0

مقدار قابلیت گذردهی در جریان در محیط متخلخل برای تحقیق و بررسی در مورد فرایند، مهم می باشد. در اعداد رینولدز کوچک، قانون اساسی دارسی برای مدل سازی جریان مناسب می باشد. در این مقاله، یک بررسی تجربی به منظور برآورد قابلیت گذردهی فیبر پیش شکل یافته صورت گرفته است. همچنین، انحراف از قانون دارسی به وسیله مدل سازی تجربی و عددی معادله های ناویر-استوکس بررسی شده و ضریب ترم اینرسی برآورد شده است. جریان سیال در هندسه ای مشابه سیستم تجربی به صورت جریان استوکس گذرنده بر چند ذره مدل شده است. رابطه Kozeny-Carmen برای قطر مشخصه ذره ها به عنوان بعد مشخصه در آنالیز عددی مورد استفاده قرار گرفته است. حل عددی به روش المان محدود انجام شده و نتیجه ها برای محاسبه K استفاده شده است. با بررسی تجربی جریان های سیال با رینولدز بالاتر، ضریب های Forchheimer به دست می آیند.

سابقه و هدف: دوک عضلانی اساسا به وسیله فیبرهای عصبی گاما عصب دهی می شوند. فیبرهای گاما براساس نوع عملشان به دو گروه تونیک و فاز یک تقسیم گردیده و عقیده بر این است که گامای فازیک به تمام انواع فیبرهای دوک عضلانی عصب می دهند در حالیکه نوع تونیک آن فقط به فیبرهای عضلانی تونیک و فاز یک نوع دوم عصب می دهند. هدف از انجام این کار تحقیقی مطالعه فعالیت موتونرون های گاما در هنگام استراحت و در حین کشش های فازیک و تونیک در فیبرهای دوک عضلانی و سپس نحوه اثرگذاری آنها بر فیبرهای حسی این رسپتور کینتیک بود. زیرا آگاهی هرچه بیشتر در این زمینه از مکانیسم های فیزیولوژیک اعمال فیبرهای گاما، آوران ها و نحوه کنترل آنها، کمک شایانی در کنترل بیماران مبتلا به حرکات غیرارادی و دیستونیک خواهد کرد.مواد و روش ها: در این مطالعه از پانزده سرموش نر نرمال Sprague-Dawely با میانگین وزن 500 گرم و محلول داروی بیهوشی اورتان (30 g/100 ml) با دوز 170 mg/100 g وزن بدن موش با تزریق I.P. استفاده گردید. برای بررسی این فیبرهای عصبی Iaminectomy در ناحیه کمری- خاجی Lumbosacral صورت گرفت.نتایج: هنگام تحریک شدید گوش خارجی در موش های تحت بیهوشی عمیق، فعالیت فیبرهای گاما افزایش یافته و فیبرهای آوران دوک را تحت تاثیر قرار داده بطوری که فیبر la فعالیت بیشتری در قیاس با فیبرهای گروه ll آوران نشان دادند. با ایجاد کشش در دوک های عضلانی ابتدا فعالیت فیبرهای عصبی گاما مهار و پس از رهائی از کشش های فازیک و تونیک فیبرهای گاما فعال شدند. در نوع کشش فازیک فعالیت آورانهای la دوک عضلانی زیادتر و محسوس تر از فیبرهای گروه ll آوران بود درحالیکه در کشش تونیک دامنه دپولاریزه la کوتاه شده ولی بهرحال دو نوع فیبر حسی فعالند.استنتاج: به دنبال فعالیت موتونرون های گاما، فیبرهای آوران دوک عضلانی در همان سگمان نخاعی و حتی یکی یا دو سگمان بالاتر افزایش دامنه دپولاریزه را نشان دادند بطوری که همواره فعالیت فیبرهای دوک عضلانی متناوبا با زمان نوسان داشتند. به هرحال هر دو نوع فیبر آوران به وسیله حلقه گاما کنترل می شدند، گاما تحت کنترل هسته های حرکتی اعصاب مرکزی بوده و در وضعیت سکون مداوم فعالیتla محسوس نبود.

