گردشگری روستایی در دنیای امروز یکی از بخشهای مهم فعالیتهای اقتصادی محسوب می گردد. این فعالیت مهم اقتصادی از دیدگاههای مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. بعضی آن رابه عنوان بخشی از بازار گردشگری می شناسند و عده ای نیز آن راسیاستی برای توسعه روستایی قلمداد می کنند. سوال این است که گردشگری روستایی چه نقش و اثری در توسعه روستایی و توسعه روستایی پایدار دارد؟در دهه پایانی قرن بیستم بسیاری از برنامه ریزان اجتماعی ـ اقتصادی در کشورهای اروپایی گردشگری راروشی مطمئن با چشم اندازی بسیار روشن برای توسعه روستاها بویژه محرومترین آنها معرفی کرده اند. مطالعات انجام شده در کشورهای فرانسه، اتریش، سوییس، انگلستان، ایرلند، تایلند و ژاپن نشان می دهد که گردشگری روستایی بسرعت در اقتصاد روستایی رشد کرده و مکمل فعالیتهای کشاورزی شده است. ماهیت صنعت گردشگری ایجاد اشتغال و درامد، متنوع سازی اقتصاد، مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی است. از آنجا که بخش اعظم مشکلات عقب ماندگی و توسعه نیافتگی روستایی نیز به فقدان این صنعت برمی گردد، گردشگری روستایی با حل مسائل و مشکلات فوق می تواند به توسعه روستایی کمک نماید.

در دنیای امروز، با توجه به افزایش اوقات فراغت و محدودیت های زندگی شهری، اهمیت گردشگری روستایی روزبه روز پررنگ تر می شود. در روستاها، جاذبه های فراوان وجود دارد که برای گذران اوقات فراغت بازدیدکنندگان شهری یا غیربومی، ظرفیتی بسیار مناسب را فراهم می آورد. هدف مطالعه حاضر تحلیل عوامل مؤثر بر عرضه گردشگری روستایی و جامعه آماری آن شامل روستاییانی بود که به کشاورزی می پردازند و از توان های لازم برای ارائه و یا افزایش سطح خدمات گردشگری روستایی و کشاورزی برخوردارند. داده های تحقیق به روش میدانی و با نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل صد پرسشنامه در 24 روستا از دوازده استان کشور به دست آمد. حجم نمونه نیز به کمک رابطه کوکران تعیین شد. برای تحلیل داده ها و شناسایی عوامل مؤثر بر عرضه گردشگری روستایی، با توجه به ماهیت متغیر وابسته، از روش الگوی لاجیت رتبه ای استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تنوع محصولات و خدمات، آموزش، اندازه مزرعه و تجربه اثر مثبت بر عرضه گردشگری روستایی دارند، در حالی که با افزایش سن کشاورزان، میل ورود به صنعت گردشگری کاهش می یابد. توجه بیشتر برنامه ریزان و سیاست گذاران به روستاییان و کشاورزانی که گردشگری را به عنوان شغل دوم برگزیده اند، از جمله پیشنهادهای پژوهش حاضر است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل مراجعه فرمایید.

با وجود توجه و صرف هزینه دولت ها برای توسعه روستاهای هدف گردشگری، کمتر به اهمیت نگرش جامعه میزبان نسبت به تاثیرهای گردشگری و حمایت آن ها از توسعه گردشگری توجه می شود. بر این اساس، تحقیق حاضر به تحلیل نگرش روستائیان نسبت به تاثیرهای گردشگری می پردازد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی بوده و از تکنیک پیمایش، به منظور گردآوری داده ها استفاده شده است. جامعه بررسی شده را سه روستای رود، دربهشت و غار در شهرستان نیشابور تشکیل داده اند. حجم نمونه 113 خانوار تعیین و به منظور انتخاب نمونه ها، از روش نمونه-گیری تصادفی متناسب استفاده شد. نتیجه ها نشان می دهد که بین متغیر های سواد، عضویت درتشکل ها و شغل ساکنان، با نگرش آن ها نسبت به تاثیرهای گردشگری روستایی تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که متغیرهای مساحت باغ و میزان درآمد افراد با نگرش نسبت به تاثیر گردشگری روستایی همبستگی معنی داری داشته است، همچنین نتیجه های آزمون رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که متغیرهای مقدار باغ، درآمد و تعداد سال های تحصیل جامعه میزبان قادرند که حدود 40 درصد از میزان تغییرهای نگرش روستائیان را نسبت به پیامد های گردشگری روستایی پیش بینی کنند. در پایان مقاله بر مبنای نتیجه های پژوهش، پیشنهادهایی به منظور بهبود و پیشبرد گردشگری در روستاها، ارائه شده است.