در سالهای اخیر استفاده از صافیهایی با بستر مخلوط در عملیات تصفیه آب مورد توجه قرار گرفته اند. بستر این صافیها عموما از لایه های شن و آنتراسیت تشکیل شده است. آنتراسیت به عنوان لایه بالایی صافی قادر است به واسطه عمل جذب سطحی باعث حذف فلزات سنگین و مواد آلی از آب گردد. در این تحقیق کارآیی صافیهای تصفیه خانه آب اصفهان پس از 10 سال کارکرد در حذف کدورت و مواد معلق و نیز کارایی لایه آنتراسیت آن در مقایسه با آنتراسیت استفاده نشده در حذف مواد آلی و فلزات سنگین مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی در یک واحد مطالعاتی صورت گرفت که طی دو مرحله با آنتراسیت استفاده نشده و آنتراسیت استفاده شده موجود در بستر صافیهای تصفیه خانه بارگذاری گردید. در ساخت واحد مطالعاتی پارامترهای طراحی صافیهای تصفیه خانه مورد نظر قرار گرفته اند. آب ورودی به صافی حاوی مواد کدورت زا، فنل، املاح فلزات سنگین (کروم، منگنز و آهن) با غلظت معین بود که پس از عبور از بستر صافی غلظت هر یک از پارامترهای فوق در آب خروجی مورد اندازه گیری قرار گرفت. مقایسه نشان داد که در دو مرحله بارگذاری کارآیی صافی در حذف کدورت و کلر اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد (P>0.05). حداکثر تغییر کارآیی در مورد فلزات سنگین آزمایش شده مربوط به آهن با 9.4 درصد تغییر و حداقل تغییر مربوط به منگنز با 9.07 درصد تغییر مشاهده شد. بررسی نشان داد که کارآیی لایه آنتراسیت در حذف ترکیبات آلی (فنل) بطور معنی داری کاهش یافته است (P<0.05).