لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف پژوهش حاضر بررسی کارکرد خانواده به عنوان میانجی گر میزان مذهبی بودن هر والد و مقابله مذهبی می باشد. 770 دانشجو به صورت چند مرحله ای از بین دانشگاه های تهران، مقیاس های مقابله مذهبی (2000)، مقیاس پیوستگی و انعطاف پذیری خانواده (2004) و میزان مذهبی بودن والد (1998) را تکمیل کردند، جهت تحلیل نتایج از روش مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان می دهد خانواده پیوسته منعطف و رهاشده آشفته ارتباط بین میزان مذهبی بودن پدر و مادر و مقابله مذهبی منفی و مثبت را میانجی گری می کند. همچنین میزان مذهبی بودن پدر اثر مستقیم بر مقابه مذهبی مثبت و میزان مذهبی بودن مادر اثر مستقیمی بر مقابله مذهبی منفی دارد. لذا نه تنها بررسی نقش میزان مذهبی بودن والدین در فهم استفاده از راهبردهای مذهبی مهم است، بلکه کارکرد خانواده در این ارتباط نقش مهمی ایفا می کند. نتایج از لحاظ فرضیه انطباقی و انطباق جامعه پذیری و کاربرد آن برای پژوهش های بعدی مورد بحث قرار گرفت.

در چند سال اخیر، پژوهشگران کاربرد نظریه دلبستگی را در مطالعه جنبه های مختلف زندگی اجتماعی بزرگسالی، از جمله مذهب و پدیده های مربوط به آن آغاز کرده اند. در پژوهشی که به منظور بررسی رابطه سبک های دلبستگی با مقابله مذهبی تدارک دیده شد، تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران (n=112) پرسشنامه دلبستگی بزرگسال و مقیاس مقابله مذهبی را تکمیل کردند. براساس نتایج به دست آمده از میان سبک های دلبستگی (ایمن - اجتنابی و دوسوگرا) تنها سبک دلبستگی دوسوگرا توانایی پیش بینی سبک مقابله مذهبی مثبت را داشت و رابطه همبستگی منفی میان دو متغیر معنی دار بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اعتقادات دینی به عنوان مجموعه ای از باورها، بایدها و نبایدها و نیز ارزش های تعمیم یافته، از مؤثرترین تکیه گاه های روانی به شمار می رود که قادر است معنای زندگی را در لحظه های عمر فراهم سازد و در شرایطی خاص نیز با فراهم سازی تکیه گاه های تبیینی، فرد را از تعلیق و بی معنایی و گرایش به رفتارهای ناسازگانه نجات دهد. این پژوهش با هدف تعیین نقش جهت گیری و روش های مقابله مذهبی بر اعتیادپذیری دانشجویان دانشگاه تبریز انجام گرفت. از این دانشجویان 383 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی نسبتی از دانشکده های برق، شیمی و علوم انسانی اجتماعی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه جهت گیری مذهبی مالت بای، پرسشنامه مقابله مذهبی پارگامنت و همکاران و پرسشنامه اعتیادپذیری استفاده شد. برای تحلیل آماری داده ها از تحلیل مسیر بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد اثر مستقیم روش مقابله ای مذهبی مثبت، جهت گیری مذهبی درونی، جهت گیری مذهبی بیرونی شخصی و روش مقابله مذهبی منفی بر اعتیادپذیری دانشجویان معنی دار است. همچنین یافته ها بیانگر آن است که 33 درصد از اعتیادپذیری دانشجویان از طریق جهت گیری مذهبی درونی، جهت گیری بیرونی شخصی و اجتماعی، مقابله مذهبی مثبت و منفی به صورت مستقیم و غیرمستقیم تبیین می شود.

مقدمه اهمیت راهکارهای مقابله ای و نقش مذهب به عنوان شاخص هایی در مواجهه با مشکلات و ناملایمات در مطالعات متعدد مورد تاکید قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط مقابله مذهبی با تاب آوری پرستاران بخش اورژانس انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی است. همه پرستاران شاغل در بخش های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بصورت سرشماری وارد مطالعه شدند. دراین پژوهش از سه پرسشنامه شامل چک لیست مشخصات فردی و شغلی، پرسشنامه تاب آوری (کونر و دیویدسون) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای مذهبی افلاک سیر و کولمن استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. سطح معناداری 0٫, 05>p در نظر گرفته شده است. یافته ها: پرستاران شرکت کننده در مطالعه دامنه سنی بین 21 تا 59 سال با میانگین و انحراف معیار 7٫, 9 ±,34٫, 4 داشتند. میزان علاقمندی به شغل (0٫, 021=p) و سابقه کار (0٫, 007=p) در بین سطوح مختلف مقابله مذهبی دارای اختلاف آماری معنی دار بودند. میزان علاقمندی به شغل (0٫, 000=p) و وضعیت بومی بودن (0٫, 001=p) در بین سطوح مختلف تاب آوری دارای اختلاف آماری معنی دار می باشند. تاب آوری و بیشتر مولفه های آن با مقابله ی مذهبی و مولفه های آن دارای همبستگی معنی دار هستند (0٫, 05>p). نتیجه گیری معنویت و استفاده از روش های مقابله مذهبی می تواند باعث افزایش پتانسیل انطباق پذیری و احساس پشتیبانی از طرف قدرتی بالاتر و در نهایت افزایش تاب آوری پرستاران گردد.

به منظور بررسی رابطه مقابله مذهبی و خوشبختی معنوی با سلامت روان نمونه ای با حجم 120 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران که به صورت تصادفی نظام دار انتخاب شدند به مقیاس مقابله مذهبی (پارگامنت، 2000) مقیاس خوشبختی معنوی (الیسون، 1983) و پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ، 1978) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی، رگرسیون و آزمون F انجام شد. متغیر پیش بین سبک مقابله مذهبی با دو سطح مثبت و منفی، خوشبختی معنوی و تحصیلات و متغیر ملاک، سلامت روان (کل)، شکایات جسمانی، اضطراب و بی خوابی، نارسا کنش وری اجتماعی و افسردگی بود. در الگوی تحلیل رگرسیون رابطه بین مقابله مذهبی مثبت و منفی، خوشبختی معنوی و تحصیلات و متغیرهای سلامت روان (کل)، شکایات جسمانی، اضطراب و بیخوابی، نارسا کنش وری اجتماعی و افسردگی بررسی شد. نتایج نشان داد که بین سبک مقابله مذهبی منفی و سلامت روان همبستگی معنادار p<0.01) و r= 0.32 ( وجود دارد. ولی بین سبک مقابله مذهبی مثبت با سلامت روان رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین خوشبختی معنوی با سلامت روان همبستگی معنادار )در سطح P<0.01 وr = 0.49 ) وجود دارد.