایسه نشان داد که روش نمونه برداری با مونه بندی نسبت به نمونه برداری به روش منظم تصادفی از دقت بالاتری برخوردار بوده و مناسب تر است.