هدف این تحقیق بررسی تاثیر درمان تغذیه ای همراه با ورزش هوازی بر روی سطح پلاسمایی ویتامینهای آنتی اکسیدان و ارتباط این تغییرات با میزان پراکسیدسیون لیپیدی بوده است. بیست بیمار قلبی با حداقل یک انسداد عروقی بیشتر از 70% انتخاب و میزان پلاسمای ویتامینهای E و C و مالون دی آلدیید (MDA) بترتیب توسط HPLC و روش اسید تیوباربیتوریک اندازه گیری شد. سپس این بیماران به مدت چهار ماه تحت درمان با رژیم غذایی کم کالری، کم کلسترول با فیبر بالا همراه با ورزش هوازی قرار گرفته و اندازه گیری پارامترهای بالا دو و چهار ماه بعد از درمان تکرار گردید. نتایج حاصله از بیماران با مقادیر بدست آمده از چهل فرد سالم (گروه کنترل) مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سطح پلاسمایی ویتامینهای C,E و نیز نسبت به Vit.E/chol. در گروه بیماران قبل ار درمان کمتر از گروه شاهد می باشد (P<0.001). برعکس سطح سرمی MDA در بیمارن نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان می داد (P<0.001). به همین ترتیب میزان MDA در بیماران با دو یا سه رگ گرفتار در مقایسه با بیماران با یک رگ گرفتار بیشتر و مقدار ویتامینهای آنتی اکسیدان و نسبت Vit.E/chol کمتر بوده است. متعاقب درمان، سطح ویتامین C به طور معنی دار افزایش یافت در حالی که هیچ تغییر معنی داری در غلظت پلاسمایی ویتامین E و نیز نسبت Vit.E/chol مشاهده نگردید. ضریب همبستگی بین میزان مالون دی آلدیید با سطح پلاسمایی ویتامینهای E,C و نسبت Vit.E/chol در گروه بیماران قبل از درمان منفی و معنی دار بدست آمد. همچنین سطح سرمی MDA با ویتامین C در بیماران بعد از چهار ماه درمان بیشترین ضریب همبستگی را داشته و سطح ویتامین E نیز یک رابطه منفی معنی دار با مالون دی آلدیید داشته است که با استفاده از ضریب رگرسیون رابطه آنها را به صورت [MDA=4.3-0.43 (Vit.C)] و [MDA=4.04-0.09 (Vit.E)] می توان نوشت. می توان گفت که رژیم غذایی کم کالری، کم کلسترول با فیبر بالا و ورزش هوازی ضمن افزایش سطح پلاسمایی ویتامین C و کاهش دادن سایر ریسک فاکتورها، میزان پراکسیداسیون لیپید را تحت تاثیر قرار می دهند ولی تغییر قابل توجهی در سطح پلاسمایی ویتامین E بوجود نمی آورند لذا مکمل یاری این ویتامین در بیماران قلبی – عروقی پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: بیماری دیابت از جمله بیماری هایی است که سهم عمده درمان آن به عهده خود بیماران واگذار می شود و برخورداری ایشان از آگاهی در زمینه های مختلف درمان، به ویژه مدیریت تغذیه ای از شروط اساسی کنترل موفق بیماری می باشد.لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت آگاهی های تغذیه ای بیماران دیابتی شهر سمنان انجام گرفته است.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه و انجام مصاحبه چهره به چهره با 255 بیمار دیابتی که طبق روش نمونه برداری آسان از مراجعین به مطب پزشک متخصص، درمانگاه تخصصی و بیمار بستری در بیمارستان انتخاب شده اند، جمع آوری گردیده است.یافته ها: نتایج بررسی نشان داد که حدود 74% بیماران از خطر چاقی، 64% ایشان از ارجحیت روغن مایع نسبت به روغن های دیگر آگاهی داشته و آگاهی ایشان در زمینه غیر مجاز بودن مصرف برخی مواد شیرین حاوی کربوهیدرات های ساده و تصفیه شده خوب بوده در حالی که 78% از بیماران از اهمیت افزایش تعداد وعده های غذایی آگاه نبوده و یا در زمینه مصرف مواد غذایی حاوی فیبر محلول و با نمایه گلیسمی پایین آگاهی کمتری داشته اند. بطوری که 56% بیماران عدس را مفید و یا فقط 27% ایشان نان سنگک را نان مناسب دانسته اند. به علاوه اینکه 69% بیماران در زمینه حل مشکلات تغذیه ای و تنظیم برنامه غذایی از مشاور با کارشناس تغذیه سودی نجسته اند.نتیجه گیری: بنظر می رسد بیماران در زمینه نقش رژیم غذایی در کنترل بیماری، شناخت مواد غذایی مفید، مجاز و غیر مجاز و تنظیم برنامه و وعده های غذایی نیاز به کسب آگاهی بیشتری دارند.

تکنیک های لوله گذاری تراشه از آغاز پیدایش در سال های نخستین قرن بیستم، همچنان تغییر نیافته باقی مانده و محدود به لوله گذاری کور کورانه از راه بینی و تکنیک های لارنگوسکپی با لارنگوسکپ سخت هستند. لوله گذاری با فیبر اپتیک (FOI) نخستین بار در سال 1967 توسط مورفی Murphy به وسیله یک کلدوکوسکپ فیبر اپتیک در مورد یک بیمار دچار مشکل راه هوایی، مبتلا به رماتوئید آرتریت پیشرفته انجام گرفت. ولی امروزه در برخی کشورها شاید چندان بعید و غیر معمول نباشد که یک جراح در اتاق عمل حتی برای دیدن مجرای صفراوی، فیبراسکپ منعطف مخصوص لوله گذاری را از متخصص بیهوشی قرض بگیرد.

