سازمان همکاری شانگهای نمادی از زنجیره همگرایی منطقه‌ای در آسیا به شمار می‌رود که به‌واسطه موقعیت اقتصادی و یا اجتماعی کشورهای عضو و همچنین پوشش جغرافیایی این گروه در سطح جهان قابل توجه است.از سویی تفاوت‌های عدیده در زیرساخت‌های اقتصادی کشورهای عضو و سطح درآمدی آن‌ها بررسی شاخص تاب‌آوری در گروه شانگهای بسیار حائز اهمیت است.در واقع شاخص تاب‌آوری به دنبال ارزیابی قابلیت سازگاری اقتصادی یک کشور و یا گروهی از کشورها در مقابل شوک‌های ایجادشده و نهایتاً پتانسیل بازگشت به سطح تعادلی مطلوب است،لذا بررسی سطح تاب‌آوری در گروه شانگهای می‌تواند دورنما و آینده این سازمان را با وضوح بیشتری نشان دهد.در این پژوهش از روش اقتصادسنجی پانل فضایی در دوره زمانی 2019-2013 استفاده شده است.لذا دو معادله بررسی و مدل SEM با روش اثرات تصادفی پذیرفته شده است و نتایج نشان می‌دهد که متغیرهای حجم تجارت و نوآوری بر سرانه تولید ناخالص داخلی، تأثیر مثبت و معناداری دارند.

در سال های اخیر و همگام با توسعه وب 3، و گسترش شبکه های اجتماعی در سطح وب موضوع میزان نفوذ و اثرگذاری این شبکه های بر ابعاد مختلف جامعه به یکی از مباحث مهم در سیاست ها و خط مشی های کشورهای مختلف از جمله ایران تبدیل شده است. این توسعه و نفوذ بیش از پیش نسبت به رسانه های سنتی محدودیت های مکانی و زمانی ارتباطات و تعاملات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را درنوردیده است. هدف این مقاله استخراج مهمترین آثار اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ناشی از تحولات آتی شبکه های اجتماعی مجازی و دسته بندی آن ها از نظر اهمیت و عدم قطعیت در آینده است. برای این منظور مراکز آینده پژوهی، مقالات، پایان نامه ها، مصاحبه ها و شبکه تلگرام مهمترین منابع مورد بررسی در مورد موضوع مورد نظر بودند. از این رو از روش کمی و کیفی و و ابزار فیش برداری به گردآوری مهمترین آثار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شبکه های اجتماعی مجازی در افق 1404 در ایران پرداخته شد. چارچوب نظری احصاء آثار مبتنی بر ترسیم تطورات وب تا سال 2025 از سوی مرکز ترند وان بوده است. یافته ها نشان می دهد که مهمترین مسایل شبکه های اجتماعی مجازی در افق 1404 ایران اینگونه است: در حوزه سیاسی به مسایلی چون میزان مطالبات سیاسی بیشتر-شکل گیری تجمعات سیاسی مجازی-افشاگری و اطلاع از روابط پنهانی و زیرپوستی؛ در حوزه اجتماعی ظهور روابط جدیدی از روابط بین جنسیتی، ظهور هویت دیجیتالی، رشد سرگرمی دیجیتالی از جمله مسایل اصلی پیش رو خواهد بود و در حوزه اقتصادی مسایلی چون رشد کارآفرینی دیجیتال و فرصت های شغلی، ایجاد نیاز کاذب در مشتریان، افزایش تبادلات تجاری اینترنتی و ایحاد فضای رقابت تجاری مهمترین مسایل شناسایی شده می باشد.

طرح های منابع طبیعی برای بهبود شرایط محیطی و اجتماعی سیستم های اجتماعی-بوم شناختی برنامه ریزی و اجرا می شوند. پژوهش حاضر با هدف تعیین و شناسایی اثرات اجرای طرح های منابع طبیعی بر مسایل اجتماعی-اقتصادی روستاها، و همچنین کسب دیدگاه ها و نظرات مرتبط روستاییان انجام شده است. منطقه مورد مطالعه، روستاهای حوضه آبخیز چاه نوروز شهرستان قلعه گنج کرمان انتخاب گردید که با توجه به تعداد خانوار جامعه و به کمک فرمول کوکران، تعداد نمونه ها انتخاب، و به صورت سیستماتیک تصادفی با پرسشنامه مورد آماربرداری قرار گرفتند. طبق نتایج، از آنجایی که جنبه های اقتصادی اجرای طرح های منابع طبیعی به طور دقیق ارزیابینشده بودند، بازدهی و کارآمدی لازم از اجرای طرح ها در منطقه حاصل نشده و در اشتغال و یا عدم مهاجرت روستاییان ثاثیری نداشته اند. همچنین در استفاده از منابع روستایی برای اجرای طرح ها، رضایت اهالی حاصلنشده و در کل بیشتر روستاییان از انجام طرح ها و دستاوردهای آنها رضایت ندارند. در نتیجه، اجرای این طرح ها اثر چندانی بر بهبود وضعیت اجتماعی-اقتصادی روستاییان نداشته است. یافته های این پژوهش، مبنایی برای چگونگی سیاستگذاری سازگار و همچنین نوع کمیت و کیفیت طرح های منابع طبیعی است.

