«قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در تهیه آثار علمی» برای مقابله با تقلب در تهیه آثار علمی دانشگاهی مانند پیشنهاد ه ها، مقاله ها، پایان نامه ها و رساله های دانشجویی در تاریخ1396/06/14 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. در این قانون برای تخلف و تقلب در تهیه آثار مذکور توسط اشخاص حقیقی و حقوقی جرم انگاری شده و وظایفی برای متولیان اصلی آموزش عالی کشور یعنی وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با هدف پیشگیری و مقابله با تخلف و تقلب در تهیه آثار علمی تعیین شده است. در این گزارش عملکرد این دستگاه ها و مؤسسات وابسته به آنها در اجرای این قانون از سال 1396 تا 1400 بررسی شده است. نتایج گزارش نشان می دهد وزارت علوم و دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی وابسته به آن عملکرد بهتری نسبت به وزارت بهداشت و دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی وابسته به آن، در اجرای قانون، هم در بخش پیشگیری و هم در بخش مقابله با تقلب بوده اند. همچنین، بیش از 90 درصد آثار علمی متقلبانه کشف شده مربوط به دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی غیر دولتی بوده است. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد سهم پارساهای (پایان نامه ها و رساله ها) غیرقابل پذیرش (بیش از 30 درصد مشابهت) از سال 1398 تا 1401 بیش از 40 درصد بوده است که وضعیت نامطلوبی به لحاظ توجه به اخلاق علمی است که این وضعیت در دانشگاه های غیردولتی بدتر است. همچنین، سهم اعضای هیئت علمی در پرونده های دانشگاهی مرتبط با تخلف علمی هم در دانشگاه های علوم پزشکی و هم در دانشگاه های وابسته به وزارت علوم بیش از دانشجویان بوده است. به طور کلی سهم پارساهای غیرقابل پذیرش در هر دو مقطع کارشناسی ارشد و دکتری از حدود 47/53درصد در سال 1399 به 41/17 در سال 1401 کاهش پیدا کرده است.