به منظوربررسی تاثیرتنش کم آبی برخصوصیات کمی و کیفی ارزن مروارید (Pennisetum americanum, L.Leek) هیبرید علوفه ای نوتریفید آزمایشی در بهار سال 1374 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار و در چهار تکرار در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به مورد اجرا گذارده شد. تیمارهای تنش کم آبی شامل آبیاری گیاه در چهار سطح محتوای آب نسبی برگ (RWC) در دامنه های %70-75, %80-85, %90-95 و %60-65 بود. محصول علوفه ارزن نوتریفید در دو نوبت برداشت گردیده و در هر چین صفات کیفی علوفه مانند نسبت برگ به ساقه، درصد پروتئین خام، درصد فیبر و درصد خاکستر علوفه در هر تیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان دادند که کلیه صفات مورد بررسی تحت تاثیر سوء تنش کم آبی قرار گرفته و بین شدت تنش اعمال شده با کلیه صفات مذکور همبستگی منفی و معنی داری وجود داشت. تیمار شاهد (آبیاری در RWC بین 90 تا 95 درصد) با تولید 12.58 کیلوگرم علوفه تر در مترمربع و 357.89 گرم پروتئین خام در مترمربع از نظر کلیه صفات کمی و کیفی نسبت به تیمارهای تحت تنش دارای برتری بود. همچنین در مقایسه دو برداشت، برداشت دوم علی رغم کاهش کمیت علوفه (4.11 کیلوگرم علوفه تر در مترمربع درمقایسه با 5.18 کیلوگرم) از کیفیت به مراتب بهتری نسبت به برداشت اول (15.36 درصد پروتئین خام در مقابل 13.80 درصد) برخوردار بود.

به منظور تعیین مناسب ترین رقم و میزان کود ازت در سورگوم علوفه ای بر اساس رشد، عملکرد و کیفیت سیلویی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. کرت های اصلی به دو سطح کود ازت، شامل 300 و 500 کیلوگرم اوره (معادل 140 و 230 کیلوگرم ازت خالص) در هکتار، و کرت های فرعی به سه هیبرید سورگوم علوفه ای اختصاص یافتند. کاشت در ردیف هایی به فاصله 50 سانتی متر با تراکم 20 بوته در متر مربع، به روش هیرم کاری و با دست انجام شد.با افزایش سطح کود ازت، وزن خشک خوشه، عملکرد علوفه تر و درصد پروتئین علوفه سیلو افزایش یافت. دیگر صفات مورد بررسی تحت تاثیر کود ازت قرار نگرفت. ارقام در مورد کلیه صفات تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند. در مرحله گرده افشانی، رقم شوگرگریز بیشترین وزن خشک برگ، ساقه و بوته و رقم اسپیدفید بیشترین وزن خشک خوشه را دارا بودند. در این مرحله وزن خشک تحت اثر متقابل و معنی دار رقم و کود ازت قرار گرفت. سهم نسبی وزن خشک اجزا در مرحله برداشت (خمیری نرم)، به گونه ای بود که رقم شوگرگریز دارای بیشترین درصد وزن خشک برگ، رقم سوپردان دارای بیشترین درصد وزن خشک ساقه و رقم اسپیدفید دارای بیشترین درصد وزن خشک خوشه بود. هیبرید شوگرگریز با 30 تن ماده خشک و 97 تن علوفه تر در هکتار، دارای بیشترین عملکرد بود. هم چنین، این رقم بیشترین درصد پروتئین و کمترین درصد فیبر خام علوفه را داشت. سیلو اثر معنی داری بر کیفیت علوفه داشته و موجب کاهش درصد پروتئین خام و افزایش درصد فیبر خام علوفه شد. هیبرید شوگرگریز و اسپیدفید به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد قابلیت هضم، و بنابراین بیشترین و کمترین عملکرد ماده خشک قابل هضم در هکتار بودند. با توجه به نتایج این آزمایش، هیبرید شوگرگریز به خاطر دارا بودن بیشترین عملکرد ماده خشک و علوفه تر و کیفیت سیلویی بهتر، از نظر درصد پروتئین، فیبر و قابلیت هضم و هم چنین تیمار 500 کیلوگرم اوره در هکتار، به دلیل افزایش عملکرد علوفه و درصد پروتیئن زیادتر، قابل توصیه می باشد.