در این پژوهش تلاش بر این است که عملکرد حسگر نور فرابنفش (UV) بر پایۀ نانو میله های اکسیدروی (ZnO) را از طریق آرایش با نانوذرات طلا (Au) بهبود دهیم. نانومیله های یک بعدی ZnO بربستر زیرلایۀ کوارتز به روش انتقال فاز بخار (VPT) رشد داده شدند. سپس، نانوذرات طلا با رسوب لایه نانومتری طلا با ضخامت های 3، 6، 9 و 12 نانومتر به روش کندوپاش همراه با فرایند حرارت دهی بر روی نانومیله های اکسید روی ایجاد می گردند. ریخت شناسی و ساختار نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف پراش پرتو ایکس مشخصه یابی شدند. نتایج حاصله شکل گیری نانومیله های ZnO نسبتاً عمود با فاز بلوری ورتسایت ساختار بلوری هگزاگونال و جهت گیری ارجح در راستای محور c را نشان دادند که با نانوذرات طلا پوشانده شده اند. داده های به دست آمده از اندازه گیری پاسخ نوری فرابنفش نشان می دهد که نمونۀ آرایش شده با لایۀ طلا با ضخامت 9 نانومتر، نسبت جریان روشن به تاریک بیشتر (5/6 )، پاسخ دهی بالاتر (mA/W 33 ± 568 ~) و زمان های پاسخ و بازگشت سریع تری را فراهم می کند. هم چنین با حضور نانوذرات طلا پاسخ دهی در ناحیۀ مرئی (nm 520 = λ) از mA/W 5/0 ± 6 به mA/W 1 ± 19 افزایش یافت. این رفتار آشکارسازی اصلاح شده از پلاسمون های سطحی جایگزیده (LSPs) به وجود آمده از نانوذرات طلا و شکل گیری سدهای شاتکی موضعی بین نانوذرات طلا و اکسیدروی نتیجه می شود.

در روش ژلاسیون برای سنتز نانوساختارهای ZnO، مورفولوژی می تواند بوسیله شرایط تجربی برای تشکیل نانوذرات نانومیله ای کنترل شود. در یک شرایط مناسب، یک نوع نانوساختار جدید به نام نانومیله ZnO دوشاخه ای یافت می شود که با نانوساختارهای  ZnOشناخته شده تفاوت دارد. فازهای کریستالی بوسیله پراش اشعه ایکس  (XRD)مشخص شدند، همچنین، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) برای بررسی مورفولوژی بکار گرفته شد. با این وجود، روش ژلاسیون برای درک اولیه و بهبود سنتز تجاری  ZnOمناسب است. نهایتا، روش ژلاسیون، جهت تولید ZnO برای کاربردهای مختلف بویژه برای تقویت مواد در نانوکامپوزیت ها روش مناسبی است.

در نوشتار حاضر، سنتز نانومیله های هیدروکسی آپاتیت با استفاده از عامل فعال سطحی کاتیونی ستیل تری متیل آمونیوم برمید (CTAB) و کمک عامل فعال سطحی غیریونی پلی اتیلن گلیکول (PEG 400) به عنوان عوامل تنظیم کننده جوانه زنی و رشد بلور، در شرایط گرمابی (هیدروترمال) گزارش شده است. علاوه بر آن، تاثیر دمای عملیات گرمابی بر ترکیب شیمیایی، مورفولوژی، اندازه ذرات و تغییرات فازی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت حاصله با استفاده از شیوه های مشخصه یابی نظیر پراش پرتوایکس (XRD)، طیف سنجی فروسرخ (FTIR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد در شرایط گرمابی و با بهره گیری از عمل الگو مانند و کمک الگو مانند CTAB وPEG ، می توان مورفولوژی و اندازه ذرات هیدروکسی آپاتیت را به خوبی کنترل کرد. به علاوه، دمای عملیات گرمابی نقش بسیار مهمی در کنترل مورفولوژی و اندازه ذرات هیدروکسی آپاتیت دارد. از سنتز در دمای 90 درجه سانتی گراد، ساختار صفحه یی در کنار تعداد معدودی ذرات میله یی به دست می آید و در دمای 120 درجه سانتی گراد، محصول سنتز میله هایی با نسبت طول به قطری در محدوده 8 تا 10 است. افزایش دمای گرمابی به 150 درجه علاوه بر افزایش نسبت طول به قطر نانومیله ها در محدوده 16 تا 20، منجر به افزایش بلورینگی و نیز پیدایش فاز خالص هیدروکسی آپاتیت می شود. همچنین، نانومیله های سنتز شده در دمای گرمابی بالاتر، مقاومت حرارتی بیشتری در حفظ ترکیب شیمیایی و مورفولوژی میله ای از خود نشان می دهند.

در این مقاله، نانومیله های اکسید وانادیم با استفاده از کلرید آمونیوم و متاوانادات سدیم با نسبت مولی مساوی به روش هیدروترمال تولید شد. اثر زمان و مقدار افزودنی اتیلن دی امین تتراستیک اسید EDTA بر مورفولوژی و ترکیب ذرات مشخص شد. غلظت بهینه EDTA برابر 0.007 گرم بر سانتیمتر مکعب و زمان مطلوب 24 ساعت به دست آمد.