واکنش غیر آنزیمی گلیکوزیلاسیون به عنوان مهمترین پروسه که نقش کلیدی در عوارض بیشتر مسیرهای پاتوفیزیولوژیکی دیابت بازی می کند شناخته شده است گلیکوزیلاسیون غیر آنزیمی پروتئینها، خصوصیات عملکردی و ساختمان این بیومولکولها را تحت تاثیر قرار می دهد. امروزه بر اساس پژوهشهای in vivo پیشنهاد می شود که گلیکوزیلاسیون غیر آنزیمی پروتئین ها و تشکیل فرآورده های نهایی گلیکوزیله می تواند نقش مهمی در عوارض طولانی مدت دیابت داشته باشد. در این تحقیق توانایی اثر مهار کنندگی عصاره سیر روی واکنش گلیکوزیلاسیون غیر آنزیمی هموگلوبین ارزیابی و مطالعه شده است. ترکیبات با ویژگیهای آنتی اکسیدانی و آنتی گلیکوزیلاسیون به طور بالقوه نقش درمانی در دیابت می توانند داشته باشند مطالعات اخیر بر روی چند گونه گیاهی نقش گیاهان را به عنوان یکی از منابع درمانی مطرح نموده اند. چندین مطالعه اثر بازدارندگی عصاره سیر را در واکنش گلیکوزیلاسیون و تشکیل محصولات نهایی گلیکوزیله پیشنهاد کرده اند.در این مطالعه هموگلوبینهای استخراج شده از خون افراد نرمال را در بافر فسفات 0.4 مولار (PM=7.4) با گلوکز 2005 میلی مولار به مدت 60 روز انکوبه نمودیم هموگلوبین فاقد گلوکز به عنوان کنترل منفی در شرایط یکسان تهیه شد. برای مطالعه اثر آنتی گلیکوزیلاسیون عصاره سیر، محلولهای هموگلوبین با عصاره سیر در غلظت های (0.1, 0.3, 0.5 gr/dl) و گلوکز با غلظت 20 میلی مولار انکوبه شدند. در مرحله اول اثر غلظت 0.1, 0.3, 0.5 gr/dl عصاره سیر را بر فرآیند گلیکوزیلاسیون هموگلوبین در حضور بافر فسفات 0.4 مولار و قند 20 میلی مولار مطالعه گردید نتایج حاصل نشان می دهد که غلظت 0.3 و 0.5 میلی گرم بر دسی لیتر باعث کاهش معنی دار تشکیل HbA1c می شود. ولی غلظت اثر gr/dlit تاثیر 0.1 معنی دار را نشان نداد. نتایج حاصل از الکتروفورز و فلوئور سانس نشان می دهند که تشکیل Hb-AGE در غلظت های 0.3 و 0.5 gr/ditبازداشته می شود ولی غلظت 0.1 gr/dit تاثیری بر روند تشکیل AGE نداشت که موافق با نتایج بدست آمده از تشکیل HbA1c بود. این یافته ها پیشنهاد می کنند که عصاره سیر اثر بازدارندگی روی تشکیل هموگلوبین گلیکوزیله Hb-AGE (وابسته به غلظت) دارد که این نقش را می تواند به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات سیر باشد نتایج حاصل از بررسی اثر بافری هموگلوبین طبیعی و گلیکوزیله اختلاف معنی داری را نشان نداد.