تاکنون انواعی از اختلالات طبی شناخته شده اند که می توانند با علایم و نشانگان افسردگی تظاهر یابند. افسردگی نیز می تواند جریان یک بیماری را تغییر دهد. برای مثال، افسردگی عامل ایجاد کننده بیماری های ایسکمیک قلبی است و می تواند بر پیش آگهی بیماری انفارکتوس میوکارد اثر بگذارد. انواع اختلالات اندوکرین، به ویژه بیماری تیروئید، مخصوصا هیپوتیروئیدیسم و بیماری های محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – آدرنال با طیف وسیعی از علایم روانپزشکی و به طور اختصاصی تر با افسردگی ارتباط دارند. این یافته ها فرصتی فراهم آورده است تا از بیماری های طبی برای شناخت پاتوفیزیولوژی اختلال افسردگی استفاده شود. ارتباط اسکلروز مولتیپل (MS) با اختلال یا علایم افسردگی، فرصت دیگری فراهم کرده است که نباید نادیده گرفته شود.

تاکنون انواعی از اختلالات طبی شناخته شده اند که می توانند با علایم و نشانگان افسردگی تظاهر یابند. افسردگی نیز می تواند جریان یک بیماری را تغییر دهد. برای مثال، افسردگی عامل ایجاد کننده بیماری های ایسکمیک قلبی است و می تواند بر پیش آگهی بیماری انفارکتوس میوکارد اثر بگذارد. انواع اختلالات اندوکرین، به ویژه بیماری تیرویید، مخصوصا هیپوتیروییدیسم و بیماری های محور هیپوتالاموس - هیپوفیز- آدرنال با طیف وسیعی از علایم روانپزشکی و به طور اختصاصی تر با افسردگی ارتباط دارند. این یافته ها فرصتی فراهم آورده است تا از بیماری های طبی برای شناخت پاتوفیزیولوژی اختلال افسردگی استفاده شود. ارتباط اسکلروز مولتیپل (MS) با اختلال یا علایم افسردگی، فرصت دیگری فراهم کرده است که نباید نادیده گرفته شود.اسکلروز مولتیپل، یک بیماری مزمن، التهابی و از بین برنده غلاف میلین سیستم اعصاب مرکزی می باشد. این اختلال یکی از شایعترین اختلالات عصبی است که جوانان را درگیر می کند. اگر چه عامل آن هنوز کاملا شناخته شده نیست، به نظر می رسد مجموعه ای از ژن ها، عوامل محیطی و عوامل ایمونولوژیک در بروز آن دخیل باشند. چند مطالعه نشان داده است که میزان اختلال افسردگی عمده در طول زندگی بیماران مبتلا به MS افزایش می یابد؛ اخیرا یک مطالعه همه گیرشناختی شیوع 40 درصدی افسردگی عمده را در این بیماران گزارش کرده است. علاوه بر این، در گزارش فینشتاین، رفتارهای پرخطر خودکشی در مبتلایان به MS با افزایش خطر بروز افسردگی در این بیماران همراه بوده است. این دو اختلال شباهت هایی به هم دارند. اول، هر دو سیستم اعصاب مرکزی را درگیر می کنند و چند عاملی هستند. دوم، هر دو اختلال مدل مزمن و یا عود کننده دارند. سوم، زندگی پراسترس، تقریبا با شعله ور شدن و برگشت هر دو اختلال همراه است و آخر اینکه، پدیده های ایمنی در بروز هر دو نقش دارند )هم در مدل حیوانی هم در انسان، پاسخ های خاص T-Cell با آنتی ژن های ویژه میلین در MS شرح داده شده است که به واسطه سیتوکین پیش التهابی اینترفرون γ رهبری می شود. افسردگی با افزایش اینترفرون γ نیز ارتباط دارد(.