ارزش و اعتباری که مردم جوامع مختلف و محیطهای گوناگون جغرافیایی برای زمان قایلند با یکدیگر تفاوت دارد. آهنگ زندگی نه تنها در میان مردم کشورهای مختلف بلکه در درون یک کشور نیز یکسان نیست. درک شیوه برخورد مردم با عامل زمان راهنمای بسیار مناسبی در مقایسه و تطبیق فرهنگها می باشد. در این مطالعه با بکارگیری روشهایی ساده و تمرکز بر روی شاخصهایی عمومی نظیر: میزان دقت ساعتهای نصب شده در بانکها، سرعت حرکت عابرین پیاده، سرعت عمل مسئول فروش یک باجه پستی در انجام درخواستی معین و ... اهمیت زمان در نزد مردم شش کشور و 36 شهر بزرگ در ایالات متحده سنجیده شده که بخوبی تفاوت میان آهنگ زندگی مردم را در محیطهای جغرافیایی متفاوت نشان می دهد.

تحقیق حاضر به بررسی تحقق آواییِ درجات کهنگیِ اطلاع در نظام آهنگ زبان فارسی می-پردازد. هدف از انجام این تحقیق پاسخ گویی به این پرسش است که آیا درجات کهنگیِ اطلاع شامل اطلاع نو، قابل دسترس و کهنه، مطابق با انگاره ی نظری چِیف (1994)، در ساخت آهنگ گفتار فارسی تظاهر آوایی دارد؟ برای پاسخ به این سؤال، یک مطالعه ی تولیدی در چارچوب واج شناسی آزمایشگاهی انچام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که درجه ی کهنگیِ یک سازه ی اطلاعی و دامنه ی زیروبمی یا سطح ارتفاع قلّه ی آن سازه با یکدیگر رابطه ی معکوس دارند به این صورت که هر قدر به میزان کهنگی یک سازه ی اطلاعی افزوده شود، از دامنه ی زیروبمیِ آن سازه کاسته می شود. این نتایج همچنین نشان داد که دامنه ی زیروبمیِ صدای گوینده نیز با افزایش درجه ی کهنگیِ یک سازه ی اطلاعی به طور معناداری کاهش می یابد چون با افزایش کهنگیِ اطلاع، نه تنها سطح ارتفاع قلّه ی F0 بلکه سطح ارتفاع درّه ی F0 نیز به طور معناداری کاهش می یابد، اما ساخت نواختیِ یک سازه ی اطلاعی با افزایش درجه ی کهنگیِ اطلاع تغییر نمی کند.

تعارف در فرهنگ ایرانی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و جلوه های زبانی آن نیز متنوع و شایان توجه اند. چون تعارفات در بافت تعاملات زبانی گویشوران زبان فارسی به کار می روند، انتظار می رود که آهنگ گفتار در بیان این تعارف ها متأثر از عوامل گفتمانی و از بافتی به بافت دیگر متفاوت باشد. در این پژوهش، از رویکرد برزیل (1975، 1978، 1997) و برزیل و همکاران (1980) به آهنگ برای بررسی ویژگی های آهنگین تعارف های فارسی استفاده شد. ویژگی این رویکرد نسبت به دیگر رویکردهای تحلیل الگوهای آهنگ تمرکز و توجه آن به تأثیر بافت کلامی بر الگوهای آهنگ است. هر یک از این الگوها معنای خاص خود را دارند. در اینجا منظور از «معنا» مفاهیمی نگرشی مانند «متعجب» یا «متوقع» یا مفاهیمی دستوری مانند «پرسشی» یا «خبری» نیست. بلکه منظور نقش تعاملی آهنگ است یعنی ارزیابی مستمر گفتمان توسط گوینده و انتخاب الگوی آهنگ مناسب با هدف دستیابی به پیوستگی و انسجام در گفتمان. به همین منظور، نواخت و سطح برجستگی هجاهای آغازه (کلید) و نواختی (پایانه) در 29 عبارت تعارف در سریال هیولا با استفاده از نرم افزار پرت برچسب زنی و تحلیل شد. نتایج نشان داد که نواخت غالب در این عبارت ها از نوع افتان یا هموار است. سطوح زیروبمی کلید عمدتاً میانه و زیر و پایانه عمدتاً میانه بود. پس از آن از آنجا که الگوهای آهنگین هر نمونه از تعارف های زبانی فارسی وابسته به بافت موقعیتی و کلامی آن است و بررسی همۀ نمونه های گردآوری شده در این پژوهش در مقاله حاضر ممکن نیست، عبارت ̓قربونت برم̒ به عنوان یک نمونه از تعارف ها که با 4 رخداد پرتکرارترین تعارف در پیکره این پژوهش نیز بود، انتخاب شد و به طور جداگانه تحلیل شد. یافته ها نشان می دهند که عبارات تعارف علی رغم کلیشه ای بودن و ثبات واژگانی ـ نحوی می توانند تحث تأثیر قراردادهای اجتماعی ادب، روابط قدرت، پیش بینی قضاوت شنونده و انتظار موافقت شنونده الگوهای آهنگین متفاوتی را نشان دهند.

موضوع مقاله حاضر آهنگ ساخت ندایی در فارسی است و در آن سه نوع ندا توصیف و تحلیل شده اند: «ندای عادی»، ندا در حالت عصبانیت «ندای خشمگین» و ندا در حالت تعجب «ندای شگفت زده». توصیف این سه گونه با استفاده از ضبط صدای چهارگویش ور و تحلیل آن در چارچوب واج شناسی لایه ای انجام شده است. نظام نمایش آهنگ در این مقاله نظام نواخت و فاصله نما می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که سه گونه مذکور دارای تکیه زیروبمی یکسان هستند (L*+H). اختلاف این سه گونه در نواخت مرزنمای گروه تکیه ای آن ها و همچنین عوامل آواشناختی ای چون دامنه زیروبمی و دیرش مشاهده شد.