جنگل های زاگرس در طی سال های اخیر به دلیل بهره برداری بیش از حد، چرای بی رویه، تغییر کاربری، تصرفات غیر مجاز، آتش سوزی ها، استفاده از تنه و شاخه های درختان برای تامین سوخت و مصالح ساختمانی و تصرف اراضی جنگلی برای کشاورزی دچار تخریب شدید قرار گرفته اند. اگرچه عامل های موثر بر تخریب منابع طبیعی کم و بیش شناسایی شده اند، اما این عوامل از دیدگاه اجتماعی- اقتصادی، کمتر مورد پژوهش و بررسی قرار گرفته اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت اجتماعی-اقتصادی جنگل نشینان جنگل های زاگرس با توجه به هدف های توسعه پایدار است. این بررسی از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری مورد بررسی، تمامی خانوارهای جنگل نشین سامان عرفی کلگچی شامل روستایی 65 خانواری بود. جنگل زدائی به منظور کشاورزی، تغییر کاربری اراضی جنگل و چرای دام از موردهایی هستند که سبب تخریب هرچه بیشتر اراضی جنگل شده اند. دلیل این تجاوز به جنگل را می توان مشکل های اجتماعی- اقتصادی مانند پایین بودن سطح درآمد مردم محلی، پایین بودن سطح امکانات زندگی، پایین بودن سطح تحصیلات و پایین بودن سطح فرهنگ زیست-محیطی بیان کرد. نتایج پژوهش نشان داد که 74.58 درصد از مردم محلی معیشت خود را وابسته به جنگل می دانند. همچنین از نظر جنگل نشینان، پایین بودن درآمد مردم محلی و وابستگی آنها به شغل اصلی یعنی کشاورزی، اصلی ترین مشکل اجتماعی-اقتصادی و عامل اصلی تخریب اراضی جنگلی است.

کوچندگی از گذشته های دور یکی از شیوه های معیشت در سرزمین ایران بوده است. علی رغم اینکه این شیوه زندگی در دوره های مختلف تغییراتی کرده است، اما شدت و ضعف آن علاوه بر دام و مرتع، منشاء اجتماعی، سیاسی و امنیتی نیز داشته است. بنابراین بررسی انسجام اجتماعی و فرهنگی عشایر حائز اهمیت فراوانی است. جامعه آماری منطقه مورد نظر 70 نفر بوده است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 58 نمونه (نفر) انتخاب گردید. ابزار تحقیق پرسش نامه بوده و روش جمع آوری اطلاعات با استفاده از تکنیک های مشاهده، مصاحبه انجام گرفت. برای اندازه گیری انسجام اجتماعی از 5 گویه استفاده شده است که در داخل پرسشنامه ها گنجانده شده بودند و شامل رعایت حقوق عرفی، اعتماد درون گروهی، اعتماد قومی و محلی، اعتماد و میزان آگاهی از طرح های ارائه شده از طرف دولت، حمایت قانون است.میزان ضریب الفای کرونباخ برای انسجام اجتماعی 0.88 بدست آمده و با استفاده از نرم افزار SPSS میزان همبستگی انسجام اجتماعی از طریق آزمون پیرسون با فاکتورهایی مانند، سابقه بهره برداران، میزان درآمد سالانه از دامداری و تعداد دام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد بین میزان انسجام اجتماعی با میزان درآمد سالانه از دامداری و سابقه بهره برداران رابطه مستقیم معنی دار و با تعداد دام رابطه عکس معنی داری وجود دارد. که این نشان دهنده رابطه تنگاتنگ جامعه عشایری با انسجام اجتماعی آن هاست. پس نیازهای جامعه عشایری باید در قالب انسجام اجتماعی آن ها تامین شود. در آخر به نظام عشایری کشور باید به صورت یک میراث فرهنگی نگریست و نباید آن را با شاخص های توسعه امروزی سنجید.